"Elvis lifir" ?

Það er ekkert nýtt að menn, sem hafa lokið jarðvist á okkar tímum, hafi sést á ferð hér á þar eða að ríkt hafi mikill efi um að þeir væru dauðir.

Einna þekktast er að margir áttu bágt með að sætt sig við að Elvis Presley væri látinn og þóttust menn geta vitnað um tilvist hans hér og þar. "Elvis is in the building" varð býsna algeng setnning.

Svipað gilti um Marylin Monroe og John F. Kennedy.

Lík Geirfinns og Guðmundar fundust aldrei, og gætu þeir þess vegna verið lifandi ennþá.   

Ævinlega þótti tortryggilegtl að engar líkamsleifar Hitlers skyldu vera aðgengilegar eftir dauða hans en samkvæmt vitnisburðum var það ósk hans sjálfs að lík hans skyldi brennt og ekki tóku Sovétmenn neina áhættu af því að tangur né tetur fyndist af því. 

"Öxin og jörðin geyma hann best" var sagt um Jón Arason biskup, en sagan geymir margar sögur um það hvernig það gat velst fyrir mönnum hvað gera skyldi við "óæskilega" menn.

Í sumum tilfellum varð niðurstaðan öfug við það sem gert var við Jón Arason, þ. e. að viðkomandi þótti hættulegri dauður en lifandi. Suður-Afrísk yfirvöld voru þannig áreiðanlega í miklum vafa með það hvað ætti að gera við Nelson Mandela. 

Eftir reynsluna af því að drepa Biko varð niðurstaðan greinilega sú að Mandela þótti hættuminni lifandi en dauður.  

Japanska dæmið um gamla manninn, sem sagður var lifandi en var þó búinn að vera dauður áratugum saman, er öfugt við það þegar reynt er að svíkja fé út úr tryggingarfélögum með því að segja fólk dautt sem er í raun sprelllfandi. 

Rússneskir kommúnistar brugðu á það ráð að varðveita lík Lenins og Stalíns og gera þau að eftirsóttum ferðamannastöðum.

Og ljóst er að víða um heim eru harðsnúnir fylgjendur Stalíns og Lenins svo sannfærðir um ágæti þeirra kumpána að þeir lifa góðu lífi í þeim skilningi, samanber leikritið um Stalín sem sýnt var í Þjóðleikhúsinu á sínum tíma.  

 

Sá „elsti" hafði verið látinn í 30 ár

Athugasemdir

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 1.8.2010 kl. 06:58]

Hugsaðu þér Ómar, ríkisstjórn Jóhönnu, Steingríms og Össurar lifir enn. Halda mætti að búið væri að smyrja þau. En Jóhanna er of þurr til að vera smurningur, Steingrímur er greinilega afturganga og Össur er bara svona sleipur og það hefur alltaf verið tólgrennt á honum hárið. Fyrst dauðir Japanar geta svikið út ellilífeyri og fengið fría heimsendingu af sushi á hverjum degi 30 árum eftir dauða sinn, er kannski ekkert skrítið við það að dauð íslensk ríkisstjórn hafi heila þjóð að fíflum. Vona ég svo að fólk finni galla stjórnarinnar og losi sig við líkið eins og einhverjir losuðu sig við Geirfinn hér um árið.

[Húsari. (IP-tala skráð) 2.8.2010 kl. 16:40]

 Sæll Ómar.

Mig minnir að rétt sé setningin svona: Elvis has left the building.
Þetta orðasamband var fyrst notað á tónleikum í
Shreveport, Louisiana, 16. október, 1954.
Síðar og eftirleiðis í desember 1956 til að halda
áhorfendum við dagskrárliði.

Dæmi voru um það í fyrri og seinni
heimsstyrjöld að mönnum var úthlutaður matur og fatnaður
jafnvel árum saman þó þeir væru sannanlega steindauðir.

En Elvis lifir! Hvað hefur hann svo sem annað að gera!