Einu sinni stóð til að útrýma "jaðarhópum."

Á suma virðist það hafa truflandi áhrif að vita af fólki, sem stendur höllum fæti eða á brattann að sækja í lífinu vegna þess að það er í "jaðarhópi". 

Nú má sjá á netinu umræðu um jaðarhópa, þar sem þeir eru uppnefndir sem "aumingjar" og umfjöllun um þá sem "aumingjadýrkun","markaðssetning á harmsögum" og "fórnarlambavæðing."  

Þykir í óefni komið þegar fjallað sé um málefni varðandi misrétti og ójafna stöðu af líkamlegum ástæðum og reynslu fólks af slíku. 

Í kvöld var mynd í sjónvarpinu um mann, sem kynntur var sem fyrrum vistmaður á Kópavogshæli, með stórfatlaða fætur og afar málhaltur. 

Eftir umfjöllunina um "Fávitahælið í Kópavogi" í fréttum að undanförnu hringdu áreiðanlega bjöllur hjá mörgum fyrirfram varðandi þennan þátt og það, sem sumir segja nú í niðrandi tóni á netinu og víðar að sé ámælisverð markaðssetning á "harmsögum" og "aumingjum" og gefa sterklega í skyn að komið sé allt of mikið af slíku.

Segjast munu slökkva á sjónvarpi ef eitthvað slíkt sé á ferðinni og líður sjálfsagt miklu betur við að hafa notað aðferð strútsins í kvöld varðandi þessa mynd og tilvist jaðarhópa og minnihlutahópa yfirleitt.

Mér fannst hins vegar sagan af "Haraldi sigurvegara" hressandi, jákvæð og upplífgandi, þótt aðstæður og umhverfi Haraldar virðist í umræðunni nú í margra augum vera svo ömurlegt, að helst eigi ekki að minnast á slíkt af því að í því felist "fórnarlambavæðing." 

Andúð á jaðarhópum og minnihlutahópum virðst fara vaxandi og slíkt hefur svo sem gerst fyrr.

Fór að vísu rólega af stað, en óx ásmegin og varð smám saman að fyrirbæri, sem aldrei má gleymast. 

Margir virðast ekki vita um eða vera búnir að gleyma því hvers vegna barist var fyrir mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna í kjölfar Seinni heimsstyrjaldarinnar og hvers vegna slík barátta stendur enn.

Það var vegna þess að hægfara en sívaxandi andúð á jaðarhópum, minnihlutahópum og "óæðri kynþáttum" með tilheyrandi einelti og síðar hreinum ofsóknum gegn fólki, sem var "öðruvísi", hafði fyrir styrjöldina smám saman leitt til mestu og markvissustu herferðar á hendur slíku fólki sem um getur á síðari öldum. 

Og það hjá þjóð, sem taldi sig að yfirgnæfandi meirihluta aðhyllast boðskap Gyðingsins, sem tók málstað margra fatlaðra, fyrirlitinna og ofsóttra á borð við Samverja, bersyndugar konur og örsnautt fólk.

Taldi sig ekki yfir það hafinn að eiga orðræðu og samneyti við eina fyrirlitnustu menn lands síns, tollheimtumennina.

  

Hildur Lilliendahl lætur Sindra heyra það

"Við lifum öll á sömu plánetu og öndum að okkur sama lofthjúpnum."

Ofngreind orð mælti John F. Kennedy í einni af síðustu ræðum sínum hérna megin grafar þegar hann hvatti til þess að stórveldin létu af brjálæðislegu vopnakapphlaupi og reyndu að vinna saman að lausn brýnustu vandamála mannkyns. 

En nú um stundir hljóma öðruvísi orð einna hæst, sem mæla fyrir auknum vígbúnaði og því að hver þjóð hugsi eingöngu sem þrengst um sjálfa sig en hvorki aðra né sameiginlega hagsmundi þjóða. 

Nú hlakkar í þeim sem hamast dag eftir dag við að fagna því að alþjóðahyggja og alþjóðasamvinna séu dauð. 

"Lýðræðið er stórgallað, en því miður hefur ekkert skárra fundist" sagði vitur stjórnmálamaður. 

Sama má segja um alþjóðasamvinnu og alþjóðahyggju sem grundvallast á því að allar þjóðir heims sigli um geiminn á sama bátnum, sömu jörðinni, sömu plánetunni. 

Stærsti galli hennar hefur verið, að ævinlega eru til ófyrirleitnir menn, sem nýta sér af fullkomnum purkunarleysi alla galla, sem geta gefið þeim tækifæri til að seðja skammgræðgisfíkn sína og valdaþorsta. En vald felst bæði í peningum og valdastöðum.  

