Ekkert síður stórmót lyfjafræðinga lækna og veirusérfræðinga en íþróttamanna.

Sífellt bætast fleiri og fleiri sérfræðingar inn í þann hóp, sem áður var aðeins skipaður íþróttafólki. 

Síðustu áratugina hafa öll lyfjaprófin og vandræðin í sambandi við þau verið svo ofarlega á baugi á baugi í kringum öll þessi herlegheit, að nefnt var í hálfkæringi að leyfa viðkomandi lyfjafræðingum að standa á verðlaunapöllunum hjá þeim sem höfðu komust lengst í því að spila með lyfjamælingakerfið. 

Nú hafa veirusérfræðingar bæst í hóp þeirra sem eru að skapa þá atburðarás sem birtist í sendingu leikmanna úr og í leiki sitt á hvað.  

Hvenær losna okkar menn úr einangrun?

Shönbach knúinn til að segja af sér vegna raunsæislegra ummæla.

Rússar fórnuðu tugþúsundum hermanna í Krímstríðinu um miðja 19. öld og milljónum hermanna í Seinni heimsstyrjöldina í hernaðinum vegna yfirráða á þessum mikilvæga skaga við norðanvert Svartahaf. 

Á fyrri hluta sjöunda áratugarins förlaðist Nikita Krústjoff mjög tökin á stjórn Sovétríkjanna, vanmat stjórnvisku og staðfestu Kennedys í Kúbudeilunni, stóð fyrir hrikalegum umhverfismistökum í landbúnaðar- og stórframkvæmdum og sýndi mikla skammsýni þegar hann hreinlega "gaf" Úkraínumönnum Krímskagann til að efla samstöðu Sovétlýðveldanna. 

Þegar vesturveldin stefndu leynt og ljóst að því að kippa Úkraínu inn í ESB og NATÓ var Pútín nóg boðið og hernam Krímskagann auk þess að standa að baki uppreisn á hinu auðlindaríka Donbass svæði í austurhluta Úkraínu. 

Af þeim ummælum, sem Schönbach aðmíráll er nú snupraður fyrir eru ummælin um Krímskagann hins vegar aðeins raunsæ og eðlileg í ljósi sögunnar. 

Það er fullkomlega óraunsætt að ætla að Rússar muni gefa frá sér Krímskagann í annað sinn. 

Sú tilfærsla Krústjoffs fól í sér mistök og verða ekki endurtekin. 

Segir af sér vegna ummæla um Úkraínu

Nýtt landnám í viðskiptum við Bandaríkin?

Sú var tíðin á tímum Coldwater og Loftleiða, að Bandaríkin voru jafn stór hluti af viðskiptum okkar og Evrópa. 

Síðan kom EES og einnig voru hvalveiðar Íslendinga ekki vel séðar hjá mörgum á Bandríkjaþingi. 

Síðuhafi gantaðist með það í byrjun forsetatíðar Trumps að maður með millinafnið Þorfinnur og faðir sonar sem héti Þorfinnur, ætti ekki mikla möguleika á að komast inn í Bandaríkin úr því að faðir fyrsta mannsins af evrópskum uppruna, sem fæddist í Ameríku hefði heitið Þorfinnur og komist ólöglega án skilríkja inn í guðs eigið land fyrir þúsund árum.  

Ísland er það Evrópuland, sem er styst frá Bandaríkjunum og að ýmsu leyti á þægilegum stað milli Evrópu og Ameríku.  

Það er fyrir löngu kominn tími til að nýir útrásarvíkingar, reynslunni ríkarai eftir bankahrunið 2008, hasli sér völl í Vesturheimi og fái til þess stuðning hjá þarlendu áhrifafólki. 

Frumvarp um Ísland lagt fram á Bandaríkjaþingi

Hraunað yfir hugtakið "lykilmenn." Allir Íslendingarnir á EM eru lykilmenn.

