Fimm Sjálfstæðisþingmenn voru á móti stjórn Ólafs Thors 1944.

Það er ekki alveg nýtt fyrirbrigði að þingflokkur Sjálfstæðismanna klofni um ríkisstjórn undir forsæti síns eigin formanns. 

Það gerðist sjálft lýðveldisárið 1944 haustið eftir lýðveldishátíðina og voru fimm Sjálfstæðisþingmenn í stjórnarandstöðu gagnvart Nýsköpunarstjórn Sjálfstæðisflokks, Alþýðuflokks og Sósíalistaflokksis, sem var þriggja flokka stjórn þvert yfir miðjuna, rétt eins og ríkisstjórnin er nú. 

Með þessari stjórnarmyndun hjó Ólafur á tveggja ára hnút, vegna ósættis hans og Hermanns Jónassonar, sem olli því að mynduð var utanþingsstjórn. 

Stjórnin hafði samt tryggan þingmeirihluta og baðaði sig í tvö ár í því að nýta gríðarlegar innstæður erlendis vegna mikils stríðsgróða. 

Utanríkisstefnan var ekki vandamál til að byrja með, því að fyrsta árið voru ekki komin fram þau ágreiningsefni, sem hrönnuðust upp í upphafi Kalda stríðsins. 

Klaufaleg beiðni Bandaríkjamanna um að fá til allrar framtíðar land fyrir þrjár herstöðvar hér á landi, í Keflavík, Skerjafirði og Hvalfirði var víðsfjarri hugmyndum flestra um hlutlaust lýðveldi, en þegar Bandaríkjamenn fóru fram á leyfi til borgaralegrar aðstöðu á Keflavíkurflugvelli, komu óvæntir brestir fram í afstöðu stjórnarflokkanna, sem ollu missætti og stjórnarslitum.    

Ekki skemmt yfir viðbrögðum stjórnarliða