Murphy bíður og endurtalningin er skásti kosturinn.

Strax í upphafi hins endemis talningamáls í Norðvesturkjördæmi blöstu við nokkrir kostir í því máli, sem allir voru slæmir, því að lögmál Murphys kveður meðal annars á um það að ef möguleiki sé á hinum verstu mistöku muni þau fyrr eða síðar verða. 

Hér á síðunni var frá upphafi gert ráð fyrir því að sá skásti af mörgum slæmum væri að láta tölurnar og niðurstöðurnar úr endurtalningunni standa. 

Murphys lögmálið hafði lett fram verst mögulegu stöðu í því formi, að hvað sem gert yrði, yrðu afleiðingarnar verstar og langvinnastar í einhverju öðru formi. 

Enginn veit hvað kemur út í endurkosningu og hún ein gæti orðið til þess að hrinda af stað stórri og langvinnri endurkosningabylgju um allt land.  

Ameríkusnobbið teygt upp í lengstu hátíð ársins, fimm Black Friday í röð?

Maður hélt nú að Ameríkusnobbið sem falist hefur í því að hafa tvo ameríska hátíðisdaga í hávegum hér á landi, Black Friday og Cyber Monday, í tilefni af atburði á austurströnd Bandaríkjanna fyrir þremur öldum, sem kom okkur Íslendingum ekkert við, væri búið að ná hámarki. 

En nú er hafið harðsnúin auglýsingaherferð hjá hópi kaupahéðna þar sem því er lýst yfir að á sviði verslunar sé gengin í garð lengsta og mesta hátíðin hér á landi, fimm Black Friday í röð! 

Og hátíðin verður sem fyrr teygð fram á næsta mánudag, Cyber Mondday og dagarnir alls sex. 

Minna má það nú ekki vera¨!

Tregðan gegn notkun bílbelta hefur kostað tugi mannslífa hér á landi.

Tregðan gegn notkun bílbelta hér á landi olli óþarfa seinkun á því að þau yrðu notuð sem skyldi og rannsóknir hefa sýnt að árum saman kostaði þetta andóf 4-5 mannslíd að meðaltali á hverju ári. 

Andófið náði inn á Alþingi í líki undanþága á borð við að á bröttum fjallvegum væri heimilt að vera ekki í beltum vegna séríslenskra aðstæðna. 

Rökin voru viðundur í augum umferðarsérfræðinga erlendis, en hjá Íslendingum lutu þau að því að það væri betra fyrir ökumenn í slíkum aðstæðum að geta opnað dyrnar og kasta sér út til að bjarga lífinu. 

En það að kastast út úr bílum sem velta er sannanlega algengasta orsökin í banaslysunum, sem verða vegna bílbeltaleysis. 

Þetta kemur fram í viðtengdri frétt á mbl.is og á Ólafsfjarðarvegi á sínum tíma kostaði slíkt einnig mannslíf. 

Og brattir fjallvegir eru ekkert "séríslenskt" fyrirbæri. 

Hlífðarpúðar, sem blasa upp i bílum við í árekstrum og veltum auk annarra krafna, svo sem frá evrópsku stofnuninni NCAP, á langstærsta þátt í fækkun alvarlegar slysa hér á landi, en hönnuðir og framleiðendur slíks búnaðar segja, að notkun bílbelta öllum stundum sé forsenda fyrir því að annar öryggisbúnaður bíla virki. 

Eitt lítið dæmi úr ferli síðuhafa. Á rallakstursárunum var keppt í fjögurra punkta beltum í stað þriggja í almennri umferð. 

Eftir þriggja sólarhringa samfelldan akstur í lengsta rallinu, var tilfinnanlega fundið fyrir því þegar farið var yfir í hversdagsakstur með þriggja punkta belti dagana á eftir hve miklu munaði um að fækka festingum beltanna; tilfinningin var sterk öryggisleysistilfinning.   

Ekki í belti og aðkoman hræðileg

Er gamli lykillinn ennþá skástur? "Tölvustýrt "Dekkjaþrýstingseftirlitsstjórnkerfi.""

Hröð framsókn hvers kyns sjálfvirkni og tölvustýrðra lausna er á æ fleiri sviðum. 

En oft hvarflar hugurinn samt að orðum Henry Fords, að það sem er ekki í bílnum bilar aldrei. 

Fyrsta dæmið þegar til dæmis sest inn í bíl, er að opna hann og starta honum í gang / tengja rafaflið. 

En nýjasta dæmið hjá Tesla á sér margar hliðstæður varðandi það að bílar læsi sér sjálfir án þess að menn fái neitt við það ráðið.  

Þekki dæmi um hjón á splunkunýjum bíl, sem hrekkti þau þannig þar sem þau voru á ferðalagi að læsa sér, og eyðilagði það hálfan dag í ferðalaginu og olli miklum vandræðum. 

Meðfylgjandi mynd á að sýna handbók fyrir þriggja ára gamlan bíl í stærðarflokki Yaris, þar sem handbókin hefur bólgnað út í samræmi við allt tölvudótið, sem komið er í bílinn frá því sem áður var. 

