Oft erfitt fyrir flokka á sitt hvorum jaðrinum að ná saman.

Sjaldgæft er að flokkar yst á jöðrum vinstri-hægri litrófsins nái saman um stjórnarmyndun. 

Þess vegna hefur Framsóknarflokkurinn oft verið í hlutverki þess, sem getur valið um hægri-miðju-stjórn eða vinstri-miðju-stjórn. 

Afar sérstakar ástæður ollu því að hægri-miðju-vinstri stjórn Ólafs Thors, Nýsköpunarstjórnin, var mynduð 1944 til þess að ráðstafa eindæma stríðsgróða landsmanna. 

Af þessum ástæðum skyldi enginn afskrifa, að reki viðræður fimmflokkanna upp á sker, verði aftur tekið til við að mynda hægri-miðju-stjórn og halda áfram viðræðum, sem strönduðu í upphafi. 

 

Telja VG vera vandamálið

"Seljum fossa og fjöll, - föl er náttúran öll..."?

"Seljum fossa og fjöll, /

föl er náttúran öll /  

og landið mitt taki tröll!"

Þannig orti Flosi Ólafsson í einum af gamanþáttum sínum í Sjónvarpi, gott ef það var ekki Áramótaskaup.

Lónin, sem þegar eru komin við jaðar hins minnkandi Vatnajökuls, og þau lón, sem eiga eftir að myndast, eru þess eðlis, að þau eiga að sjálfsögðu að verða innan vébanda Vatnajökulsþjóðgarðs úr því að sá þjóðgarður er til.

Lónin eru algerlega smíð þessa langstærsta jökuls í Evrópu og ættu að tilheyra honum í einu og öllu.

Ef það áð selja þessi lón er alveg eins gott að selja jökulinn allan hæstbjóðanda "erlendum fjárfesti."

Á að trúa því að stefna eigi fljótandi að slíkum feigðarósi líkt og var á tímabili varðandi Grímsstaði á Fjöllum?

Hefur ekkert verið rætt um þessi mál í stjórnarmyndunarviðræðum haustsins? 

Til eru þeir, sem telja að best fari á því að einstæðar náttúruperlur lúti lögmálum markaðsaflanna, en séu ekki hluti af "ríkisbákninu." 

Margir þessara aðdáenda frelsis fjármagns og minnkandi ríkisafskipta er mjög hrifnir af því hvernig þeim málum er varið í "landi frelsisins", Bandaríkjunum, og vitna í orð Trumps og fleiri um nauðsyn þess að létta sköttum og hvers kyns eftirliti og "hömlum" af hinum ríkustu svo að þeir fái notið sín sem best.

Trump stærir sig af því að hann hafi "veitt" fullt af fólki atvinnu við bruðlhallir hans og hvers kyns munað sem hann geti baðað sig í.

Ekki fer hins vegar sögum af því að hann og svipaðir auðkýfingar fjárfesti mikið í nauðsynlegum innviðum þjóðfélagsins, til dæmis varðandi samgöngumál, heilbrigðismál og menntamál, nema þá til að halda uppi dýrustu heilbrigðisþjónustu heims.

En í "landi frelsisins" er fyrir löngu búið að taka helstu náttúruverðmæti landsins frá til verndunar og varðveislu handa þjóðinni sjálfri og mannkynininu í formi þjóðgarða.

Bandaríska þjóðin hefur verið brautryðjandi í stofnun þjóðgarða allt frá árinu 1872, eða 144 ár, og náttúrupassinn, sem fólk kaupir til að njóta þjóðgarðanna vestra, ber áletranirnar "Proud partner" og "experience your America." 

Á íslensku: "Stoltur þátttakandi" og "upplifðu þína Ameríku."

Á Íslandi myndi áletrunin sennilega hafa orðið "niðurlæging" og "auðmýking" ef marka mátti þau ummæli, sem notuð voru í umræðunni hér heima um aðgang að íslenskum náttúruperlum.  

Salan á Felli ekki verið kærð

Í hvaða veislum verða formennirnir?

Hinn aldargamli Framsóknarflokkur á fimm formenn á lífi, Sigurð Inga Jóhannsson, Sigmund Davíð Gunnlaugsson, Jón Sigurðsson, Valgerði Sverrisdóttur og Guðna Ágústsson. 

En það er rétt hjá Sigmundi Davíð að það eru "skrýtnir tímar". 

Það tekur ekki nema hálftíma að skjótast í áætlunarflugi milli Akureyrar og Reykjavíkur svo að það sýnast ekki vera mikil vandkvæði á að halda eitt herlegt afmælispartí á svipuðum slóðum og flokkurinn var stofnaður. 

