Hundur, sem geltir, eða hundur sem bítur?

Allir einræðisherrar þurfa á því að halda að getað þjappað þjóð sinni að baki sér gagnvart ytri ógn. 

Ef sú ytri ógn er ekki til staðar verður einfaldlega að skapa hana. 

Ekki er verra ef hægt er að búa til eitthvað sem hefur fælingarmátt gagnvart meintri ógn. 

Fáránlega stór kjarnorkuvopnabúr Bandaríkjanna og Rússlands eru afrakstur af Kalda stríðinu sem stóð í 44 ár, án þess að kjarnavopnunum væri beitt, en í sífelldum ótta við að þeim yrðir beitt, því að fælingarmátturinn byggðist á því að láta andstæðinginn vera viss um að ekki yrði hikað við að beita þeim, sem sá, sem réð yfir þeim, teldi það óhjákvæmilegt. 

Öll hegðun stjórnvalda Norður-Kóreu ber merki slíks kalds stríðs. 

Fælingarmáttur getur birst á broslegan hátt. 

Sagt var að Bretar hefðu stillt upp fallbyssum úr tré og nær ónýtum byssum frá 19. öld hér og þar hér á landi þegar þeir hernámu landið með aðeins rúmlega 700 hermönnum vorið 1940. 

Þetta myndi sjást á hugsanlegum loftmyndum Þjóðverja og hafa fælingarmátt. 

Hundar nota gelt til að skapa fælingarmátt gagnvart hugsanlegu áreiti. 

Flestir hundar gelta þannig ævina alla án þess að bíta neinn. 

En síðan eru til hundar bæði gelta og bíta. 

Því miður þarf heimurinn að búa við það að vita ekki hvort her Norður-Kóreu er hundur sem bara geltir eða hundur sem á líka eftir að bíta. 

Og hve hættulegur er hann ef hann bítur?

Því að meðal þess, sem skapar óvissu, er það hvort langdræg kjarnaflaug á hersýningu er það í raun og veru eða bara eftirlíking, eins og sagt var að hefðu verið settar upp í byrjun hernáms Breta í maí 1940. 

N-Kórea með langdræga kjarnaflaug?

Bílveltur verða og tvöfaldanir "koma til með" að verða?

Hvers vegna þarf endilega að nota tvöfalt fleiri orð til að segja einfalda hluti en nokkkur þörf er á? 

Nú má sjá tvær svipaðar fréttir á mbl.is um að bílar hafi oltið, og í stað þess að segja einfaldlega "bíll valt á Hellisheiði" og "bíll valt á Holtavörðuheiði" þarf endilega að nota tvöfalt lengra og óþjálla mál með því að tönnlast á hinu hundleiðinlega orðalagi "bílvelta varð." 

Af hverju ekki: "Bíll valt..." 

Þetta er svipað fyrirbæri og hið margtuggða orðalaag að eitthvað "komi til með að" verða svona eða hinsegin. 

Einn veðurfræðingur Sjónvarpsins afrekaði það í vetur að segja þetta sjö sinnum, og lengja þannig mál sitt algerlega að óþörfu um 15 sekúndur. 

Slík síbylja getur hæglega litið svona út ef "kemur til með að" er fært saman:  

"Það kemur til með að myndast lægð við Hvarf, sem kemur til með að vaxa og kemur til með að koma upp að landinu og kemur til með að valda suðaustan hvassviðri sem kemur til með að fara yfir landið og kemur til með að valda mikilli úrkomu og hláku sem kemur til með að valda vatnavöstum."

Ef "kemur til með að.." síbyljan er tekin í burtu verður textinn svona:

"Lægð, sem myndast við Hvarf, mun vaxa á leið til landsins og valda suðaustan hvassviðri, sem fer yfir landið með mikilli úrkomu, hláku og vatnavöxtum."   

Bílvelta á Holtavörðuheiði

Eiturgasið "liggur í loftinu"?

Þegar deilt er um það hvort Assad Sýrlandsforseti hafi ekki átt nein efnavopn til að beita á uppreisnarmenn á dögunum gleymist alveg í umræðunni að hann hafði sannanlega átt efnavopn til að beita á eigin þegna þegar Bandaríkjamenn og Rússar knúðu hann til þess fyrir þremur árum að láta þau af hendi eða eyða þeim. 

