Sýndarveruleiki Sjálfstæðisþingmanna.

Í allan vetur hefur kraumað óánægja um alla kima þjóðfélagsins vegna þess ástands sem samfelld stjórnarseta Sjálfstæðisflokksins í átján ár samfleytt átti mestan þátt í að skapa. Krafan um uppgjör á öllum sviðum hefur brotist fram í búsáhaldabyltingunni sem hefur bæði beinst að því að skipta um lið inni á leikvellinum, í flokkunum og stjórnkerfinu, og breyta leikreglunum.

Hið síðastnefnda hefur verið samofið öðru eftir að þingmönnum hefur mistekist í 65 ár að gefa þjóðinni stjórnarskrá sem stæðist kröfur nútímans.

Ráðamenn Sjálfstæðisflokksins virðast hins vegar hafa búið sér til eigin heim, byggðan á sama sýndarveruleikanum og "gróðærið" mikla var byggðt á.

Þeir afgreiddu á "glæsilegum" landsfundi þá niðurstöðu að ekkert væri athugavert við stefnuna, reglurnar eða lögin.

Þeir bjuggust við því að með landsfundinum kæmi fylgisaukning eins og eftir landsfundinn fyrir tveimur árum, en í staðinn dalar fylgið, sem er einstakt. Nú er það 24,5% en var yfir 40% á sama tímapunkti fyrir tveimur árum.

En skilaboðin frá kjósendum sem í þessu felast virðast ekki ná í gegn. Þvert á móti telja Sjálfstæðisþingmennirnir greinilega að engu þurfi að breyta varðandi stjórnarfarið nema einni skitiinni lagagrein. Öllum öðrum hugmyndum um lýðræðisumbætur skuli kastað. Ef það verði ekki gert, megi aðgerðir til bjargar heimilum og fyrirtækjum bara bíða áfram.

Þeir mega ekki til þess hugsa að valdið sé fært nær fólkinu heldur skuli málþóf og þvingaðir notaðar á þinginu til að koma í veg fyrir þingviljann, sem speglar viðhorf minnst 76% þjóðarinnar ef marka má fylgi annarra flokka en Sjálfstæðisflokksins.

Sjálfstæðisflokkurinn lifir enn í þeim heimi sem lengi hefur verið íslenskur veruleiki þar sem þessi mikla "fjöldahreyfing", sjálfur Flokkurinn með stórum staf, er ómissandi í lykilaðstöðu sem allir verði að lúta áfram líkt og verið hefur.

Hve langur tími þarf að líða þar til þjóðinni tekst að koma þessum firrta Flokki í skilning um þann veruleika sem hann getur ekki horfst í augu við?

26 sjálfstæðismenn á mælendaskrá

Hluti af stærra dæmi.

Eitt af þeim ráðum sem menn vilja grípa til í kreppu er að nota þann tíma til að auka menntun þjóðfélagsþegnanna svo að samfélagið hagnist á því þegar aftur rofar til.

Það getur ekki verið þjóðfélagslega hagkvæmt að þúsundir námsmanna hafi enga vinnu í allt sumar og ekki sanngjarnt að það eigi þar að auki engan rétt á atvinnuleysisbótum.

Fyrst sameiginlegir sjóðir landsmanna hagnast á því að borga engar atvinnuleysisbætur er það ekki ósanngjarnt að eitthvað af því fjármagni fari til að lengja kennslutímann og stuðla þannig að því að heildarnámstíminn styttist og námsmennirnir komi fyrr og betur út í atvinnulífið að námi loknu en annars hefði orðið.

Enn óvíst um sumarönn

Hvað er svona vanhugsað við persónukjör?

Sjálfstæðismenn tala um vanhugsaðar breytingar á stjórnarskrá og kosningalögum. Persónukjör í kosningum er þó fyrirkomulag sem hefur gefið góða raun í nágrannalöndum okkar. Í tillögum um persónukjör núna kveður á um eins litla breytingu og hugsast getur, - einungis það að framboðum sé heimilt að bjóða fram óraðaða lista ef þeir kjósa svo.

Það er enginn að fara fram á að Sjálfstæðisflokkurinn breyti neinu í sínu framboði heldur aðeins að hann láti af þeirri sovésku forræðishyggju og afskiptasemi sem felst í því það meina öðrum framboðum að nota þrautreynda og einfalda aðferð sem talin hefur verið auka á lýðræði og sjálfstæði einstaklinga erlendis.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur þegar afrekað það að fá því framgengt að sjálfbær þróun sé ekki nefnd í stjórnarskrá og vjll ekki að með því sé varinn réttur óborinna milljóna Íslendinga. Slík ákvæði þykja sjálfsögð í stjórnarskrám erlendis og hafa gefist vel þar en Sjálfstæðisflokkurinn má ekki til svo "vanhugsaðra" lagabóta.

