Raffarartækjaótti og skelfing bætist við drægnikvíða.

Fjölgun rafknúinna farartækja hefur skapað ýmis nýyrði eða ný hugtök, svo sem drægnikvíða, sem er notað um þann ótta sem það geti skapað á ferðum í rafbílum að þeir dragi ekki á næstuGÆ hraðhleðslustöð. 

Í gær mátti sjá á samfélagsmiðlum, að lýst var miklum ótta margra við eldhættu af völdum rafbíla, og gekk þessi ótti svo langt hjá sumum, að þeir lýstu því hvernig þeir reyndu að forða sér frá því að lenda yfirleitt nálægt rafbílum í umferðinni. 

Í FÍB blaðinu í dag má hins vegar sjá raunveruleikann, staðreyndir, sem birtast í könnunum erlendis, sem sýna, að eldhættan er mörgum sinnum meiri í farartækjum, þar sem orkugjafinn er jarðefnaELDSneyti og leið þess liggur eftir endilöngum bílnum allt frá BRUNA / SPRENGI hólfi og KVEIKJU um ELDSneytisleiðslu og ELDSneytisdælu til ELDSneytisgeymis.

Dísilbílar teljast drifnir áfram með ELDSneyti, enda þótt hátt þjöppuhlutfall sé fyrst og fremst notað í BRUNAhólfum í vélum þeirra. 

Á þýsku máli kallast dísilbílar "selbstunder" sem þýðir eftir orðsins hljóðan "sjálfsíkveikjubíll"!

Frá því að rafmagn ruddi sér til rúms hér á landi hefur milljarðatjón orðið af eldsvoðum þar sem "kviknaði út frá rafmagni." 

Nærtækast fyrir þá sem haldnir eru sjúklegum ótta við rafmagn væri þá kannski það að flýja úr húsum sínum og komast í sem mesta fjarlægð frá öllu rafmagni í lífinu?

Á þeim rafhjólum, sem síðuhafi hefur kynnst, og einnig á litla rafbílnum er sérstakur aðalrofi, sem mikilvægt er að nota líkt og gert hefur verið löngum í flugvélum. 

Hvort slíkir rofar eru á rafhlaupahjólum skal ekkert sagt um, en rafhjólin, sem kviknað hefur í, hafa líkast til verið í hleðslu.

Eldurinn kviknaði út frá rafmagnshlaupahjóli

Hernaðarsagan er vörðuð af ósætti hershöfðingja.

 

Hernaðarsagan er vörðuð af ósætti hershöfðingja. Von Schlieffen gerði stórbrotna áætlun um gríðarlega umkringingu sem beitt yrði gegn Frökkum 1914, en lifði ekki að fylgjast með framkvæmd hennar og Moltke og hershöfðingjarnir, sem tóku við, fóru á taugum og styrktu suðurarminn en veiktu norðurarminn, og við það var helsti kostur áætlunarinnar ekki nógu beittur. 

Eftir á hafa sagnfræðingar margir reyndar haldið því fram, að Schlíeffen áætlunin hefði aldreir geta tekist vegna þess að fótgöngulið Þjáðverja hefði aldrei getað haft úthald til að framkvæma hana.  

Guderian skriðdrekaforingi var ósáttur við þá ákvörðun Hitlers að fresta framskriði hersins til Moskvu síðsumars 1941 og fara í staðinn í mikla herför suður til Úkraínu. 

Vegna ósættis vék Hitler honum og fleiri hershöfðingjum síðar oft frá um hríð, en aldrei var um að ræða neitt uppreisnarfyrirbrigði eins og nu hjá Wagnerhópnum. 

Í aðdragannda innrásar Bandamanna í Normandí var yfirumsjón í vörnum Þjóðverja falin Erwin Rommel og Rundsted. 

Þeir urðu ósammála og vildi Rommel hafa skriðdrekavarnarsveitir sem næst ströndinni, sem tækjust strax á við innrásarher, en Rundsted vildi hins vegar hafa sveitirnar innar í landinu þar sem staðsetningin gæfi meiri sveigjanleika til að fara gegn innrásarher. 

Hitler hallaðist frekar að skoðun Rundsteds og féll fyrir blekkingum, sem Bandamenn beittu til þess megin innrásin yrði við Calais.  

Truman Bandaríkjaforseti og Douglas Mac Artur yfirhershðfðingi voru ósammála um meginatriði í hernaðarstefnu hers landsins í Kór og endaði það með því að Truman vék þesari stríðshetju sinni úr starfi. 

Í öllum þessum tilvikum var um svipað fyrirkomulag að ræða á valdi og valdsviði, en Wagnerhópurinn hefur verið mun frjálsari og líkari málaliðahópi.    

Rússneskur hershöfðingi handtekinn