Málþóf um málþóf ?

Það svo að sjá þessa stundina að í gangi sé málþóf um það hvort það sé málþóf á Alþingi. Til að sanna mál sitt um að ekki sé málþóf dundar Sjálfstæðisþingmaður sér við það að draga fram tölur um lengd málþófs á fyrra þingi, sem á að sanna, að ekki sé málþóf núna vegna þess hve málþófið um útvarpslögin var langt á sínum tíma.

Hér er ólíku saman að jafna. Þingið núna starfar í miklu tímahraki við að afgreiða mál sem enga bið þola. Í stað þess að leggja fram breytingartillögur um það sem Sjálfstæðismenn telja óskýrt í frumvarpi um stjórnarskrárbreytingar syngja þeir og rifja upp lengd málþófa frá fyrri tíð.

Ein af athugasemdunum sem borist hafa frá umsaganaraðilum vegna orðalags í tillögum um stjórnarskrárbreytingar fjallar um það að menn séu ekki sammála um það hvað sé "sjálfbær þróun" og þvi eigi það orð ekki rétt á sér í lögum.

Þetta er rangt. Hugtakið "sjálfbær þróun" er útlistað í einni alþjóðlega viðurkenndri setningu á þennan hátt

"Sjálfbær þróun (starfsemi, framkvæmdir, nýting) er þróun sem kemur ekki í veg fyrir að kynslóðir framtíðarinnar geti valið sér sína þróun.

"Sjálfbær þróun" er hugtak sem helstu leiðtogar heimsins hampa mjög. Margir hér á landi gera það líka án þess að séð verði að þeir hafi hugmynd um hvað hugtakið þýðir.

Þeir sem vilja það í burtu úr stjórnarskrá gera það vísast af tveimur ástæðum:

1. Hugtakið er ekki skýrt. Það er hins vegar rangt eins og ég hef rakið hér að ofan.

2. "Sjálfbær þróun" er eitur í beinum þeirra sem vilja halda áfram rányrkju orku- og auðlinda hér á landi.

17 árum eftir að Íslendingar tóku þátt í Ríó-ráðstefnunni og þóttust ætla að vera í fararbroddi um sjálfbæra þróun og að láta náttúruna njóta vafans er leitun að þjóð sem hefur valtað eins gersamlega yfir þessi tvö hugtök.

Þingmenn syngja og dansa darraðardans

Álagspróf og ólíkindi.

Ólgusjór ríður nú yfir fjármálaheiminn. Óveðrið hefur staðið yfir í bráðum tvö ár og bankar og fjármálastofnanir hafa lent í óskaplegum hremmingum. Óveðrinu hefur ekki slotað hér á landi nema síður sé.

Á sínum tíma töldu menn fráleitt að banki eins og Lehmann Brothers stæði ekki traustum fótum.

Íslensku bankarnir stóðust svonefnd "álagspróf" með prýði í maí 2008 að sögn þáverandi Seðlabankastjóra.

Það er erfitt fyrir utanaðkomandi að meta hvenær öllu er óhætt og hvenær ekki. Reynslan ætti að hafa kennt mönnum að vera viðbúna hinu versta og þessvegna því sem talin eru ólíkindi en vona það besta.

Óttast áhlaup á Kaupþing

Vanda þarf til mótmæla.

Hingað til hefur fólk getað verið nokkurn veginn í friði á heimilum sínum á Íslandi og getað gengið frjálst og óhrætt um götur og torg. Ein af fjórum tegundum frelsis í þríeiningunni frelsi-jafnrétti-bræðralag er frelsi frá ótta.

Hver maður á kröfu á því að vera óttalaus ásamt fjölskyldu sinni á eigin heimili sem og á almannafæri. Vinni hann starf sem umdeilanlegt er, getur hann þurft að sæta því að störfum hans sé mótmælt nálægt vinnustað hans.

