Þar sem er fuglager úti á sjó er oft æti undir.

Þar sem fuglager sést flögra yfir ákveðnum bletti úti á sjó er oft fiskur og æti undir sjávarborðinu.

Þegar 25 öflugir erlendir eða innlendir fjárfestar taka höndum saman um sæstreng til Íslands er það engin tilviljun. Þessir menn vita vel hvar helst eigi að fjárfesta duglega til þess að uppskera ríkulega síðar þótt allt virðist með kyrrum kjörum eins og stendur. 

Þeir safnast því saman eins og fuglar í fuglageri þegar íslensk orka með tilheyrandi hernaði gegn íslenskum náttúruverðmætum er annars vegar. 

Og þeir vita líka síðan það upplýstist fyrir aldarfjórðungi að það yrði að leggja tvo samsíða sæstrengi til þess að þeir upphefðu segulsvið hvor annars, og að slík fjárfesting myndi kosta á annað þúsund milljarða króna. 

Og einnig, að vegna nauðsynlegs afendingaröryggis yrði þess síðar krafist að leggja aðra tvo samsíða strengi nógu langt frá hinum tveimur til þess að eiga síður á hættu aðallt rafsamband við Íslands rofnaði. 

Fjárfestarnir 25 eru ekki þeir einu, sem telja sig finna mikla peningalykt. Um 200 virkjanakostir á Íslandi auk gríðarstórra vindorkugarða bera vitni um einbeittan vilja til þess að útvega nógu mikla orku til þess að fjárfesting upp á þúsundir milljarða króna í sæstrengjum borgi sig. 

Fyrir þessum voldugu peninga- og valdaöflum verða þeir beygðir, sem vilja reyna að bjarga einhverju af þeim einstæðu ósnortnu náttúruverðmætum Íslands, sem eru í raun langstærstu verðmætin auk mannauðar þjóðarinnar. 

Þegar allt er lagt saman er snýst krafan fjárfestanna eins og auðjöfrarnir eru kallaðir um að nýta allar orkulindirnar eins og þær leggja sig. Á endanum verður allt að víkja fyrir stórsókn þeirra nema eitthvað mikið komi til. 

Enn er síðuhafa í minni sjónvarpsviðtal sem hann tók við Guðmund Þóroddson þáverandi ráðamann hjá Orkuveitu Reykjavíkur, en í þessu viðtali hélt hann hart fram þeirri framtíðarstefnu að hrinda í framkvæmd virkjun Kerlingafjallasvæðisins sem felur í sér eitthvað í kringum sjö virkjanir. 

Þetta viðtal kom upp í hugann þegar flogið var í gær framhjá Kerlingarfjöllum og myndirnar teknar, sem eiga að prýða þennan pistil ig facebook síðuna, sem hann verður tengdur við.  

 

Tengjast ekki Landsvirkjun

Enn eimir af því hvernig litið var niður á þá sakfelldu frá upphafi.

Allur hinn skelfilegi málatilbúnaður á hendur sakborningunum í Guðmundar- og Geirfinnsmálunum byggðist á múgsefjun gegn fólki, sem þótti liggja vel við að ákæra, bera hinum þyngstu sökum  og dæma fyrir tvö morð, sem aldrei hefur verið sannað að hafi verið framin. 

Grunnurinn var fyrirlitningin, sem skein í gegn þegar sagt var til að réttlæta aðfarirnar: "Þetta eru nú engir kórdrengir." 

Hennar virðist því miður gæta enn og er hvað ságrætilegust varðandi meðferðina frá upphafi til þessa dags á Erlu Bolladóttur, máls, sem er fjarri því að hafa verið leyst úr á boðlegan hátt.  

Það verður áfram blettur á sögu þjóðarinnar þangað til hún verður sýknuð eins og karlmennirnir. 

Eina úrlausnin að leita til dómstóla

Rafhlöðurnar standa áfram í veginum.

Rafhreyfillinn hefur slíka yfirburði yfir sprengihreyfilinn hvað snertir einfaldleika og nýtni, að ætla mætti að rafknúnar flugvélar gætu strax tekið við af eldsneytisknúnum vélum. 

En tvennt er það sem helst kemur í veg fyrir það að rafhreyfillinn geti notið sín. 

Í fyrsta lagi hin gríðarmikla þyngd aflgjafans, rafmagnsins, áttföld og uppi í tvítugföld að minnsta kosti eftir því hvernig er reiknað. 

Í öðru lagi það sem veldur mestu um aflþörfina í fluginu, nauðsyn þess að lyfta farartækinu og farmi þess upp í nógu mikla hæð til þess að loftmótstæðan í láréttu flugi verði sem minnst. 

Þetta gæti hafa verið ein af ástæðum þess að Howard Hughes lét nægja að flúga langstærstu flugvél heims á þeirri tíð aðeins lárétt áfram í "ground effect" sjávarins eftir flugtak flykkisins á sjónum. 

Raunar hafa komið fram hugmyndir um stórar flugvélar, sem yrði aðeins flogið rétt yfir sjónum yfir höfin, en vegna þess að loftið er þykkara en ofar, yrði ferðatíminn talsvert lengri en í tíu kílómetra hæð.  

Aðstöðumunurinn á milli flugvélar og samgangna á landi sést best á því að bera saman rafknúna flugvél og rafknúna járnbrautarlest sem þýtur lárétt að mestu á teinunum og klýfur loftið svo vel, af því að hún er svo löng og mjó. 

Lestin þarf engan lyftikraft í gegnum loftið í formi vængja, sem verða að ryðja svo miklu lofti frá sér til að skapa lyftikraft fyrir flugvélina, að loftmótstaða vængjanna er að jafnaði 40 prósent af loftmótstöðu flugvéla. 

Vegna þess að teinar sem liggja ofan á móður jörð skapa burðinn fyrir lestina verður mótstaðan léttbærari. 

Sparneytnari hreyflar Boeing 737 MAX vélanna og sambærilegra þotna eru helsta ástæðan fyrir því að þær komu á markað. Það minnkar mikið þann mjög stóra hluta þunga vélarinnar, sem eldsneytið er í upphafi flugs. 

Samt fæst margfalt meiri orka út úr hverju kílói af þotueldsneyti, bensíni eða dísilolíu á eldsneytisgeymi heldur en út úr hverju kílói af rafmagni í rafhlöðum. 

Á bílum og vélhjólum getur þyngdarmunurinn eins og áður sagði verið allt að fimmtugfaldur, og það er of þungur biti að kyngja fyrir flugið við núverandi ástand. 

Búið er að framleiða rafhlöður sem vega aðeins 6 kíló á hverja kílóvattstund, en það þýðir að 60 kwst rafhlöður í bíl vega meira en 300 kíló. 

Dísilolíugeymir með jafn mikla orku innbyrðis myndi vega innan við 30 kíló. 

Drægni rafknúinna flugvéla verður ekki nema lítið brot af drægni núverandi flugvéla og rafknúið flug frá Íslandi til annarra landa óhugsandi. 

 

 

Skoða umhverfisvænar flugvélar