Dýrasti vegarkafli landsins.

Vegarkaflinn milli Hveragerðis og Selfoss stefnir í að verða jafn illræmdur og slysakaflarnir við Kúagerði á Reyknanesbraut og í Norðurárdal í Skagafirði voru. Gerður hefur verið kaldur útreikningur á því að hvert mannslíf sem glatist í slys,i kosti þjóðfélagið hátt í 200 milljónir króna. Kostnaður vegna örkumla og áverka eru eftir því.
Þá er ekki metið til fjár tilfinningalegt og andlegt tjón.

Vegurinn Hveragerði-Selfoss er því að verða dýrasti vegarkafli landsins vegna þess að menn telja of dýrt að lagfæra hann!

Ég þurfti að aka þennan vegarkafla á fornbíl um daginn og sums staðar reyndist hraði minn ekki nægur þegar ökumenn þurftu að komast fram úr mér.

Þessi vegarkafli sker sig hins vegar úr á leiðinni frá Reykjavík austur á Selfoss hvað það snertir að vegaröxlin er ónothæf alla leið til þess að víkja fyrir framúrakandi umferð. Það er raunar engin vegöxl !

Bíllinn sem ég var á er líklegast mjósti bíll landsins og þarf því lítið rými til að víkja. En þetta rými er bókstaflega ekki neitt, einmitt á þeim kafla þar sem mest þörf er fyrir það.

Raunar er öll leiðin austur til skammar hvað þetta snertir því að nothæfir kaflar til að nota vegöxlina eru fáir vegna þess að vegagerðin virðist ekki hafa neinn áhuga á að halda vegöxlunum við eða hafa þær nothæfar, þar sem þær þó eru.

Ef maður víkur út á öxlina má maður hvenær sem er búast við því að aka fram á grófa möl eða skorninga og getur slíkt út af fyrir sig valdið slysum, því að í sumum tilfellum verður ökumaður sem ekur úti á öxlinni, að gefast fyrirvaralaust upp og víkja sér inn á veginn í veg fyrir umferðina sem þar er.

Það er með ólíkindum að í áætlunum um tvöföldun Suðurlandsvegar skuli áætlað að þessi versti vegarkafli verði lagaður síðast. Þessu verður að breyta og tvöfalda kaflann milli Hveragerðis og Selfoss þegar í stað.

Á meðan beðið er eftir því má prófa að lækka hámarkshraðann. Ef hann verður minnkaður niður í 80 km munu menn aðeins tefjast um rúma mínútu á þessari leið, en um 2,5 mínútur ef hraðinn verður lækkaður niður í 70 km.

Ég held að það ætti að lækka hraðann fyrst niður í 80 og sjá til. En svona lækkun er til lítils ef ekki fylgir því eftirlit og þess vegna held ég að númer eitt ætti að vera að setja sérstaklega fé í það að koma tafarlaust á eftirliti með því að gildandi hraðatakmörk, hver sem þau eru, svo og aðrar umferðarreglur, séu haldin.

Þetta kostar peninga en þeir eru smámunir miðað við kostnaðinn af slysunum á dýrasta vegarkafla landsins.

Harður árekstur á Suðurlandsvegi

Athugasemdir

[Sigurlaug B. Gröndal, 11.8.2008 kl. 12:56]

Mikið er ég þér sammála. Annað er líka sem ekki hefur verið skoðað nægilega vel, það er að í dag eru íbúðabyggðir beggja vegna vegarins fyrir utan sumarleyfisstaði og eru því bílar í auknum mæli að hægja á sér til að beygja út af. Engar ráðstafanir hafa verið gerðar til að breyta  veginum í samræmi við breytta byggð og nýtingu á landinu. Áður fyrr voru það helst dráttarvélar sem töfðu umferð lítillega. Ég er sammála Ólafi Helga að lækka hámarksshraðann niður í 70 km hraða en auk þess verður að breyta veginum. Þarna er stundaður hættulegur framúrasktur þar sem hvorki rými eða aðstæður bjóða uppá slíkt.  Þessi vegakafli er orðinn alltof dýr í víðustu merkingu þess orðs og á að hafa forgang um tvöföldun eða breytingu. 