Talinn er mikill kostur að ekki þurfi neinn lykil til að opna bílinn og setja hann í gang, en setja má spurningarmerki við það. 

Fyrir um áratug settu BMW verksmiðjurnar í framleiðslu BMW 5, sem fram að því hafði verið talinn í allri fremstu röð bíla, sem stundum eru kallaðir forstjórabílar. 

Bíllinn hafði fram að því fengið fimm stjörnur hjá bílablaðamönnum í Evrópu, en nú brá svo við að þeir voru sammála um það að hann verðskuldaði varla nema þrjár. 

Ástæðan var sú að tölvunördarnir, sem valda einhverjum mestum usla í allri framleiðslu rafeinda- og tölvgeirans, höfðu rétt eina ferðina enn gert akstur bílsins nær óframkvæmanlegan fyrir forstjórana vegna þess að hvaðeina í bílnum var svo flókið, að það þurfti að fara á námskeið í nokkra daga til þess að finna út hvernig ætti að nota allan þennan flókna tölvubúnað. 

Venjulegur meðalmaður, sem ætlaði að fara í fyrsta sinn á bílnum, komst ekki af stað, því að engin leið var að finna út til dæmis, hvernig miðstöðin og útvarpið virkuðu!  

Í bílnum, sem handbókin hér á síðunni fjallar um, er hvergi hægt að finna orðin "tire pressure" og er það í fyrsta sinn í rúm 60 ár, sem slíkt rekur á mínar fjörur. 

Enginn bíll fram að þessu hefur verið svo ódýr eða aumur að þessar upplýsingar hafi skort í handbókum þeirra á þann hátt að hægt hafi verið að fletta því upp í stafrófsröð. 

Í staðinn er greint frá því að í bílnum sé TPMS sem er skammstöfun fyrir Tire Pressure monitoring systemm.  

Já, flott skal það vera. 

Og síðan gerðist það auðvitað að það kom aðvörunarljós á fína tölvuskjáinn í mælaborðinu sem sýndi að það væri of lítill þrýstingur í vinstra framhjólinu. 

Athugun mín sýndi að þrystingurinn var 27 pund, sem er reyndar nóg fyrir keppni í rallakstri, en ekki fyrir þennan bíl. 

Prófað var að pumpa þrýstinginn upp í 32 pund, en tölvustýrða dekkjaþrýstingseftirlitsstjórnkerfið hélt áfram að halda því fram að þetta væri áfram í ólagi á vinstra framdekkinu. 

Í ferð á verkstæði klóruðu menn sér í hausnum, höfðu engar skýringar, en við það að fikta í TPMS hvarf það og hefur ekki sést síðan. 

Eftir sem áður vissi ég ekki í fyrstu hvaða þrýstingur á að vera í dekkjunum, en fór í gagngera leit að því í kvöld.

Og viti menn, þá fundust þessar tölur grafnar inn í talnahrúgu aftast í bókinni undir heildarheitinu "specification", þ.e. "mælitölur".   

En orðið "specification" er hvergi að finna í stafrröðinni þar sem það er auðvitað venjan að finna það orð. 

Og á þessum bíl eru tölurnar 41 pund að framan og 39 að aftan, sem langt, langt fyrir ofan það sem pumpurnar á bensínstöðvunum eru stilltar inn á að fara sjálfkrafa fyrir pumpun. 

Á síðustu árum hefur ráðlagður dekkjaþrýsingur vaðið upp í farartækjum. Ástæðan er eftirsókn eftir sem minnstri orkueyðslu. 

Þetta gerir bílana harðari og hastari í akstri en orkureikninginn lægri.  

Bilun olli Teslu-eigendum vandræðum

Vindorkan leitar á haf út, en á sama tíma eru risaáform á landi hér.

Norðmenn, Bretar og fleiri þjóðir hafa verri reyslu af vindorkugörðum á landi en búist var við. 

Af þeim sökum hafa þeir leitað til hafs með garðana. 

Og fært sig í vaxandi mæli úr sjókvíaeldi yfir í landeldi. 

Á báðum þessum sviðum eru Íslendingar gagnteknir af stórfelldum áformum um tíföldu á orkuframleiðslu á landi í formi vindorkugarða og sömuleiðis margföldu sjókvíaeldi, sem Norðmenn sækja í að eignast hér. 

Tækifæri í vindorku á hafi úti

Er byssan og notkun hennar heppileg sem eins konar þjóðartákn BNA?

Gildi og mikilfengleiki og alhliða notkun byssunnar er sérstaklega stjónarskrárvarin í Bandaríkjunum. 

Upphaflega var þetta ákvæði sett til að réttlæta almenna byssueign í landnemaþjóðfélagi, þar sem veiðar og vörn manna gegn villidýrum og frumbyggjunum, sem hvítir aðkomumenn voru í óða önn að taka landið af var hluti af, voru sjálfsagt réttindamál. 

