Góðar minningar frá Bárðarbungu.

Skjálftar í Bárðarbungu tengjast oft umbrotum sem verða sunnar eða jafnvel norðar, svo sem þegar gaus í Gjálp 1996.

Bárðarbunga er ekki næsthæsti blettur Íslands fyrir tilviljun, - þetta er öflug eldstöð og þungamiðja stórs umbrotasvæðis, nyrðri endinn á virkasta eldgosasvæði Íslands sem telja má miðju annars af tveimur möttulstrókum heims.

Nafnið Bárðarbunga kveikir góðar minningar frá för þangað upp fyrir réttum aldarfjórðungi, 24. ágúst 1984.

Feðgarnir Sigurður Baldursson og Baldur faðir hans heitinn, vissu að síðsumars á heiðríkum góðviðrisdögum, varð yfirborð jökulsins eins og frauð í sólbráð dagsins en fraus síðan í harða skel í myrkri og útgeislun heiðskírrar næturinnar.

Sigurður og félagar hans í fallhlífarstökkinu á Akureyri ákváðu því að stökkva út úr flugvél í fallhlífum í dögun 24. ágúst og lenda á jöklinum, og þess utan hugðist Víðir Gíslason, flugvinur minn á Akureyri, lenda þar á flugvél sinni, TF-LEO.

Ég lenti með Guðmund Jónasson á Akureyrarflugvelli kvöldið áður eftir för með honum um hálendið og kvaddi hann þegar hann steig upp í Flugfélagsvél og flaug suður.

Síðan gekk ég beint í flasið á Akureyringunum sem sögðu mér frá því sem í vændum var og ég minnist þess en hvað ég varð spældur að hafa sleppt Guðmundi frá mér, því að það hefði verið óborganlegt að taka hann með mér upp á Bárðarbungu og ræða við hann þar um ferðir hans um jökla og hálendi.

Við Víðir flugum flugvélum okkar uppeftir í birtingu og lentum á bungunni farsællega, fyrst Víðir og síðan ég  og Helgi Sveinbjörnsson, kvikmyndatökumaður Sjónvarpsins, sem tók myndir þarna fyrir Stikluþátt. 

Myndirnar af þessu ævintýri, sem fylgja þessu bloggi, sendi Víðir mér í fyrradag á 25 ára afmælinu.

Já, hvað tíminn flýgur !  

Hægt er að stækka myndirnar með því að smella á þær tvisvar í tvígang. 

 

Flugvélin sem bar einkennisstafina TF-FRÚ 1984 var af gerðinni Cessna Skylane,  upphaflega í eigu Arnar Johnsons, forstjóra Icelandair.

Hún hefur þvælst og lent víðar en nokkur önnur lítil flugvél íslensk, meðal annars lent í Surtsey, á Esjunni (nauðlending að vísu), fyrir framan Dynheima á Akureyri og um hávetur á Hveravöllum. 

Auk þess hefur hún lent á ótal stöðum í Afríku, þar sem hún var trúboðaflugvél Helga Hróbjartssonar í Eþíópíu en var seld til Simbabve og mun vera þar nú.

Gaman væri ef hún kæmi einhtverntíma aftur heim til Íslands.

Fyrir nokkrum árum skemmti ég á samkomu þar sem sátu við borð Þórólfur Magnússon, sem lenti (viljandi) á Esju 1967 og sprengdi dekk en komst á loft og þeir Magnús Guðmundsson og Dagfinnur Stefánsson sem brotlentu á Geysi á Bárðarbungu 1950.

Ég stóðst ekki mátið að grínast í hálfkæringi og sagði:

"Þarna situr Þórólfur Magnússon. Við tveir eigum það sameiginlegt að hafa lent flugvél á Esjunni. Munurinn er hins vegar sá að hann ætlaði sér að gera það en ekki ég.

Og þarna sitja þeir Magnús Guðmundsson og Dagfinnur Stefánsson.

Við þrír eigum það sameiginlegt, ég og þeir, að við höfum allir lent flugvél á Bárðarbungu. Munurinn var hins vegar sá að ég ætlaði að gera það en ekki þeir."  

Næst kom ég á Bárðarbungu í ferð Jöklarannsóknafélagins í júní s.l. á minnsta jöklajeppa landsins, Suzuki Fox´86, í eftirminnilegri ferð sem fullkomnaði ferðina 1984, enda útsýnið frábært af þessu næsthæsta fjalli landsins. 

 

(Neðsta myndin er sú sama og sú næstefsta, fór inn lítil vegna mistaka svo að ég henti henni niður fyrir)  

P. S. Bendi á fróðlegan pistil Einars Vilhjálmssonar um metanbíla á blogginu hans í dag.  

Skjálftavirkni á Vatnajökli

Athugasemdir

[Flugdýr (IP-tala skráð) 27.8.2009 kl. 10:10]

Þetta tiltæki ykkar Víðis er minnisstætt öllu flugdellufólki. Er það misminni mitt, að þú hafir verið búinn að setja stærri barða á Skylane-inn og þess vegna hafir þú t.d. tekið hjólahlífarnar af henni; þær hafi verið of litlar fyrir þessa barða? - Barðarnir á Super-Cubinum hans Víðis voru líka af yfirstærð ef ég man rétt.

[Ómar Ragnarsson, 27.8.2009 kl. 11:32]

Það sést vel að Cub-vélin er á venjulegum hjólbörðum, að minnsta kosti alls ekki á þeim sem settir voru seinna undir hana.

Örn Johnson lét seta 8.00-6 hjólbarða undir aðalhjól Skylane-vélarinnar og 6:00-6 undir nefið. Einnig lét hann setja á hana Robertson-STOL búnað.

Þennan morgun, áður en sólin fór að bræða yfirborðið, hefði hvaða flugvél sem var getað lent á Bárðarbungu.

[Víðir Gíslason (IP-tala skráð) 27.8.2009 kl. 14:03]

Láttu ekki svona, Ómar!

Þetta hefðu engir getað nema  við

En í alvöru, þá var kannski galdurinn að lesa í veðrið. Það hafði verið hlýr kafli á undan, síðan kom hæð og heiðskírt veður. Í 2000 metrum á jökli þýddi það talsvert frost, mikla útgeislun og nokkuð öruggt harðfenni. Hart eins og malbik á meðan sólbráðin hafði ekki áhrif.

Dekkin voru 8.00 - 4, eins og hún kom á upprunalega. Seinna fengum við talsvert stærri dekk 25x11 - 4, sem voru mun burðarmeiri og leyfðu grófari brautir. Áður höfðu þau verið undir TF-REB, Super Cub, sem var mikið notaður til að fljúga með vísindamenn út í Surtsey og í Þjórsárver.

[Flugdýr (IP-tala skráð) 27.8.2009 kl. 20:59]

Aha. Enn og aftur sannast það hvað ýmislegt rykfellur í svikulu minni manns. En, hvað um það. Þið eruð flottastir, engin spurning.