Vonandi merki um að metnaðurinn lifi.

Það kanna að líta hálf niðurlægjandi og neikvætt út að flaggað sé í hálfa stöng á Akranesi eftir sáran tapleik og fall niður úr úrvalsdeild, en ég held þvert á móti, að það sé jákvætt merki um að gamall og gróinn metnaður "knattspyrnubæjarins" lifi enn og verði til þess að enn einu sinni rísi lið ÍA úr öskustó.

Líklega eru engin dæmi um það í íslenskri íþróttasögu að heill íþróttaflokkur verði að yfirburðarliði á landinu og það í vinsælustu íþróttagreininni, knattspyrnu.

Það er líklega ekki heldur hliðstæða þess til, að meirihluti landsliðsins sé skipaður leikmönnum úr einu félagi, en þannig var það þegar dýrð gullaldarliðs Skagamanna skein skærast.

Þá voru þeir Ríkarður Jónsson, Þórður Þórðarson, Þórður Jónsson og "Donni", Halldór Sigurbjörnsson landsliðsmenn í framlínunni, á miðjunni voru Sveinn Teitsson og Guðjón Finnbogason bestir allra, og í markinu var Helgi Daníelsson.

Þegar liði gengur illa eins og í þetta sinn, verður að líta á fleira en það sjálft til að leita orsaka og lagfæra það sem lagfæra þarf, allt frá unglingastarfinu og þjálfurunum til sjálfrar stjórnar félagsins.

Annars er hætta á að það verði farið að snúa út úr textanum, sem ég gerði á sínum tíma fyrir Skagamenn sem aðdáandi og velunnari þess og að hann verði svona.

" Skagamenn, Skagamenn, létu skora hjá sér mörkin,

áttu´ekkert spil og öll verstu spörkin..."

 

Vonandi snúa Skagamenn taflinu við, hressa upp á metnaðinn, flagga í heila stöng þegar árangurinn kemur í ljós og syngja af raust:

Skagamenn, Skagamenn skoruðu mörkin,

áttu allt spilið, afburðaspörkin!

Flaggað í hálfa

Bikarmeistarar að nálgast fallhættu?

Þrátt fyrir óheppnissvip á sumum ósigrum míns gamla félags í sumar er á móti hægt að segja það að sigurleikir liðsins hafa verið vel "valdir" ef svo má að orði komast og heppileg úrslit í þeim.

Framarar urðu bikarmeistarar í fyrsta sinn í 23 ár með því að vinna alla keppinauta sína í henni. Og sigur yfir erkifjendunum KR er alltaf sætur. En síðan koma hinir alltof mörgu tapleikir gegn botnliðunum, sem Framarar eru nú farnir að nálgast sjálfir óþægilega.

Nú blasir sú kalda niðurstaða við að liðið hefur ekki spilað nógu vel í sumar til að vera meðal þeirra bestu í úrvalsdeildinni og má því svo sannarlega þakka fyrir að hafa orðið bikarmeistarar.

Nú má ekki sú skömm henda að liðið falli úr úrvalsdeildinni því að það setur blett á bikarmeistaratitilinn.

Að vísu segja menn stundum að þegar frá líði, verði ekki spurt um vopnaviðskipti heldur leikslok, þar sem aðeins tvær staðreyndir ber hæst: Hver varð Íslandsmeistari og hver varð bikarmeistari.

En mikið ósköp yrði það nú gaman ef liðið sýndi svipaða takta í einhverjum af þeim leikjum, sem eftir eru, og það sýndi í bikarkeppninni og á móti KR.

Sjálfsmark réði úrslitum í Laugardal

Liðið á alla möguleika, líka á að verða enn betra.

Þegar unglingalandsliðið brilleraði fyrir nokkrum misserum spáði ég því að þar hlyti að í uppsiglingu efni í frábært A-landslið þegar þessir fínu leikmenn yrðu eldri og reyndari.

Í fyrsta sinn í íslenskri knattspyrnusögu ættum við möguleika á gullaldarlandsliði, sem gæti enst í fast að áratug.

Nú leikur A- landsliðið betri og jafnari sóknarknattspyrnu en áður hefur sést, og í stað þess að fara inn á völlinn með 0-0 hugarfari er farið inn með hugarfari þess sem ætlar sér að sigra.

Nú er bara að þétta vörnina enn betur og enginn efi er á því að ef við komumst áfram á HM verður það eitt á við nokkur silfur í handboltanum, því að sennilega leika knattspyrnu og hafa áhuga á henni meira en hundrað sinnum fleiri í heiminum heldur en unnendur og leikmenn handboltans eru.

