Ef þetta hefði nú bara alltaf verið svona.

Það er ekki víst að við áttum okkur öll á þeirri gríðarlegu breytingu sem orðin er á samkomumynstri þjóðarinnar á aðeins örfáum áratugum, ekki aðeins á sumrin, heldur allt árið.

Reykjavíkurmaraþon, Menningarnótt, Gleðigangan, Jazzhátíð Reykjavíkur, Reykjavík Airwaves, Arctic Circle, Dagur íslenskrar tungu og Dagur íslenskrar náttúru o. s. frv., þetta var ekki til í núverandi mynd og umfangi fyrir aðeins þrjátíu árum.

Eina hátíðin, sem ekki hefur blómstrað sem skyldi og kannski goldið tilkomu allra hinna er því miður Þjóðhátíðardagurinn 17. júní.

Kannski á einhvern þátt í því, að meðalhitinn um miðjan júní er um tveimur stigum lægri en í júlí og ágúst. 

Set hér á eftir inn nokkrar myndir frá gærdeginum þar sem draumafararskjótinn á svona degi, rafreiðhjólið Náttfari, lék stórt hlutverk í að gera alla borgina aðgengilega.  

 

 

 

Reykjavíkurmaraþonið í myndum

Athugasemdir

[Höddi (IP-tala skráð) 19.8.2018 kl. 18:25]

Hefðum betur átt að hafa þjóðhátíðardaginn  18 júlí  .Wikipedia  "18 júlí  1918 .Undirritaðir voru samningar milli Íslands og Danmerkur um frumvarp til sambandslaga milli landanna tveggja.    Yfirleitt er betra veður í júlí en júní með undantekningum þó.

[Ómar Ragnarsson, 19.8.2018 kl. 22:40]

18. júlí 1918 var í raun mesti tímamótadagur í sögu þjóðarinnar. Þá var neglt niður að við yrðum ekki aðeins frjáls og fullvalda þjóð 1. desember, heldur gætum við stofnað lýðveldi og rofið konungssambandið aldarfjórðungi eftir það. 

En enginn einn maður lagði eins stóran skerf til þessa framfaraspors og Jón Sigurðsson og veitir ekki af að halda því á lofti, til dæmis með 17. júník, því að enn, 167 árum eftir að hann vann að því að Íslendingar semdu sjálfir sína eigin stjórnarskrá, hafa valdaöfl í landinu komið í veg fyrir það.