En rétt viðbrögð við því er ekki það að skella öllum dyrum í lás með múrum og bönnum og magna upp ýfingar og átök með þjóðum og trúarbrögðum heldur að ráðast beint að auðræðinu sjálfu. 

Þar liggur líf alþjóðahyggjunnar við. 

Og vart er hægt að hugsa sér betra tákn um auðræðið en Donald Trump. 

Uffe Elleman Jensen bendir á það, hve valt það getur verið að lifa í von um að maður, sem sett hefur ítrekað fram grundvallarskoðanir sínar, geti á svipstundu breyst í mun mildari persónu í einni vel skrifaðri og vel fluttri ræðu.

Trump hefur aldrei beðist afsökunar á neinu sem hann hefur sagt eða gert fram að þessu, til dæmis því að NATO sé úrelt og Bandaríkin skuli fyrst NATO-þjóða vanvirða grundvallaratriðið um að árás á eina bandalagsþjóð skoðist sem árás á þær allar. 

Sum dæmi um það úr heimssögunni eru hrikaleg um það þegar leikið er tveimur skjöldum.

Þannig sagði Neville Chamberlain forsætisráðherra Breta eftir fund hans og Daladiers hins franska með Adolf Hitler í Munchen 1938: "Herra Hitler er heiðursmaður (gentleman)."

Á þeim fundi fékk Hitler yfirráð yfir Súdetahéruðum Tékkóslóvakíu án þess að hleypa af skoti, og Chamberlain veifaði pappírsblaði við komuna til London um leið og hann sagði: "Friður í Evrópu um okkar daga."

Í árslok útnefndi tímaritið Time Hitler sem mann ársins 1938. 

Heima í Þýskalandi hældist Hitler um við vini sína og fór háðsyrðum um "litla Bretann" og "einskis virði pappírssnifsi hans."  

Og fjórum og hálfum mánuði síðar hafði hann svikið samkomulagið og lagt allt Tékkland undir sig og gert Slóvakíu að "verndarsvæði Þjóðverja." 

"Friður um okkar daga" entist í minna en eitt ár, - heimsstyrjöld skall á 11 mánuðum síðar. 

Þetta og enn verra framhald hefði ekki átt að koma neinum á óvart sem lesið hafði Mein Kampf og fleira, sem frá Hitler kom. 

Hitler baðst aldrei afsökunar á neinu af því. 

Lýðræðið er stórgallað og lýsing Jensens á harmleik fyrir bandarískt lýðræði minnir á hve brothætt það getur verið.  

Sama má segja um alþjóðlega samvinnu og alþjóðahyggju, sem margir fagna nú að hafi misheppnast og sé dauð. 

Harmleikur fyrir bandarískt lýðræði

Of langt á milli lífeyrisþega og stjórnarfólks ríkis í ríkinu.

Ætli það sé ekki liðin um hálf öld síðan farið var að tala um það að allir landsmenn væru í sama lífeyrissjóði og að auka þyrfti lýðræði og gegnsæi í stjórn lífeyrissjóðanna. 

Síðan þá hefur veldi þessara sjóðað margfaldast en ekkert hefur bólað á því að stytta boðleiðirnar á milli þeirra tugþúsunda einstaklinga sem hafa borgað í þessa sjóði í því skyni að geta notið þessara greiðslna síðar þegar komið væri á eftri ár. 

Það hefur komið fram í umræðum um lífeyrismál, að Ísland sé eina landið í okkar heimshluta þar sem stjórnvöld virði ekki eignarrétt þeirra sem skópu hinn mikla auð, heldur telji sér heimilt að vaða í hann að vild og ræna eigendurna beint, auk þess sem önnur ráðstöfun er þess eðlis, að hinn almenni eigandi á enga möguleika á að hafa nein áhrif á starfsemina. 

Sjóðirnir hafa orðið ríki í ríkinun og stjórnendur þeirra ósnertanlegir. 

Er ekki kominn tími til að meira en hálfrar aldar gömul gagnrýni sé tekin fyrir og loksins krufin til mergjar?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Taka þarf afgerandi skref

"Styður þú þrælahald náungans og að hommar og ríkir menn fari til helvítis?"

Sjá má, að vaxandi ýfingar með trúarhópum leiða til æ lágkúrulegri umræðu. Þetta má sjá í tengdri frétt á mbl.is um spurningar, sem pressað er á múslima að svara.

Og viðbrögð ýmissa manna, sem telja sig sannkristna, sýnir velþóknun þeirra á þessu. 