Kolbeinn skaut Íslandi í 2. sætið

Sigur yfir KR og þrír bikarar á árinu. Hvað vilja menn meira?

Fram varð bæði Íslandsmeistari í karla- og kvennaflokki. Komu síðan öllum á óvart með því að koma KR-ingum niður á jörðina og leggja þá í úrvaldsdeildinni í knattspyrnu.

Að leggja KR-nga hefur stundum verið talið vega upp á móti töpum í fjórum leikjum við önnur lið !

Það er ekki oft að eitt íþróttafélag hampar þremur af fjórum titlum í knattspyrnu og handbolta og það er langt síðan að Fram hefur náð eins góðum árangri og á þessu ári.

Það er þekkt sálfræðilegt fyrirbæri, að það að missa niður sigur yfir í framlengingu á lokamínútum leiks, getur dregið kraft úr þeim, sem fyrir slíku áfalli verður en eflt hinn aðilann, sem sýnir þann karakter að sækja í sig veðrið þegar á móti blæs.

Ég hef síðustu árin haft trú á því að Stjarnan væri að koma upp meistaraliði og það getur enn gerst, þótt þeim tækist ekki á klófesta bikarinn að þessu sinni.

Til hamingju, mínir menn, Framarar !

Fram bikarmeistari (myndasyrpa)

Ýmis afmæli og tímamót.

Það teljast tímamót í úrvalsdeildinni að KR-ingar hafi tapað fyrsta leiknum í henni í sumar. Gaman að mínir menn, Framarar, skyldu verða til þess að hagga við Vesturbæjarliðinu og þoka sér upp á töflunni um leið. 

Ég sé líka að flettingar á þessari síðu hafi í dag farið yfir 4 milljónir frá upphafi síðunnar 2007 og vil þakka fyrir líflega umferð, flettingar, innlit og góðar umræður á síðunni þennan tíma.

Þessa dagana eru rétt 70 ár frá því að það lá nokkuð endanlega ljóst fyrir að Öxulveldin myndu bíða ósigur í heimsstyrjöldinni síðari.

Hitler varð að afturkalla sóknina miklu við Kursk í mestu skriðdrekaorrustu sögunnar fram að því, sem átti að verða úrslitatilraunin og upphafið að því að snúa vörn í sókn á á austurvígstöðvunum.

Eftir það tókst þeim aldrei að sækja fram.  

Rússar höfðu með frábærum njósnurum komist á snoðir um sóknina og gátu því brugðist við á besta hátt og leikið her Þjóðverja grátt.

Hinir nýju og mikilfenglegu Tiger skriðdrekar Þjóðverja voru öflugustu skriðdrekar, sem framleiddir voru í styrjöldinni, - komu þarna fram í fyrsta sinn og áttu að ráða úrslitum. Þjóðverjar töldu að einn Tiger skriðdreki gæti varist tíu T-34 skriðdrekum.

En Tiger-drekarnir voru dýrir, flókin smíð, eyðslufrekir og skammdrægir, erfiðir í viðhaldi og máttu sín ekki gegn margfalt fleiri T-34 skriðdrekum Rússa, sem voru framleiddir í 50 sinnum fleiri eintökum en Tiger I og II samanlagt, eða í yfir 80 þúsund eintökum.

T-34 skriðdrekinn var eitt af 4-5 vopnum Bandamanna, sem réðu mestu um hernaðinn í stríðinu.

Ofan á þetta réðust Vesturveldin inn á Sikiley 10. júlí með hátt á annað hundrað þúsund manna liði og meira en 3000 flugvélum.

Með því efndu þeir loforð sín við Stalín um aðrar vígstöðvar, þar sem ráðist yrði á hinn "mjúka kvið krókódilskins" eins og Churchill lýsti innrásinni á teikningu fyrir Stalín.

Hitler neyddist til að senda liðsauka þangað en skömmu síðar var Mussolini sviptur völdum og settur í fangelsi á fjallinu El Sasso og Ítalir gáfust upp.

En Þjóðverjar hernámu þá mestallt landið á snjallan hátt og stofnuðu fasistiskt leppríki. 

Skorzeny bjargaði Mussolini af El Sasso með Stork-flugvélum á ævintýralegan "James Bond"-líkan hátt og mig hefur alltaf dreymt um að komasta þangað og sjá staðinn, þar sem Skorzeny lét Störkinn með El Duce falla fram af þverhnípinu.  

Innrásin á Ítalíu heppnaðist ekki nema að hluta til, því að herir Bandamanna festust í heilt ár við víglínu í gegnum klaustrið Monte Cassino og komust ekki fyrr en um seinan norður eftir landinu.