Þetta var gert við Seðlabankann og á Austurvelli í búsáhaldabyltingunni og hafði áhrif. Í Jökulsárgöngunni var gengið í gegnum borgina að Alþingishúsinu en ekki að heimili forsætisráðherra eða forstjóra Landsvirkjunar.

Ef mótmælendur hafa ekki lausa stund til að mótmæla nema um helgar og geti þess vegna farið að vinnustaðnum þar sem hið mótmælta atferli fer fram, er málstaður þeirra greinilega ekki meira virði fyrir þá en svo, að þeir láta persónulega hagsmuni sína að þessu leyti ganga fyrir.

Ef þetta er ekki ástæðan finnst mér enn síður hægt að verja þá aðgerð að gera aðsúg að heimilum fólks og þar með aðstandendum þess sem mótmælin beinast gegn og eiga enga sök á því sem mótmælt er.

Það er mikilvægt fyrir mótmælendur sjálfa að mótmælin séu vel ígrunduð og veki ekki að óþörfu andúð almennings á mótmælunum.

Mótmælendur enn í haldi

Styttri fermingarathafnir.

Alltaf er jafn ánægjulegt að vera viðstaddur jákvæðar kirkjuathafnir með skírn, fermningu eða brúðkaup sem meginstef. Þetta átti við í morgun þegar bráðefnilegur og góður dóttursonur var fermdur.

Fermingarguðsþjónusturnar hafa þó þá sérstöðu að þar koma margfalt fleiri við sögu en í hinum tveimur og þar af leiðandi vilja þær verða miklu lengri.

18 fermingarbörn fermdust með dóttursyni mínum í dag og athöfnin stóð alls í hálfa aðra klukkustund. Lengsti kaflinn var þegar nær allir kirkjugestir gengu til altaris með fermingarbörnunum, tveimur og tveimur í einu.

Kirkjubekkir eru nokkurn veginn einu sætin sem boðið er upp á í íslenskum samkomuhúsum sem hægt er að líkja við pínubekki. Ég tel að fermingarathafnir gætu orðið ánægjulegri ef þær væru ekki svona óskaplega langar.

Þótt kannski sé lagt fyrir í einhverri helgisiðabók hve mörg atriði þurfi að vera í svona athöfn tel ég að vegna þessara sérstöku aðstæðna eigi að fækka þeim.

Í stað þess að nær allir kirkjugestir séuí raun nánast skikkaðir til að ganga til altaris ætti að láta ca  fjögur börn fara í einu með 2-4 aðstandendur með sér sem hámark.

Sé þetta gert verður það ekki eins áberandi þegar fermingarbarn á fáa aðstandendur að og barninu leiðist það.

Eftir það mætti bjóða þeim sem það vilja að ganga til altaris og held ég að þá myndu miklu færri nýta sér en þegar núverandi fyrirkomulag er í gildi.

Fermingarathafnir þurfa að vera aðlaðandi til þess að þær virki ekki fælandi á fermingarbörnin til framtíðar litið.

Þess vegna held ég að hægt sé að gera þær ánægjulegri með ofangreindum breytingum auk þess að skipta um sæti og losa okkur við pínubekkina.

Hvers vegna?

Hvers vegna hallar svona stórlega á milli kynjanna hjá grónum flokki eins og Frjálslynda flokknum sem á að hafa haft nægan tíma til að undirbúa framboð sitt?

Þegar Íslandshreyfingin bauð fram með örstuttum fyrirvara 2007 tókst að manna framboðslistana á þann hátt að algert jafnræði var á milli karla og kvenna ofan frá og niður úr.

Í sex kjördæmum voru konur í efsta sæti í þremur kjördæmanna. Fyrir það kjördæmi sem Frjálslyndi flokkurinn á mest fylgi er nú engin kona á þingi en Íslandshreyfingin bauð eitt allra framboða fram konu í efsta sætið.

Auðvitað er það mál hvers flokks um sig hverja hann býður fram en spurningin er um vilja eða getu.

