Afbrigði af "sænsku leiðinni"einu og hálfi ári seinna?

Ragnar Freyr Ingvarsson læknir segir nú í kvöld að svipaðar hugrenningar og Þórólfur Guðnason hafi sagt frá í kvöld hafi hvarflað að fleiri læknum. 

Raunar komust vangaveltur um svonefnda "sænsku leið" á flot í upphafi faraldursins næstum ári áður en bóluefni fóru að koma á markaðinn, en þessi leið Svía fólst í því að leyfa faraldrinum að komast á það hraðan skrið og í slíkt veldi að hjarðónæmi myndaðist. 

Fljótlega komust skuggahliðar leiðarinnar í hámæli hvað það varðaði, að vegna gríðarlegs álags vegna fjölgunar smitaðra, hraktist heilbrigðisstarfsfólk ekki einasta frá þeim möguleika að geta metið stöðu hvers sjúklings, heldur misstu Svíar þúsundir sjúklinga í dauðann vegna þess að það gafst ekki færi á að meta stöðu hvers og eins, heldur var orðið um hreint slembival að ræða á tímabili á milli sjúklinga með lífsvon og hinna, sem urðu dauðvona settir á guð og gaddinn.

Munurinn á ástandinu núna og þá virðist vera, að vegna þess að með bólusetningunum hefur veikin verið gerð skaðminni en áður þótt aukaverkanir séu býsna algengar, og því freistast menn til að skoða möguleika á því að leyfa smituðum að fjölga, en þó án þess að ganga fram af þolmörkum kerfisins eins og gerðist víða um heim á fyrstu vikum faraldursins. 

Ljóst er að það mörg atriði í stöðunni hafa breyst það mikið, að það verður afar vandratað um rétta leið að minnsta kosti út þetta ár. 

 

 

Hugmyndin hvarflað að fleirum en Þórólfi

Þegar miðað er rétt, en skortmarkið hreyfist, þarf að endurskoða miðið.

Byssumenning Bandaríkjamanna er víðfræg og þar er það haft að orðtaki, að upp geti komið sú staða að enda þótt miðað sé hárnákvæmt á ákveðið skotmark, geigi skotið ef skotmarkið hreyfist. 

Ef mörgum finnist nú að stefnubreyting felist í ummælum sóttvarnalæknis á Sprengisandi í morgun miðað við það sem sérfræðingarnir sögðu á fundi í vikunni, sýna útskýringarnar nú, að staðan og aðstæðurnar hafi breyst á nokkrum dögum og því þurfi að miða á skotmarkið og grípa til nýs mats á stöðunni til að aðgerðir nái árangri. 

Ein verstu mistökin í bílaframleiðslu Bandaríkjamanna voru örlög Edsels. 

Taka þarf ákvarðanir um gerð nýrra bíla með þriggja ára fyrirvara og 1955 var gríðarlegur uppgangur í sölu meðalstórra bíla þegar ákveðið var að framleiða nýja gerð bíla hjá Ford af millistærð. 

Þegar Edsel kom síðan á markaðinn árið 1958 var staðan hins vegar gerbreytt, millistærðarflokkurinn hruninn en uppgangur í sölu Volkswagen og smærri bíla. 

"The aim was right, but the target moved" var þá sagt. 

„Þetta eru stórar fréttir“

Víetnam upp á nýtt?

1979 voru tvö kristin risaveldi í heiminum, Sovétríkin og Bandaríkin. 

Síðan eru liðin 42 ár nokkkurn vegin samfellds stríðsástands í músilimaríkinu Afganistan sem átti landamæri að Sovétríkjunum. 

Hverju hafa Rússland og Bandaríkin afrekað við að frelsa Afgana? Tvær stórar innrásir voru gerðar. Tvennum Ólympíuleikum fórnað. Fyrst studdu Bandaríkjamenn andstöðu harðra þjóðernissinnaðra múslimasamtaka gegn Rússum, en urðu síðan sjálfir að fara með her á hendur arftökum þessara múslimsku þjóðernissamtaka. 