[Birgir Þór Bragason, 11.8.2008 kl. 13:02]

Eftir því sem umferðin verður meiri á þessum vegarkafla eykst þörfin á að stilla hraðann í hófi. Það hefði átta að vera búið að lækka hraðann á þessum kafla, allavega þegar umferðin er mest, fyrir löngu síðan.

Lægri hraði dregur ekki úr afköstum á þessum vegi því bil milli bíla mun minnka, það er að segja hver bíll tekur í raun minna pláss þegar hraðinn er minni.

Það er hinsvegar til marks um dugleysi þeirra sem bera ábyrgðina hér, að hafa ekki þorað að lækka hraðann.

[Hallur Magnússon, 11.8.2008 kl. 15:29]

Það er hinsvegar til marks um dugleysi að ekki sé búið að tvöfalda þennan vegaspotta fyrir löngu, löngu síðan!

[Ingólfur, 11.8.2008 kl. 15:55]

Þeir eru ófáir vegaspottarnir sem hafa reynst þjóðinni dýrir og ekki vanþörf á að bæta þá alla.

Sunnlendingar hafa þrýst mjög fast á að vegurinn austur á Selfoss verði tvöfaldaður og munu líklega fá það í gegn.

Slík framkvæmd mun hins vegar taka nokkur ár, skipt niður í áfanga og þessi kafli sem er talað um hér verður síðastur eins og Ómar bendir á.

Hins vegar tæki það mun styttri tíma að gera góðan 2+1 veg austur á Selfoss auk þess sem framlengja mætti hann austur á Hvolsvöll fyrir minni pening en þessi tvöföldun kostar.

Það hefur margoft komið fram að 2+1 vegur gefur nánast sama öryggi og tvöfaldur vegur og því grunar mig að þeir sem hafa barist fyrir tvöföldun séu frekar að spá í að geta keyrt hraðar á milli en umferðaröryggið.

[Bjarni Kjartansson, 11.8.2008 kl. 15:55]

Birgir það er ofætlan hjá þér, að afköst aukist.

Hefur þú farið þessar brautir nýlega?

Það eru örfáir metrar á milli bíla.  ÞEgar ég fer þarna um, vil ég hafa nokkuð langt í næsta bíl, þar sem afleggjarar eru þónokkrir en þá koma bílar inn í ,,gatið".

Eina ráði er, að sparka duglega í ráðamenn og segja þeim að láta af vitleysum líkt og  nú er á baugi, að setja aura í, svo sem Héðinsfjarðargöng og nú ofaní allt ætla menn að setja mikið fé í að skemma Vaglaskóg me munna ,,Vaðlaheiaðagangna".

Ómar minn láttu nú heyra í þvér hvað varðar skóginn nyrðra og að tvöföldun til Selfoss er mun brýnni framkvæmd en göng undir heiði sem er nánast aldrei ófær.

Miðbæjaríhaldið

[Bjarki (IP-tala skráð) 11.8.2008 kl. 16:21]

Bjarni, Vaglaskógur er austan Fnjóskár og raskast ekki vegna Vaðlaheiðarganga.

Varðandi Suðurlandsveg þá á að vera löngu byrjað á tvöföldun og réttast er að byrja á kaflanum á milli Selfoss og Hveragerðis. Þangað til tvöfaldur vegur er kominn í gagnið verður að lækka hámarkshraðann þarna.

[Birgir Þór Bragason, 11.8.2008 kl. 17:10]

Bjarni, hvar kemur það fram hjá mér að afköstin aukist?

Það hefur lengi tíðkast í Noregi að draga úr hraða þar sem vegir eru erfiðir. Þetta á við um bugðótta og þrönga vegarkafla þar sem ástæða þykir að skerpa á athygli ökumanna. Slík er einnig núorðið gert við nokkrar beygjur á Íslandi, en mætt einnig nota á þessum vegarspotta.

