Hvor var á undan hinum, Reagan eða Baddi Jún? Pólverjar eða Gaflarar?

Ronald Reagan Bandaríkjaforseti hafði yndi af bröndurum og safnaði þeim í sérstaka bók fyrir sig. 

Suma þeirra má sjá og heyra á Youtube.  

Ein tegund brandaranna voru um samtöl og samanburð milli Bandaríkjamanna og Rússa, sem voru auðvitað allir á kostnað Rússa, en sumir þeirra sagðir gerðir af Rússum sjálfum til þess að draga úr döprum hugsunum þeirra vegna kúgunarinnar í gamla Sovétinu.

Þegar síðuhafi frétti fyrst af Rússabröndurum Reagans rak hann í rogastans, því að þarna voru afturgengnir brandarar sem Akureyrski grínistinn, töframaðurinn og uppistandarinn Bj0rgvin Júníusson hafði farið með fyrir norðan á undan Reagan. 

Svonalagað er svosem ekkert nýtt, því að íslensku Hafnarfjarðarbrandararnir voru endurgerðir danskir Álaborgarbrandarar, sem aftur voru þar áður voru Pólverjabrandarar. 

Hér er einn af Rússabröndurum Badda Jún, eins og hann var alltaf kallaður fyrir norðan. 

KANINN:

Það er nú meira bullið hjá ykkur kommunum að halda því fram hvað þjóðskipulagið ykkar sé gott.  

RÚSSINN: 

Þetta er alrangt hjá þér. Við erum mun kristnari en þið, því að hugsunin í komúnunum í kristninni svínvirkar hjá okkur, en þið eruð svo miklir hræsnarar, að þið hugsið bara um eigið rassgat. 

KANINN: Ætlarðu að segja mér að ef þú ættir tvo bíla en náungi þinn engan, þá myndir þú gefa náunga þínum annan bílinn þinn?

RÚSSINN:  Já, ég myndi gera það. 

KANINN:  

Og ef þú ættir tvö sjónvarpstæki, myndirðu gefa náunga þínum annað þeirra?

RÚSSINN: 

Já, alveg eins og skot.  

KANINN: 

Og ef þú ættir tvo kæliskápa og náungi þinn engan, myndurðu gefa honum annan kælisskápinn þinn?  

RÚSSINN: Já, án þess að hugsa mig um. 

KANINN:  Og ef þú ættir tvær skyrtur en hann enga, myndrðu gefa honum aðra skyrtuna þína?

RÚSSINN:  Nei, ég myndi ekki gera það. 

KANINN: Af hverju ekki?

RÚSSINN: Ég á tvær skyrtur. 

Heimsfrægur brandari reynist eiga íslenskan uppruna

Munur á þægindum, sem skiptir máli.

Einu sinni var ekki hægt að halla framsætum aftur í venjulegum fólksbílum. Í dag dettur varla nokkrum manni í hug að framsætin séu ekki hallanleg, jafnvel alla leið aftur. 

Að meðaltali eyðir fólk svo miklum hluta lífs síns í bílsæætum, að það er heilsufarslegt atriði að geta hallað sætum aftur að vild. 

Seta í aftursætum er svo lítill hluti af heildarseti í bílum, að möguleikar til afturhalla skipta margfalt minna máli í heildina tekið. 

Á löngum flugleiðum er það mikill munur fyrir flesta að geta "hallað sér" eins og Gísli Halldórsson leikari sagði svo eftirminnilega hér í eina tíð.  

Hallanleg flugsæti gætu heyrt sögunni til