Flokkurinn var stofnaður 16. desember 1916 og ber afmælið upp á næstkomandi föstudag. 

En partíin verða minnst tvö í tilefni af aldarafmælinu, ef marka má fréttir þar um. 

Annað þeirra heldur Sigurður Ingi Jóhannsson syðra en Sigmundur Davíð Gunnlaugsson býður til hins fyrir norðan. 

Nú verður spennandi að sjá hvaða formenn verða í hvoru partíi. Valgerður á heima fyrir norðan og ætli hún verði þá í því partíi?

„Þetta eru skrýtnir tímar“

Pútín með tölvuhakkara og Saddam með gereyðingarvopn?

Það hefur alla tíð verið ógeðfellt þegar stórveldi hafa skipt löndum og álfum upp í áhrifasvæði sín. 

Þetta gerðu stórveldin á síðustu áratugunum fyrir 1914 með ýmsum milliríkjasamningum þar sem smáþjóðirnar voru ekki spurðar álits. Ógeðfellt en það hélst þó friður. 

Stalín og Hitler skiptu Evrópu í áhrifasvæði 1939 og við það misstu þjóðir á borð við Pólland og Eystrasaltsþjóðirnar sjálfstæði sitt. 

Hræðilegur samningur tveggja harðstjóra og Hitler sveik hann 1941. 

Vesturveldin og Sovétríkin skiptu Evrópu í áhrifasvæði í samningum fyrir stríðslok og í kjölfarið féll Járntjald frá norðri til suðurs um álfuna. 

Báðir aðilar héldu þennan samning nauðungar fyrir Austur-Evrópuþjóðirnar. Stalín hreyfði ekki litla fingur til hjálpar grískum kommúnistum 1946 þegar Bretar aðstoðuðu grísku yfirstéttina við að bæla niður uppreisn rauðliðanna, og Vesturveldin leyfðu Rússum að valta yfir uppreisnir í Austur-Þýskalandi, Ungverjalandi, Tékkóslóvakíu og Póllandi. 

Þessar kúguðu þjóðir þráðu hlutleysi á borð við hið finnska hlutleysi en voru barðar niður með hervaldi. En það hélst þó friður. 

Eftir fall kommúnismans í Austur-Evrópu ríkti friður að undanteknum átökum þegar Júgóslavía sundraðist í nokkur ný ríki. 

Í meginatriðum ríkti samkomulag Vesturveldanna og Rússa um áhrifasvæði í Austur-Evrópu, sem byggðíst á gagnkvæmu trausti.  

En vilji var meðal þjóðanna um að komast beint undir verndarvæng NATO og Bandaríkjanna og því hófst útþensla NATO og ESB til austurs sem að lokum strandaði í Úkraínu á mati Pútíns á öryggishagsmunum Rússlands.  

Bandaríska leyniþjónustan taldi sig hafa "traust gögn" varðandi gereyðingarvopn sem Saddam Hussein ætti og blés til innrásar til að steypa honum af stóli. 

Engin gereyðingarvopn fundust og Bush yngri gerði þau arfamistök sem faðir hans forðaðist að gera í Flóastríðinu 1991. 

Þetta mannskæða stríð stendur enn með ömurlegum afleiðingum fyrir Miðausturlönd og Evrópu. 

Í Arabíska vorinu stóð til að steypa valdhöfum í Egyptalandi, Líbíu og Sýrlandi og innleiða vestrænt lýðræði.

Lýðræðið í Egyptalandi leiddi öfgamúslima til hásætis og var bælt niður með hervaldi.

Í Líbíu hefur ríkt óöld og vargöld eftir að Gaddafí var drepinn á hrottalegan hátt nánast í beinni útsendingu, sem Hillary Clinton utanríkisráðherra Bandaríkjanna horfði fagnandi og hlæjandi á á sjónvarpsskjá.

Í Sýrlandi hafa Rússar verið tryggir bandamenn Assads forseta, forystumann lítils minnhluta ættbálks, sem kúgað hefur mikinn meirihluta landsmanna í áratugi.

Fram að "Arabíska vorinu" ríkti ákveðið þegjandi valdajafnvægi þar sem Rússar töldu Sýrland vera á sínu áhrifasvæði.

Vesturveldin ætluðu að leiða hófsama múslima til valdatöku vestræns lýðræðis, en uppskáru í staðinn einhverja mestu skelfingu seinni tíma, ISIS-samtökin. 

Enn og aftur reyndist bandaríska leyniþjónustan ófær um að meta ástandið rétt og nú virðast Rússar með pálmann í höndunum, ef hægt er að nota slíkt orðalag um hryllinginn sem þarna ríkir. 

