Sérstaða Íslands: 1320 kílómetrar til Glasgow.

Sérstaða Íslands í flugsamgöngum kemur fram á ýmsan hátt sem afleiðing af þeirri sérstöðu, sem fjarlægðin frá öðrum löndum veldur.  

Í öllum öðrum Evrópulöndum er að finna gnægð góðra flugvalla, þannig að við gerð flugáætlana er hægt að eiga aðgang að fjölda flugvalla. 

Gott dæmi er Brussel, þar sem varaflugvellir eru í sex löndum sem aðeins tekur innan við hálftíma að fljúga til. 

Við flugtak þarf að gera ráð fyrir að fljúga þurfi á afli annars tveggja hreyfla yfir á varaflugvöll ef eitthvað ber út af. 

Ef um Keflavíkurflugvöll er að ræða eru aðstæður þannig, að skilyrði til lendingar þar eru með lakari veðurtakmarkanir en skilyrði til flugtaks. Einnig eru veðurskilyrði oft betri á Reykjavíkurflugvelli en í Keflavík. 

Bili hreyfill við slík skilyrði er ómetanlegt hagræði að því að aðeins er innan við tíu mínútna flug frá Keflavík til Reykjavíkur. 

Miklar fjárhæðir eru auk þess í húfi vegna þess kostnaðar, sem verður við að þurfa að bæta auka eldsneyti á vélina til að fljúga miklu lengri leið til varaflugvallar. 

Tugir flugvéla myndu lenda í þessu ef Reykjavíkurflugvallar nyti ekki við, því að ekki er fýsilegt vegna fjallahindrana að fljúga á öðrum hreyflinum einum til Akureyrar, og til Egilstaða er langt. 

Enn skortir innviði og lengri flugbraut á Egilsstöðum. 

Nýlega kom í ljós hve sérstaða Íslands frá öðrum löndum er óhagkvæm fyrir millilandaflugið íslenska þegar refsa átti Íslenskum flugrekstraraðilum með nýjum kolefnissköttum.  

Að vísu fékkst fram frestun á þessu ranglæti, en það vofir samt enn yfir. 

Á fundi með flugmálaráðherra nýlega sagði hann í einu orðinu að Reykjavíkurflugvöllur yrði áfram á núverandi stað í 25 ár en í hinu orðinu að áfram yrði unnið dyggilega að rannsóknum vegna lagningar nýs alþjóðaflugvallar "í Hvassahrauni" ( ekkert hraun með því nafni er þó til). 

Hugmyndir um nýjan alþjóðaflugvöll óraunhæfar

Himinn og haf á milli sjónarmiða í laxeldinu, Hálf milljón tonn á ári.

Á sama tíma og Norðmenn flýja með sjókvíaeldi sitt til Íslands og hér á landi er stefnt í opinberum yfirlýsingum í þeirri stefnu að láta ekki staðar numið við að tífalda sjókvíkaeldið hér við lahdn, heldur bæta í og tífalda þessa tíföldun á næstu áratugum. 

Það þýðir hundraðföldun frá árinu 2014. Allir þeir, sem voga sér að setja spurningarmerki við þetta brjálæði eru útnefndir óvinir landsbyggðarinnar. 

Þar með eru Seyðfirðingar komnir í hóp óvina sjálfs sín. Erfðablöndun finnst nú í laxi í 250 kílómetra fjarlægð frá sjókvíunum, en boðendur þeirrar nýtingarstefnu verja hina græðgistrylltu stefnu sína sem aldrei fyrr.  

Æskilegt takmark sjókvíaeldis við landið hefur verið kynnt: Hálf milljón tonn af eldislaxi á ári. 

Áhyggjur af erfðamengun laxa