Að spila úr sterkri stöðu?

Það er þekkt úr sögu átaka að aðgerðir miði að því að skapa sér sem sterkasta samningsaðstöðu. 

Gífuryrði Bandaríkjaforseta og leiðtoga Norður-Kóreumanna hafa verið einskonar afbrigði eða hluti af störukeppni, þar sem hvor aðili um sig reyndi að gera em mest úr sterkri stöðu sinni og hræða andstæðinginn. 

Ráðamenn í Norður-Kóreu hafa haft það eina takmark að tryggja algert alræði sitt í landinu til frambúðar með því að þróa kjarnorkuvopnabúnað, sem gerir það að óðs manns æði fyrir Bandaríkin að ráðast á landið. 

Þeir hafa vitað, að Suður-Kóreumenn geta engan veginn hugsað sér að kjarnorkustyrjöld brjótist út, og raunar engin af nágrannaþjóðunum heldur. 

Nú telur Kim Jong-un að hann hafi sýnt umheiminum fram á að Norður-Kórea sé orðið fullburða kjarnorkuherveldi og þar með, að fælingarmáttur vopnanna sé nægur til að tryggja, að enginn ráðist á landið. 

Næsta skref er að friðmælast við Suður-Kóreumenn, sem þrá ekkert heitara en öryggi og frið á skaganum og muni því þrýsta á Bandaríkjamenn að koma til friðarviðræðna. 

Rétt eins og Bandaríkjamenn leystu Kúbudeiluna 1962 með því að leggja af öll áform um að ráðast á Kúbu, en með þessu létu þeir Castro komast upp með það að ríkja jafnlengi á Kúbu og ellefu forsetar í Bandaríkjunum , er erfitt að sjá að nein önnur raunhæf niðurstaða sé í boði varðandi Norður-Kóreu en að eitthvað svipað gerist þar.  

Suður-Kórea býður til viðræðna

Þegar "viðbjóðurinn" breyttist í hrifningu.

Ein eftirminnilegasta íþróttakeppni, sem ég hef séð, var Íslandsmót í vaxtarrækt, sem Jón Páll Sigmarsson tók þátt í. 

Fram að þessari keppni hafði ég aldrei horft á slíka keppni, og langaði ekki til þess, vegna þess að mér fannst hún komin út í miklar öfgar hvað varðaði það útlit, sem keppt var að. 

Gamli Atlas í Atlasæfingunum sínum fannst mér flottastur, hæfilega "massaður" og "skorinn" og með æfingar, sem voru hófstilltar og allir gátu tileinkað sér. 

Svo hófst Íslandsmótið og í fyrstu fannst mér sumt sem ég sá næstum því verðskulda lýsingarorðið "viðbjóður", að því er virtist afkáralegt og fráhrindandi útlit. 

En svo fór smám saman að renna upp fyrir manni í hverju keppnin var fólgin, og munurinn á keppendum fór að renna upp fyrir manni. 

Eftir því sem fleiri komu á svið og "pósuðu", því meiri varð hrifningin yfir þeim árangri sem þau bestu höfðu náð, og maður lét fljótlega berast með straumi fjöldans og hrífast æ meir.  

En síðan kom hið óvænta: Jón Páll Sigmarsson, sterkasti maður heims. Seint mun gleymast sú hrifningarbylgja sem fór um húsið þegar hann steig á svið, með þvílíkt sjálfstraust, útgeislun og gleði að áhorfendur gátu ekki annað en hrifist með honum með því að virða fyrir sér árangurinn, sem var svo margfalt betri en hjá keppinautunum, að það þurfti ekki að spyrja að leikslokum, - hann sigraði með yfirburðum.

Það eru að sjálfsögðu stundum skuggahliðar á því sem liggur að baki miklum árangri í íþróttum en það er mikilsvert að kynna sér allar hliðar þeirra og það besta, sem þær hafa fram að færa áður en dómar eru felldir.   

 

„Algjör viðbjóður í lokin“

Hægt að tæma svarta listann með einu landi á viku?

Á sínum tíma ráðlagði Donald Trump þeim, sem vildu ná langt í viðskiptalífinu, að skrifa hjá sér nöfn og ávirðingar þeirra, sem þeir teldu hafa staðið í vegi fyrir þeim á viðskiptaferli þeirra og refsa þeim síðar ef mögulegt væri. 

Hann gaf í skyn fyrir áramót að nú yrðu þær þjóðir settar á svartan lista, sem ekki greiddu atkvæði eins og Bandaríkin hjá Sameinuðu þjóðunum, og að þessum þjóðum yrði refsað við fyrsta tækifæri. Þetta er obbinn af aðildarþjóðunum 192. 

Hann refsaði Kanadamönnum með viðskiptabanni á farþegaþotur fyrir áramót og í dag eru það Pakistanar.

Það er næsta gömul ávirðing, sem tekin er fram, og kom fyrst til skjalanna fyrir næstum fjórum áratugum, þegar Rússar gerðu innrás í Pakistan. 

Bandaríkin stóðu þá fyrir alþjóðlegri fordæmingu á hernaði Rússa, beittu hvers kyns þvingunum og refsingum, eyðilögðu Ólympíuleikana í Moskvu 1980 og þar með líka í Los Angeles 1984, og studdu, ásamt Pakistönum, fyrirrennara Talibana í Afganistan, sem þá hétu Mujaheddin, leynt og ljóst í að gera innrásarliði Rússa lífið leitt og hrekja það loks úr landi sex árum síðar. 

En afleiðingin varð sú að skepnan reis gegn skapara sínum og réðist á New York og Washington árið 2001. 

Þá varð það allt í einu réttlætanlegt að gera það sama og Rússar höfðu verið fordæmdir fyrir 1979 og ráðast inn í Afganistan. 

Síðan þá hefur sú herför ekki skilað tilætluðum árangri og nú þykir ástæða til að kenna Pakistönum um það og refsa þeim fyrir það sem þeim var umbunað fyrir 1979-1985. 

Ef Trump heldur þessum hraða í beitingu refsivandarins, getur hann tæmt óvinaþjóðalistann á kjörtímabili sínu með því að veifa vendinum yfir einni þjóð í hverri viku.

Auðvelt verður að finna sakarefni, allt frá erlendum framförum í flugvélasmíði til sviksemi í samskiptum. 

Á íslensku er svona hegðun lýst með orðunum "að troða illsakir við" einhvern og finna ætíð ærna ástæðu til. 

Sérkennilegt hugarfar þegar valdamesti maður heims beitir því "til að endurvekja mátt og dýrð Ameríku."   

Fyrsta tíst Trumps 2018

Hvað næst? "Mannfall varð og fótbrot varð"?

Ýmsar óþarfa málalengingar eru lífseigar í fjölmiðlum. Ein þeira hvimleiðustu eru orðin "bílvelta varð", tvöfalt lengra en að segja: "Bíll valt." 

Hugsanleg hliðstæða, en sem betur fer ekki komin enn: "Íslendingar unnu Dani" í stað "vinningur varð hjá Íslandi gegn Dönum." 

Eða: Í stað: "maður féll og fótbrotnaði"  verði sagt: "mannfall varð og fótbrot varð."

Bílvelta í Ártúnsbrekku