Íslands þúsund ár

25.5.2014 | 21:48

Man hvar ég var staddur þegar ég heyrði hann fyrst syngja.

26. maí fyrir 60 árum var ég staddur á Melavellinum i Reykjavík. Ég var að gutla um vorið við frjálsar íþróttir á námskeiði, sem hafði verið komið á fót til að að veita stráklingum í Reykjavík holla útrás fyrir orku sína, því að eftir sverðabardaga Tígrisklóarinnar og Sannra Vesturbæinga þótt nauðsyn á að beina orku okkar í annan farveg.

Ég man að mér gekk vel á þessu námskeiði og hljóp í lokakeppni þess 80 metra á 9,5 sekúndum á strigaskóm.

Ég var á leið í bað þegar spiluð voru tvö lög í hátalarakerfi vallarins og í eyrum mér hljómaði ný og spennandi rödd, sem ég hafði aldrei heyrt áður, Ragnar Bjarnason að syngja "Í faðmi dalsins".

Svona gerist bara nokkrum sinnum á ævinni.

Ég man að ég var að vaska upp á æskuheimili mínu þegar ég heyrði fyrst í Elvis Presley syngja "Do´nt be cruel" og var á leiðinni í flugferð til Öræfa til að heimsækja Jón bróður minn í sveit, þegar ég heyrði fyrst lagið "Singing the blues".

Ég heyrði fyrst í Bítlunum ofan í lúkar báts í Vestmannaeyjahöfn, og lagið var "From me to you".

Og ég var staddur uppi í litla flugvallarkofanum á flugvellinum í Eyjum þegar ég heyrði fyrst "Limbo rock", sem núna heyrist hljóma í sjónvarpsauglýsingu.

Raggi, Presley, Bítlarnir, í fyrsta sinn, það gleymist ekki, sem hljómaði í eyrunum og heldur ekki hvar né hvenær.

	60 ár liðin frá fyrstu plötu Ragga Bjarna
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Bloggar | Breytt 26.5.2014 kl. 00:36 | Facebook

Athugasemdir

Mér fannst nú kallinn á kassanum merkilegri en Ómar Ragnarsson.

Og man nákvæmlega hvar ég sá kallinn á kassanum fyrst.

Nefnilega á kassanum.