Í flestum fréttum af komandi leik Íslendinga við Ólympíumeistana í handbolta í dag var talað um að íslenska liðið "vantaði átta lykilmenn."

Í leiknum í dag var hreinlega hraunað yfir þetta hugtak, því að í lok leiks var hægt að fara að velta því fyrir sér, að þessir "varamenn" svokallaðir væru ekkert síður lykilmenn og hinir. 

Og þegar að því kæmi að þessir "átta lykilmenn" mættu fara að leika aftur væri vafamál hvort þeir kæmust lengur í liðið!   

Hvað um það, þá gæti það orðið lúxusvandamál að völina með einhverri kvöld, og stórmótin í flokkaíþróttum OL, HM og EM hafa sýnt, að það er ómetanlegt að eiga svo mikið mannval að hægt sé að luma á sem margbreytilegust viðbrögðum við mótherjunum í formi uppstillinga á liðinu og leikaðferðum þess. 

Allir leikmenn Íslendinga á EM eru lykilmenn. 

„Þessi frammistaða fer í sögubækurnar“

Hraðbrautir og stofnbrautir hjólreiðamanna.

Hjólreiða- og vélhjólamenning, sem löngu er orðin þróuð og árangursrík í öðrum löndum Evrópu, er enn ekki búin að slíta barnsskónum hér á landi. 

Ein helsta gagnsemi góðs samgöngunets fyrir hjólreiðamenn felst í því, að hún skilar sér til ökmanna einkabíla í því formi, að maður, sem leysir samgöngumál sín á hjóli, losar í raun um rými sem annars hefði verið notað á einkabíl í eigu viðkomandi hjólreiðamanns. 

Vegna þess hve hjólreiðar og notkun léttbifhjóla er nýtilkomin hér á landi vantar eðilega stórlega upp á að hjólaleiðanetið sé nógu skilvirkt. 

Eftir sjö ár í hópi hjólreiða- og rafhjólamanna á leiðum um borgarlandið er niðurstaðan í grófum dráttum sú, að meðalhraði frá upphafspunkti hverrar leiðar til endapunkts er um 17 km/klst.   

Hámarkshraði reiðhjólanna er hins vegar 25 km/klst og ef hann væri mögulegur sem meðalhraði myndi þriðjungur ferðartímans sparast. Þess vegna skilar það miklu, ef reynt verður að bæta hjólastígakerfið, sem er enn afar frumstætt víðast hvar. Fyrirhugaðar framkvæmdir lofa góðu. Myndin er tekin af rafreiðhjólinu Náttfara á ferð um Elliðaárdal, þar sem mikið stendur til.  

Stígurinn um Geirsnef var tímamótaframkvæmd á sínum tíma; styttir leið hjólamanna um 600 metra yfir Elliðavoginn og býður upp á 25 km/klst hraða. 

Stígurinn er 2,5 metra breiður, en á Akureyri hefur verið rætt um að 3,0 metrar séu heppilegri.  

Langflestar ferðirnar mínar liggja austan frá Spöng í Grafarvogshverfi og vestur í Skeifu eða öllu lengra en það, alls 20 kílómetrar, 10 kílómetrar hvor leið fram og til baka, 35 mínútur. 

Það er um 15 mínútum lengri tími en á bíl, sem ekki lendir í neinni umferðarteppu og kemst tafarlaust í bílastæði. 

5 mínútur lengri tíma tekur undirbúningur í upphafi ferðar, en ef farið er á bíl. 

Fljótlega eftur að hjólanotkunin hófst 2015, kom í ljós ákveðið gat á milli hjólanotkunar og notkunar bíls, sem fólst í því að leysa þau mál að fara lengri leiðir og nota styttri tíma. 

Lausn á því fannst 2020 með uppgötvun frábærs fararmáta, sem er rafknúið léttbifhjól með útskiptanlegum rafhlöðum, sem er jafnfljótt og jafnvel fljótara en bíll á öllum leiðum innanborgar. 