Ef ég væri spurður svona spurninga af því að ég er skráðður í kristnu trúfélagi, myndi ég áskilja mér rétt til að ráða því hvort ég svaraði spurningum af þessu tagi, því að ljóst væri, að tilefni spurninganna væri valdar setningar úr Biblíunni í því skyni einu til að sverta mig og trúarbrögð mín. 

Þar væri um að ræða boðorðið um að girnast ekki uxa, þræl eða ambátt náunga þíns, - heldur ekki konu hans né neitt annað, sem náungi þinn á.  Sem sagt: Forsendan fyrir þessu boðorði er að uxinn, þrællinn, ambáttin og konan séu bein eign náungans.

Sömuleiðis sagði Kristur að auðveldara væri fyrir úlfalda að komast í gegnum nálarauga heldur en ríkan mann að komast inn í himnaríki. Sem sagt: Ríkt fólk fer til helvítis.

Og ekki þarf að fara mörgum orðum um hvað verður um samkynhneigða samkvæmt völdum setningum úr trúarritinu.

Er svona umræða virkilega talin vera á háu plani? 

Múslimar eru spurðir hvort þeir berji konurnar sínar af því að það sé nefnt í Kóraninum.

Með sama hætti mætti spyrja mig, hvort ég umgangist konu mína eins og hvert annað húsdýr, lemji hana með svipu eins og húsdýrið af því að eignarhald á húsdýri og konu er nefnt í sömu setningunni.

Eða lemji konuna eins og íslenskir karlmenn hafa verið fullfærir um án þess þurfa Kóran til þess.

Eða hvort ég styðji það að konur verði sviptar málfrelsi, af því finna má með lúsarleit setningu þess efnis í Nýja testamentinu. 

Múslimi er spurður að því hvort hann sé tilbúinn manndrápa með tengingu við Kóraninn.

Ég gæti verið spurður á móti hvort ég styðji það að kjarnorkuvopnabúr kristinna þjóða, einu þjóðanna sem telja sig verða að geta eytt öllu lífi á jörðinni, verði notuð til þess arna, eða hvort það nægi beita kjarnorkuvopnum að eyða öllum múslimum.  

Gæti líka verið spurður að því hvort ég sé tilbúinn í stríð til að drepa 50 milljónir manna, af því að kristnar þjóðir hefðu drepið þennan fjölda í tveimur heimsstyrjöldum.  

 

   

„Lemur þú konuna þína?“

Norðmenn þeysa langt á undan okkur.

Fréttirnar frá Noregi um að meira en helmingur af sölu nýrra bíla þar í landi séu raf- og tengiltvinnbílar sýnir vel hve órafjarri við erum enn frá því að taka forystu á heimsvísu í því að minnka útblástur gróðurhúsalofttegunda og minnka kolefnisfótspor okkar meira en nokkur önnur þjóð. 

Að vísu hillir nú undir að dreift verði hraðhleðslustöðvum og venjulegum hleðslustöðvum um landið, en sala raf- og tvinntengilbíla er enn langt á eftir því sem er í Noregi. 

Ég var að kynna mér lauslega ástandið eins og það er núna með því að skoða möguleikann á því að aka á rafbíl milli Reykjavíkur og Egilsstaða í gegnum Akureyri. 

Á þeim rafbíl, sem ég hafði til skoðunar, og gæti verið á verði, sem "litli maðurinn" ræður við, verður að vera hægt að komast í rafmagnstöflu sem er þolir 16 amper. 

Hvergi er hægt að finna neinn lista yfir slíka staði þannig að næsta skref, ef tími vinnst til, er að fara hringja út og suður, norður og austur til að komast að því hvort það er á annað borð mögulegt að komast annað hvort norðurleiðina eða suðurleiðina á rafbíl milli Reykjavíkur og Egilsstaða. 

Á meðan fjarlægjast Norðmenn okkur hratt í þessum málum. 

Helmingur raf- eða tvinnbílar í Noregi

"...ekkert öðruvísi en hjá nasistum."

Erdogan Tyrklandsforseti hefur rekið hundruð dómara úr embættum sínum og þúsundir lögreglumanna. 

Viðbrögð hans við uppreisnartilraun í fyrra fela í sér einræðistilburði, sem hafa valdið miklum áhyggum í Evrópu. 

Hann stefnir leynt og ljóst að forsetaræði í Tyrklandi í stað þingræðis og hefur ráðist að fjölmiðlum.

Það kemur því úr nýstárlegri átt þegar hann sakar þýsk sveitarfélög um að beita aðgerðum, sem séu "ekkert öðruvísi en hjá nasistum."