Tiltölulega fáir einræðisherrar heimsins hafa fengið á sig orð fyrir það að vera tilbúnir til að beita þessum skelfilegum vopnum á eigið fólk. 

Það virðist þurfa alveg sérstakt hugarfar til þess að geta hugsað sér slíkt.  Saddam Hussein í Íraksstríðinu eða Idi Amin í Uganda. 

Þótt fullyrðingar standi á móti fullyrðingum í þessu máli Sýrlandshers á þessum síðustu og verstu tímum "falsfrétta" er ekki deilt um að hann átti þessi vopn og hafði beitt þeim áður. 

Í nýjustu fréttunum af þessu máli er vitnað í yfirmann efnavopnarannsókna í Sýrlandi, fyrrum yfirmann efnavopna í hernum, sem flúði land og einn sérfræðing enn, og haft eftir þeim að Assad hafi aldrei afhent öll efnavopn sín. 

Í fréttum segir einnig að fyrrverandi Bandaríkjaforseti hafi hætt við árás á Sýrlands í trausti þess að efnavopnum yrði eytt. 

Sem þýðir væntanlega að annars hefði verið gerð árás. 

Það, að Assad eigi enn efnavopn, sannar ekki eitt útaf fyrir sig að hann hafi ekki beitt þeim um daginn. 

En í ljósi þess að hætt var við árás á stöðvar Sýrlandshers í trausti þess að efnavopnin væru ekki lengur til, er skiljanlegt að Assad hafi í þetta sinn verið látinn vita af því að hann kæmist ekki upp með að svíkja samkomulag sitt án þess að verða refsað. 

Ein skýring á árás Bandaríkjamanna kann að vera sú, að Trump hafi algerlega skipt um skoðun um hernaðinn í Sýrlandi og sett efnavopnaárásina á svið, eins og Rússar halda fram. 

Einnig, að Assad hafi ekki staðið að efnavopnaárásinni af því að hann hafi vitað að það myndi koma sér illa fyrir hann. 

Eftir stendur að hann vílaði ekki fyrir sér að nota efnavopn fyrir örfáum árum. Sumir láta sér aldrei segjast. 

Eða eins og sagt var í þætti í Sumargleðinni í gamla daga : 

RAGNAR:   Af hverju læturuðu eins og asni?

BESSI:  Af því asnar láta alltaf eins og asnar. 

Assad á „hundruð tonna“ af efnavopnum

Kettir í kringum heitan graut í 67 ár.

Síðan Norður-Kóreumenn réðust inn í Suður-Kóreu 1950 hafa stórveldin og nágrannaþjóðir Norður-Kóreumanna gengið í kringum landið eins og kettir í kringum heitan graut. 

Bein styrjöld barst um mestallan Kóreuskagann 1950 til 1953 og alla tíð hefur staðið yfir nokkurs konar yfirlýsingastríð með aðgerðaívafi þar sem látið er reyna á viðbrögð gagnaðila í hvert sinn. 

Kim Il Sung leiðtogi kommúnistastjórnarinnar skóp mikla hræðslu við þriðju heimsstyrjöldina með innrásinni 1950, enda voru grunsemdir, sem ollu óróa og óvissu, um að hún væri ein af aðgerðum Stalíns til að sjá hve langt hann kæmist í því að beita hervaldi í Kalda stríðinu. 

Stalín hafði að vísu sýnt í Berlínardeilunni tveimur árum fyrr, að hann passaði sig á að ganga ekki of langt, og það, að fulltrúi Rússa var vegna annarrar innanhússdeilu hjá Sþ ekki á fundum Öryggisráðsins á þessum tíma til að beita neitunarvaldi gegn hernaðarlegum afskiptum á vegum Sþ af stríðinu, er merki um að Kim Il Sung hafi ákveðið innrásina upp á eigin spýtur.

Ýmislegt hefur gerst á óróatímum síðan sem hefur verið varasamt fyrir friðinn á svæðinu, eins og þegar Norður-Kóreumenn tóku bandaríska njósnaskipið Pueblo 1968.  

Á tímabili var ástandið þó ekki verra en það að Jimmy Carter Bandaríkjaforseti fór í heimsókn til Norður-Kóreu. Þá var efnahagsástandið í landinu miklu betra en nú, og meira að segja ekkert verra en í Suður-Kóreu. 