Hjólið kostaði með farangurskassa 300 þúsud krónur, eyðir aðeins 60 krónum í orkukostnað á hverja 100 kílómetra og nær 60 km/hraða.  Er því bæði skráningar- og tryggingarskylt. 

 

 

 

Fjórar nýjar brýr í Elliðaárdal og 6 km af stígum

Fyrsti ótvíræði sigur veirunnar?

Ef stórþjóðin Þýskaland er nú á leið út úr keppninni um efstu sætin á EM mun umræðan um eyðileggingarmátt kórónuveikifaraldursins fá byr í seglin. 

Og hvernig, sem á slíkt er litið, er það alveg grábölvað. 

Þetta er jú EM í handbolta, ekki í sóttvörnum. 

Erfið staða Þýskalands eftir tap gegn Noregi

Áhættan enn innan marka?

Áhættan, sem tekin er í hvaða íþróttakeppni sem er, getur orðið hvimleið fyrir marga, en aldrei verður samt alveg komist hjá henni.  

Mjög margir voru því andvígir þegar Japanir keyrðu síðustu Ólympíuleika í gegn í óhemju mikilli áhættu varðandi það að kórónuveikifaraldurinn gæti eyðilegt leikana. 

Mikil heppni var hins vegar yfir leikunum og kom mest á óvart hve góðum íþróttaarangri var náð, því að faraldurinn hafði meira og minna sett æfingaprógrömm flestra úr skorðum. 

Nú er bæði umdeilt hvort áhættan sé enn innan marka eða hvort blása eigi EM í handbolta af. 

Ef litið er á leik Dana og Íslendinga útaf fyrir sig reyndist eindæma glæsileg frammistaða danska markvarðarins í síðari hálfleik ein hafa verið með þeim hætti að það hefði hvort eð er nægt danska liðinu til sigurs. 

Til dæmis er ekki að sjá að veiran hafi breytt neinu varðandi þá viðureign markvarðarins og Sigvalda Guðjónssonar sem lýst er í pistli á undan þessum.  

En nú hangir samt á bláþræði, hvort veikin fari ekki valda afgerandi slæmum og misjöfnum afleiðingum fyrir keppnina.   

Það hefði verið einföld leið á pappirnum að fresta keppni eftir fyrri riðlakeppnina, en slík aðgerð hefði þó dregið stóran dilk á eftir sér, sem alls ekki var búið að skoða nógu vel. 

Ekkert bendir til að EM verði blásið af

Marvörðurinn "las" Sigvalda og "var mættur"?

"Ég get aðlagað mig að hvaða stíl, sem er," sagði Lennox Lewis hróðugur eftir að hann hafði sigrað Mike Tyson á sannfærandi hátt. 

Svipað og Evander Holyfield hafði hafði gert nokkrum árum fyrr, leyfði Lewis Tyson að blása og sóa króftum sínum í 1. lotunni, sem var sú eina sem Tyson vann. 

Ali notaði afbrigðið "ropadóp" á George Foreman. 

Fram að leiknum í gær hafði Sigvaldi náð einstæðri skotnýtingu úr hægra horninu og í gærkvöldi var líkt og hann og aðrir í liðinu væru farnir ganga að því vísu, að þar yrði áfram galopin leið fyrir hann. 

Á skjánum mátti sjá, að Sigvaldi tók sér snarpa atrennu úr horninu, mældi vel tvö löng skref á blússandi ferð í gríðarstökk inn undir miðjan teig og teygði skothöndina vel til að þrykkja boltanum fram hjá hægri hlið markvarðanna, enda kominn undralangt inn undir miðju úr hraðri og útmældri árás. 

En í gærkvöldi var líkt og markvörðurinn skellti hurð og var á augabragði mættur á réttan stað til að verja skotið.  

Þetta gerðist fjórum sinnum, ef rétt er munað.

Sigurganga eftir marg ítrekaðri aðferð getur lent í ógöngum, ef hún er orðin að slíkum vana, að erfitt er að breyta til. 