Rýrt hlutfall kvenna hjá Frjálslyndum

Tæknin skal valta yfir náttúruna.

Fór í dag í myndatökuflug yfir Leirhnjúk og Gjástykki sem eru næst á lista yfir svæði sem á að virkja fyrir álver í 70 kílómetra fjarlægð. Hef áður bloggað um það að þetta svæði eigi engan sinn líka í heiminum.

Þetta er eini staðurinn í heiminum þar sem hægt er að upplifa og sjá myndir af því hvernig Ameríka fór frá Evrópu og hraun kom upp í gjánum sem mynduðust og til varð nýtt land.Myndirnar voru teknar í níu eldgosum sem þarna urðu 1975-84. 

Þarna hafa alheimssamtök um ferðir til mars valið sér æfingasvæði fyrir marsfarana á svipaðan hátt og Askja var valin fyrir tunglfarana 1967.Leirhnjúkur-Gjástykki er því merkilegra en sjálf Askja.

En það mun ekki stöðva virkjanafíklana í að fara inn á þetta svæði og breyta því í iðnaðarsvæði með borholum, gufuleiðslum, háspennulínum og stöðvarhúsum svipað og gert var á Hellisheiði.

Aðferðin er útsmogin. Í skýrslum um framkvæmdina er hallandi land samhliða Leirhnjúkim svonefndur Vítismór, ekki kennt við hnjúkinn, sem er skammt frá, heldur við Kröflu.Það er sem sé ekki verið að virkja við Leirhnjúk heldur Kröflu á máli Landsvirkjunar. Þess vegna geta landsmenn verið rólegir. Þetta er Kröfluvirkjun, sama virkjun og var reist á áttunda áratugnum.  

Hinni lúmsku aðferð var beitt við Ingólfsfjall fyrir nokkrum árum.Stór gryfja uppi á fjallinu var skilgreind sem sama gryfjan neðst í hlíð þess.Með þessari aðferð má þess vegna allt eins fara með gryfjurnar eftir Ingólfsfjalli og allt norður í Þingvallavatn og alltaf eru þetta sömu gryfjurnar.  

Hægt er að stækka myndirnar hér á síðunni með því að tvísmella á þær.Á efstu myndinni er horft norður eftir Leirhnjúki, sem er syðst á 15 kílómetra langri sprungu sem gaus á í Kröflueldum.

Á næstefstu myndinni sést norðurendi Leirhnjúks og næsti gígur fyrir norðan hann.

Á þriðju myndinni, þeirri næstneðstu er sprengigígurinn Víti næst okkur, en þar var boruð mikil hola í fyrra með tilheyrandi spjöllum. Fjær er ný hola þar sem fer fram fyrsta djúpborun í heiminum og þar á bak við er Leirhnjúkur. 

Á neðstu myndinni erum við komin nær borholunni og sjáum vel afstöðu hennar til Leirhnjúks.Samt heitir þetta ekki borun við Leirhnjúk heldur tilheyrir þetta Kröflu á máli Landsvirkjunar.

Á Íslandi má finna mörg háhitasvæði sem þegar er búið að bora á, svo sem við Kröfluvirkjun þarna fyrir sunnan. Það að bora þessa merku holum einmitt á þessum stað er hins vegar mikilvægt fyrir virkjanafíklana. Á móti heimsundrinu Leirhnjúkur-Gjástykki dugar ekkert minna en að tefla frægastu borholu heimsins. Síðan koma hinar borholurnar á eftir í röð meðfram Kröflueldasvæðinu, frægasta borholuröð veraldar.  

Tæknin skal valta yfir náttúruna og þá möguleika að gera svæðið ósnortið að margfalt dýrmætara svæði, meira að segja á mælikvarða tekna af því sem ferðamannasvæðis og eins frægasta undurs Íslands og heimsins. 