Gríðarlegir fjármunir samfara mannfalli hafa leikið landið og alla þátttakendur í þessu valdatafli grátt. 

Nú virðist sagan frá Vietnam vera að endurtaka sig. Þar var valdataka kommúnista s0gð stefna framtíð Vietnam í hreinan voða allt frá stríðslokum í þrjátíu ár milli 1945 og 1975.  

Samt virðist ekki hafa frést af stórfelldu óaldarástandi í því ríki sem varpað var á meira sprengjuregni í Víetnamstyrjöldinni en samanlagt var varpað í heimsstyrjöldinni. 

Talíbanar eru nú sakaðir um villimannlega stjórnun þar sem þeir ráða eða hafa ráðið í Afganistan. 

En spurningin er samt sú, samanber reynsluna í Víetnam, hvort eitthvað af vestrænum mannréttindum hafi síast þar inn í þessi 20 ár sem Kanar hafa reynt að "kristna" þjóðina. 

Talíbanar vinna þriðju héraðshöfuðborgina

Þegar ein sekúnda á hvern kílómetra gat skilað tíu mínútum í einni rallkeppni.

"Margt smátt gerir eitt stórt" segir íslenskt máltæki. Þótt Karsten Warholm geri lítið úr nýjum efnum í skóm og brautum í frjálsum íþróttum, leyna jafnvel smæstu framfarir á sér. 

Tvö dæmi má nefna úr rallakstri hér á landi á níunda áratug síðustu aldar. 

1981 leitaði síðuhafi með bróður sínum til Michelin verksmiðjanna um upplýaingar og samstarf varðandi dekkin, sem notuð vöru. 

Eftir að verksmiðjurnar höfðu fengið upplýsingar um sérleiðirnar íslensku mæltu þær með ákveðnum dekkjum. 

Þvert ofan í það sem margir hér heima héldu voru meðmæltu dekkin ekki dekkin, sem þá voru vinsælust hér, "diagonal dekk" heldur vildu Frakkarnir að við notuðum ákveðna gerð af "radial" dekkjum. 

Þvert ofan í það, sem margir héldu, að á hinum grófu íslensku leiðum yrði að hafa háan þrýsting í dekkjunum, kom hrein fyrirskipun: "26 pund - alltaf!"  

Við spurðum Frakkana hvaða ávinningur gæti orðið af þessu. Svarið var stutt: "Á að giska ein sekúnda á hvern kílómetra." 

Ekki sýndist það vera mikið, en í þá daga gátu lengstu röllin verið með 5-600 kilómetra, og þegar sekúndurnar voru lagðar saman fyrir 600 kílómetra var útkoman einföld: tíu mínútur!

1982 kom sérfræðingur frá Renault til Íslands til að kynna sér hina ótrúlegu velgengni bílsins keppnisárið 1981. 

Jón hitti manninn á tilsettum tíma, en ég var á fréttavakt og kom 20 mínútum of seint. 

Þá hafði Frakkinn sagt við Jón eftir að hafa skoðað bílinn. "Nú hef ég skoðað þennan fáránlega bíl, sem er 230 kílóum of þungur, og hlegi mig máttlausan, og nú væri gaman að sjá vitleysinginn, sem getur keyrt þetta."

Hann sýndi okkur lista yfir muninn á bílnum og bíl Frakklandsmeistarans, Jean Ragnotti. 

Við urðum steinhissa að sjá þennan sparðatíning: Plastrúða 20 grömm, útboraður biti með götum hér og boraður biti með götum þar, einhver grömm og gátum ekki séð að þetta gæti munað neinu sem skipti máli. 

Frakkinn sýndi okkur lista, þar sem öll þessi litlu smáatriði voru lögð saman. Og viti menn, Þetta voru samtals 230 kíló, okkar bíll 1000 kíló en bíll Frakklandsmeistarans 780. 

Um helmingurinn af þessari léttingu fékkst beint, eins og til dæmis plast í stað stáls eða glers, en síðan var fundið út, hvar hægt var að nota þessa léttingu til að létt annars staðar í viðbót, sem ekki hefði verið hægt í fyrstu. 

 

 

 

Hvað er sanngjarnt?