Hér eru tvær færslur um þetta mál frá í mars.

http://biggibraga.blog.is/blog/biggibraga/entry/473478/

http://biggibraga.blog.is/blog/biggibraga/entry/473094/

[Bjarki (IP-tala skráð) 11.8.2008 kl. 18:31]

Samkvæmt norskum stöðlum þá væri hámarkshraði á flestum íslenskum tveggja akreina þjóðvegum 80 km/klst, á vandræðastöðum 70 km eða jafnvel lægra.

Hér er athugun sem Vegagerðin gerði á þessu:

http://www.vegagerdin.is/vefur2.nsf/Files/Hamarkshradiatveggjaakreinathjodvegum/$file/HamarkshradiNy.pdf

[Helgi Jónsson, 11.8.2008 kl. 20:24]

Ómar, hefuðu tekið eftir því að í allri nýbyggingu vega á Íslandi eru engar vegaxlir. Nýir vegir eru reyndar yfirleitt 7,5 metrar á breidd í stað 6 metra áður, en utan klæðningar er rétt svo pláss fyrir vegstikurnar. Þetta finnst mér hrikaleg afturför í vegagerð. Sjáið hörmungarhönnunina uppi í Svínahrauni, 2+1 kaflann. Ég sem vörubílstjóri get ekki annað en lýst frati á svoleiðis veghönnun á svona fjölförnum vegi og aðaltengingu okkar Sunnlendinga við höfuðborgarsvæðið.  Umferðin á álagstímum er einfaldlega of mikil þarna, og ef bíll bilar á þessum vegspotta veldur hann mikilli slysahættu og miklum töfum.

 Eftir jarðskjálftann í vor var hámarkshraðinn á veginum frá Selfossi að Kögunarhól settur niður í 70 km/klst vegna vegaskemmda. Ég keyri oft þennan vegspotta að sækja efni í Þórustaðanámu og varð var við það að fyrstu vikuna eftir að hraðinn var lækkaður keyrðu menn þarna á 70, en fljótlega fóru menn að auka hraðann aftur, svo ef Ólafur Helgi ætlar að lækka hámarkshraðann alla leið til Hveragerðis þarf hann að vera duglegur að senda sína menn út með radarinn til að halda hraðanum niðri. Reyndar hefur mér alltaf fundist ég sjá allt of lítið af lögreglubílum á leiðinni Reykjavík-Selfoss. Ég er nefnilega á þeirri skoðun að besta leiðin til að halda fólki á löglegum hraða sé að hafa MERKTA lögreglubíla á ferðinni. Leynilögguleikur með ómerkta bíla með hraðamyndavélum er ekki forvörn, heldur aðeins leið til að ná peningum í kassann. 

[Birgir Þór Bragason, 11.8.2008 kl. 20:42]

Helgi, sæll vertu.

Vegurinn um Svínahraunið var ekki hannaður eins og hann er. Eftir að hönnun var lokið og gerð hans langt komin var ákveðið af ráðherra samgöngumála að á hann yrði sett vegrið á milli reina. Þessi vegur er því í dag einhver versta auglýsing fyrir 2+1 vegi sem til er í víðri veröld.

Það að lækka hraðann á nokkrum stöðum á milli Hveragerðis og Selfoss mun án efa skerpa á athygli ökumanna. Það er ekki ástæða til þess að lækka hann í 70 alla leiðina en gott væri að hann yrði lækkaður við nokkur gatnamót. Einnig væri það snjallt að fækka þessum gatnamótum.

[Úrsúla Jünemann, 11.8.2008 kl. 21:22]

Ég held að það gerir ekki gagn að lækka hraðann á þessum vegakafla. Ekki nema það sé mjög virkt eftirlit með þessu. Menn sem virða hraðatakmörkunum munu "bara vera fyrir" og skapa auka hættu. Þörf  er á að búa til vegaöxl sem er nothæf. Hún mun gagna hægfara ökutækjunum og hjólreiðafólki. Og þeir sem eru á miklum hraða gætu komast fram úr án þess að stefna sig og aðra í hættu.

