Gömul saga: Hver lak ?

Alltaf finnst mér jafn dásamlegt þegar stórmál koma upp í kjölfar þess að leynilegum trúnaðarupplýsingum hafi verið "lekið" að þá snýst málið upp í það að aðalatriðið sé hver lak því í fjölmiðla eða til almennings en innihald þess sem lekið var verður að aukaatriði.

Davíð Oddsson var snjall í því á sínum tíma að halda upplýsingum leyndum ef með þurfti og var klassadæmi um það þegar því var haldið vandlega leyndu fyrir kosningarnar 2003 að herinn væri á förum.

Og nú ræða menn um ekki síðri snilli Davíðs að leka heppilegum upplýsingum eða að láta í veðri vaka að hann búi yfir óþægilegri vitneskju, samanber ræðuna frægu hjá viðskiptaráðinu í haust.

Birgir aflétti leynd

"Ef við styðjum hvert annað..."

Ég er ánægður með það að Bubbi skuli koma og slá svipaðan tón á mótmælafundi og ég gerði í upphafi mótmælanna með aðstoð Halla Reynis á fundi á tröppum Ráðherrabústaðarins í haust í laginu "Styðjum hvert annað."

Það munar um Bubba. Hann sló þennan sama tón fyrstur allra síðastliðið haust og kemur nú sterkur inn.

Okkur Íslendinga kann að greina á um margt en fyrir öllu er að í róðrinum af strandsstað í gegnum brimskaflana verði handtökin taktföst sem við verðum að sameinast um að taka.

Í því sambandi minni ég á diskinn "Birta - styðjum hvert annað" sem er til sölu hjá Skífunni, Smekkleysu, Olís og Bónusi.

Þar syngur sönghópurinn "Birta", ungu söngvararnir Edgar Smári Atlason og Elísabet Ormslev ásamt Halla Reynis, Helgu Möller og Kristjönu Stefánsdóttur lagið "Styðjum hvert annað", en önnur lög á diskinum fjalla um land og þjóð, æðruleysi, hugrekki og samstöðu.

Allt söluandvirðið hefur frá upphafi runnið óskipt til Mæðrastyrksnefndar í Reykjavík.

Áður en dagur er runninn stefni ég að því að setja lagið "Styðjum hvert annað" á tónlistarspilarann hér við hliðina þar sem lagið "Saga Jóhönnu" er þegar komið á bloggfóninn.

Bubbi rokkar Seðlabankanum

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Stydjum hvert annad

Örlög okkar ráðast líka erlendis.

Þegar íslenska þjóðveldið riðaði til falls um miðja þrettándu öld réðust örlög þess að miklu leyti í Noregi. Þangað ýmist fóru deilandi höfðingjar íslenskir eða að Noregskonungur stefndi þeim þangað.

Þá, eins og nú, höfðu skammgróðasjónarmið, spilling og tillitsleysi gagnvart komandi kynslóðum, auk flokkadrátta innanlands, komið íslenska þjóðarbúskapnum og þjóðveldinu á kné.

Þá, eins og nú, reið yfir landið kreppa af utanaðkomandi ástæðum, - í það sinn af
völdum kólnandi veðurfars. Snorri Sturluson missti 120 nautgripi við Svignaskarð í einu óveðri.

Þá, eins og nú, var þjóðin illa undir slíka utanaðkomandi veðurfarskreppu búin, vegna þess að hún hafði farið langt með að höggva alla skóga landsins og átti ekki lengur við til að smíða skip. Af þessum sökum var hafin stórfelld jarðvegseyðing sem komandi kynslóðir þurftu að súpa seyðið af og nauðsynleg samskipti við útlönd og siglingar yfir hafið voru í hættu.

Af völdum Íslendinga sjálfra var óhjákvæmilegt 1262 að fá hjálp Noregskonungs og að gjalda þá hjálp hinu dýra verði sjálfstæðismissisins.

Davíð Oddsson bregst við eins og hann gerði varðandi fjölmiðlafrumvarpið 2004, neitar að horfast í augu við að hann er með tapað mál.

Með þessu skaðar hann ímynd landsins út á við og það gera líka þeir íslensku ráðamenn sem vanmeta stórlega þann skaða sem það veldur að án hjálpar, velvilja og trausts erlendra þjóða á okkur er lítil von til þess að íslenskt efnahagslíf geti risið úr öskustó.

Örlög okkar eru að sjálfsögðu mest undir okkur sjálfum komin en ekki síður undir áliti umheimsins á okkur.

Deilur á Íslandi valda skaða

Dorritt sá þetta líka. Sjálfstæð kona !

