Meira en aldargömul gullleitarsaga heldur áfram.

Ein af þeim furðufréttum hér á landi á síðustu 120 árum er um gullæði sem greip Reykvíkinga vegna vona um að gull leyndist i Öskjuhlíð. 

Ekkert hafðist upp úr því krafsi nema skondin frétt. 

Stærsta gullæðið síðan er sennilega leitin að hollenska skipinu Het Vapen van Amsterdam, sem stóð yfir með hléum á níunda áratugnum á strönd Skeiðarársands, fyrst nokkuð austarlega með aðkomuleið frá Skaftafelli og Freysnesi en síðar mun vestar á fjörunni og var vélknúinn svifdreki (trik) meðan annars notaður þá. 

Við fréttaöflun fannst möguleiki á lendingu við uppgraftarstaðinn, enda umsvifin talsverð þar og nafn verkefnsins heillandi: "Gullskipið" í ljósi þess hve gríðarlega mikil verðmæti voru talin vera í þessu hollenska skipi, sem þarna strandaði á sautjándu öld.

En málið fékk skjótan endi í það skiptið þegar í ljós kom flak af breskum togara. 

Í kringum 1990 voru nokkur umsvif á Ákureyri og Ísafirði vegna gulleitar í Sðrdalen á austurströnd Grænlands, en ekki virtist þar mjög feitan gölt að flá. 

Af og til síðustu fjóra áratugi hafa heyrst snotrar smáfréttir af gullleit í Þormóðsdal, og nú er hún einu sinni enn komin á dagskrá. 

 

 

Boranir eftir gulli eru að hefjast í Þormóðsdal

Athugasemdir

[Sigurður I B Guðmundsson, 5.8.2021 kl. 10:39]

 Einn frændi minn ætlaði að finna gull í Drápuhlíðarfjalli á Snæfellsnesi. Hann var með allskona tæki og tól til leitarinnar en þegar hann síðan spurður hvernig gekk sagði hann: Ekkert gull bara drulla. 

[Hörður Þormar, 5.8.2021 kl. 16:42]

Eg held að gullvinnsla sé með sóðalegri málmvinnsuaðferðum.

[Þorsteinn Jónsson (IP-tala skráð) 5.8.2021 kl. 17:55]

Svo er náttúrulega leitin að svartagullinu á Drekasvæðinu í upphafi þessarar aldar. Það verður kannski sungið um það eftir nokkra áratugi.