Sjálfstæðismenn tala mikið um nauðsyn samstöðu og sáttar um svona breytingar. Það er ágætt takmark í sjálfu sér en þeir hafa með málflutningi sínum sýnt að í þeirra augum snýst slíkt aðeins um það að þeir hafi úrslitavald um smátt og stórt í því efni og geti verið eins hreinræktað íhald og afturhald og hugsast getur.

Nauðsynlegustu og þörfustu stjórnarskrárbreytingar liðinnar aldar voru 1934, 1942 og 1959, einkum sú síðasta sem lagði grundvöll að bestu ríkisstjórn aldarinnar, Viðreisnarstjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks. Sjálfstæðismenn stóðu að öllum þessum breytingum í harðri andstöðu við Framsóknarflokkinn.

Sjálfstæðismenn völdu Framsóknarmönnum öll hin verstu orð í þessum orrahríðum. Fróðlegt væri að rifja þau upp og sjá við hvern þau eiga nú.

Skylda að koma í veg fyrir vanhugsaðar breytingar

Brekkusöngur á Alþingi.

Mér sýnist ljóst eftir umræður um tímabundnar endurgreiðslur vegna kvikmyndagerðar á Alþingi í kvöld að það þarf ekki að vera leiðinlegt fyrir þingmenn að vera þar alveg fram á kjördag.

Árni Johnsen kom nefnilega stemningu í partíið nú rétt í þessu með því að upphefja hálfgerðan brekkusöng í ræðustóli þegar hann söng af gefnu tilefni og sem rök í málinu hástöfum "Laugardagskvöldið á Gili." Verst var að hann skyldi ekki hafa gítarinn með sér í pontuna en kannski gerir hann það seinna.

Ég veit ekki hvort fyrr hefur verið sungið úr ræðustóli Alþingis og væri gaman ef einhver gæti upplýst mig um það.

Ef Árna tekst að ná þarna upp stemningu með gítarspili og söng gæti svo farið að þingmenn þyrftu að vara sig á því að gleyma ekki kosningunum þegar þar að kemur.

Ég vil taka það skýrt fram að þessi frásögn mín er ekki aprílgabb, enda dagurinn í þann mund að heyra fortíðinni til. Að þessari skemmtilegu uppákomu eru áreiðanlega einhver vitni sem voru með opið fyrir sjónvarp frá þinginu þegar þetta gerðist.

Skemmtileg samtök.

Ég er ekki félagi í mörgum samtökum en er svo heppinn að hafa verið félagi í nokkrum sem hafa verið sérlega skemmtileg. Má þar nefna Hrekkjalómafélagið í Vestmannaeyjum og Sniglana sem dæmi.

Ég var ástríðuhjólreiðamaður á sínum tíma en hljóp yfir vélhjólastigið og fékk mér vélhjól með vængjum, eins manns vélknúið fis með tvígengisvél af gerðinni Challenger, sem fékk nafnið "Skaftið" og varð uppistaðan í bókinni "Fólk og firnindi," með undirtitlinum "Stiklað á Skaftinu".

Margir af Sniglunum, sem ég þekki, hafa skemmtileg uppnefni og má þar nefna þá Hjört líklegan og Steina Tótu.

Þess má geta sem dæmi um skemmtilega nýyrðasmíði Sniglanna að mig minnir að hjól á borð við það, sem sést á myndinni með frétt mbl.is af 25 ára afmælinu, - svona hjól séu kölluð "aparólur."

Einhvern tíma gerði ég lag og texta með heitinu "Með hraða snigilsins" sem fór inn á einn af diskunum sem Sniglarnir gáfu út. Hef nú gleymt bæði lagi og texta. .

Steini Tótu, kallaði fis, sem hann átti, "Taufaxa". Út á tvígengis- og hjólaástríðu mína varð ég félagi í Sniglunum og er Snigill númer 200.

Þegar ég nauðlenti Skaftinu þrívegis á 15 mínútum undir Eyjafjöllum fyrir tæpum áratug, hringdi ég auðvitað í tvígengisgúrúinn Steina Tótu og fékk leiðbeiningar í málinu. Á endanum fór Skaftið inn á Byggðasafnið í Skógum og hangir þar síðan yfir höfðum safngesta.