Nýlega var í Morgunblaðinu heilsíðugrein um djúpborunina. Ekkert um umhverfisáhrifin. Tæknin heillar jú alla og náttúruundrið, sem fórna á fyrir þetta, skiptir ekki máli.  

Við Friðþjófur Helgason flugum líka í dag yfir Þeystareyki, Bjarnarflag og Kröflu. En þessar þrjár virkjanir nægja ekki hófsemdarmönnum heldur verður líka a taka eina svæðið sem öfgamenn eins og ég vilja þyrma. Hófsemdarmenn geta að sjálfsögðu ekki hugsað sér að skilja neitt eftir handa öfgamönnum. 

Kannski verður viðeigandi tónlist við myndina "Sköpun jarðar og ferðir til mars" sem ég er að basla við að gera "Bölmóðsblús" sem er að finna í tónlistarspilaranum hér vinstra megin.  

 

Þótti ekki frétt í gær.

Þegar ég heyrði sagt frá því í fréttum RUV klukkan fjögur í gær að Obama væri með áætlun þess efnis að útrýma kjarnavopnum í heiminum fannst mér það einhver merkilegasta frétt sem ég hefði heyrt frá því að ég man eftir mér fyrir rúmum sextíu árum.

Ég bjóst því við frekari útslistun á þessu í næstu fréttum ljósvakamiðlanna og síðan um kvöldið. Af því varð þó ekki. Svo virtist sem fréttamaðurinn sem lét fréttina í té í fjögurfréttunum hefði verið sá eini sem áttaði sig á stærð þessarar fréttar.

Tilvist kjarnavopna sem eytt gætu öllu lífi á jörðinni hefur í raun verið mesta ógn sem steðjað hefur að mannkyninu síðustu fjörutíu árin og mesta ógn sem mannkynið hefur staðið frammi fyrir frá upphafi vega. Lögmál Murphys þess efnis, að geti eitthvað farið úrskeiðis muni það gera það fyrr eða síðar, lætur nefnilega ekki að sér hæða.

Enn er í fersku minni hve litlu munaði í Kúbudeilunni árið 1963 að allt færi í bál og brand, en hljóðara hefur verið um þá staðreynd að enn minna munaði 1983 þegar bilun í viðvörunarbúnaði Sovétmanna sýndi kjarnorkuárás frá Bandaríkjunum og það var aðeins hetjuskapur rússnesks starfsmanns sem kom í veg fyrir að gereyðingarstríði væri hleypt af stað.

Fékk hann meira að segja bágt frá yfirmönnum sínum vegna þessa.

Svonefnd Stjörnustríðsræða Reagans þótti fréttnæm á sínum tíma. Þó fjallaði hún ekki um útrýmingu kjarnavopna heldur um varnir við þeim. Sú hugmynd Reagans ein var hindrun fyrir tímamótasamkomulagi á fundinum í Höfða 1986.

Svo samdauna eru menn orðnir því að lifa með möguleikanum á gerðeyðingarstríði að smáfréttir á borð við leit að erlendum smákrimma þóttu stærri í gær og ræða Obama ekki þess virði að vera sögð.

Hyggst beita sér fyrir heimi án kjarnavopna

Þótt fyrr hefði verið.

Ég hef áður lýst því hér í blogginu hvernig Ólafshöllin í Þrándheimi, margfalt ódýrara tónlistarhús en okkar hús, nýtist fullkomlega fyrir hvers kyns tónlistarflutning, jafnt óperur sem annað.

Þess vegna getur það ekki verið eðlilegt sem stefnt hefur verið að, að tónlistarhúsið í Reykjavík sé hannað þannig að það nýtist ekki á þennan hátt.

Ef menn finna leið hér í Reykjavík til að nálgast frændur okkar Norðmenn í þessu efni, þá var tími til kominn og þótt fyrr hefði verið.

Í athugun að óperan nýti tónlistarhúsið meira

Gamalkunnugt fyrirbæri.

