Í fullu samræmi við feril Trumps.

Á skrautlegum ferli sínum í gegnum lífið og í viðskiptalífinu hefur Donald Trump þurft að þola gjaldþrot og ósigur í málaferlum, ef marka má gögn um það. 

En allan tímann hefur hann sagt að þetta séu "lygar" og að hann hafi komið út úr hverju gjaldþroti og hverjum dómi sem sigurvegari. 

Þessi ferill hans nær allt aftur til unglingsáranna þar sem hann var að eigin sögn besti íþróttamaðurinn á þeim árum, þótt engin gögn séu til um það. 

Þess vegna þarf engum að koma á óvart að hann segi það sama um skoðanakannanir, fréttir, umfjöllun um hann og störf hans og hvaðeina, sem snertir hann. 

Ef það er neikvætt er það falsað og rangt. 

Og héðan af fer það varla að breytast. 

Trump: Byggi skoðanir „að mestu“ á gögnum

Allur er varinn góður, en vandi á höndum.

Sagan geymir mörg dæmi um það þegar af stað fer vígbúnaðarkapphlaup vegna þess að þjóðir treysta ekki hver annarri, jafnvel þótt hver um sig sé aðeins að efla varnarviðbúnað sinn.

Einnig dæmi um að með því að mynda gagnkvæmt traust sé hægt að afvopnast að meira eða minna leyti. Í slíku tilfelli þurfa líka að fara saman gagnkvæmur hagur af afvopnun.

Dæmi um hið fyrrnefnda var griðasamningur Hitlers og Stalíns 23. ágúst 1939, þar sem þeir drógu línu úr norðri til suðurs frá Eystrasalti um miðju Póllands. Finnland og Eystrasaltslöndin þrjú auk austurhluta Póllands lentu á áhrifasvæði Sovétríkjanna.

Samningurinn gaf Hitler frítt spil til að ráðast inn í Pólland allt að umsaminni línu, og Rauði herinn tók eystri hluta landsins léttilega, réðist á Finna um veturinn og tók stóra sneið af landinu austanverðu, en veikleiki Rauða hersins eftir hreinsanir Stalíns kom glögglega í ljós í þessu erfiða vetrarstríði.

Vorið eftir réðust Þjóðverjar á Danmörku og Noreg og síðar gegn Frökkum, Niðurlöndum og breska meginlandshernum, tóku Niðurlönd og Frakkland og síðar allan Balkanskagann og Krít.  

17. júní kippti Stalín síðan Eystrasaltslöndunum inn í Sovétríkin með hervaldi og var nú kominn með varnarskjöld fyrir Rússland, þar sem Eystrasaltslöndin, Hvíta-Rússland og Úkraína voru stuðpúði. 

Hitler ákvað í nóvember 1940 að ráðast á Sovétríkin 15. maí en tafðist í fimm vikur vegna tregðu Júgóslava til samvinnu og mislukkaðrar herfarar Ítala gegn Grikkjum, sem kallaði á hjálp frá Þjóðverjum.

Veturinn og vorið reyndi Stalín allt sem hann gat til að gefa Hitler ekki ástæðu til að ráðast í austurveg og Hitler reyndi að breiða yfir áform sín með loftárásum á Bretland, herför Bismarcks og Prinz Eugen út á Atlantshaf og með því að senda Rommel með her til Líbíu og Egyptalands. 

Stalín forðaðist að vera með hernaðarlega tilburði til varnar, sem Þjóðverjar yrðu varir við og gætu túlkað sem ögrun, enda skorti enn á að Rauði herinn hefði fengið ný vopn á borð við T-34 skriðdrekann og nýjar flugvélar, sem voru að byrja að birtast.

Með innrásinni í Sovétríkin endaði það tímabil þar sem griðasamningurinn hafði verið hagur beggja samningsaðila. Í byrjun byggðist samningurinn á gagnkvæmu trausti, sem Hitler hafði aldrei ætlað sér að virða til lengdar. 

Dæmi um afvopnun, sem byggðist á gagnkvæmu trausti, eru samningar risaveldanna, bæði skriflegir og munnlegir, á árunum 1985-1991 milli leiðtoga Sovétríkjanna og Bandaríkjanna, þar sem Sovétmenn urðu að semja úr afar veikri stöðu vegna yfirvofandi falls kommúnismans í Austur-Evrópu. 