Að undanförnu hafa Bandaríska alríkislögreglan og leyniþjónustan verið með óbein afskipti af forsetakosningunum og kjöri nýs forseta, og verður að segjast eins og er, eftir öll fyrri axarsköft þessara stofnana, allt frá írönsku byltingunni 1979, er ómögulegt að vita hvort kenningarnar um rússnesku hakkarana séu hóti réttari en margt annað, sem frá þessum stofnunum hefur komið. 

Nær væri að horfast í augu við þá staðreynd að í krafti sérkennilegs bandarísks fyrirkomulags um kjör forseta, sem báðir frambjóðendurnir reyndu að spila á, var Donald Trump kjörinn með minnihluta atkvæða, þótt hann fengi drjúgan meirihluta kjörmanna. 

Bandaríkjamönnum væri nú sem fyrr nær að líta í eigin barm en að gera ítrekaðar "uppgötvanir" leyniþjónustunnar að trúaratriði. 

„Þessar upplýsingar eru rangar“

"Þangað til, verið þið sæl." Ekki sæl lengur en í ákveðinn tíma?

"Verið þið sæl" eða "verið þið blessuð" eru fallegar íslenskar kveðjur. En nú er í æ ríkara mæli farið að skilyrða þessar fallegu óskir. 

"Verið þið sæl að sinni" kom á sjónarsviðið fyrir um 60 árum. Mig minnir að Sveinn Ásgeirsson hafi rutt þeirri kveðju braut og gert að eins konar einkennisorðum sínum. 

Spurningin er af hverju velgengni hins ávarpaða er takmörkuð við afmarkað og stutt tímabil með svona kveðju, þannig að honum sé alls ekki óskað velfarnaðar síðar. 

"Fréttir eru næst klukkan xx. Þangað til, verið þið sæl." 

Í þessari kveðju er búið að stytta tíma sæluóskarinnar enn meira, kannski niður í nokkrar klukkustundir. 

Er þetta merki um rausæi varðandi það hve óskir um velfarnað geta hrokkið skammt? Vissara sé að hafa tímann sem stystan ef eitthvað kemur upp á sem gerir hinn ávarpaða vansælan?

Eða, að sæluóskin verði endurnýjuð í upphafi næsta fréttatíma eða þáttar og þess vegna dugi að takmarka fyrri óskina við upphaf endurnýjunarinnar, jafnvel þótt það verði annar sem segir þá "komið þið sæl" heldur sá sem sagði "þangað til, verið þið sæl."? 

Mér hefur alltaf þótt frekar tilgerðarlegt að skilyrða árnaðaróskir og binda við ákveðið tímabili. 

"Komið þið sæl" og "verið þið sæl" sagði Sigurður Sigurðsson ævinlega og þurfti ekki meira. 

Af hverju þarf meira en það?

Takk fyrir síðast hvað?

Geir varð forsætisráðherra "í boði ÓlaJó og Steingrímur í boði Geirs.

Það er hvorki grínaktugt, hlægilegt né óeðlilegt þótt sá, sem hafi stjórnarmyndunarumboð verði ekki forsætisráðherra. Stjórnarmyndun er líkur því þegar spilaður er kaball, þar sem spilin raðast stundum öðruvísi en upphaflega var haldið til þess að kaball málefna og embætta gangi upp. 

Steingrímur Steinþórsson varð forsætisráðherra 1950 án þess að hafa stjórnarmyndunarumboð, Ólafur Jóhannesson hafði stjórnarmyndunarumboðið 1974 en Geir Hallgrímsson varð forsætisráðherra, og 1983 fengu Sjálfstæðismenn að velja hvort þeir vildu að Geir yrði forsætisráðherra en völdu Steingrím Hermannsson. 

Davíð Oddsson hafði stjórnarmynundarumboðið 2003 en samt var samið um það strax að Halldór Ásgrímsson yrði forsætisráðherra rúmu ári síðar. 

„Grínagtugt“ komi Píratar Katrínu í stjórnarráðið

Gamli íslenski tvískinnungurinn.

Fyrir tveimur til þremur árum var haft hátt um komandi forystu Íslendinga á sviði rafbíla. 

Fenginn var einn helsti sérfræðingur Norðanna til þess að koma til landsins og halda þennan fína fyrirlestur um gang mála í Noregi, sem er forystuland á þessu sviði. 

Bæði þáverandi forseti Íslands og forsætisráðherrann tóku kröftuglega undir ráðleggingar og hvatningar norska sérfræðingsins. 

Nú átti að læra af frændum vorum og leggja hið snarasta net hleðslustöðva um allt land. 

