Til hamingju! Auðvelt að þyngjast aftur. 2 gr. á dag = 37 kíló á 50 árum

Ekki er aðeins ástæða til að óska Guðmundi Andra Thorssyni til hamingju með tíu kilóa léttingu heldur ekki síður fyrir að skrifa, eins og hans var von og vísa, áhugaverðan pistil. 

Við það sem hann segir má bæta því, að afar mikilvægt að borða ekki nema vita um fjölda hitaeininga og gramma af fitu og kolvetnum, áður en neytt er. 

Offitan er lúmsk. Það sýnist ekki mikið að þyngjast um þrjú örlítil grömm á dag en það þýðir samt 730 grömmm á ári, 7,5 kíló á hverjum tíu árum og 37 kíló á 50 árum. 

Þegar ég var 25 ára árið 1965 var ég um 65 kíló en þyngdist eftir það um eitt kíló á ári og var orðinn 80 kíló árið 1980. 

Þá fór í hönd langt tímabil þar sem þyngdin stóð að mestu leyti í stað, og náðist sá árangur fyrst og fremst með jafnri og stöðugri líkamsrækt og hreyfingu og nægilegu aðhaldi í mataræði. 

Eftir að hnén voru orðin uppslitin 2005 var mér bannað að hlaupa, en ekki bannað að hlaupa í spik. Og það var eins og við manninn mælt að við tók þynging upp í 92 kíló árið 2008. 

Skipti engu þótt ég "læddist hratt" reglulega með því að hlaupa upp 4 hæðir í stiga og stunda hraðgöngur, því að efnaskipti líkamans breytast með aldrinum og fyrra mataræði var of fitandi. 

2008 fékk ég lifrarbrest vegna ofnæmis fyrir sýklalyfinu Augmentin og bresturinn olli ofsakláða með tilheyrandi svefnleysi í þrjá mánuði þar sem lifrin gat ekki unnið úr svo mörgu nauðsynlegu, svo sem fitu. 

En án fitu heldur enginn maður þrótti né heilsu. 

Í lok lifrarbrestsins var ég orðinn 16 kílóum léttari og búinn að missa 40 þrósent af blóðinu. 

Þá tók við alveg nýtt ástand, sem eftir pyntingar ofsakláðans gerðu það að verkum að ein af stærstu "nýju" upplifununum var sú að geta étið hvað sem mig langaði í!

Og hér kem ég að því varasamasta: Það er skelfilegt hvað maður gerur verið fljótur að þyngjast eftir að hafa létt sig. Og þetta hefur gerst allt of oft. 

Á innan við ári hafði ég bætt öllum töpuðu kílóunum á mig aftur, kominn aftur í 92 kíló. 

Síðasta mánuð hef ég orðið að liggja að mestu leyti í rúmi við að vinna á bráðri blóðeitrun í fæti. 

Má ekki hlaupa og verð að takmarka eins og unnt er að ganga eða vera uppréttur. 

Engin stigahlaup, engar hraðgöngur, takk fyrir! 

Það er til formúla varðandi offitu og svonefnda "kjörþyngd".  Ég er 1,81 og ef ég fer yfir 97 kíló telst ég glíma við offitu, en yfir 83 kílóum telst ég yfir kjörþyngd. og færðar hafa verið líkur að því að fyrir gamalt fólk sé kannski ágætt að vera nokkrum kílóum yfir kjörþyngd. 

Nú þykir líklegt eftir rannsóknir að sætuefni stórauki líkurnar á Alzheimer eða elliglöpum. 

Það fór það líka. 

Vegna blóðeitrunarinnar var gerð blóðsykursmæling á mér og blóðið einnig skoðað til að útiloka hættu á sykursýki eða blóðtappa, og hvort tveggja var í lagi, sem betur fór. 

En fáðir minn lést úr sykursýki áttræður eftir langvarandi veikindi og ég þarf því að hafa svipað í huga og Guðmundur Andri og tugþúsundir Íslendinga. 

Í súkkulaði er meirihlutinn hrein fita og kolvetni. Aðeins þremur til fimm grömmum of stór skammtur á dag yfir ævina þýðir offita að lokum. 

80 prósent af smjöri er hrein fita!  40 hitaeingar í 100 grömmum af kóki sýnist lítið, en fíklar drekka á undra skömmum tíma úr hálfs lítra flösku, jafnvel tvisvar til fjórum sinnum á dag, og það samsvarar allt að 400 til 800 hitaeiningum á dag, sem er allt að 40% af orkuþörf manns á sólarhring!  

Gott er þegar ákveðið er að "smakka aðeins örlítið" að hafa í huga, hvort inni í því sem verið sé að borða eða drekka séu einmitt þau fáu grömm, sem geta valdið samfelldri þyngingu upp úr öllu valdi. 

Ég hef haldið í horfinu þennan sýkingarmánuð og það gefur von um að geta sett sér Guðmund Andra sem takmark þegar byrja má á stigahlaupunum og hraðgöngunum á ný: Taka af sér 10 kíló! 

 

 

Guðmundur Andri léttist um tíu kíló

Kleyfhuga ( skizofreni) fíll í glervörubúð.

