"Eðlilega reglan", án sóttvarna, er hálfur metri.

Þegar rætt er um fjarlægðarreglur er rétt að hafa í huga, hve mikil nálægðin getur verið ef engar sóttvarnir eru; "eðlilega reglan."

Hún er einföld og gildir í sætisröðum þar sem hver sitjandi gestur hefur hálfs metra rými í hverju sæti.  

Í reglum um bíla er gert ráð fyrir því að breiddin fyrir hvern sitjandi mann í aftursæti sé ekki minni en 0,43 metrar, sem þýðir að þrír fást skráðir í aftursæti, ef það er minnst 1,29 metrar á breidd. 

Svipað gildir um sæti í flugvélum,  

Uppgefin fjarlægð í áttina fram-aftur, ("pitch") í flugélum er aðeins mismunandi, en 32 tommur, 80 sm, er algeng tala.  

Af þessu leiðir, að eins metra fjarlægðarregla fækkar sitjandi fólki um um það bil helming, þannig að í 400 sæta sal geta aðeins 200 setið. 

Tónleikahald „fyrirfram dauðadæmt“

Ný hugsun: Helmingaskipti.

Fyrir um áratug kom fram nýstárleg hugsun í olíuvinnslumálum jarðrbúa, sem fólst í því að vegna þess að olían væri óendurnýjanleg orkulind væri það ósanngjarnt gagnvart komandi kynslóðum að ein kynslóð gini yfir öllum olíulindunum, sem eftir væru. 

Sett var fram hugsunin um það að því, sem eftir lifði af olíulindum jarðar, skildi skipt á milli núlifandi kynslóða og hinna sem á eftir kæmu, eins konar helmingaskipti. 

Á landsfundi Samfylkingarinnar var hart tekist á um olíustefnu Íslands að afloknum viðamiklum málstefnum og heimildavinnu um málið, en olíusinnar biðu lægri hlut, og Vinstri grænir fylgdu síðan á eftir. 

Áður hafði Össur Skarphéðinsson haft það í flimtingum að hann væri olíumálaráðherra Íslands. 

Þrátt fyrir þetta var staðið að samningum um leit og vinnslu olíu á Drekasvæðinu, en nú hefur það endanlega verið slegið út af borðinu. 

Norðmenn eru nú komnir á eftir okkur hvað varðar áframhald olíuvinnslu og hugsunin um að skipta olíuauði jarðar með jafnrétti núverandi og komandi kynslóða í huga vinnur á. 

Engin olíuleitarleyfi verða veitt

Erfitt að gagnrýna Guðmund fyrir mannfæðina.

Alltaf má reyna að gera gott ennþá betra en það hlýtur að vera erfitt fyrir þjálfara að hafa yfir tveimur mismunandi vörnum að ráða þegar átta og upp í ellefu menn hans eru slegnir út af vellinum í farsótt og jafnvel ekki hægt að vita með vissum um það ástand hverju sinni. 

En það má segja, að darraðardansinn í baráttunni við veiruna hafi  þó skilað því, að opna leiðir fyrir Guðmund fyrir að nýta uppgötvaða breidd í framhaldi EM, því að neyð olli því að kallaðir voru inn fleiri en venja er til að standa vaktina, og þar með hefur geta og breidd landsliðshópsins komið betur í ljós en ella. 

Eina sem hægt er að gagnrýna Guðmund fyrir

Ómar Ingi hefði allt eins getað komist í úrvalsliðið. En markakóngur er hann.

Rðkstuðningurinn fyrir valinu á úrvalsliði EM er að mörgu leyti góður, en þó virðist mönnum hafa yfirsést hið gríðarlega almenna framlag Ómars Inga Magnússonar til allra sviða leiks íslenska liðsins í vörn og sókn. 

Hinn ungi aldur Viktors Gísla Hallgrímssonar setur val hans sem besta markmanns mótsins í sérstakan ljóma. 

Ómar markakóngur EM – Lykilmaður Dana úr leik

Úkraínudeilan er að fá sig yfirbragð störukeppni. Hægt að læra af Finnum?

Fyrir um viku var sú skoðun látin í ljós hér á síðunni að hernaðaruppbyggingin í Austur-Evrópu væri til þess gerð að "hnykla vöðvana" í svipaðri stöðubaráttu og stöðuuppbyggingu og er oft í gangi á skákborðum þegar verið er að koma liði sínu fyrir í aðdraganda komandi átaka. 

Kannski hefði verið nær að nota orðið störukeppni, líkt og tíðast í bardagaíþróttum þegar menn reyna að stilla sér þannig upp fyrir framan andstæðinginn og pressa á hann með því að þenja brjóstkassann og nota sálfræðilega tilburði við að soga úr honum sjálfstraustið.  