Sovétmenn gáfu eftir sameiningu Þýskalands og sjálfstæði fyrrum aðildarríkja Varsjárbandalagsins gegn því að NATO og ESB seildust ekki of langt austur á bóginn. 

Þrá nágrannaríkja Rússlands til að komast undir verndarhjálm NATO og útþensla NATO og ESB að landamærum Hvíta-Rússlands og Úkraínu grófu undan gagnkvæmu trausti og nú ríkir eins konar kalt stríð á milli NATO/ESB og Rússa. 

Báðir aðilar gera ráðstafanir til að tryggja hernaðarlega stöðu sína, einkum Rússar, sem mega ekki til þess hugsa að missa tangarhald á Úkraínu eða yfirráð yfir Krímskaga. 

En allir tilburðir til aukins vígbúnaðar í varnarskyni undir kjörorðinu "allur er varinn góður" geta vakið tortryggni sem knýr áfram vígbúnaðarkapphlaup, sem getur orðið báðum aðilum til tjóns. 

Þess vegna er réttlætanlegt hjá Donald Trump að leita eftir því að vinna bug á hinni gagnkvæmu tortryggni án þess þó að vanrækja varnir um of. 

En í þessu er Bandaríkjamönnum og NATO/ESB vandi á höndum. 

 

 

Vill geta brugðist við ógnum með skömmum fyrirvara

Egg, hafragrautur,1/2 banani, 1/2 epli, rúsínur, skinkusneið, volgt vatn.

Mataræði er eins misjafnt og fólk er margt. Morgunverðurinn er mikilvægastur og hér er mynd af einum slíkum. Hann byggist á þremur sjónarmiðum:  Hollustu, orku og smá sérvisku til að lífga upp dagsbyrjunina.

Í skálinni er barna-hafragrautur hrærður með soðnu vatni og  með léttmjólkurslettu, en að baki pakki af barna-haframjölinu, sem hluti tekinn hluti af á diskinn.

Einnig sést þarna pakki af hafragraut, sem ég tek stundum smávegis úr til að blanda á diskinn. Hvort tveggja vítamínbætt, - "klikkar ekki" eins og Guðjón Valur segir. 

Fyrir framan er eitt egg, ristuð brauðsneið með skinku, helst kjúklingaskinku, hálfur banani, hálft epli, - síðan það sem gerir byrjun dagsins sálarlega bjarta; - hálft glas af Kók Zero í stað kaffisopa og nokkrar súkkulaðihúðaðar rúsínur sem "nammi" og til að mýkja hægðir við að vinna á móti harðlífi af völdum basatöflu, sem tekin er með volgu vatnsglasi eftir hverja máltíð svo spornað sé við magasýru upp í sárt vélinda vegna þindarslits og bakflæðis.

Í nýlegri magaspeglun sást á myndum, að neðsti hluti vélindans var "undir stjórn."  

Ég hef alltaf með mér smá fæði og vatn á ferðum mínum, hvar sem ég er, þ.e. barnamatarpakkann og vatn í lítilli 250 ml flösku.

Þegar hringurinn var hjólaður í ágúst í fyrra voru meðferðis tveir pakkar af barna-hafragraut, en einn og hálfur pakki nægði, auk vatnspelans, til að gefa næga orku fyrir fullorðinn mann í rúman sólarhring.

Á myndinni sést hjólið "Léttir" þegar morgunverður er snæddur á Djúpavogi og á neðstu myndinni er síðar um morguninn stansað við Jökulsárlón.    

Þetta borða heilbrigðustu þjóðir í heimi í morgunverð

"Hvenær hefur maður drepið mann...?" "Að drepa einn mann er morð.."

Á sínum tíma skilgreindu margir Stalín, Hitler og Maó sem fjöldamorðingja, sem hefðu valdið dauða tuga milljóna fólks hver um sig. 

Engu að síður gerðu Roosevelt og Churchill bandalag við Stalín í styrjöldinni við Hitler á þeim forsendum að Hitler væri miklu verri en nokkur annar. 