Dorrit er sjálfstæð kona. Slíkt sjálfstæði fer ekki eftir stjórnmálaflokkum. Gott dæmi um það er þegar Friðfinnur Ólafsson og kona hans buðu sig fram hvort á móti öðru á Vestfjörðum, hann fyrir Alþýðuflokkinn, hún fyrir sósíalista.

Ástir samlyndra hjóna geta líka verið ástir sundurlyndra hjóna þegar kemur að persónulegum ágreiningsmálum eins og stjórnmálum.

Þegar Dorrit kvartar yfir því að hafa stöðu arabískrar eiginkonu er hún ekki að kvarta yfir því að vera í hjónabandi með Ólafi Ragnari Grímssyni sem einstaklngi heldur að vera í hjónabandi við heila þjóð.

Bollaleggingar um yfirvofandi hjónaskilnað flinnst mér óviðeigandi vegna þess að í raun er hún að kvarta yfir því að þurfa að bera þær skyldur forsetafrúar, sem embætti forsetans leggur henni á herðar og hamlar því að fá að vera hún sjálf.

Í íslenskum lögum er ekkert sem mælir fyrir um að forsetafrúin eigi að vera sammála eiginmanni sínum, - ekki frekar en að börn hans og ættingjar þurfi að vera það.

Hins vegar er málið erfiðara þegar um er að ræða viðtal á erlendri grund þar sem orð hennar eru túlkuð sem jafngild ummælum hans og þau bæði skoðuð sem fulltrúar þjóðarinnar.

Við eigum samt að lofa Dorritt að vera sjálfstæð kona eftir því sem við getum. Hún er oft svo dásamleg andstæða við aðra í þykjustuleik embættis- og stjórnmálamanna. Og það er svo hressandi !

Veðjuðu á endurlífgun hagkerfisins

14:2 tap: Þjálfarinn á að fá frí.

Eftir að íslenska efnahagslandsliðið hefur tapað 14:2 eftir að sami þjálfarinn hefur leitt liðið í 17 ár er eðlilegt að hann sé látinn taka pokann sinn. Málið snýst ekki um það hvort þjálfarinn hafi staðið "faglega" að málum eða ekki.

Davíð Oddsson orðaði þetta vel í máli Árna Johnsens 2001: "Stjórnmál snúast um traust." Þetta snýst um traust ráðherranna, Seðlabankastjórnarinnar og stjórnar Fjármálaeftirlitsins. Björgvin Sigurðsson gerði það um síðir sem allir fyrrnefndir aðilar hefðu átt að gera á sama hátt og hann.

Þegar landsliðið lendir í einstæðum óförum sem vekja athygli um allan heim er eðlilegt að skipt sé um þjálfara og aðstoðarmenn hans.

Liðið er auðvitað stokkað upp, einstökum leikmönnum skipt út af og aðrir teknir inn. Það er eina leiðin til að endurheimta traustið sem verður að ríkja á liðinu og þjálfaranum.

Það er eins og Sjálfstæðismenn skilji þetta alls ekki.

Á sínum tíma varð Guðmundur Guðmundsson að láta af starfi þjálfara hjá einu af handboltaliðum landsins.

Hann gafst samt ekki upp við það starf sem hann hafði sérhæft sig í og gaf síðan kost á sér til þjálfurnar landsliðsins með árangri sem öllum er kunnur.

Í stað sjálfsvorkunar og ásakana um óréttmætar uppsagnir ætti Sjálfstæðisflokkurinn og helstu ráðamenn hans nú að taka sér tak, fara í fjögurra ára frí og koma aftur reynslunni ríkari eftir að hafa tekið sér rækilega tak.

Þýðir ekki að klína sök á Sjálfstæðisflokkinn

Mótmæli gegn mótmælum.

Ég átti áhugavert samtal við mann á förnum vegi nú rétt í þessu. Hann sagði: "Nú er langt gengið þegar gamall kommi eins og ég ætlar að kjósa íhaldið."

"Hvers vegna ?" spurði ég.

"Vegna þess að ég hef skömm á þessum skrílslátum mótmælenda sem grýta hús og lögreglumenn og þú mátt skammast þín fyrir að láta sjá þig á mótmælafundum og hafa staðið fyrir slíku hér um árið."

"Það geri ég ekki," svaraði ég. "Ég tel það hluta af mannréttindum mínum að fá að standa á löglegan og friðsamlegan hátt með leyfi lögregluyfirvalda á almannafæri á Austurvelli og hlýða þar á ræður eða að standa við Ráðherrabústaðinn, tala þar og syngja. Eftir að þeim fundi lauk og var slitið formlega og fólkið var á leið burtu tóku einhverjir sig til og brenndu fána og létu öllum illum látum. Mér og öðrum fundarmönnum, sem vorum farnir, var kennt um það í fjölmiðlum.