Og Kim Il Sung lagði meira að segja kjarnorkuvopnaáætlun til hliðar. 

En nú eru aðrir stjórnendur í landinu en fyrrum og erfitt að átta sig á þeim.  

Sumar aðgerðir og yfirlýsingar þeirra hafa fengið hár til að rísa á mönnum vegna ögrana og stóryrða.

Þau orð og gerðir hafa hins vegar reynst vera aðferð til að sjá, hve langt væri hægt að ganga.

Stjórnarstefna af þessu tagi, þrungin óvissu og ótta, er stórhættuleg, því að þá þarf svo lítið að bregða útaf til að allt fari úr böndunum.

Trump virðist líka í svipuðum leik og miðað við sveiflurnar í stefnu hans og yfirlýsingum, er þar líka viss hætta á ferð.

Miklu meira er í húfi fyrir Bandaríkin og Kína heldur var fyrir Bandaríkin og Sovétríkin hér um árið, því að efnahagsleg tengsl tveggja stærstu stórvelda heims á því sviði, BNA og Kína, eru svo margfalt stærri og flóknari.

Bæði ríkin myndu tapa miklu ef allt færi í bál og brand vegna stórlætis Norður-Kóreumanna.    

Það yrði enginn sigurvegari

"Það er öðruvísi lykt af þeim."

"Þú veist ekki hvað þú ert að tala um. Við sem búum hérna vitum það. Það er öðruvísi lykt af þeim. Þetta eru ónytjungar og skítapakk upp til hópa." 

Það kom mér í opna skjöldu að heyra svona orðræðu þegar ég fór í fyrstu ferðir mínar til Bandaríkjanna á sjöunda áratugnum og hitti hundruð Íslendinga, sem bjuggu vestra, í tengslum við þær samkomur sem ég skemmti á. 

Það kom mér á óvart hve margir Íslendinganna voru heitir fylgjendur aðskilnaðarsinnanna í Suðurríkjunum og fyrirlitu blökkumenn innilega. 

Kynþáttur Martins Luther King, Louis Armstrong, Sidney Poiter, Ray Charles, Jesse Owens, Ninu Simone, Muhammad Ali og Barack Obama var fyrirlitlegur hópur undirmálsfólks sem var varla komið niður úr trjám Afríku og ekki í húsum hæft í veitingahúsum og hótelum. 

Svipuð ummæli viðhafði Donald Trump um Mexíkóa í kosningabaráttu sinni í haust og svipuð ummæli um ákveðna hópa í íslensku þjóðlífi má meira að segja sjá í einstökum bloggpistlum hér heima í dag í upphafi páskahátíðarinnar. 

Þannig lýsir einn helsti pistlahöfundur landsins fylgjendum Pírata og fleiri vinstri flokka sem ónytjungum, "misheppnaða fólkið, sem er of bjagað til að stunda hversdagslega vinnu eða eiga um það bil normalt fjölskyldulíf".

Lokaorðin og síðustu orðin í lýsingunni á þessu fólki:  "Heift án hugsunar, öfgar án mannasiða." 

Mikael Torfason er kallaður "sjálfskipaður fulltrúi fátæks fólks" en orðið "sjálfskipaður" á að sýna hve lítilmótlegur Mikael sé.  

Tryggvi Emilsson skrifaði einu sinni bókina "Fátækt fólk" og gerðist með því "sjálfskipaður". 

Auðvitað eru aðeins menn, útvaldir af stjórnvöldum, sem á að leyfast að nýta sér málfrelsið. 

Fólkið sem kýs ekki stjórnarflokkana og Framsókn,  heldur óæskilegt pakk, er meira en 40 prósent þjóðarinnar og það eina sem vantar í lýsinguna svo að æðra fólk geti varað sig á þessu hyski og undirmálsfólki er, að hægt sé að þekkja það á húðlitnum og að "það sé öðruvísi lykt af þeim."

 

„Leggstu á jörðina núna“

Hentistefna, stundum frá degi til dags.

Það er mannlegt að skjátlast í skoðunum og virðingarvert ef fólk er ófeimið við að skipta um skoðun þegar aðstæður eða upplýsingar breytast. 

