Löngu búið að minnast fiskveiða í Baskalandi og í Bretlandi á myndarlegan hátt.

Minnisvarðinn, sem á að gera á Siglufirði um síldarstúlkurnar, er löngu tímabær, ekki síst ef miðað er við svipaðar aðstæður erlendis, svo sem í Bretlandi og í Baskalandi á Spáni þar sem sjávarútvegi og þætti beggja kynja í honum hafa þegar verið gerð myndarleg skil.  

Ekkert annað vekur meiri athygli Íslendings á ferð um fornar slóðir fiskimenna í Englandi og í sjávarplássum á strönd Baskalands á Spáni en hin mikla rækt og virðing, sem hinum gömlu fiskveiðitímum er sýnd á margan hátt. 

Í Grimsby er flottur minnisvarði um sjómenn og sjóminjasafnið þar skartar af heilum og vel við höldnum síðutogara.  

Er undarlegt að Íslendingar skyldu ekki varðveita einn slíkan hér á landi, tækið sem var undirstaðan undir sókn þjóðarinnar til nútímaþjóðfélags. 

Á norðurströnd Spánar var mikil útgerð fyrr á tíð og sótt langt út á haf. 

Á þeim slóðum er minningunni um hinn stóra hlut kvenna í sjávarútvegi gerð verðug skil. 

Í smábænum Candás er falleg stytta nálægt höfninni af konu við netahnýtingar og á öðrum stað mynd af sjómannskonu, sem stendur með börn sín tvö og skimar til hafs eftir skipi manns hennar. 

15 milljónir til minnisvarða síldarstúlkna