Sama gerðist á Austurvelli viku síðar og enn gerðu fjölmiðlarnir lætii örfárra einstaklinga að aðalfréttinni af fundinum.

"Ég áskil mér líka rétt til að fara á borgarafundi þar sem menn takast á í rökræðum."

"Já, en þú ert þar með kominn í hóp mótmælenda sem grýta lögreglumenn og hús. *Ef þú og þínir líkar stæðu ekki í mótmælum myndi ekkert slíkt eiga sér stað. "

"Ég get ekki fallist á þetta," svaraði ég. "Ekkert frekar en fólkið sem átti leið um Pósthússtræti eða Austurvelli á meðan á fundunum stóð. Og ég vil minna þig á að þeir sem beittu ofbeldi voru mjög lítill minnihluti og að þar kom að hópur mótmælenda setti á sig appelsínugula borða og raðaði sér fyrir framan lögregluþjónana til að verja þá."

"Þetta fólk var að mótmæla þessari tegund af mótmælum óeirðamanna og það geri ég líka."

Erfitt er að sjá það fyrir hvort einhverjir í hópi mótmælenda taka sig út úr í ofbeldis- og skemmdarfýsn. Ef ætíð ætti að hætta við mótmælaaðgerðir vegns hættu á slíku yrði lítið um mótmæli.

Í Jökulsárgöngunni 2006 var ekki hægt að fullyrða fyrirfram að eitthvað slíkt gæti ekki gers. Þá fór allt friðsamlega fram en það hefði ekki verið þægilegt að fá á sig stimpil óeirðamanns ef eitthvað hefði farið úrskeiðis.

Þegar ég var strákur fór ég einu sinni með afa mínum, sem var mesti friðsemdarmaður sem ég hef þekkt, niður í miðbæ á gamlárskvöld. Þegar við gengum eftir Austurstræti komum við að hóp stráka sem grýtti lögreglustöðina. Við töldums okkur samt ekki í hópi þessa skríls og heldur ekki yfirgnæfandi meirihluti fólksins sem kom niður á Austurvöll 30. mars 1949 til þess að láta það í ljósi á friðsamlegan hátt að það vildi ekki að ráðist yrði á eða inn í Alþingishúsið."

Ég fór eftir á að hugsa um það af hverju þessum gamla kommúnista var svona illa við mótmælafundi. Skýringin gæti legið í því að honum hugnaðist betur og saknaði jafnvel þjóðfélaga hins alráða kommúnisma þar sem allt slíkt var bannað og er raunar bannað enn í þeim ríkjum þar sem slík stjórnvöld halda um valdatauma.

Líklega hefur honum ekkert verið gefið um hinn fjölmenna mótmælafund Martins Luther King í Washington hér um árið. Auðvitað átti hann ekki að standa að slíku vegna þess að mótmælin á öðrum stöðum fóru oft út í ofbeldi og skemmdarverk.

Og gamla kommanum hefur líklega fundist það skítt að það skyldu vera fjölmennir mótmælafundir sem steyptu kommúnistastjórninni í Austur-Þýskalandi.

Fleiri og fleiri hafa tíma til að mótmæla.

Ein skýring þess hve fjölmenn mótmælin hafa verið í vetur og að þeim linnir ekki er mjög einföld. Eftir því sem atvinnulausum fjölgar hafa fleiri tíma til að standa í þessu. Og þeim mun fjölga sem svona verður ástatt um og verður heitt í hamsi.

Á meðan nógu margir eru heitir og hafa efni og ráð á því að fara niður í miðborg Reykjavíkur mun þetta halda áfram á meðan tilefni er til. Ekki þarf að kaupa hljóðfæri eða magnarakerfi til að hafa hátt. Allir eiga búsáhöld.

Eina krafan, sem hefur verið hrópuð í allan vetur og stendur út af í heilu lagi er krafan um afsögn stjórnar Seðlabankans.

Kröfunni um að ríkisstjórnin segði af sér hefur hins vegar ekki verið fullnægt nema að hluta til. Enn eru ráðherrar í ríkisstjórn sem líka voru í fyrri ríkisstjórn og best hefði verið að ríkisstjórnin hefði verið endurnýjuð frá grunni og það hefði helst verið utanþingsstjórn sem tók við.

Mótmæla aftur í fyrramálið

Já, - en hans tími mun koma !

Auðvitað lætur Davíð ekki óþekktarorminn Jóhönnu, sem var að gera hann og Jón Baldvin gráhærða á sínum tíma, komast upp með neitt mótþróalaust. Stjórnmál Davíðs eru Íslendingasögurnar, vinátta-óvinátta, tryggð og fóstbræðralag - svik.