Með því að tala svona og nota þessa samlíkingu lítilsvirðir hann minningu þeirra milljóna sem nasistar kúguðu og myrtu á sínum tíma á ósambærilegum tímum við þá sem nú eru í Þýskalandi.

Erdogan reynir með þessu að leiða athyglina frá eigin ofríkistilburðum og því sem hans eigin landsmenn gerðu í þjóðarmorðinu á Armenum í Fyrri heimsstyrjöldinni.  

Ummæli Erdoğan óásættanleg

Furðufyrirbæri, pólitísk jarðsprengja og því aflagt í frumvarpi stjórnlagaráðs.

Þegar ég var í lagadeild Háskólans fyrir 55 árum undraðist ég og fleiri laganemar ákvæðin um landsdóm í stjórnarskránni og fannst þau furðuleg, því að í því ferli, sem þar var stillt upp, var Alþingismönnum gert að greiða atkvæði um ákærur hverjir á hendur öðrum, sem gætu orðið til sakfellingar og refsingar. Slíkt væri ekki líklegt til góðs árangurs í okkar litla þjóðfélagi.

Eftir því sem árin liðu varð ég æ fráhverfari því að hafa ætti þetta ákvæði eins og einskonar miltisbrand í stjórnarskrá, sem gæti vaknað upp og valdið óskunda hvenær sem væri.

Aðrir töldu að þetta gerði ekkert til frekar en sumt annað forneskjulegt í stjórnarskránni, - þessu hefði aldrei verið beitt og komin væri hefð fyrir því. En hvers vegna þá að hafa ákvæði í stjórnarskrá ef því yrði aldrei beitt?  

Alþingi er vinnustaður, þar sem þingmenn ólíkra flokka verða oft sessunautar árum saman og samstarfsmenn og vinir, þrátt fyrir ólíkar skoðanir, og aldeilis undarlegt ef menn héldu að það yrði til góðs að þeim væri att saman með lögboði til að berast á pólitískum og sakamálalegum banaspjótum. 

Í umræðum hjá stjórnlagaráði var rætt fram og aftur um þetta sérkennilega ákvæði sem mér fannst ekki ganga upp og mælti gegn.

Niðurstaðan varð sú að styrkja frekar önnur almenn ákvæði stjórnarskrár um ábyrgð stjórnmálamanna og embættismanna heldur en að hafa áfram þá jarðsprengju eða miltisbrand í stjórnarskrá, sem ákvæðið forna um landsdóm var og er raunar enn, því miður. 

Ýmislegt fleira er í núverandi stjórnarskrá, sem hefur lengi þurft að lagfæra, en Alþingi, þrátt fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu 2012, heldur áfram við lýði í öþökk þess drjúga meirihluta þeirra, sem tóku þátt í atkvæðagreiðslunni og kröfðu Alþingi um umbætur fyrir bráðum fimm árum. 

Vill leggja landsdóm af

Úrgangur er vaxandi ógn.

"Lengi tekur sjórinn við" var lengi sagt, en nú er það að verða úrelt. Mannkynið umgengst hafið eins og endalausa ruslakistu, sem er rangt. 

Ekki þarf annað en að sjá fuglana á Midway úti í miðju þess úthafs, sem þekur hálfa jörðina, til þess að fyllast hryllingi yfir því sem plastúrgangur og hvers kyns annað drasl frá iðnaði jarðarbúa leiðir í æ ríkari mæli yfir lífríkið. 

Súrnun sjávar og minnkandi æti auk eyðileggingar á kóralrifum er óumdeilanlega af mannavöldum, en fellur enn í skuggann af deilunum um loftslagsvandann. 

Í sambandi við hann hafa sumir gælt við það að láta kjarnorkuver leysa orkuvandann. En þá gleymist, að ef það ætti að verða eina lausnin, myndi það úraníum, sem þarf til, ganga til þurrðar mun hraðar en flestir hafa ímyndað sér. 

Og margfaldur úrgangur frá kjarnorkuverunum yrði sívaxandi vandamál. 

Á heimskautasvæðunum eyðast mörg skaðleg efni margfalt hægara en á hlýjari svæðum. Þungmálmar og eitruð efni eins og PCB hafa komist inn í fæðukeðjuna.  

Bandaríkjaher hefur oft gengið hræðilega illa um á þeim stöðum þar sem hann hefur verið á norðurslóðum. 

Í ratsjárstöðinni á Straumnesfjalli var úrgangi einfaldlega steypt fram af fjallsbrúninni þegar hún var starfrækt þar. 

