16.11.2009 | 20:41
Land, tunga og þjóð.
Það er góð blanda verðlaunahafa sem fær viðurkenningu á degi íslenskrar tungu og ástæða til að óska þeim til hamingju með það.
Í tilefni dagsins læt ég fljóta hér með hugvekju sem fjallar um þá órofa einingu sem land, tunga og þjóð verður að vera í okkar kæra landi.
LAND, TUNGA OG ÞJÓÐ.
(Með sínu lagi)
Á ysta norðurhjara með auðnir, dali og fjöll /
er eyjan bjarta og kalda sem fóstrar okkur öll. /
Og okkur bindur böndum hið fagra föðurland /
með :,: firði, hraun og elfur, græn engi og fjörusand:;: /
Landið mitt. Landið mitt. /
Í þúsund ár og aldir vort dýra móðurmál /
sem meitlar hugsun okkar skal greypt í þjóðarsál. /
Það geymir dýra arfinn á Íslands sagnaslóð /
og :,: einingu og samheldni veitir okkar þjóð :,: /
Móðurmálið mitt. Móðurmálið mitt. /
Og landi jökla og elda, sem undur heita má, /
aldrei bregðist þjóðin sem varðveita það á. /
Að loknu ævistarfi er leggjumst við í mold /
var :,:líf vort helgað þjóðinni, tungu og feðrafold :,: /
Þjóðin mín. Þjóðin mín. /
Á ysta hjara þraukum við gegnum súrt og sætt. /
Í sigri og mótbyr Ísland oss hefur fætt og klætt. /
Í þúsund ár skal syngja í þúsund radda óð /
að :,: þrenning ein og órofa er land mitt, tunga og þjóð :,: /
Landið mitt. Móðurmálið mitt. Þjóðin mín. /
Þorsteinn frá Hamri fær Jónasarverðlaunin | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.