Churcill sagði, þegar hann var gagnrýndur fyrir þetta bandalag og minntur á fyrri harðorð ummæli hans um Stalín, að Hitler væri svo slæmur og langverstur af öllum, að réttlætanlegt gæti verið að gera bandalag við sjálfan Kölska gegn honum. "Ég gæti áreiðanlega fundið einhver vinsamleg orð í garð Kölska til að segja í Neðri málstofunni", sagði Churchill. 

"Hver hefur drepið mann og hver hefur ekki drepið mann? Hvenær hefur maður drepið mann og hvenær hefur maður ekki drepið mann?" spyr Jón Hreggviðsson í Íslandsklukkunni.

Stalín á að hafa svarað vangaveltum um morð svona: "Að drepa einn mann er morð. Að drepa milljón er tala."

Varðandi Pútín kunna skilin á milli morðs og ekki morðs að vera ákveðin tala, einhvers staðar á milli tölunnar einn og tölunnar milljón. 

Og þá er spurningin hve marga þarf að drepa til þess að teljast morðingi.

En kannski skiptir það engu máli fyrir Trump hvort eð er þegar um bætt samskipti Bandaríkjamanna við Pútín og Rússa er að ræða.  

 

Segist virða „morðingjann“ Pútín

7500 drepnar árlega á heimilunum í landi Pútíns "mikla".

Vladimir Pútín er "sterkur" stjórnandi sem Donald Trump vill líkjast. Eftir á fá margir af svonefndum sterkum stjórnendum, sem í raun voru kúgarar, viðurnefnið "hinn mikli".

Rússar og Prússar státa sérstaklega af "sterkum", "miklu" stjórnendum, - nöfnin lærum við í skólum, Pétur mikli, Katrín mikla, Friðrik mikli. Kannski bætist Pútín "mikli" síðar í hópinn. 

Ekki er hægt að kenna múslimskum hryðjuverkamönnum um allar 7500 drepnar konur drepnar á heimilum sínum á hverju ári í Rússlandi né um byssudráp tugþúsunda fólks árlega í Bandaríkjunum. 

En í báðum ríkjum er séð í gegnum fingur sér varðandi þetta. Nú milda Rússar refsingar fyrir heimilisbarsmíðar, í Rússlandi, þannig að aðeins þurfi að borga sekt, svona eins og vegna stöðumælabrota, og Trump hvetur  til aukinnar byssueignar í Bandaríkjunum og þar með fleiri drápa en nokkru sinni fyrr. 

Hve margir skyldu hafa fallið þar í landi fyrir hryðjuverkamönnum úr hópi innflytjenda frá þeim ríkjum, sem nú hafa lent á svarta listanum hans Trumps? 

Birtur hefur verið listi með nöfnum níu þekktra einstaklinga í Bandaríkjunum, svo sem Seinfelds, þekkts Óskarsverðlaunaleikara og stofnenda Ebay og Apple, sem ekki hefðu auðgað bandarískt þjóðlíf ef þegnum múslimalandanna, sem foreldrarnir komu frá, hefðu verið meinað að koma til Bandaríkjanna. 

 

 

„Hann barði mig alltaf í höfuðið“

"Leikrit, sett á svið"? "Aumingjagæska"?

Fyrir tæpu ári voru ofangreind orð viðhöfð oftar en einu sinni um þær fréttir af ástandinu á Landspítalanum, sem þá var, bæði í ræðu og riti. 

Nýlega talaði forsætisráðherrann í stefnuræðu um heilbrigðismálin og notaði orðalag sem gaf til kynna að ástandið væri huglægt en ekki raunverulegt, enda hefðu framlög til heilbrigðismála aukist. 

Í einum af bloggpistlum dagsins er talað um að nauðsynlegt sé að hverfa aftur til hinna gömlu góðu gilda frekar er "aumingjagæsku og styrkja" hins skelfilega kratisma.

"Má ég þá heldur biðja um Trump" segir skrifarinn og bætir við upphrópum um "gildi vinnunnar."

"Aumingjagæskan" sem Trump verður að afnema er meðal fólgin í því að Obama breytti því að 20 milljónir Bandaríkjamanna hefðu engar sjúkratryggingar og væru á sama stigi og fátækir Íslendingar fyrir 1946. 

