"Þangað til; verið þið sæl." Af hverju ekki lengur?

Siggi Sig var með þetta á hreinu í gamla daga: Heilsaði með því að segja "Komið þið sæl." 

Og kvaddi með því að segja: "Verið þið sæl." 

Einfalt og skýrt. Fólki er óskað góðs gengis án allra skilyrða eða tímatakmarkana. 

En nú virðist þetta vera að hverfa.  Æ fleira fjölmiðlafólk setur skilyrði fyrir árnaðaróskunum með því að nefna fyrst einhvern tímapunkt framundan og segja síðan: "Þangað til, verið þið sæl."

Og þá vaknar spurningin: Af hverju á maður, sem er kvaddur á þennan hátt,  ekki að vera sæll nema í ákveðinn tíma? 

Dæmi: Í lok fréttatíma klukkan 12:20 segir þulurinn: "Fréttir verða næst klukkan eitt. Þangað til; verið þið sæl."

Og þetta segir útvarpsmaðurinn án þess að hann sjálfur með þær fréttir. 

Sumir segja: "Verið þið sæl að sinni." 

Nú? Hve lengi sæl?  Þar til seinna í dag? Eða bara næsta klukkutímann?

Næsta skref í þessari þróun gæti orðið að segja: "Komið þið sæl; þangað til á eftir."

Hvað er að því að segja: "Komið þið sæl"?  0g "verið þið sæl."?

Í gærkvöldi rétt fyrir klukkan tólf sagði afgreiðslumaður við mig: "Eigðu gott kvöld." 

Það var skrýtið af því að kvöldið var liðið. 

Svo að það var komið fram á varirnar hjá mér að spyrja hann hvaða kvöld hann meinti. Annað kvöld? 

Af hverju er kveðjan "góða nótt" að hverfa?

Athugasemdir

[Ingólfur Sigurðsson, 19.8.2021 kl. 00:16]

Vinur minn Þorgils, sem er mjög góður íslenzkumaður er mjög andvígur þessu "eigðu gott kvöld" eða "eigðu góðan dag", enda ekki hefð fyrir þessu, þetta er þýðing á "have a nice day" osfv úr ensku. Hann leiðréttir allt afgreiðslufólk sem notar þessa kveðju og svarar til baka á þessa leið: "Njóttu dagsins" eða "njóttu kvöldsins".

 

Svo tekur maður eftir beygingarvillum bæði í töluðu og rituðu máli. Fólk þarf að lesa meira, og ekki síður eldri bækur sem geyma fjölbreytilegra málfar.

 

Ég er nú of ungur til að muna glöggt eftir Sigga Sig íþróttafréttamanni, en man eftir skemmtiþáttum eftirherma með honum, þú varst sjálfur duglegur við slíkt, og svo Jörundur. Bjarni Fel hafði líka sinn sérstaka stíl sem Laddi tók eftirminnilega í áramótaskaupi.

 

Einnig fannst mér það kurteisleg venja þegar fólk þéraðist, man eftir því einstaka sinnum þegar ég var mjög ungur og svo úr sjónvarpinu, svo hætti það alveg.

 

Annars vil ég hvetja þig aftur til að safna saman söngtextunum eftir þig og gefa út í bók. Þeir eru brú á milli eldri höfunda og yngri, og svo gríðarlegt magn. Þú ert af þeirri kynslóð sem notaðir ljóðstafina og mér finnst almennt þínir textar vandaðri en margt sem síðar hefur verið gert, en Megas finnst mér bezta ljóðskáldið í poppinu, og er það víst almennt viðurkennt.

 

Ég á stóru söngbókina hans Megasar, vandað verk uppá 500 síður. Mér finnst samt að gítargrip vanti í hana, textabók með gripum og nótum er toppurinn.