Eldstöðvar og gos syðra mun minni en eldstöðvar og gos af Bárðarbunguætt.

Jarðavísindamenn hafa hallast að því undanfarna áratugi, að miðja annas tveggja stærstu möttulstróka í iðrum plánetunnar jarðar sé nokkurn veginn undir vestanverðum Vatnajökli með Bárðarbungu og Grímsvötn sem nokkurs konar miðjusvæði. 

Grímsvötn eru virkasta eldstöð landsins og áhrifasvæði Bárðarbungu það stærsta; nær alla leið suðvestur í friðland að Fjallabaki. 

Fram að Holuhraunsgosinu 2014 var það algeng skoðun að hið gamla Holuhreun norður af Dyngjujökli væri á áhrifasvæði Öskju. 

Annað kom á daginn og nú getur orðið fróðlegt að sjá hvað verður framhald kvikusöfnunar undir Öskju. 

Reykjanesskagi er að sönnu hluti af hinu eldvirka Íslandi, en bæði Geldingardalagosið og fleiri gos þar á undan sýnast mun minni, hvert um sig, en stóru gosin á áhrifasvæði Bárðarbunga, og er það í samræmi við það að það svæði sé nær miðju fyrrnefnd möttulstróks en Reykjanesskagi. 

 

Land heldur áfram að rísa við Öskju

Virðist tómt mál að sækja bætur til vegaverktaka.

Listinn yfir þau skaðabótamál, sem hugsanlega væri hægt að sækja á henur vegaverktökum er óralangur, en reynslan sýnir að ráðlegast er fyrir ökumenn að reyna ekki við slikt, svo gersamlega ábyrgðarlausir virðast þeir vera. 

Nýjasta atvikið frá Kjalarnesi er næsta dæmigert um það, að hér á landi virðist allt annað hugarfar gilda um merkingar og aðgerðir verktaka á vegum og götum en í öðrum löndum, þar sem þess er gætt að vegaframkvæmdir og viðgerðir á vegum, eru kyrfilega merkt á aðliggjandi vegum svo að vegfarendur geti valið sér hjáleið í tíma. 

Nú nýlega urðu að minnsta kosti tvö umferðaróhöpp við veitingastaðinnn Staldrið á vandræða gatnamótum Bústaðavegar og Reykjanesbraut, sem urðu miklu verri viðfanga vegna þess að verktaki hafði dreift stórum steyptum klumpum meðfram annarri af tveimur þröngum aðreinum að Bústaðavegi, sem mjókkuðu úr tveimur reinum í eina. 

Nokkrum dögum síðar kom síðar loks að því að verktakinn settu klumpana á fyrirætlaðan stað þar sem þeim hafði verið ætlað að mynda eins konar vegrið, en voru í staðinn gerðir að hreinum gildrum fyrir sem allra harkalegastra árekstra. 

Lausleg athugun hjá Tryggingarfélagi varðandi hlut verktakans að því að gera hugsanleg áföll þarna sem  allra harkalegust leiddi gamalkunnan íslenskan veruleika í ljós; að það væri tómt mál að sækja nokkrar bætur né viðbrögð til verktakanna. 

Hér á síðunni hafa verið nefnd dæmi um að verktaki hafi lokað 700 manns inni að morgni til við Háaleitisbraut með því að láta engan vita fyrirfram. 

Við skoðun á málinu kom í ljós að í svona málum gilda reglur, sem verktakar brjóta og brjóta þar með skilyrði, sem verkbeiðandi hefur sett þeim í samningsskilmálum. 

Í þessu máli var svarið hins vegar hjá Reykjavíkurborg, að vegna sumarleyfa væri ekki hægt að fylgja svona málum eftir. 

Í öðru máli vanrækti verktaki að geta tímanlega um hjáleið við viðgerð að aðrein frá Reykjanesbraut til vesturs inn á Vífilsstaðaveg með þeim afleiðingum að ökuleiðin lengdist um allt að fimm kílómetra! 

Krefst bóta úr hendi vegaverktakans