Hinn mjói skagi með erfiðu fjalllendi hentaði afar vel til varnarhernaðar.

Helgin er á enda með sundurlausum þönkum um sveiflur stríðsgæfu á knattspyrnuvöllum og vígvöllum fyrir 70 árum.

Fyrsta tap KR-inga í deildinni

Skoðið þið markið hans Hemma í 14:2 leiknum !

Þegar ég sökkti mér á sínum tíma niður í það, sem við fengum frá danska  sjónvarpinu af 14:2 leiknum fræga, sást vel, að það gekk allt upp hjá Dönunum, sem gátu leyft sér að taka við boltanum á lofti úr sendingu vel utan vítateigs og skjóta honum viðstöðulaust í samskeytin. 

Af því að þetta var svona svakalegur tapleikur gleymist hins vegar algert gullmark, sem Hemmi skoraði í leiknum og hægt er að sjá með því að fara inn á ruv.is og skoða samantektina, sem gerð var í lok útsendingar af nokkrum mörkum Hemma.

Í leikhléinu höfðu þeir Hemmi og Helgi Númason rætt um þann möguleika til að skora að þegar þeir væru með boltann á miðju, sendi Hemmi boltann til Helga, þeir hlypu báðir fram og Helgi sendi síðan boltann til Hemma, sem myndi klára þessa einföldustu sókn allra sókna.

Þetta gekk eftir og því miður sást aðdragandinn ekki allur í myndbrotinu í kvöld, en það sést, hvernig Hemmi hefur þetta galdravald á boltanum, sem aðeins snillingar hafa, platar þrjá danska varnarmenn með hárfínum gabbhreyfingum og skýtur síðan "sláttuvélar- ristarskoti í stöngina inn í gegnum glufuna, sem hann var búinn að búa til.

Hemmi var Pele Íslands, þegar hann var upp á sitt besta og átti líka árum saman markametið í landsleik i handbolta, 17 mörk!

Ég sá hann einu sinni vera einn með boltann á móti fjórum varnarmönnum, sem sóttu að honum, og get aldrei gleymt því hvernig hann plataði þá alla þannig að skyndilega var hann kominn í skotfæri og búinn að gabba þá til að hlaupa hver í sína áttina!

Það var ekki tilviljun að ég setti nöfn aðeins þriggja knattspyrnumanna í textann um Jóa útherja, þ. e. Hemma, Þórólfs Beck og Alberts Guðmundssonar.  

Hemmi hefði getað orðið í fremstu röð í hvaða íþróttagrein, sem hann hefði kosið sér, var til dæmis vel liðtækur körfuboltamaður og líka prýðis skákmaður.

Það er afar sjaldgæft að vera búinn jafn miklum og margvíslegum líkamlegum og andlegum hæfileikum og Hemmi var búinn.

Eftir 50 ára samferð í gegnum lífið, allt frá því að Hemmi var 16 ára, sakna ég þessa nána, trygga, skemmtilega og góða vinar míns ósegjanlega mikið.  

Slóvenar sóttu þrjú stig í Laugardalinn

Óheppilegar styttingar á ummælum og útdrættir úr þeim.

"Þeir eru ekkert velkomnir hingað" er fyrirsögn fréttaviðtals við fyrirliða íslenska landsliðsins um komu slóvenda landsliðsins til Íslands og ber þess ekki merki að fólk gæti orða sinna sem skyldi, það er blaðamaðurinn, sem tekur viðtalið.

Fyrir þá, sem ekki lesa fréttina frekar, heldur bara fyrirsögnina, ber hún keim af dónaskap og ruddamennsku sem á lítið skyld við íþróttamannslaga framkomu.   

Þegar viðtalið er hins vegar lesið kemur í ljós að að Aron Einar Gunnarsson segir Slóvenana ekket vera velkomna hingað til að taka hér þrjú stigrt, og það hljómar auðvitað miklu skár, þótt orðalagið sé klaufalegt.

Dæmi um ófullkkominn og misvísandi útdrátt úr viðtali fyrir næstum tveimur vikum var það, hvernig ummæli voru höfð eftir Sigmundi Davíð Gunnlaussyni úr viðtalsþætti í útvarpi.

Aðeins var slegið upp þeim hluta þeirra sem "seldi best", það er þsegar hann agði að nær allar athugasemdir við rammaáætlun hefðu verið ein og sama athugasemdin.

Þetta var eins og blaut tuska framan í þá 225 sem sendu inn umsagnir til verkefnisstjórnarinnar, sem umsagnaraðilar höfðu lagt mikla og vandaða vinnu í, svo sem félagasamtök, sveitarstjórnir og fyrirtæki.

