Slæmt fyrir endingu og viðhald samgöngutækjanna.

Þótt nokkuð hafi verið um snjóakafla í hitteðfyrravetur, þá hefur þessi vetur þegar verið verri hvað snertir saltaustur og saltblandaðan tjörupækilsúða í umferðinni en verið hefur lengi. Þótt ein vika í fyrravetur hafi verið afar snjóþung, en myndin er tekin í henni í febrúar í fyrra og sést glytta á vélhjól á fyrir miðri mynd, lagt þversum, hefur veturinn í vetur verið verri fyrir umferðina að flestu leyti. 

Þriggja farartækja blanda hjá mér rafreiðhjól - létt "vespu"vélhjól - 2ja manna rafbíll, - hefur gefið mér ansi góða sýn á þetta síðustu ár, því að salt- og tjöruúðinn bitnar mest á litla vélhjólinu, bæði úðinn yfir mann sjálfan á hjólinu og einnig það, að hjólið er ekki sérstaklega ryðvarið. 

Þess vegna hefur þetta hjól verið minna notað yfir áramótin en í fyrra. En þó aldrei komið til þess að koma því fyrir inni. 

Á hjóla- og gangstígum er hraðinn minni og saltblandaður úði því ekki nærri eins slæmt fyrirbæri og fyrir vélhjólamann. 

Saltpækilsúðinn sem smýgur um allt kostar borgarbúa milljarða í auknu viðhaldi vegna ryðskemmda. 

Starfsmenn borgarinnar hafa ekki verið öfundsverður af viðfangsefni sínu í hinum hárfínu sveiflum hitans í kringum frostmarkið, sem hefur skapað erfiðleika á að spá fyrir um úrkomu og færð næstu klukkustundir. 

Of oft hefur að mínu mati verið rokið í að salta auðar götur fyrir úrkomu sem annað hvort kom ekki eða reyndist ekki vera hálkumyndandi. 

En þetta mat er í eðli sínu afar erfitt eins og áður sagði. 

 

Hálkueyðing óvenjutímafrek í vetur

Að gera Bandaríkin meiri með andhverfu þess?

"To make America great again", eins og kjörorð Donalds Trumps hljóðaði, og birtist nú meðal annars í því að hindra með 20 prósenta tolli innflutning á stáli, áli og nú síðast á bílum, verður hvorki til að styrkja bandarískt efnahagslíf almennt né til að auka hróður framleiðslu landsinsk, heldur þvert á móti. 

Í bandaríska bankahruninu 2008, sem var undrirrót víðtækari alþjóðlegrar kreppu, stóðu Kanarnir sem telja sig hafa einkarétt meðal amerískra þjóða til að teljast Ameríka, frammi fyrir gjaldþroti tveggja af þremur stærstu bílaverksmiðjum landsins. 

Eina ráðið sem fundið var þá "to make America great again" var að moka stórfé í þessi fyrirtæki til þess að koma í veg fyrir gjaldþrot. 

Ekkert af þessari stærðargráðu var gert í Evrópu en samt tókst Bandaríkjamönnum ekki að rétta af viðskiptahalla landsins hvað varðaði bíla. 

Ástæðan var einföld og fólst ekki í stórfelldum ríkisstuðningi og stórreddinga fyrir Benz, BMW og Volkswagen, heldur gátu bandarísku bílarisarnir hvorki selt bíla sína í Evrópu né komið í veg fyrir að Bandaríkjamenn sjálfur keyptu milljón evrópskra bíla á ári. 

Ástæðan var ekki niðursett verð á Benz og BMW, - þetta eru alls staðar dýrir bílar af einstæðri ástæðu: Hvað er eru vel hannaðir og góðir. 

Á bloggsíðu Einars Björns Bjarnasonar er ágæt úttekt á nýjasta útspili Trumps, að setja 20 prósenta tolla á innflutt erlent stál og ál. 

Það tiltæki mun gera framleiðslukostnað í iðnaðarframleiðslu Bandaríkjanna dýrari og tapið vegna þess verður í heild miklu meira en sem nemur innheimtu tollanna. 

Refsitollar á evrópskra bíla og smærri kanadískar farþegaþotur, sem taka þeim bandarísku fram, munu að sjálfsögðu bitna á endanum á kjararýrnun bandarísks almennings og flugfélaga. 

Kjörorðið "to make America great again" mun snúast upp í andhverfu sína og lýsa vanmætti bandarísks iðnaðar til að framleiða bestu vörurnar. 

Tollarnir verða tákn um uppgjöf Bandaríkjamanna í að framleiða samkeppnisfæra vöru og í lokin að bitna á öllum þjóðum varðandi hagkvæmni frjálsra viðskipta. 

Hótar að tollleggja innflutta bíla frá ESB