Ég sendi Sniglunum bestu afmæliskveðjur og er stoltur og ánægður að fá að vera í Bifhjólasamtökum lýðveldisins.

Sniglarnir 25 ára

Hetjuleg barátta.

Þótt Íslendingar hafi tapað fyrir Skotum getur landslið okkar borið höfuðið hátt. Á lokakafla leiksins voru forráðamenn skoska liðsins fölir af kvíða þegar hver sóknin af annarri dundi á skoska markinu.

Fyrra mark Skota kom eftir mistök eins varnarmanns okkar sem lærði að vísu af þeim en skaðinn var skeður. Það hefði verið gaman og alls ekki óverðskuldað að við hefðum fengið stig út úr þessum leik en svona er nú fótboltinn.

Lýðræðishalli og rányrkja lifi !

Sjálfstæðismenn gera það ekki endasleppt á þinginu. Hafa þegar komið í burtu grein um sjálfbæra þróun sem svipar til ákvæða um það efni hjá mörgum þjóðum. Andstæða sjálfbærrar þróunar er rányrkja, nokkuð sem Íslendingar hafa stundað meira og minna frá landnámstíð.

Það ætlar að reynast þrautin þyngri að vinna bug á henni.

Nú gera Sjálfstæðismenn allt sem í þeirra valdi stendur til að koma í veg fyrir lýðræðisumbætur á stjórnarská og kosningalögum. Það er í raun undravert að flokkur, sem hefur svona stefnu skuli fá meira en fjórðung fylgis í skoðanakönnunum.

Geta setið fram að kosningum

Einn er djúpur og annar er í bakverðinum.

Fróðlegt var að heyra rætt í útvarpi um íslanska landsliðið í knattspyrnu sem á að etja kappi við Skota. Í spjallinu var sagt um fleiri en einn leikmann eitthvað á þessa leið: "Hann er í bakverðinum."

Síðan mátti heyra að leikmenn væru "djúpir", hvernig í ósköpunum sem hægt er að rökstyðja það.

Naumur sigur Skota á Hampden, 2:1

Nano, iQ, Logan, Maluch og Ford T.

Rétt um það bil sem minnst var þess að öld var síðan Ford T kom á markað, eru þrír nýir bílar á markaði sem byggjast á svipaðri hugsun um einfaldleika og nægjusemi.

Þetta eru bílarnir Tata Nano, Toyota iQ og Dacia Logan.

Aðeins einn þessara þriggja 

nýju bíla, Toyota iQ, er kominn á markað hér á landi en hann er ólíkur hinum tveimur að því leyti að hann er það sem kallað er "hlaðinn staðalbúnaði" umfram marga aðra bíla af svipaðri stærð.

iQ, sem sést hér fyrir naðan Logan-bílana, tekur þrjá fullorðna og eitt barn.

Þegar setið er frammi í honum finnst mönnum þeir vera í bíl af millistærð, vegna þess hve hann er breiður, 1,68 metrar.

En þótt bíllinn sé með fjögur sæti er hann meira en einum og hálfum metra styttri en meðalbíllinn á Íslandi, og í því felst gildi hans í borgarumferð og einnig því að hann er með minnsta beygjuhring sem sést hefur 40 ár síðan Triumph Herald var og hét, 7,8 metrar.

Það er 3 metrum minni hringur en að meðalbíl.  

Bíllinn dugar fullkomlega fyrir innanbæjarnot og líka til hraðaksturs á vegum.

Ef helmingur bílaflotans á höfuðborgarsvæðinu væri af þessari lengd myndu daglega vera auðir mörg hundruð kílómetrar af malbiki í Reykjavík sem nú eru þaktir bílum.

Engin umferðarteppa á Hringbrautinni vestan við Valsheimilið.

Dacia Logan er orðinn mjög vinsæll bíll í Þýskalandi. Fólksbílinn er í stærðarflokki með Volkswagen Polo en með jafnstóru farangursrými og S-Benz.

Ef þessi bíll væri fluttur inn til Íslands væri hann langódýrasti bíllinn, og sjö manna útgáfan af honum væri næstódýrasti bíllinn !

Í Logan er nýjasti vél- og drifbúnaður Renault-verksmiðjanna, sem eiga Dacia.