Síðan líður heil vika og þá fyrst upplýsir Sigmundur Davíð um það, að hann hefði rætt talsvert lengur um málið í þættinum og þessi ummæli hans hefðu aðeins verið um ákveðna "fjölfaldaða" tölvupósta, sem sendir voru þingnefdum og þingmönnum. Þar að auki hefði hann látið jákvæð ummæli falla í þættinum um þátttöku sem flestra.  

Aron Einar: Þeir eru ekkert velkomnir hingað

Lið sem átti ekki að vera í fallhættu.

Þótt andað sé léttara eftir að mínir menn urðu sex stigum frá fallinu í lokin og gott að geta óskað þeim til hamingju með það,  er erfitt að sætta sig við að þeir væru nokkurn tíma í fallbaráttu í í sumar og haust og vektu að nýju upp vondan draug frá þeím árum þegar björgunin frá fallinu varð einstætt ævintýri ár eftir ár.  

Framarar settu ÍBV í þriðja sætið

"Skagamenn skoruðu mörkin" - áfram?

Líklega á ekkert bæjarfélag á Íslandi knattspyrnuhefð á við Akranes. Skagamenn voru fyrsta liðið utan Reykjavíkur til að verða Íslandsmeistari og á sjötta áratugnum og fram á þann sjöunda átti Skaginn svonefnt Gullaldarlið, sem var svo sterkt á köflum að meirihluti landsliðsins var úr því.

Sem innvígður Framari var valið samt auðvelt á knattspyrnuvellinum ef Fram var ekki annað liðið sem var að spila. Það var næstum því þegnskylda að halda þá með Skagamönnum en vera á móti KR.

Það var því ekkert erfitt fyrir mig að setja mig inn í Skagaandann og semja textann "Skagamenn skoruðu mörkin" þótt Fram ætti alla tíð hug minn.

Þegar fyrstu gullaldarmennirnir á Skaganum hurfu af vettvangi og liðið hrapaði niður hátt fall, reis nýtt lið í fremstu röð undra hratt þegar ný kynslóð tólk við.

Þannig hefur þetta, hin óhjákvæmilegu kynslóðaskipti, endurtekið sig nú kemur Skaginn á gríðarlegri siglingu upp í efstu deild og fer svo vel af stað í fyrstu leikjunum, að þeim verður best lýst með því að syngja: "Skagamenn skoruðu mörkin!"

Það munaði ekki nema örfáum mínútum að Skagamenn innbyrtu sigur í kvöld og óvíst að hægt verði að treysta á slíka "meistaraheppni" áfram, heldur afar spennandi að sjá hvernig liðið vinnur úr fyrsta ósigri sínum, þegar og ef hann ber að höndum, sem verður þó að telja líklegt í jafn langvinnri keppni og Íslandsmótið er.  

Skagamenn á mikilli siglingu

Hver hefði trúað þessu fyrir nokkrum vikum?

Fyrir nokkrum vikum voru nánast allir búnir að afskrifa Fram sem úrvaldsdeildarlið.  Liðið var við botninn, langt fyrir neðan næstu lið fyrir ofan.

Umsagnirnar voru allar á eina lund:  "Lánlausir Framarar". "Reka þeir ekki þjálfarann?" "Vonlaus staða."

Samt sá maður varla sagt að liðið væri lélegt, enda veitti það efstu liðum deildarinnar oft harða keppni og tapaði yfirleitt með minnsta mun.

En mínir menn sýndu karakter og staðfestu, allt frá stjórnarmönnum til aðstoðarmanna. Þjálfarinn var ekki rekinn og aldrei verið að væla. Sóttir voru tveir erlendir leikmenn af því tagi, sem hentaði liðiun best og nú hefur það gerst, sem engan hefði órað fyrir, að í lokin eru þrjú lið fyrir neðan Fram á stigatöflunni.

Liðið hélt sínu striki og brotnaði aldrei.

Fyrir rúmum áratug setti Fram heimsmet í því að lafa í deildinni á síðustu mínútum í síðustu leikjunum og oftast síðustu mínútunum í leikjum annarra liða.

Núna var þetta ekki með þessum brag sem betur fer.

Hver hefði trúað því fyrir nokkrum vikum að þrjú lið yrðu fyrir neðan fram á stigatöflunni, og að lið, sem stóð sig mjög vel í úrslitaleik í bikarkeppninni, félli og yrði með þremur stigum minna en Fram?

Glæsilegt! Til hamingju!

Í beinni: Þórsarar fallnir, ÍBV í Evrópukeppni