Eitt þekktasta dæmi íþróttanna er þegar Max Scheling sagðist hafa "séð svólítið atriði" hjá Joe Louis, sem átti að baki dæmalausa sigurgöngu þegar hann mætti þeim þýska í fyrri bardaga þeirra. 

Schmeling sá á kvikmyndum, að Louis hafði komst upp með þann ávana í tugum sigurbardaga að leyfa vinstri höndinni að síga örlítið eftir að hafa gefið stungu með henni.

Þetta hafði ekki komið að sök vegna þess hve mikla yfirburði Louis hafði haft fram að því.  

Scmeling fór sér að engu óðslega í vel útfærðri vörn þangað til hann fann réttu augnablikin til að nýta sér þessa örlitlu opnun eða höggstað og svara með eftirlætishöggi sínu, hörðu hægri handar gagnhöggi.  

Louis fór í gólfið í 4. lotu í fyrsta sinn á ferlinum. Í 11. lotu var allur kraftur úr honum eftir ein 50 hægri handar högg Schmelings samtals sem höfðu hitt í mark og tekið sinn toll. 

Eftir þrjá leiki á EM var markaskorunaraðferð Sigvalda orðin býsna ávanabindandi. 

Þar gæti verið komin ástæða þess að markaskorunin úr horninu hrundi hjá honum í gærkvöldi. 

Hann skoraði hins vegar önnur góð mörk og stóð sig vel. 

Lausnin felst líklega í því að finna ný ráð líkt og Joe Louis gerði fyrir seinni bardaga hans og Schmelings í frægum bardaga 1938 sem varð að þætti í togstreitu lýðræðisþjóða og Adolfs Hitler.  

Markvörðurinn tók kraft úr okkur

Nú er verið að hnykla vöðvana. Skapa sér sterkari samningsaðstöðu.

Eins barnalegt og það getur hljómað að eitt helsta atriði í herfræði og samningatækni sé "að hnykla vöðvana", þá er það nú samt mikils virði meðan menn eru í samningastöðu að þeir skapi sér nógu sterka aðstöðu til að spila úr. 

Með þessum augum má líta á vaxandi liðssafnað Rússa við landmæri Úkraínu, sem hluta af stöðubaráttu í stíl við það sem gerist á skákborði. 

En í því felst samt einnig ein mesta hættan. Hún er sú að eftir því sem liðssafnaðurin verður meiri og þar með vopnabúnaðurinn, vex hættan á því að annar eða báðir aðilar spennunnar missi stjórn á atburðarásinni og að stjórnlaus og stigvaxandi hernaður taki öll völd.  

Innrás Rússa vofir yfir

Einu sinni fóru Íslendingar illa vegna magapestar á stórmóti.

Hið nýja viðfangsefni, kórónuveikin á EM, er ekki alveg nýtt.  Ef rétt er munað, var það á EM, sem haldið var í Austur-Þýskalandi fyrir rúmum fjórum áratugum, sem mestallt liðið, sem var afar vel mannað, veiktist illa að einhverri magapest, og var svo mjög slegið út af laginu, að allir draumar um að komast áfram, voru slegnir af borðinu. 

Björgvin Páll Gústafsson hefur átt afar góðan leik á mótinu nú meðan hann er á brott, er því afar viðkvæm staða komin upp í vörninni. 

Ólafur Guðmundsson hefur leikið stórt hlutverk varðandi það að útfæra vel æfðar breytingar á sóknarleiknum.  

Öll forföll valda vandræðum hjá liðinu, sem gætu verið meiri en ella vegna þess að þetta landslið hefur átt afar vel útfærðar æfingar á mismunandi leikaðferðum, og kom það til dæmis vel í ljós í leiknum við Ungverja, þar sem Janus var sendur inn á til að vera potturinn og pannan í breyttum sóknarleik, sem beit vel á Ungverjana. 

Veiran tækluð eins og hver annar leikur