En hinar öru og stundum allt að því daglegu sinnaskipti Bandaríkjaforseta geta varla átt sér aðrar skýringar en þær, að maðurinn sé alveg einstaklega duttlungafullur tækifærissinni og skrumari, - kom sér upp stefnu í kosningabaráttunni síðastliðið haust með loforðum um sparnað vegna hernaðarumsvifa, sem byggðust á kolrangri utanríkisstefnu.  

En nú leggur hann af hverja grundvallar fullyrðingu sína af annarri frá því í kosningabaráttunni síðastliðið haust eins auðveldlega eins og að skipta um sokka. 

Ein fullyrðingin varðandi rangar skoðanakannanir var sú, að úrslitin í forsetakosningunum hafi verið gerólík því sem komið hefði fram í könnnunum. 

En meginatriði skoðanakannananna var þó rétt, sem sé það að Trump myndi ekki fá meirihluta greiddra atkvæða. Þar munaði ríflega tveimur milljónum. 

Trump gætti þess hins vegar að spila á óánægju fólks í ríkjunum í "Ryðbeltinu" svonefnda, þar sem bylting í framleiðslutækni og viðskiptaumhverfi bæði innan lands og utan hefur gert fjölda fólks atvinnulaust. 

Í stað þess að setja fram stefnu sem miðar að því að örva og styðja fólk til endurmenntunar í samræmi við breytta þjóðfélagshætti og nýta nýja tækni til framfara, hamraði Trump á nauðsyn þess að snúa hjóli tímans við og gera allt sem líkast því þegar hann var ungur og "America was great" með margfalt meiri mengun og rányrkju en nú er. 

Slíkt viðhorf felur í sér stórfellda afneitun en getur virkað vel þegar verið er að virkja óánægju fjölda fólks með ríkjandi ástand.

Trump safnaði saman óánægjuatriðum sem beindust að Obamastjórninni og Hillary Clinton.

Hann gagnrýndi harðlega stefnuna gagnvart NATO, Rússum, Pútín og Assad Sýrlandsforseta og boðaði fráhvarf frá því að eyða fé í það að halda úti her eða hernaðaraðgerðum í þeim mæli sem gert hefði verið.

Nú er hann búinn að éta þetta jafn auðveldlega ofan í sig og að drekka vatn.  

Telur NATO ekki lengur úrelt

Apríl er kaldur mánuður.

Meðalhiti í apríl í Reykjavík er 2,9 stig og 1,6 á Akureyri. Meðalhitinn í Reykjavík í apríl er álíka hár og í byrjun nóvember. 

Samt er sólargangur svipaður í miðjum april og hann er síðusut vikuna í ágúst. 

Á leið frá Þingvöllum til Reykjavíkur í gærkvöldi var ekið um snævi þaktan veg alveg niður í Mosfellsdal. 

Apríl er kaldur mánuður en yndislegur til iðkunar íþrótta, einkum vetraríþrótta, vegna birtu sinnar. 

Hann er mánuður sumardagsins fyrsta og er, eins og páskahátíðin, tákn bjartsýni, vaknandi lífs og vonar. 

Hann er kaldur en hann er góður. 

Snjóar norðanlands og kalt í norðanáttinni

Föndrað við drápsferðir undir borðum.

Ef rétt er munað, voru fjórir drepnir í loftárás Bandaríkjahers til að svara efnavopnaárás Sýrlandshers þar sem 30 voru drepnir. 

Í tengdri frétt kemur fram að Bandaríkjaforseti hafi verið að föndra við þessa árás á meðan hann snæddi málsverð með Kínaforseta og leyft honum að vita hvað hann væri að fást við á meðan setið var að snæðingi.

Kínaforseti samsinnti Trump varðandi það, hvernig ætti að fást við illmennið Assad, að því er fréttir herma af þessum sérkennilega málsverði leiðtoga öflugustu þjóða heims.

Um þetta dund þeirra tveggja mætti yrkja lofkvæði:  

Afbragðs leiðtoga eigum vér, 

Xi Jinping og Trump hinn heppna,

sem sagði: Í gangi árás er

því Assad er svo mikil skepna. 

Í eftirrétt fékk hann síðanl sér 

sæta köku og fjóra drepna. 

Fyrirskipaði loftárás í eftirréttinum

Leikurinn við Íslendinga vó vafalaust þungt.

