Enn í gildi lög hér á landi frá þrettándu öld? Jú. Að hluta til.

Enn munu í gildi lög frá 13. öld sem hægt væri að nota við að kveða upp dóma í afmörkuðum málum. 

Hér er um að ræða afmörkuð ákvæði í Jónsbók og Kristnirétti Árna Þorlákssonar. 

Við skoðun kemur í ljós að um 12 prósent af Jónsbók séu enn í gildi hér á landi. 

Fyrirbæri af þessu tagi er að finna í lögum og réttarkerfi margra þjóða allt aftur til tíma Rómverja, svo sem setningarnar "in dubio pro reo" og "qui bono?"

 

Fá beinan eignarrétt þökk sé landnámi Skalla-Gríms

Mun meira um grímunotkun víða erlendis en hér.

Að undanförnu hefur verið mikið talað um það að Ísland sé að verða eins konar viðundur meðal þjóða varðandi ýmsar hamlandi takmarkanir vegna Covid og nú síðast vegna þess að magnaður sé  upp hræðsluáróður vegna ástandsins í heilsufarsmálum í vetur. 

Það hefur viljað svo til að  beinar fréttir frá næstu löndum með Íslendingum á ferð sýna þvert á móti, að víða séu jafnvel meiri takmarkanir en hér, til dæmis áberandi mikil grímunotkun. 

Þar að auki hefur sóttvarnarlæknir upplýst eftir samtöl við kollega sína erleendis, að hin nýja gerð flensu, sem leggst mest á ung börn, geti orðið skæð, auk þess sem flensuleysi síðasta vetur vegna sóttvarnaaðgerða þá, geti orðið til þess að hin hefðbundna flensa verði skæðari nú en ella. 

Þar að auki hefur komið í ljós síðustu vikur, að Íslendingar verja minnst þjóða á hvern íbúa til heilbrigðiskerfisins og að hvergi er neyðarviðbúanaður á spítölum lakari en hér. 

En þar getur einmitt orðið sá flöskuháls ef ný bylgja skellur yfir í kjölfar algers afnáms takmarkana eins og gerðist í sumar.  

Ísland ekki eina Norðurlandið með takmarkanir

Menn hafa líka beinbrotnað í árekstri tveggja rafhjóla á hjólastíg.

Lögmál Murphys fjallar um að geti eitthvert fyrirbæri farið úrskeiðis á einhvern hátt, muni það gerast og það jafnvel fyrr en flesta gruni. 

Sé til dæmis hægt að skrúfa eitthvað skakkt saman muni það gerast. 

Þegar komnir voru fleiri en einn bíll á göturnar á Íslandi fyrir rúmri öld leið ekki á löngu þar til að fyrsti árekstur tveggja bíla varð.

Og var auðvitað fréttnæmur, því að slíkur árekstur hafði aldrei áður orðið í sögu landsins. 

Í ársbyrjun 2019 skullu tvö rafknúin reiðhjól saman, sem komu úr gagnstæðri átt á hjólastígnum á Geirsnefinu og axlarbrotnaði annar hjólamaðurinn. 

Tvær ástæður voru fyrir þessum sérkennilega árekstri, þar sem annar hjólamaðurinn fór skyndilega þvert í veg fyrir hinn. 

1. Sá sem beygði þvert fyrir hinn var að reyna að lesa niður fyrir sig á orkumæli hjóls síns. Það var hálfrokkið og hann sá ekki nógu vel á mælinn, en hafði reyndar láðst að athuga það fyrirfram að hægt var að hafa ljós á honum. 

2. Hann hafði á nokkrum kafla reynt að staðsetja hjólið með því að fylgjast með punktalínunni á miðju stígsins. Hún var hins vegar orðin máð að mestu vegna vanrækts viðhalds stígsins. Þessi ástæða var að sjálfsögðu aðeins meðvirkandi; hjólreiðamenn eiga auðvitað ekki að horfa beint niður fyrir sig á fullri ferð í umferðinni. 

Meðfylgjandi mynd er tekin af stígnum á Geirsnefi EFTIR að hann var málaður meira en ári seinna.

Síðuhafi var spurður eftir þennan árekstur hvort þetta sýndi ekki ljóslega að of hættulegt væri að hjóla á rafreiðhjólum. 

Svarið var það, að engin leið væri að varast svona uppátæki ökumanna yfirleitt. 

Ef valið stæði um það að mæta ökumanni reiðhjóls, sem væri að reyna að lesa niður fyrir sig við aksturinn á 20 km hraða -  

- eða að mæta ökumanni bíls á 80 km hraða, sem væri að lesa á snjallsímann sinn, - 

þá yrði rafreiðhjólið fyrir valinu.  

Eftir árekstur á fjölförnum hjólastíg fyrir sunnan Akureyri fyrir nokkrum misserum var greint frá því að ætlunin væri að breikka stíginn úr 2,5 metrum upp í 3, en stígurinn um Geirsnef er mjórri.   

Rákust saman á rafmagnsskútum