"Keyra rúntinn piltar, sem eru´í stelpuleit..."endanlega úr sögunni.

Ljóð Sigurðar Þórarinssonar "Vorkvöld í Reykjavík" hefur á undraskömmum tíma orðið að lýsingu á horfnum tíma ljóðlínanna "tryggir hvíla rónar hjá galtómum bokkunum" og "...Keyra rúntir piltar, sem eru´í stelpuleit." 

Á undraskömmum tíma síðustu Covid-ára hefur svæðið austan Bæjarins bestu breyst svo gagngert, að það að koma þangað líkist því að vera kominn í ókunna erlenda borg, þar sem því fer fjarri að ljóðlínurnar "...Ilmur er úr grasi og angan moldu frá..." eigi við. 

Miklu fremur eiga við línur Bjartnars "...Þannig týnist tíminn." 

Bílar víkja úr Kvosinni