Og við það má bæta hefndinni. Á sínum tíma rassskeltu þeir Davíð og Jón Baldvin óþekktarstelpuna sem sagði samt svo hortug: "Minn tími mun koma !"

Auðvitað las Davíð ekkert nema hótun og hefndarhug út úr þessum ummælum og bregst því við meintri hefnd Jóhönnu eins og sönnum bardagamanni sæmir með því að draga sverð úr slíðrum.

En Jóhanna tekur þessu bara rólega og segir: Hans tími mun koma, tími ósigursins.

Lýsir miklum vonbrigðum

Ólíkar frændþjóðir.

Engin þjóð í heimi mun sleppa við að glíma við afleiðingar heimskreppunnar. Norðmenn hafa stundað afar varfærnislega og ábyrga efnahagsstjórn um árabil til að tryggja að komandi kynslóðir geti notið góðs af því sem olíugróðinn hefur fært þjóðinni, þótt olíulindirnar þverri.

Ekkert sambærilegt var gert hér á landi í "gróðærinu" nema að hluti af gróðanum var notaður til að greiða niður skuldir ríkissjóðs. Á sama tíma jukust þó útgjöld ríkissjóðs meira en dæmi eru um á byggðu bóli og ekkert var gert í tíma til að auka við gjaldeyrissjóð Seðlabankans.  

Öll efnahagsstjórn okkar var í hrópandi ósamræmi við ábyrga stjórn Norðmanna þegar við héldum uppi allt of háu gengi með hvata til lánsfjárfyllerís og eyðslu sem á sér ekki hliðstæðu í öðrum löndum.

Norðmenn hafa friðað vatnsföll sem samanlagt geta gefið meiri orku en öll óbeisluð vatnsorka Íslands til þess að geta skilað þeim ósnortnum í hendur komandi kynslóða. Samt gætu þessi vatnsföll gefið hreina og endurnýjanlega orku í stað þess að íslensku vatnsföllin fylla upp miðlunarlónin svo að numið getur heilu dölunum.

Af aðgerðum Norðmanna nú má ráða að þeir ætla sér ekki að ganga í varasjóðina sem þeir ætla afkomendum sínum. 

Nú er svo komið að hér velta menn vöngum yfir því hvort týndi litli bróðir muni að nýju leita undir verndarvæng stóra bróður eins og 1262 þegar búið var að höggva skógana svo mjög að Íslendingar gátu ekki lengur haldið við skipaflota sínum og urðu að biðja Noregskonung um að gera það fyrir sig og játast um leið undir vald hans.    

Óstýrilátu útrásarvíkingarnir sem fóru til Íslands virðast hafa skilað genum sínum til okkar í ríkum mæli. Þeir hjuggu skógana á Íslandi í "gróðæri" fyrstu alda Íslandsbyggðar og komu af stað mestu jarðvegseyðingu í Evrópu.

Þá varðaði ekkert um kynslóðir seinni alda, sem þurftu að taka við stórskertum landgæðum sem landið blæðir enn fyrir þúsund árum seinna.

Við virðumst ætla að haga okkur eins og þeir í þessu tilliti. Ætlum ekkert að læra.

Norðmenn efla bankana

...hugsanlegrar breytingar..." Ekkert um þröskuldinn.

Enn er sleginn varnagli í sambandi við breytingar í tæka tíð vegna persónukjör í orðalagi tilkynningar þar að lútandi. Látum það vera. Þorkell Helgason er mætur og góður maður í þetta verk og það á að vera hægt að vinna hratt, skipulega og vel svo að breytingarnar verði ekki aðeins "hugsanlegar" heldur raunverulegar í næstu kosningum.

Af því að einn skráður stjórnmálaflokkur er utan þings og er því ekki með í samráðinu hjá Jóhönnu, en hefur þó í vetur barist mest fyrir þessu, hefði verið gaman að fá að vita eitthvað um það hvernig þetta mál gengur á meðan því vindur fram.

Athygli vekur hins vegar að ekkert virðist eiga að gera með 5% þröskuldinn, sem er miklu einfaldari aðgerð og engan veginn hægt að bera við tímaskorti varðandi það atriði.

Aðeins þarf að breyta einni prósenttölu til að ráða bót á þessu ákvæði eða í mesta lagi að breyta orðalagi í setningunni, sem við á, í þá veru að hvert það framboð sem fái hlutfallslega atkvæðamagn sem nemur þingsæti, skuli verða útlhutað í samræmi við það.

Upp geta komið aðstæður við núverandi fyrirkomulag sem ræni á að giska jafn marga kjósendur rétti á þingfylgi og nemur öllum kjósendum samanlagt í heilu kjördæmi. Þessu verður að breyta ef einhver meining er í lýðræðishjalinu.

Undirbúa stjórnlagafrumvarp