Þegar litið er yfir sögu sambúðar Rússlands, áður Sovétríkjanna, við þjóðir Austur-Evrópu frá stríðslokum 1945, er áhugavert að skoðað það hvernig Finnar fóru að því að komast hjá hersetu Rússa og finna þar grundvöll til að byggja á í sambúð þeirra við Rússa og kannski finna aðferð fyrir Evrópuþjóðir við að ná því sem á tímum Willy Brants nefndist "friðsemleg sambúð. (Peaceful coexistence). 

Vetrarstríð Finna og Rússa 1939-40 kostaði miklar mannfórnir, og í samningunum í stríðslok tókst þjóðunum að ljúka stríðinu og við tók hálfrar aldar tímabil, sem kennd var við nýyrðið Finnlandiseringu, sem var notað yfir þá aðferð sem Finnar notuðu til þess að stunda sem skást samband við hinn stóra nágranna, sem nauðsynlegt var að friðþægja. 

Stefna Finna með Kekkonen í forsvari kostaði oft að Finnar beygðu sig fyrir kröfum Rússa, en þegar litið er á hve miklu vestrænni þeim tókst að vera en leppstjórnirnar í Ausur-Evrópu fengu; og fengu að halda í norrænt samstarf þar sem þrjár norðurlandaþjóðirnar voru í NATO. 

Milli Finna og Rússa tókst að mynda ákveðið traust á grundvelli málamiðlana, og eitthvað ætti að vera hægt að læra af framansögðu um það hvernig halda megi friði í Austur-Evrópu og byggja upp traust eins og upphaflega var ætlun Gorbatsjofs og leiðtoga vesturveldanna eftir lok Kalda stríðsins.  

Mun senda „lítinn hóp hermanna“ til Austur-Evrópu

Hvimleið og letileg meðferð með tölur.

Á Íslandi og ótal öðrum löndum er í gildi meðferð á tölum, sem er samræmd og auðskilin. 

En hér á landi er samt í gangi hvimleið talnaleti, sem ruglar oft mál fyrir lesendum og hlustendum. 

Þannig er sífellt verið að nota þá mælieiningu fyrir milljarð, sem Bandaríkjamenn kalla billjón. Þessi eltingarleikur við ameríska orðanotkun er raunar í samræmi við margt annað af svipuðu tagi, svo sem að taka upp nýja hátíðisdaga í nóvemberlok sem aðeins hafa gildi fyrir ameríkumenn. 

Síðan má nefna aðra áráttu í fjðlmiðlun sem felst í því að gleypa hráa mælieininguna hektara og birta óskiljanlega háa tölu í stað þess að nenna því að klippa tvö núll af hektaratölunni og nota ferkílómetra í staðinn. 

Sú eining á miklu oftar við og er auðskildari, og má sem dæmi nefna að meginþorri landsmanna áttar sig á því hve stórt nesið Seltjarnarnes milli Skerjafjarðar og Kollafjarðar er, þ. e. sá hluti höfuðborgarsvæðisins sem er vestan við Elliðaár. 

Ferkílómetri er flötur, sem er einn kílómetri á hvern veg og höfuðborgarsvæðið vestan Elliðaáa er um 17 ferkílómetrar.

Það flækir hins vegar málið og gerir það þokukenndara að nota í staðinn töluna 1700 hektara  

Ísland er um það bil 100 þúsund ferkílómetrar, sem samsvarar fleti, sem er 200 x 500 kílómetrar. 

Talan 10 milljón hektarE er hins vegar tala, sem erfiðara er að átta sig á.    

Brú hrundi rétt fyrir ræðu Biden

Gef oss í dag vora daglegu virkjun!

Undanfarnar vikur og mánuði hefur vart verið hægt að opna svo blað eða kíkja á fjölmiðil án þess að þar sé finna nýja útgáfu af hinum háværa kröfusöng um nýjar virkjanir af öllum toga og um allt land.  

Varla rekur erlendur áhrifamaður eða ráðamaður svo inn nefið hér inn nema hann sé látinn lofa hástöfum opinberlega stórbrotna forystu Íslendinga í virkjun "endurnýjanlegrar" og hreinnar orku til þess að berjast við loftslagsvána.

Þótt hér séu til virkjanir, sem gefa endurnýjanlega og hreina orku, verður Hellisheiðarvirkjun nær alltaf fyrir valinu til að heilla útlendinginn, þótt fyrir liggi, að hún var höfð allt of stór í upphafi og felur í sér stórfellda rányrkju í því sem heitir "ágeng" orkuvinnsla. 

Virkjanirnar, sem nefndar eru, skipta orðið hundruðum með framleiðslu í formi margföldunar  núverandi orkuframleiðslu svo skiptir þúsundum megavatta. 

Slík er ákefðin, að auðveldlega væri hægt að nefna nýja og nýja virkjun á hverjum degi og skipta því bænaefni út í staðinn fyrir Faðirvorið. 

Ekki er einasta landið allt undir í þessari órofa síbylju um virkjanir og risaháspennulínur, heldur líka miðin við strendurnar nú líka komin í virkjanasæginn hvað snertir vindmyllugarða þar upp á þúsundir megavatta. 

Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir má þó eiga það að nefna í svari sínu um hinn óseðjandi virkjanaþorsta, að framleiða eigi umframorku á venjulegum vatnsárum til að nota í vatnsleysisárum kosti það mikið fé.   

En virkjanakórinn færist þá bara í aukana í kröfum sínum um risasæstrengi til raforkuflutninga til Evrópu, og er sá söngur síst minni ein aðalsöngurinn um daglegar virkjanir.  

Segir augljóst að framleiða þurfi meiri orku

5 sentimetrar og brot úr sekúndu réðu úrslitum.

Dómararnir í leik Íslands og Noregs í dag þurftu að skoða myndbandsupptöku til þess að finna út hvort boltinn hefði farið sekúndubroti of seint yfir línuna eða sekúndubroti úr sekúndu fyrir leiktímann. 

Hið síðara var staðreynd og réði úrslitum um sigur Norðmanna. 

Á annarri myndbandsupptöku sést, að Viktor Gísli Hallgrímsson hafði hönd á boltanum í þessu  lokaskoti og skorti aðeins örfáa sentimetra til að verja skotið. 

Það var jafnt á öllum tölum í leiknum allt frá stöðunni 24-24 upp í 33-33. 

Hvílík spenna! Það er varla hægt að biðja um meira. 

Ísland hafnaði í sjötta sæti á EM

Skýra þarf forsendur fyrir Þeystareykjavirkjun.

Vitað er að hægt hefði verið að fara svipaða leið á Þeystareykjum og farin var á Hellisheiði og virkja þar talsvert meiri orku en gert var. 

En þegar virkjunin var gangsett sagði forstjóri Landsvirkjunar að farin hefði verið varfærnisleið með því að virkja aðeins 90 megavött og sjá síðan til hvort virkjunin yrði sjálfbær. 

Þetta er leið sem Ólafur Flóvenz og Guðni Axelsson bentu á í Morgunblaðsgrein að yrði að fara í gufuaflsvirkjunum ef þær ættu að vera sjálfbærar, en það er Helliheiðsarvirkjun ekki; alltof geyst farið. 

Ef núna er allt í einu orðið í lagi að stækka Þeystareykjavírkjunn verða að ligga fyrir því sterkar staðreyndir og rök. Þau nefnir forstjórinn ekki í viðtali í dag.  

Best að virkja á Suðurlandi

Íslendingar á heimavelli heimskauta á milli.

Umsvif Arctic Trucks eru engin tilviljun. Þetta er hrein tæknigrein í framleiðslu, byggð á ítrustu reynslu og útreikningum, og vettvangurinn fyrir notkun og sölu er heimavöllur fyrir Íslendinga á heimskautasvæðunum. 

Þróunin hefur verið undrum líkust allar götur frá því brautryðjendurnir hófu vegferð sína fyrir tæpum 70 árum. 

Fyrsta stóra skrefið voru 35 tommu radialdekk, sem gerðu svonefnda þriggja jökla ferð mögulega, og var einn hinna þriggja jeppa reyndar á 33ja tommu dekkjum. 

Dísil Grand Vitara á 35 tommu dekkjum með Kerlinafjöll í baksýn er dæmi um ótal jeppa á slíkum dekkjum. 

Í kjölfarið komu 38 tommu radialdekk, sem voru með um 50 prósent meiri flotgetu en 35 tommu dekkin samkvæmt flotformúlu síðuhafa, og galopnuðu mögleikana á jöklaferðum.

Mýgrútur af jöklajeppum er á 38 tommu dekkjum; þessi er Range Rover 73 með Nissan Laurel dísivél, kallaður "Kötujeppinn."

Jöklafærir jeppar geta verið af öllum stærðum ef flotformúlan er notuð vel; hér er Suzuki Fox í ferð með Jöklarannsóknarfélaginu um Vatnajökul, önnur myndin tekin á jökulsporðinum, en hin í Grímsvötnum. 

Í ferð Bílabúðar Benna á Hvannadalshnjúk 1991 voru stærstu dekkin orðin 44 tommur. 

Þau voru samkvæmt flotformúlunni með 170 prósent meiri flotgetu en 35 tommu dekkin, og enda þótt þessi 44 tommu dekk væru skábandadekk (diagonal) og lögðust ekki alveg eins vel á snjóinn, urðu þessi dekk að helstu dekkjunum alveg fram á þessa öld. 

Jepparnir, sem fóru fram og til baka yfir Grænlandsjökul í leiðangri Arngríms Hermannsonar vorið 1999, voru á slíkum dekkjum. 

Einn allra sérkennilegasti jöklajeppinn um langt árabil var Ford Bronco (minni gerðin) á 44 tommu dekkjum, búinn svo yfirgengilega fjölbreyttum tæknibúnaði og hugvitssömum brellum, að hann þyrfti að setja á safn til minningar um eiganda hans og hugmyndasmið, Birgi Brynjólfsson, "fjalla", sem andaðist í fyrradag. 

Metár hjá Arctic Trucks í Noregi