"...kát við syngjum alltaf Gaudeamus hátt og snjallt..."

Það var gaman fyrir gamla júbílanta jafnt sem unga að njóta þeirrar stórsamkomu sem stærsta júbílantahátíð MR var í fyrrakvöld.

Þetta var hátíð nemenda elsta skóla landsins og enda þótt gríðarlegar breytingar hafi orðið á flestu síðan í Skálholtsskóla, Hólavallaskóla og Bessastaðaskóla hljómar stúdentasöngur allra stúdentasöngva, "Gaudeamis igitur" alltaf jafn fölskvalaust jafnt hjá nýstúdentum sem stúdentum sem eru að halda upp á 75 ára og jafnvel hærra stúdentsafmæli.

Afnælin voru fjölmörg á hátíðinni, Yngvi Pétursson fyrrverandi rektur með 50 ára afmæli kennaraferils síns þegar hann lætur af störfum, og núverandi rektor, Elísabet Ziemsen lætur af því starfi nú.      

Aldur 62ja ára stúdenta kom ekki í veg fyrir að tíu félagar úr sönghópnum MR60, meðalaldur 82 ár, felldu setninguna í fyrirsögn þessa pistils inn í nýjan júbílantabrag, sem hægt er að nálgast á facebook síðunni omar ragnarsson eins og hann var fluttur á samkomunni stóru. 

Nemendasambandinu er þökkuð góð frammistaða við að láta þennan ljúfa og stóra fagnað heppnast jafn vel og raunin varð. 

Afar sáttur með 50 ára starfsferil við MR

Starrinn og þokan.

Einn af þrjóskustu fuglum er starrinn. 

Hann hefur einstakt dálæti á flugvélum og tekst iðulega að gera sér hreiður inni í vélarrýminu í nefi vélarinnar, þótt reynt sé að loka fyrir allar inngönguleiðir inni í það.

Á mynd af afturhluta flugvélar má sjá leitarsvæði á sinni tíð að því, hvernig í ósköpunum þessi fugl fór að því að gera sér hreiður inni í afturhlut

Honum tókst sem sé að finna pínulítið gat á jaðri hins lárétta hluta stélsins, og skríða þaðan fram og til baka drjúga spöl inn í lóðrétta hlutann og búa sér hreiður aftast í skrokknum.  

Á myndinni sést hvernig er búið að troða ljósbrúnum svampi í gatið til að loka þessum magnaða inngangi.  

Starrinn er eitt af því sem fylgir vorinu og það er þokan líka og er lík starranum með það að laumast oft afar lymskulega inn með sjónum í hafgolu og fylla síðan landið með ýmsum tangarsóknum, svo sem inn Kollafjörðinn. 

Yfir borginni má sjá hvernig misjafnlega mikil upphitun sólar veldur því að þokan laumast ýmist sína leið eða hörfar eftir atvikum. 

Myndirnar eru teknar í sömu átt, allar nema sú af Kollafirðinum, og það eru blokkirnar við Austurbrún og hái Höfðaturninn lengst til hægri, sem eru aðalleikenddurnir.   

Set hér inn nokkrar myndir af því. 

Breikkað framhjá tjaldshreiðri

Þokusælast er snemmsumars; þá er sjórinn svalastur.

Hafgola svonefnd er oft knúin af hlýju uppstreymi lofts vegna sólar inn til landsins. 

Éf Suðurlandsundirlendið hitnar af sterkri sól, stígur heita loftið upp vegna léttleika síns og við það sogast rakft loft af hafi, jafnvel vestur við Faxaflóa, inn í það rými, sem heita loftið skildi eftir sig allt að 50 til 100 kílómetrum austar. 

Rakinn i hafloftinu þéttist við kólnun og myndar þoku, sem nær oft austur að Hengli og Bláfjöllum en þornar við að fara niður Suðurlandsmegin. 

Þegar kvöldar, lækkar sólin, sem oft tekst að seinka myndun þokunnar meðan hún er hæst á lofti og geislun hennar á ströndina og landið mest. 

Hitamunur hafsins og landsins er mestur snemma á vorin þegar sjórinn er enn svalastur eftir veturinn og þokurnar eru því algengastar á vorin.  

Þegar líður fram á sumarið er sjórinn orðinn hlýrri og því sjaldnar þoka en var fyrr um vorið. 

Hlýtt loft og vindur af hafi veldur þokunni

Breytingar á aldursmörkum hermanna eru oftast veikleikamerki.

Þegar þýski herinn sótti í átt til Moskvu hausið 1941 sagði Hitler í ræðu, að Sovémenn hefðu misst 10 milljón menn og enginn her í heimi gæti ráðið við annan eins missi. 

Í ljós kom hins vegar að nokkur atriði urðu til þess að þýski herinn stöðvaðist við Khimki sporvagnastöðina í norðurjaðri Moskvuborgar, aðeins 19 kílómetra frá Kreml vegna samanlagra ástæðna. 

Nýir T-34 skriðdrekar komu þúsundum saman til vígvallarins og gríðarlegur framleiðslumáttur Sovétmanna var miklu meiri en Þýskalands.  

Rússneski veturinn lamaði þýska herinn mun meir en þann sovéska.

Vel búnar hersveitir streymdu um endilanga Síberíu til vígstöðvanna. 

Sovéski herinn var klæddur fyrir hinn hræðilega rússneska vetur, ekki sá þýski. 

Baráttumóður Rússa í því sem þeir kölluðu Föðurlandsstríðið mikla, háð fyrir "móður Rússlands" var mun meiri þrek Þjóðverja.

Sovétmenn sótu hermenn í varasjóð bardagaþystra manna og voru þrátt fyrir mannmissirinn ekki eins illa staddir og Þjóðverjar urðu í lok stríðsins, þegar bæði unglingar og gamlir menn voru kallaðir í þýska herinn. 

Það var augljóst veikleikamerki og ef eitthvað svipað er á seyði nú hjá Rússum, er það að minnsta kosti ekki styrkleikamerki. 

Benda má á bloggsíðu Einars Björns Bjarnasonar um T-62 skriðdrekana, sem Rússar draga nú fram til örrustu, en Einar Björn er líkast til fróðasti maður um skriðdreka hér á landi. 

Rússnesk fyrirtæki stytta vinnutíma starfsfólks