Prófsteinn á réttarfarið.

Hið einstæða mál Geirs H. Haarde stefnir í að verða einhver mikilvægasti prófsteinninn á íslenskt réttarfar sem um getur því að málið er bæði einstakt og afar snúið.

Í slíkum málum þarf að gæta að mörgum atriðum og svo virðist sem þegar hafi verið gerð mistök í málarekstrinum sem gætu haft áhrif á niðurstöðu þessa máls, bæði fyrir dóminum sjálfum og fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu ef það fer þangað. 

Geir hefur nú nefnt nokkur atriði sem þetta varðar og áður hef ég gagnrýnt það hvernig staðið hefur verið að málinu eftir að Alþingi ákvað að ákæra Geir. 

Til er máltækið að hengja bakara fyrir smið.  Ef sú hugsun er notuð við að velta vöngum yfir þessu máli er fyrsta spurningin sú hvort eigi yfirleitt að leita að einhverjum til að hengja.  

Ef þeirri spurningu er svarað játandi fylgir næsta spurning: Er hægt að hengja einhverja og þá hverja? 

Hvað eru smiðir Hrunsins margir og hve mikla ábyrgð bera þeir, hvers konar ábyrgð bera þeir, og  finnast nægileg sakarefni til að hengja þessa smiði?

Tvær samsteypustjórnir störfuðu í aðdraganda Hrunsins og færa má að því rök að helstu smiðirnir við að smíða undirstöður spilaborgarinnar hafi verið í þeirri fyrri.

En þeir eru ekki formlegir aðilar að þessu máli heldur smiðirnir í þeirri síðari.  Þeir smiðir voru margir, bæði utan stjórnar og innan. 

Þótt Geir H. Haarde teljist hafa verið yfirsmiðurinn og ábyrgð hans mest, deilist ábyrgðin á fleiri, og hún dreifist á fleiri en þau fjögur sem Alþingi greiddi atkvæði um hvort ákæra skyldi.

Þegar litið er til þess hve sáralitllu munaði í atkvæðum á þingi, að Geir yrði einn ákærður hlýtur sú spurning að vakna hvort ekki sé verið að reyna að hengja bakara fyrir smið, eða öllu heldur að hengja yfirsmiðinn fyrir alla meðábyrgu smiðina.

Eins og málum er nú komið óska ég mér þess í hjarta mínu að Geir H. Haarde fái sem fyrst að losna undan því sem á hann hefur verið lagt. 

Sigurveig Jónsdóttir, sem var fréttastjóri á Stöð 2 um skeið, orðaði það svo, að þegar hún væri í vafa um það hvernig ætti að meðhöndla viðkvæm fréttaefni,  færi hún eftir því sem "maginn segði henni", það er, hvaða tilfinningu hún fyndi í maganum frekar en að beita einhverju köldu mati. Hefði það reynst sér vel. 

Mér hefur oft orðið hugsað til þessara orða hennar og segi það eins og er, að í þessu máli vil ég fara eftir því sem maginn segir mér. 

Hann segir mér að mér fyndist best að þessum málarekstri lyki sem fyrst og að Geir fái um frjálst höfuð strokið. 

Mun skjóta máli til Mannréttindadómstóls

Athugasemdir

[Jón Logi (IP-tala skráð) 7.6.2011 kl. 21:15]

Sama verð ég að segja. "magatilfinningin", - "gut feeling" segir mér að þetta sé bara bull. Það hefði þá átt að ákæra svona 10-20 manns hið minnsta. Eða bara að sleppa fyrirhöfninni. Þetta minnir bara á miðaldir með tilheyrandi gapastokk,

[Óllafur Sveinsson (IP-tala skráð) 7.6.2011 kl. 21:55]

 Lesið  19 kafla Rannsóknarnefndarinnar um það sem ekki var gert.