Hver þingmaður á Íslandi hefur 1,57% atkvæða á bak við sig. Þó ekki ef framboð fær minna en 5% fylgis. Þá getur fylgi, sem annars gæfi 2-3 þingmenn, orðið ónýtt. Þetta, ásamt fleiri hamlandi atriðum, veldur því að óhemju erfitt er að koma að einhverri endurnýjun í íslenskum stjórnmálum nema í gegnum stærstu flokkana.

L-listinn hefur haft fylgi í skoðaakönnunum sem hefur verið nálægt sem svarar einu þingsæti. En þetta er svo langt frá því sem þarf, að aðstandendur listans hafa tekið þá óhjákvæmilegu ákvörðun að hætta við.

Borgarahreyfingin hefur haft sem svarar tveggja þingmanna fylgi en líka verið fjarri því að komast yfir þröskuldinn.

Íslandshreyfingin mældist með allt að 4% fylgi eða yfir fylginu í kosningunum 2007 en tók þá rökréttu ákvörðun um daginn, þegar það virtist stefna í fjögur lítil framboð, að draga sig til baka. Flest Íslandshreyfingarfólkið gekk í Samfylkinguna um leið og hreyfingin varð að og tókst að hafa umtalsverð áhrif á þá stefnu, sem samþykkt var á landsfundinum.

2007 var því hafnað að Íslandshreyfingin fengi að taka þátt í almennum kosningaumræðum í ljósvakamiðlum nema það byði fram í öllum kjördæmum og það var ærið verk að setja saman og raða fólki á framboðslista með 132 frambjóðendum og safna um tvö þúsund meðmælendum á þeim tveimur vikum sem liðu frá stofnun flokksins til fyrstu umræðna, sem hann fékk að taka þátt í.

Annað gamalkunnugt fyrirbæri dúkkar nú upp, sem sé það að stóru flokkarnir fái stefnumál nýrra framboða lánuð.

Þrír af fjórflokkunum tóku aðalmál Þjóðvarnarflokksins að láni 1956 og drógu þar með úr honum tennurnar, en á móti má segja að hann hafi náð óbeinum árangri.

Veturinn 2006-2007 tók Samfylkingin upp "Fagra Ísland" sem síðan kom þó fyrir lítið að öðru leyti en því að taka fylgi frá þeim tveimur flokkum sem kenndu sig við græna stefnu.

Eftir þær kosningar kom í ljós að meirihluti Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks gerði stóriðjustefnuna að úrslitaatriði í gegnum Sjálfstæðisflokkinn og síðar í gegnum Framsóknarflokkinn í núverandi stjórn.

Hættir við þingframboð

Gamla sagan: Hver lak ?

Hve oft hefur það ekki gerst að þegar blaðamenn eða menn eins og "litli Landssímamaðurinn" hafa komist á snoðir um óþægilega hluti eða upplýst stórmál, að þá hafi málið strax farið að snúast um það "hver lak?" vitneskjunni og hvernig varð uppvís um málið í stað þess að málið sjálft sé aðalatriðið?

Undanfarnar vikur hefur þjóðin orðið vitni að því hvernig misfarið hefur verið með stjarnfræðilega háar upphæðir fjár án þess að nokkuð saknæmt virðist hafa átt sér stað.

Á sama tíma eru hassræktendur nappaðir hver af öðrum og skinkuþjófur fær refsidóm.

20 milljóna króna sekt sem blaðamönnum er nú hótað eru mikllir peningar fyrir venjulegt fólk en mennirnir, sem blaðamennirnir fjalla um hafa verið að leika sér með þúsund sinnum stærri upphæðir eins og ekkert sé.

Á sama tíma og Eva Joly bendir á hver æpandi skortur sá á fólki til að rannsaka hinar efnahagslegu hamfarir virðist Fjármálaeftirlitið telja sig ekkert þarfara hafa að gera en hundelta blaðamenn sem hafa tekið að sér þjóðþrifaverk.

Viðskiptaráðherra vill blaðamenn úr snörunni