[Helgi Jónsson, 11.8.2008 kl. 23:05]

Já Birgir, það er satt, þessi vegur er dæmi um hvernig ekki á að gera veg. Það breytir samt ekki þeirri staðreynd að vegaxlir virðast tilheyra fortíðinni á Íslenskum vegum. Sjálfsagt er þetta allt spurning um kostnað, hver rúmmeter af efni til vegagerðar er dýr, en ég held að það megi gera nokkra kílómetra af vegöxl fyrir andvirði eins mannslífs eða svo. En svo við höldum okkur við vettvang þessa slyss og hvað er til ráða þar. Þessi vegamót eru nefnilega nokkuð fjölfarin vegna sorpurðunarstaðarins við Kirkjuferju. Þarna væri hægt að gera til bráðabirgða svipaða ráðstöfun og við Biskupstungnabrautina, auka beygjuakrein og eyju á milli akreina á gatnamótunum. Bara að hafa gatnamótin nógu víð, svo stórir og langir bílar með tengivagna lendi ekki í vandræðum eins og svo víða.

[B.N. (IP-tala skráð) 11.8.2008 kl. 23:22]

Á leið frá Thisted til Álabogar í Danmörku sem dæmi var hámarkshraðinn 80km en 60km áður en komið var að gatnamótum á þessari leið.

Þar sem hámarkshraðinn var 60km á klukkustund þar var líka viðvörunarmerki um að gatnamót væru framundan með undirmerki sem tilgreindu hversu langt var eftir í gatnamótin í metrum.

Þar sem framúrakstur var bannaður á þessari leið voru líka umferðarmerki sem gáfu til kynna að slíkt bann væri í gildi skifti þá engu þó þar væri alltaf óbrotin lína líka á vegarkaflanum. Framúraksturbannmerkin voru oftast ef ekki alltaf báðum megin á veginum svo það væri öruggt að þau færu ekki fram hjá neinum ökumanni við hvaða skilyrði sem voru í umferðinni.

Það er ótrúlegt að Suðurlandsvegurinn skulli nánast alla leið frá Reykjavík til Selfoss var varla að finna bannumferðarmerki né viðvörunarumferðarmerki. 

Það var að vísu búið að minnka hraðan undir Ingólfsfjalli niður í 70km eftir jarðsigið sem varð á vegarkaflanum eftir jarðskjálftanna sem voru fyrir stuttu. Þar vantar þó fleiri slík merki á þessum vegarkafla  því þau þurfa að vera sett niður eftir hver gatnamót sem eru á þessum vegarkafla sé það ekki gert tekur sjálfkrafa við 90km hámarkshraði sem er eins og segir í umferðarlögunum hámarkshraði  fyrir utan þéttbýli á bundnu slitlagi. 

Það er eitt viðvörunarmerki um að hestaumferð sé á næsta leiti rétt fyrir utan Hveragerði og svo eru þrjú skilti sem segja að framúrakstur sé bannaður eitt er rétt áður en komið er inn til Reykjavíkur og svo er hin áður en komið er að gatnamótunum á leið til Laugarvatns bæði frá Reykjavík og Selfoss ef ég man þetta allt rétt.

Umferðarráð í Danmörku var með auglýsingu í sjónvarpi sem passaði vel við tilgreindan vegarkafla hér ofar þ.a.s. á milli Thisted og Álaborg. Í þessari auglýsingu var sýnt þegar bíl var ekið á 96 km ferð á vegarkaflanum þar sem leyfður hámarkshraði var 80km á klukkustund kona á öðrum bíl kemur inn á vegarkaflan í veg fyrir hann á  þannig að hjá slysi var ekki hjá komist. Auglýsingin endaði á því að maður sagði ,,Hún hefði líklega lifað þetta af hefði hann verið á 80km hraða á klukkustund.'' Hér eru vísindin að segja í leiðinni hversu 16km hraði á klukkustund til viðbótar geta skift máli þá á milli lífs og dauða. 

Baldvin Nielsen, Reykjanesbæ