Til hvers eru reiðhjólabjöllur, gul vesti, hjálmar, endurskinsmerki og ljós?

Á ferðum á reiðhjólaslóðum, sem yfirleitt eru ákaflega hressandi og gefandi, vekur það athygli síðustu árin, að notkun á bjöllum, gulum vestum endurskinsmerkjum og ljósum, sem var lítil, fer sífellt minnkandi. 

Myndin hér á síðunni er tekin á Skólavörðustíg þar sem segja mátti að hjólhesturinn Náttfari væri bundinn við eins konar hestastein. . 

Í hverri "kaupstaðaferð" eru alltof margir á ferli, sem eru algerlega svartklæddir, allt frá svörtum lopahúfum, svörtum grímum niður í svarta jakka, buxur og skó.  

Á ferð dagsins 22ja kílómetra leið eftir endilangri borginni, kom hvað eftir annað fyrir, að bæði gangandi og hjólandi væru illsjáanlegir þegar komið var myrkur, heldur í raun dökkar feluverur óg líka á ljóslausum hjólum.

Það er mikilvægt að halda sig kyrfilega hægra megin á hjólastígum og reyna að vera víðbúinn því að hlaupahjól eða reiðhjól skjótist skyndilega fram úr, en á einum dimmum stað í kvöld á austurleið meðfram Miklubraut munaði hársbreidd að rekast á kolsvört þúst, sem reyndist vera maður, sem stóð þar á brún hjóla- og göngustígsins, nánast eins og um launsátur væri að ræða.  

Bjöllur, sem eru öryggisatriði, heyrast aldrei notaðar, heldur má búast við að menn á rafhlaupahjólum komi á fleygiferð og oft hljóðlaust, nær ósýnilegir úr hinum óvæntustu áttum. 

Það er misskilningur að notkun á bjöllum sé merki um frekju þess, sem nota hana, heldur er þeim umhugað að gefa upplýsingar þar sem þeirra er þörf. 

Gul vesti, sem eru svo nett og auðveld í meðförum og hafa þann auka kost að veita vörn gegn bleytu, eru alltof sjaldgæf.

 

 

Tölur OECD um hlutfall heilbrigðismála af þjóðarframleiðslu segja mikið.

Í skoðanakönnunum fyrir síðustu kosningar um stefnumálin töldu flestir, að heilbrigðismál ættu að vera á oddinum. 

Fyrir um fimm árum stóð Kári Stefánsson fyrir einhverri stærstu undirskriftasöfnun sögunnar á Íslandi um ákallt til stjórnvalda til að auka stórlega framlög til þessa málaflokks. 

Samt er niðurstaðan enn sú að samkvæmt athugun OECD á hlutfallli framlaga til heilbrigðismála af þjóðarframleiðslu hefur í meira en áratug verið sú lægsta hér á landi meðal þjóða í okkar heimshluta. 

Uppsafnaður vanræksluvandi af þessum sökum nemur því gríðarlegum fjárhæðum í tugmilljarðatali í krónum, jafnvel hundruðum milljóna. 

Þetta er vandinn í hnotskurn, og skrýtið, að þjóð, sem æ ofan í æ lýsir yfir þeirri skoðun sinni að gera nú skurk í þessum málum, skuli ekki fá því framgengt í gegnum kjörna fulltrúa sína á þingi.  

22 milljarðar í heilbrigðismál