Bíllinn er framleiddur í róbóta-verksmiðju í Rúmeníu á svipaðan hátt og Suzuki Swift er framleiddur í Ungverjalandi.

Lága verðið fæst með ódýru vinnuafli og því að sleppa öllu rafmagnsdraslinu sem hefur þótt nauðsynlegt í bílum, samlæsingum, rúðuupphölurum og Guð má vita hvað.

Hann er samt með fullnægjandi öryggisbúnaði, loftpúðum og slíku.

Þessi bíl á eftir að eiga erindi til Íslands.

Hönnunin miðast við sparnað, engar dýrar bogadregnar rúður heldur allt slíkt í lágmarki en samt er bíllinn fallegur og nútímalegur.

Indverski bíllinn Tata Nano, háleiti guli bíllinn hér fyrir ofan og langódýrasti bíll heims, er Ford T okkar tíma og lausnin á bak við hann minnir á Fiat 500 og Fiat 126 sem voru í meira en 40 ár einföldustu og ódýrustu bílar í Evrópu.

Hér til hægri fyrir ofan Nano sjást tveir slíkir og líka mynd af þeim þriðja, þar sem fjórir vel vaxnir kokkar sitja í blæjubíl af þessari gerð. 

Svona naumhyggjubíla  hef ég alla tíð kosið til nota og Fiat 126 stenst öryggis- og mengunarkröfur Evrópusambandins.

Þeir voru framleiddir til ársins 2000, með tveggja strokka rúmlega 600cc vél afturí, drif á afturhjólunum, fjóra gíra í stað fimm og lítil 12 tommu dekk.

Tóku fjóra í sæti og hámarkshraðinn 105-116 km/klst.

Þyngd Fiat 126 er um 600 kíló og allar framangreindar tölur eiga líka við Nano. Fiat 126 ber nafnið "Maluch" í Póllandi, en það þýðir "Lilli." 

Nano þýðir svipað og Mini auðvitað líka.  

Litlu hjólin eru úti í hornum Nano eins og á Mini og Fiat 500 og Nano er aðeins 5 sentimetrum lengri en Mini en miklu rúmbetri, vegna þess að hann er 25 sentimetrum hærri en framangreindir bílar.

Með því fæst rými til að hafa vélina undir aftursætum bílsins, eins og sést hér að ofan á mynd af bílnum að innan. Þar sést vel hvernig þessi tilhögun skapar ótrúlegt pláss og allir sitja hátt og þægilega í bílnum.

Hæð undir lægsta punkt er eins og á jepplingi, 20 sentimetrar.

Menn hafa áhyggjur af útblæstri Nano en hann er með innspýtingu og rafeindakveikju í nýtískulegri og einfaldri vélinni.

Hann mun í þróunarlöndunum koma í staðinn fyrir vélhjól með hliðarvögnum sem líkast til eru með eins miklinn eða jafnvel meiri útblástur gróðurhúsalofttegunda.

Neðsta myndin gæti heitið 2007-2008, táknræn fyrir þau aldahvorf sem nú eru að hefjast með endurmati á þeim gildum, sem þóttu góð og gild á 20. öldinni, en hljóta á breytast á þeirri 21.  

Sömu hugsun á hafi og landi.

Ég vil vekja athygli á stórgóðum bloggpistli Stefáns Helga Valssonar um að stofna friðlönd hvala hér við land á svipaðan hátt og friðlönd hafa verið sett á fót á landi, svo sem í Suður-Afríku. Kruger-þjóðgarðurinn er nú frægasta friðland villtra dýra í heimi og er til mótvægis við það að veiðar séu heimilar á öðrum svæðum.

Ég man þá tíð þegar fyrstu hvalaskoðunarbátarnir voru gerðir út og menn töluðu með lítilsvirðingu um "geimóra" þeirra sem dytti í hug að nokkurn pening væri hægt að fá með slíkri útgerð.

Í dag fara 60 þúsund manns í hvalaskoðunarferðir hér við land en hvalveiðarnar gætu dregið úr aðsókn að ekki sé talað um þá áhættu sem tekin er að stórar verslanakeðjur erlendis hætti að selja íslenskar vörur.

Friðlönd hvalanna þyrftu að vera helstu hvalaskoðunarslóðirnar, Faxaflói, Breiðafjörður og Skjálfandaflói. Sama hugsun þarf að ríkja um friðun verðmætra svæða á landi og á sjó á sama hátt að meta þarf auðlndir lands og sjávar á sama hátt.

Hóta Íslendingum vegna hvalveiða