Mikil málaferli voru í gangi út af ferlegri umgengni hersins við stöðina á Heiðarfjalli á Langanesi og umgengnin við herstöðvarnar á Grænlandi hefur löngum verið gagnrýnd harðlega. 

Ástandið í fjörum landsins er víða ferlegt varðandi hvers kyns úrgang og drasl, sem þar safnast saman. 

Íslenskur skipstjóri á súrálsflutningaskipi, sem rætt var við í blaði álversins í Straumsvík fyrir nokkrum árum, og hefur margra áratuga reynslu af siglingum um öll heimshöfin, sagði að hvergi í heiminum væru skipstjórar eins óhultir við að skola hvers kyns kjölvatni og spilliefni í sjóinn og hér. 

Víða annars staðar, jafnvel í Afríku, lægi missir skipstjórnarréttinda og jafnvel fangelsisdómur við slíku. Ekkert slíkt hér. 

Óli kommi, vitavörður á Horbjargsvita, sagði að auðvaldið myndi drekkja sér í eigin drullu. 

Þegar kommúnisminn féll í Austur-Evrópu, kom hins vegar í ljós, að í þeim löndum voru menn víða komnir miklu lengra í að drekkja sér í eign drullu, svo slæmt var ástandið umhverfismálum þar víða. 

Í skýrslu um ástand jarðvegs skiluðu þrjár þjóðir eystra auðu og reyndu þar með að koma sér hjá því að upplýsa um slæmt ástand hans. 

Það gerðum við Íslendingar líka. Þokkalegur félagsskapur!

Og við létum sem upplýsingar skorti, þótt ÓlafurArnalds, hefði gert rannsókn á þessu ástandi, sem fékk umhverfisverðlaun Norðurlandaráðs! 

Rannsaka yfirgefna herstöð á Grænlandi

Dagurinn orðinn lengri en nóttin.

Þótt vorjafndægur verði ekki fyrr en 21. mars er dagurinn í raun þegar orðinn lengri en nóttin, ef alþjóðleg skilgreining á degi og nótt er notuð. 

Og í gær voru árleg tímamót í því efni, og af því tilefni eru settar hér inn þrjár myndir, teknar á hinum bjarta sunnudegi, sem nú er að kveldi komin. 

Á einni er horft til Móskarðshnjúka, annarri yfir Kollafjörð til Esjunnar, og sú þriðja af speglun góða veðursins í gluggum blokkarinnar, sem ég bý í. 

Sú skilgreining, sem notuð er til dæmis í flugi, miðar við það hvort sólin sé meira eða minna en 6 gráður undir sjóndeildarhringnum. 

Í fyrradag, 3ja mars, komst sólin upp fyrir 6 gráðurnar klukkan 7:43 að morgni, og var sigin niður fyrir 6 gráðurnar klukkan 19:41. Nóttin var sem sagt tveimur mínútum lengri en dagurinn. 

En í gær, 4. mars, komst sóls sólin klukkan 7:40 upp fyrir 6 gráðurnar, en seig niður fyrir 6 gráðurnar klukkan 19:44. 

Dagurinn var sem sagt orðinn 4 mínútum lengri en nóttin og í dag er dagurinn 9 mínútum lengri en nóttin. 

Það hefur verið fallegt og bjart vetrarveður undanfarna daga, en í slíku veðri nýtur birta sólarinnar sín vel, þótt hún sé enn 6 gráður eða minna undir sjóndeildarhringnum. 

Það gerir neðstu myndina svolítið skemmtilega að fjallið, sem sést speglast í efrir gluggaröðinni, er dálítið torkennilegt. 

En það er engin furða, því að þetta speglast á gluggunum og Kerhólakamburinn snýr því öfugt, eða spegilvent, vinstri er hægri og hægri er vinstri.

Hlýnandi veður í kortunum

Fær fólkið hland fyrir hjartað?

"Fréttabörnin", sem Eiður heitinn Guðnason kallaði svo, virðast ekki vita, að ákveðinn vökvi heitir og hefur lengi heitið hland á Íslandi. Einnig þvag. 

Orðið piss er enska og að sjálfsögðu miklu fínna orð yfir hlandið eða keytuna, og þetta pempíulega orð virðist vera að ryðja sér til rúms, og það svo mjög, að í nýrri íslensk-enskri orðabók er það nefnt sem íslenskt orð. 

En hvað er svona slæmt við orðið hland? Eða þvag?

Fær fólk virkilega hland fyrir hjartað ef það sést eða heyrist?

Er alveg vonlaust að hægt sé að bægja þessu enska orði frá og láta það fá hægt andlát? Eða þvaglát, ef ekki vill betur?

Mikið magn af pissi í sundlaugum