Dæmi um æskilega þróun í matarvenjum.

Mathallirnar svonefndu, sem nú eu að byrja að ryðja sér til rúms, virðast eiga erindi inn í þá flóru, sem þrífst í vaxandi fjðlbreytni í þeim hluta lífshátta, sem felst í því að nærast. 

Þessi fjölbreytni er nauðsynleg til þess að opna á mismunandi möguleika til að matast. 

Umhverfi máltíðarinnar getur skapað stemningu sem hentar sem millistig milli þees að fara á matsölustað: "fara út að borða" eins og það er kallað, og þess að narta í pizzu eða pakkamat heima hjá sér.

Síðuhafi er einn þeirra, sem sjaldan hefur "farið út að borða" en miðað við góða reynslu af Mathallarmöguleikanum, hefur það kannski verið of sjaldan. 

Það þarf nefnilega ævinlega að huga að því fyrirbæri, sem meðal annars felst í því boðorði að halda hvíldardag heilagan, og mætti orða þannig, að um sé að ræða nauðsyn þess að gera sér dagamun.  

Veru Mathöll lokað á laugardaginn