 

Ákallið í bloggpistlinum um hinn sterka foringja sem hefur "gildi vinnunar" og hina gömlu góðu daga í hávegum er, eins og orðin sýna, ekki nýtt, heldur hefur það hljómað áður, þegar foringinn mikli lofaði að "gera lönd okkar mikil á ný" eins og pistlahöfundur orðar það og slagorðið "arbeit macht frei!" var fremst hinna "gömlu, góðu gilda."   

25 sjúklinga vantaði sjúkrarúm

Trump lærir af Íslendingum: "Svokallað hrun", "svokallaður dómari."

Við endurskrift atburðarásar Hrunsins var fundið upp hugtakið "svokallað hrun." Í rökréttu framhaldi af því hafa þeir, sem svona hafa tekið til orða, lýst því hvernig ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hefði átt alla sök á þeirri efnahagskreppu, sem ríkti hér á landi frá haustinu 2008 til 2012. 

Engu er líkara en að Donald Trump leiti nú í smiðju Íslendinga þegar hann kallar alríkisdómarann, sem setti lögbann á ferðabann Trumps gagnvart íbúum sjö múslimalanda "svokallaðan dómara." 

Sjá má hér á blogginu að Andri Snær Magnason er ekki kallaður rithöfundur, hvað þá verðlaunarithöfundur, heldur "listamannalaunþegi". 

Aldrei fyrr hef ég heyrt það orð notað um listamann, en ætlunin er augljóslega að halda áfram því níði á hendur honum með stórfelldum rangfærslum varðandi verðskulduð listamannalaun hans, sem haft var í frammi fyrir rúmu ári. 

Stanslaus orðræða um hugtakið "góða fólkið" er notuð til að sverta viðkomandi sem allra mest og gera þessi tvö orð að skammaryrðum. 

 

„Svokallaður“ dómari með fáránlega skoðun

Eiður að stjórnarskránni, - djók?

Varla var liðinn sólarhringur frá því að Donald Trump sór eið þess efnis að standa vörð um og virða stjórnarskrá Bandaríkjanna þar til hann undirritað tilskipun sem augljóslega brýtur í bága við þessa stjórnarskrá. 

Undanfarin ár hafa átök og þóf í átökum þriggja stoða bandarísks lýðræðis farið vaxandi. Á endanum greip Barack Obama til meiri beitingar tilskipanavalds forsetans en þekkst hefur áður. 

Það var ekki góð þróun en ekki er við Obama einn að sakast að hann taldi sig á endanum tilneyddan til að beita valdi, sem dómstólar gerðu ekki athugasemd við. 

En á innan við viku hefur tilskipunargleði hins óbilgjarna Donalds Trumps gert beitingu Obama á því valdi að smámunum. 

Nú í hádeginu mátti heyra það hjá fjölmiðlafulltrúa forsetans, að forsetinn myndi hafa úrskurð dómara í málinu að engu´á þeim forsendum að sjálfur teldi forsetinn sig hafa haft lögin sín megin. 

Með slíkum yfirlýsingum er farið út á hættulega braut sjálfdæmis forsetans, sem sé æðra dómsvaldinu. 

Framundan virðist þref milli valdstoðanna þriggja sem fari fram úr því sem hingað til hefur þekkst í þeim efnum og stór spurning er, hvort bandarískt lýðræði og stjórnkerfi muni standast þá raun. 

Ein af athugasemdum Feneyjarnefndarinnar svonefndu 2013 við frumvarp stjórnlagaráðs var sú, að í nýrri stjórnarskrá væri fólgin hætta á auknum óróa og átökum á milli framkvæmdavalds og löggjafarvalds.

Fjölmiðlungar, sem stukku á þetta álit, gleymdu því að gagnrýni Feneyjarnefndarinnar beindist fyrst og fremst að grein í stjórnarskrárfrumvarpinu um málskotsrétt forseta Íslands, sem var af sama toga og 26. greinin er núna, en í ljósi reynslunnar frá 2004, þegar deilur risu um það að engin atkvæðagreiðsla fór fram, skerpt á nauðsynlegum reglum varðandi framkvæmdina.

Ákvæði um aðgreiningu, valdmörk og skörun valds í stjórnarskrám vestrænna lýðræðisríkja, "checks and balance",  eru grunndvallaratriði lýðræðisfyrirkomulagsins. 