Á þessari ráðstefn kom skýrt fram hve mikilvægt væri að standa vel að verki með framsýni í huga, og varðandi framsýnina var það skýr niðurstaða málþingsins að meðal höfuðatriða væri að gera áætlanir lengra fram í tímann en til eins árs. 

Allt hefur þetta reynst innistæðulítið orðagjálfur eins og sést tengdri frétt á mbl.is um rafbílamálin. 

Norðmenn eru komnir tífalt lengra en við á þessu sviði og á þó sennilega engin þjóð jafnauðvelt með að taka til hendi í notkun hreinna orkugjafa en við Íslendingar. 

Rafbílasala myndi stöðvast

Ein mikilvægustu réttindi hverrar manneskju.

Ein dýrmætustu réttindi hverrar manneskju er rétturinn til að vita hverjir eru kynforeldrar hennar. 

Þetta snýr að einföldustu atriðum lífs hverrar manneskju: Hver er ég? Hvaðan kom ég? Hvar er ég stödd í lífinu? Hvert stefni ég?

Stundum rekst þessi réttur á önnur réttindi og þá verða þau réttindi að vera afar sterk, ef þau eiga að ráða. 

Eins og flest sem tengist lífshlaupi gengins vinar míns, Gunnars Eyjólfssonar, var persónuleg saga hans í þessu efni afar hugnæm og athyglisverð. 

30 ára draumur rættist 2016

Gengishækkun hefur tvisvar stuðlað að kreppu.

Tvisvar í sögu fullveldisins hafa aðgerðir ríkisstjórna til hækkunar gengis krónunnar átt þátt í efnahagshruni.  Í fyrra skiptið var það stjórn íhaldsmanna á þriðja áratugnum, sem hækkaði gengi krónunnar á uppgangsárum þess áratugar, sem stóðu hæst í Bandaríkjunum á "the roaring twenties." 

Sá uppgangur byggðist að stærstum hluta af loftbóluhagkerfi síhækkandi verðs hlutabréfa, sem sprakk fram í andlitið á heimsbyggðinni haustið 1929 með kauphallarhruninu í Wall street. 

Gengishækkun hægri stjórnarinnar í undanfara kreppunnar olli ekki hruninu beint hér á landi, en of hátt gengi gerði hins vegar mun erfiðara að glíma við kreppuna en ella hefi orðið. 

Síðari gengishækkunin var líka á vakt hægri stjórnar á árunum 2005-2008 og enn var það loftbóluhækkun hlutabréfa, sem í þetta skipti var knúin áfram af einhverri mestu lántökusprengingu allra tíma, sem varð til þess að hagkerfi heimsins varð á ný fyrir áfalli, sem hvergi varð meira en hér á landi. 

Nú sér maður pistlahöfunda draga fyrirfram upp dökka mynd af því að hugsanlegri vinstri stjórn hér á landi megi kenna um komandi hrun. 

Það er sem sagt fyrirfram verið að endurskrifa söguna þannig að hægri stjórnir komi aldrei nærri slíku fyrirbrigði þótt gengishækkanirnar verði á þeirra vakt.  

Broslegt er að sjá slíkar söguskýringar. Rústabjörgunarstjórnum 1931 og 2009 er kennt um tvær kreppur og fyrirfram búið að leggja drög að því að ef hrun verði núna, verði komandi rústabjörgunarstjórn kennt um það. 

Gæti stefnt í annað hrun

Ráðherrann í "aðför að íslenskum landbúnaði"?

Þegar fjallað var um marklausar gæðamerkingar á eggjum og Brúneggjamálið í Kastljósi voru fyrstu viðbrögð furðu marga að um væri að ræða vísvitandi "aðför RÚV að íslenskum landbúnaði" og jafnvel nefnt í leiðinni að undirrótin væri þjónkun við íslenska ESB sinna og stórheildsala.

Þarna sæist enn einu sinni að á bak við væru þeir sem héldu fram kenningunni "ónýta Ísland" sem miðaði að því að niðurlægja þjóðina sem mest.

Samkvæmt þessari kenningu voru það sennilega Fjölnismenn, sem fyrstir manna, svo sem í ljóði Jónasar, "Ísland farsælda frón", héldu fram "ónýta Íslandi." 

 

Nú verður fróðlegt að sjá hvað sagt verður um sjálfsögð og eðlileg viðbrögð og ráðstafanir landbúnaðarráðherra varðandi rekstur og umhverfi Matvælastofnunar. 

Verður hann líka stimpaður sem handbendi skaðræðisfyrirbrigðisins RÚV, undirrótar alls ills?

Úttekt gerð á starfsemi Matvælastofnunar