Öllum er í fersku minni eitt fræknasta íþróttaafrek Íslendinga þegar Englendingar voru lagðir að velli og slegnir út úr EM. Haft var á orði í Englandi að þetta væri versti ósigur landsliðsins, og það er ekki lítið, því að verið er að bera þennan ósigur við tvo hræðilega ósigra enska landsliðsins fyrir Ungverjum snemma á sjötta áratug síðustu aldar. 

Í upphafi leiksins við Íslendinga virtist allt á réttri og vanabundinni leið hjá þeim ensku. 

Þeir fengu óskabyrjun þegar flaggskip liðsins, Wayne Rooney, skoraði úr vítaspyrnu og kom þeim yfir. 

Hefði leikurinn þróast áfram á svipaðan hátt hefði þetta getað orðið ein stærsta stund Rooneys. 

En í staðinn horfði heimsbyggðin upp á það hvernig íslenska liðið braut það enska niður, smátt og smátt, allt til dramatískra leiksloka þegar þeir ensku lutu í gras. 

Einkum var sárt fyrir aðdáendur Rooneys að horfa upp á það hvernig hann og liðsfélagar hans brutust um á hæl og hnakka og reyndu allt hvað þeir gátu til að verjast því að glutra forskotinu niður, en máttu sín einskis gegn vel skipulögðu og einstaklega baráttuglöðu landsliði örþjóðarinnar. 

Einkum var grátlegt að horfa upp á hvernig Rooney mistókst flest sem hann reyndi að gera og varð í staðinn að dragbít fyrir allt liðið. 

Áfall af þessu tagi fyrir góðan afreksmann er honum afar erfitt og það þarf sérstakan karakter til að vinna sig út úr slíku.

Síðustu dýrðarmínútur á ferli Rooneys voru í upphafi þessa leiks og greypileg úrslit hans fyrir enska knattspyrnustórveldið verða aldrei þurrkuð út.

Ronney mun líklega aldrei bera sitt barr eftir þetta mikla bakslag.  

Rooney búinn að leysa frá skjóðunni

Margfalt mikilvægara að eyða kjarnavopnum en efnavopnum.

Spyrja má af hverju það ætti að vera verra að drepa fólk á kvalafullan hátt með efnavopnum heldur en öðrum vopnum, sem valda ekki síðri þjáningum.

Upphaflega ástæðan fyrir því að banna efnavopn var meðal annars sú, að á þeim tíma gat árangurinn af notkun þeirra verið tvísýn og jafnvel borist yfir til þeirra sem beittu þeim. 

Auk þess leiddi það að báðir aðilar byggju yfir efnavopnum til þess að beitin annars aðilans myndi aðeins kalla yfir sig hefnd í formi efnavopna og þar með engan árangur hægt að sjá af beitingunni, aðeins aukið tjón fyrir báða aðila. 

Menn spyrja nú hvaða tilgang Assad gæti hafa séð í því að beita efnavopnum, en þá mætti líka spyrja hvaða tilgang Saddam Hussein sá á sínum tíma í því að beita efnavopnum á eigin landsmenn. 

Þegar valdasjúkir menn eiga í hlut geta þeir hyllst til þess að beita svona hryllingi með þeim fælingarmætti, sem honum fylgir, til að hræða andstæðinga sína. 

Athyglisvert var að hlusta á tal Pútíns í kvöld, þar sem hann notaði nær orðréttan kafla úr ræðum Donalds Trumps síðasta haust til að lýsa því hvernig Bandaríkjamenn bæru alla ábyrgð á Sýrlandsstríðinu og hefðu með innrásinni í Írak skapað jarðveg fyrir stofnun ISIS. 

Með þessu verður kúvending Trumps enn greinilegri en ella. 

En þau gereyðingarvopn sem yfirskyggja öll önnur vopn eru að sjálfsögðu kjarnorkuvopnin, sem geta eytt öllu lífi á jörðinni á þvílíkum skala eyðileggingar, kvala og dauða, að ekkert annað kemst neitt nærri því. 

Það er margfalt mikilvægara að eyða þeim en efnavopnum, enda tapa allir öllu og enginn vinnur ef grundvallarkenningin GAGA, Gagnkvæm altrygggð gereyðing allra (Mutual assured destruction, skammstafað MAD) verður látin koma til framkvæmda. 

 

 

 

Spicer biðst afsökunar á ummælunum