"Bestrafung", refsing, hefnd, kunnugleg sviðsmynd í stríði.

Hefndarhugur er líklega skaðlegasta einkenni styrjalda. Í sumum árásum í ófriðnum á Balkanskaga á tíunda áratugnum var sagt að verið væri að hefna atburða þar um slóðir fyrir allt að sex til sjöhundruð árum. 

Það voru menn í hefndarhug í Versölum eftir Fyrri heimsstyrjöldina sem hefndu fyrir það að Þjóðverjar höfðu sloppið alveg við orrustur á þýskri grund, en stórfellt stríðstjón blasti við í Frakklandi ásamt kirkjugörðum með endalausum víðáttum grófum fallinna ungmenna. 

Að sama skapi var það maður í hefndarhug, sem stóð fyrir enn verri styrjöld aðeins tuttugu árum síðar til að hefna fyrir niðurlægingu Þýskalands eftir nauðungarsamningana í Versölum. 

Öldruð kona í Demyansks í Valdaihæðum lengst norður í vetrarfreranum sagði í viðtali 2006 að þýsku hermennirnir sem hersátu bæinn, hefðu ekki verið mesta ógnin, þótt hún væri út á við fræg að endemum, heldur finnsku hermennirnir, sem þarna voru komnir aðeins ári eftir að Rússar höfðu ráðist á land þeirra í sérlega grimmilegu stríði.  

6. apríl 1941, fyrir áttaítu árum, drápu Þjóðverjar 17 þúsund manns í gereyðingarárás á Belgrad, höfuðborg Júgúslavíu, sem bar heitið "Bestrafung", þ.e. "Refsing". 

Þetta var lang mannskæðasta loftárás sögunnar fram að því, en enda þótt Þjóðverjar legðu alla Balkanskagann undir sig í framhaldinu, seinkaði það innrásinni í Sovétríkin um næstum sex vikur og varð það dýrkeypti haustið á eftir. 

Refsingin "Bestrafung"  hafði ekkert með hernaðargildi borgarinnar að gera, heldur var Hitler að hefna þess, að tíu dögum fyrr höfðu Júgóslavar steypt af stóli, án þess að skoti væri hleypt af, stjórn, sem var hliðholl Hitler og stofnuðu uppreisnarmenn í staðinn til andnasískrar stjórnar. 

Hefndarhugur Hitlers var sérstakur, en nú má sjá örla á svipuðu orðbragði hjá Pútín, þegar hann auglýsir sína refsingu.   

 

Rússar herða árásir á Kænugarð