Nú eru hins vegar aðrir tímar og spurning hvort mesta byggueign, drápstíðni og fjöldi skotins fólks meðal þjóða sé heppilegt fyrirbæri sem eins konar þjóðartákn Bandaríkjanna. 

Biden reiður yfir sýknu byssumannsins

Svefnbarátta varð þæfð...

Svefnráðstefnan varð slævð 

en samt þó allvel æfð

en svo var hún alveg svæfð, 

af sóttvörnunum kæfð.  

Svefnráðstefnu frestað

Vandasamt verkefni að standa rétt við loftslagsyfirlýsingu. Hætta á grænþvotti.

Í umræðum á loftslagsfundi Reykjavíkur, sem nú stendur yfir, hefur komið fram, að það sé alls ekki sama hvernig fyrirtæki og einstaklingara standa er að fá fullnægjandi vottun á því að kolefnisjafnað sé á raunhæfan hátt. 

Því miður sé hætta á svonefndum grænþvotti, að þegar allt sé reikna rétt sé um raunverulega kolefnisjöfnun frá upphafi til enda, gagnsæja og rétt vottaða. 

11 fyrirtæki skrifuðu undir loftslagsyfirlýsingu

5000 megavatta vindorkugarða eins og skot!

Í útvarpsviðtali við Hafstein Helgason fyrir nokkrum dögum sagði hann að drífa þyrfti í því að vindorkubæða Ísland og byrja strax á 5000 megavatta afli, en til samanburðar er afl allra íslenskra vatnsafls- og gufuaflsvirkjana landsins nú um 2200 megavött og aflið, sem íslensk heimili og fyrirtæki nota, um 400 megavött. 

Verði drifið í þessari vindorkugarðabyltingu verður niðurstaðan sú hið fyrsta, að við framleiðum um það bil 15 sinnum meiri raforku en við þurfum til íslenskra heimila og fyrirtækja. Eftir sem áður þó væntanlega ævinlega sagt, að þetta sé gert til að auka afhendingaröryggi fyrir íslensk heimili og fyrirtæki. 

Áhugi Norðmanna á vindorkugörðum á landi hefur minnkað, og sækja þeir nú frekar út á sjóinn. 

Því veldur verri reynsla af vindorkugörðunum  uppi á landi, svo sem vegna fugladráps, hávaða og sjónmengunar. 

Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir ráðherra upplýsti í dag að skoðaður væri sá möguleiki að hafa risa vindorkugarð eða garða úti á hafi hér við land, til dæmis við suðausturland. 

Hin allt að 200 metra háu möstur myndu að vísu keppa um athygli og útsýni við einstæða jöklasýn á þessum slóðum inn til landsins, en slíkir smámunir nunu varla vefjast fyrir mönnum þar frekar en fyrirhugaðir vindorkugarðar við Búðardal, á Laxárdalsheiði og við Garpsdal í Dalasýslu.  

Vindorkan er greinilega á leiðinni ef marka má það, að meðal kaupenda jarðanna undir þær vestra eru jafnvel ráðherrar, fyrrverandi og núverandi. 

Metnaðarfullar hugmyndir um vindorkugarð

Orðið "túristagos" var fyrst notað 1970 og hefur dugað vel.

Snemmsumars 1970 hófst gos í svonefndum Skjólkvíum utan í Heklu, sem þótti koma mjög óvænt, því að Hekla átti sér langa sögu um stórgos, sem komu á allt að aldar fresti, en 1970 voru aðeins 27 ár liðin frá síðasta Heklugosi, sem var stórgos af gömlu gerðinni. 

Öskufall í upphafi gossins barst til norðvesturs yfir Þjórsárdal, en olli einna mestum búsifjum fjær, norður í Húnavanssýslu, þar sem eitrað loft frá Heklu olli veikindum í kvikfénaði. 

En að flestu öðru leyti voru áhrif gossins 1970 að mestu leyti jákvæð, einkum fyrir ferðaþjónustuna. 

Í umræðum um gosið var farið að nota orðið "túristagos" um það fyrirbæri, að þarna var afar aðgengilegt gos með möguleika fyrir venjulega bíla til ferðalaga að gosstöðvunum. 

Uppgangur í ferðaþjónustunni ásamt fleiri atriðum urðu til góðra áhrifa á þjóðarhag um sinn. 

Síðan 1970 hafa komið gos sem kalla má túristagos, og gosin í Eyjafjallajökli og Grímsvötnum, sem ollu miklu tjóni af mörgu tagi, bæði hér á landi og um allan heim, urðu hreinlega til þess að nafn Íslands varð alþekkt um allan heim og skópu fordæmalaust góðæri hér á landi fyrir sagkir margfaldrar ferðaþjónustu fram að covid. 

Eldgosið í Geldingadölum hefur komið eins og hvalreki sem túristagos en þakka má fyrir, enn  sem komið er, að aukin eldvirkni og hugsanlega eldvirknisaldir á Reykjanesskaga hafa enn ekki valdið þeim miklu búsifjum, sem slíkt gæti valdið, ef það gerðist á óhagstæðari stað. 

Eldgosið naut gríðarlegrar athygli