Í kosningabaráttu sinni í fyrra lagði Donald Trump mikla áherslu á það hve röng sú stefna Obama og Hillary Clinton og þar á undan George W. Bush hefði verið að efna með beinni eða óbeinni hernaðaraðstoð til styrjalda í Miðausturlöndum sem hefðu valdið slíku manntjóni og stórskaða, að öldur þess hefðu borist í dæmalausum flóttamannastraumi norður um alla Evrópu og auknum þrýstingi á innflutning frá þessum löndum til Bandaríkjanna. 

Trump hafði að vísu mikið til síns máls varðandi borgarastríðin í Sýrlandi og Líbíu og innrásina í Írak 2003, en gekk að sínum gikkshætti svo langt að stimpla Hillary og Obama sem "stofnendur Íslamska ríksins." 

En nú toppar hann sjálfur flest það sem áður sem Bandaríkjamenn hafa gert í þessum heimshluta með því að ryðjast eins og fíll inn í glervörubúð inn í málefni þjóðanna þar og viðurkenna Jerúsalem sem höfuðborg Ísraels og hleypa þar með öllu í bál og brand. 

Þótt Gyðingar hafi, illu heilli, verið hraktir frá Jerúsalem fyrir tæplega 2000 árum, réttlætir það ekki ólöglegt hernám þeirra á borginni, sem er líka helgur staður múslima og kristinna manna. 

Ísraelsmenn beita einnig svipuðum aðferðum og Rússar gerðu eftir að þeir hernámu Eystrasaltslöndin 1940 og Franco gerði í Katalóníu 1939, að flytja eins og verða mátti inn Rússa við Eystrasalt og Spánverja í Katalóníu í því skyni að "Rússavæða" Eystrasaltslönd og "Spánarvæða" Katalóníu, búa til æ stærri minnihluta, sem síðar yrðu að meirihluta. 

Í Jerúsalem eru stofnaðar landnemabyggðir í trássi við alþjóðalög og beitt hörðum aðgerðum til þess að Gyðingar komist yfir eins margar fasteignir Araba og mögulegt er, til dæmis við uppgjör dánarbúa eða venjulegar sölur þessara fasteigna. 

Ef 2000 ára gamlir viðburðir eiga að réttlæta innrásir gætum við Íslendingar jafnvel talið okkur eiga rétt á að ráðast inn á vesturstönd Noregs og heimta til baka þær landareignir allar, sem landnámsmenn Íslands flúðu frá undan ofríki Haraldar konungs hárfagra, og ná í tengslum við það yfirráðum yfir olíulindunum undan ströndinni. 

Og gera þá sem nú búa í þessum strandhéruðum að undirokaðri hernundri þjóð. 

Með því að gera Ísraelsmenn að herrum Jerúsalem í einu og öllu í viðbót við hálfrar aldar ólöglegt hernám ætlar Trump að haga sér eins og fíll í glervörubúð. 

Og ef Palestínumenn reyna að rísa til varnar mun hættan stóraukast á þvi að í gang fari  svipuð átök og áður hafa gerst í Intifada, þar sem hlutföll manndrápanna verða 2500 Palestínumenn á móti hverjum 50 Ísraelsmönnum. 

Að ekki sé talað um þann jarðveg sem þetta ofbeldi mun valda fyrir hryðjuverkamenn og öfgahópa Múslima sem munu nærast á reiðinni, sem aukning brota á alþjóðalögum og ályktunum Sameinuðu þjóðanna mun valda.  

Trump varaður við

Heitið Bráðadeild að verða öfugmæli.

Heitið Bráðadeild á að bera með sér að þar sé fengist við brýn og aðkallandi verkefni. Þegar síðast var umræða um deildina í Sjónvarpinu í hitteðfyrra fullyrti einn þátttakandinn í umræðuþætti að verið væri að setja upp "leikrit" þegar sýnt var fram á að boðlegt rými vantaði fyrir sjúklninga. 

Fyrir skemmstu fékk ég óvænta og bráða blóðeitrun í annan fótinn og var sendur á Bráðadeild þar sem ljóst var að ég þyrfti spítalameðferð og innlögn að minnsta kosti til næsta dags með tilheyrandi dælingu sýklalyfs í æð. 

Ég hef áður orðið vitni að gríðarlegu álagi á þessari deild, sem veldur því oft á tíðum, að starfsfólkið þar er í kapphlaupi heilu dagana við að hafa undan og sjúklingar þurfa að dvelja á göngunum. 

Mér sárnaði við að heyra gert lítið úr þrotlausri baráttu starfsfólksins við að líkna sjúklingum við allt of þröngar og lélegar aðstæður og meira segja dróttað að leikaraskap af því tilefni. 

16 klukkustunda meðal biðtími er auðvitað hróplega á skjön við heitið Bráðadeild og ekki er hægt að una við slíkt, hvorki starfsaðstöðu hins góða starfsfólks né aðstöðu sjúklinga. 

Ef upp kemur slæmt hálkuástand á gangstéttum borgarinnar, að ekki sé talað um hópslys, er augljóst að á fyrirfram ofsetinni Bráðadeild geti myndast neyðarástand.   

Það blasir meira að segja við utan frá á yfirfullu bílastæði við spítalann að hér verður að taka til hendi.  

16 tíma bið á bráðadeild „óviðunandi“