Þrátt fyrir ákveðna annmarka 26. greinarinnar varðandi framkvæmd hennar, sem kippt er í lag í frumvarpi stjórnlagaráðs, verður ekki annað sagt en að Íslendingar hafi komist sæmilega frá beitingu málskotsákvæðisins og að þjóðarvilji sé fyrir því að slíkur öryggisventill sé til. 

Hvort Bandaríkjamenn komi vel eða illa út úr komandi átökum forseta, þings og dómstóla í valdatíð afar einstrengingslegs forseta, er önnur saga. 

Lögbann á ferðabann Trumps

Einstakt andrúmsloft á metttíma. Sumir "trömpast" alveg.

Donald Trump hefur aðeins setið í tvær vikur í embætti, en vafasamt er að nokkru sinni fyrr í sögu Bandaríkjanna síðan 1933 hafi jafnmikið gengið á í kringum Hvíta húsið við forsetaskipti og nú. 

Það er ekki aðeins allt umrótið sem fylgt hefur orðum og gjörðum forsetans, sem er óvenjulegt, heldur ýmis fyrirbæri tengd þessu ástandi, sem varla hefur sést fyrr.

Eitt af því eru stuttir sjónvarpspistlar með sama ívafi, sem farið hafa um facebook og netmiðla um mörg lönd og eiga það margir sameiginlegt að í þeim leita fulltrúar viðkomandi þjóða eftir því að fá að komast á vinsældalista þjóðanna hjá Trump með því að fá að verma annað sætið, næst á eftir hinum nýju Bandaríkjum hans.

Ég datt fyrir tilviljun niður á deilingu á nokkrum af slíkum þáttum og sýndist ótækt að ekkert yrði gert hér á landi í þessa veru, einkum vegna þess að Danir voru búnir að gera sína útgáfu og að frá fornu fari hafa ríkt ákveðnir "Dana-komplexar" í sambúð frænd- og vinaþjóðanna Dana og Íslendinga.

Pistilinn, sem er i bréfsformi á ensku, má sjá á "status" á facebook-síðu minni og ef hann er að einhverju hafandi, væri gaman að myndskreyta hann og láta einhvern lesa hann, sem gæti náð að herma að einhverju leyti eftir Trump.

Eitt það sterkasta af mörgum trompum ( trömpum) sem við eigum til þess að komast í annað sæti lista Trumps er sú staðreynd að við Íslendingar fundum upp slagorðið "Ameríka fyrst" meira en þúsund árum á undan Trump. 

Við fundum nefnilega upp "Ameríka fyrst!" með því að finna Ameríku fyrst. 

Og ekki bara það. Til að tryggja það að hið nýja meginland yrði kristið frá upphafi skiptum við yfir í kristna trú á sama árinu og við fundum Ameríku fyrst!  Og sýndum þá fádæma framsýni að að gera harðar ráðstafanir til að koma í veg fyrir að múslimar, sem þá seildust til valda á leið allt vestur til Spánar, yrðu innflytjendur í Guðs eigin landi.

Þar að auki stilltu íslensku víkingarnir sig um að sigla suður til Mexíkó þótt þeir gætu það vel, af því að öllu skipti að það land yrði ekki byggt glæpalýð og eiturlyfjasölum.

 

En landkönnuðir frá ESB-löndum eins og Kólumbus eyðilögðu þetta fyrir okkar mönnum og síðar Trump. 

Í einu múslimsku innrásinni í land okkar fyrr á öldum, Tyrkjaráninu 1627, sýndu Danir algeran aumingjaskap, og afhjúpuðu getuleysi sitt til að byggja múra með því að byggja Skansinn á allt of seint, á röngum tíma, röngum stað og allt of lítinn. Algert "distaster". 

Við Íslendingar toppuðum hins vegar Dani með því að stöðva hraunrennsli frá heilu eldfjalli á Heimaey með tvöföldum múr úr vatni og ösku.

En þetta er aðeins upphaf bréfsins til Trump á facebook, því að við höfum af svo mörgum góðum rökum að taka að hann er margfalt lengri.  

 

Og nú er best að fara að halla sér eins og Gísli Halldórsson sagði á sínum tíma.  

