Gömul saga og ný.

Líklega er sjaldgæft að kýr stígi þannig ofan á fætur fólks að það missi við það tær eins og ellefu ára drengur varð fyrir í Austurríki.

En seint verður komið tölu á þau skipti sem kýr hafi troðið mönnum um tær, og ég hygg að þau sumur, sem ég var í sveit, hafi þetta gerst á hverju sumri.

Stundum var það þannig, að það var engu líkara en að kýrnar hölluðu sér sérstaklega á þann fót, sem þær stigu í, næstum því eins og þær nytu þess að kvelja mann.

Auðvitað var þetta misskilningur hjá manni. Kýr eru einfaldlega þvílíkar rólyndis skepnur, að það er oft erfitt að róta þeim til.

Eða þá að þær eru svona heimskar að þær fatti ekki hvað þær gera. Tek það aftur. Kýrnar í Hvammi völdu Bröndu, stærstu, nythæstu, fallegustu og vitrustu kúna til forystu.

Hún leiddi þær um hagann og fór fyrst inn í fjósið á kvöldin, beint á fremsta þás.

Myndin af kúnum, sem fylgja á þessum pistli, var tekin í kvöldblíðunni lognværu við Mývatn í gærkvöldi.

Klappaði kú og missti tá

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 13.8.2013 kl. 20:37]

Alveg það er út úr kú,
og ekki skrítið það nú smá,
við Mývatn sjá má marga frú,
með mosavaxna kameltá.