Munu svara í sömu mynt

Stór áfangi í orkuskiptum og fagnaðarefni.

Hér á síðunni hefur verið nöldrað ansi mikið undanfarin misseri vegna þess hve lengi hefur dregist að skila rafbílavæðingunni út fyrir þéttbýlið. 

Tvær aðgerðir, "Orkuskipti - koma svo!" í ágúst 2015 og "Orkunýtni - koma svo!" í ágúst 2016 voru liður í því að halda þessu máli vakandi.

Myndirnar hér á síðunni eru teknar á tveimur áningarstöðum í leiðangrinum 2015 þar sem bensínsölustöðvar voru notaðar sem hleðslustöðvar fyrir rafreiðhjól á leiðinni frá Akureyri til Reykjavíkur.

Fyrst var þetta gert hjá N1 í Staðarskála, efri myndin, síðan hjá Olís í Borgarnesi, neðri myndin, og loks hjá Olís í Mosfellsbæ.  

Fyrir neðan eru síðan myndir teknar á þessari leið á Sörla (á Öxnadalsheiði) og rafreiðhjólinu Náttfara (við Engimýri). 

Skortur á hraðhleðslustöðvum og dráttur á því að setja þær upp hefur verið aðal gagnrýnisefnið.

Þessi skortur hefur komið í veg fyrir að hægt hafi verið að aka frá Reykjavík lengra en upp í Borgarfjörð og vestur í Miklholtshrepp og aka lengra en austur á Hvolsvöll.

Á neðri myndinni sést, að á meðan hleðslan er í gangi, er unnið á netinu í gegnum tölvu á borðinu við hjólið jafnframt því sem er setið að snæðingi. 

Uppsetning stöðvar á Sauðárkróki var virðingarvert framtak, en gat augljóslega ekki verið lausn á leiðinni milli Borgarness og Akureyrar.

Fyrir þá rafbíla, sem þegar eru komnir, getur verið tæpt að komast 100 kílómetra að vetrarlagi vegna minni drægni í kulda. Nýir bílar, sem eru að koma, svo sem Renault Zoe, munu bæta úr þessu.

Þar vegur líka sú staðreynd, að við hraðhleðslu í hálftíma næst aðeins að koma 80% hleðslu inn á rafhlöðurnar, þannig að bíll sem dregur 110 kílómetra, dettur niður í 90 kílómetra.

Á milli Borgarness og Staðarskála eru 90 kílómetrar og á milli Varmahlíðar og Akureyrar 94 kílómetrar. 

Uppsetning hraðhleðslustöðvanna nú er að vísu aðeins byrjunaráfangi á langri þróunarleið rafbíla, þar sem stöðvarnar verða afkastameiri og bílarnir langdrægari. 

Það var líka viss áfangi þegar áð var á rafreiðhjólinu Sörla 19. ágúst 2015 og bæði hjól og ökumaður nærðust og tóku inn orku á leið hjólsins frá Akureyri til Reykjavíkur. 

Það virðist við fyrstu sýn, að olíufélag tapi á því að fara að vera með orkusöluþjónustu við bíla, sem ganga ekki fyrir bensíni eða olíu.

En N1 virðist hafnað dæmið lengra, því að bensín- eða olíuknúinn bíll sem á leið um Hrútafjörð, þarf ekkert endilega að stoppa í Staðarskála.

Eins og drægni rafbílanna er háttað núna, er hins vegar 100% pottþétt að þeir muni verða að stoppa í Staðarskála til að hraðhlaða.  Sem sagt: Pottþéttur viðskiptavinur, líka í veitingasölunni.

Neðsta myndin er af Náttfara við Hvolsvöll í einni af æfingaferðunum á Náttfara, sem farnar voru fyrir leiðangurinn 18. ágúst.

Tveimur vikum fyrr fór Gísli Gíslason ásamt tveimur ferðafélögum hringinn á Tesla-bíl á 30 klukkustundum, en hlóð þann bíl ekki á bensínstöðvum heldur annars staðar, þar sem hann gat átt aðgang að þriggja fasa rafmagni.

Með tilkomu hraðhleðslustöðvanna, sem nú er byrjað að setja upp, ætti það að vera leikurinn einn fyrir hvern sem er að fara hringinn.   

Veðja á rafmagnið