"Aðskilnaðarsinnar" og landareignir ófriðarefni öld eftir öld.

Úkraínustríðið hefði ekki átt að koma eins mikið á óvart og raun var, því að í eðli sínu er þar um að ræða eitt rótgrónasta meginstef óteljandi styrjalda, sem háðar hafa verið í sögu mannkynsins. 

Og afar oft snerist það um þjóðernishugmyndir einstakra þjóðflokka, sem miðuðu tilveru sína við landsvæði og menningararf eins og sögu og tungu. 

Strax í lok 19. aldar voru menn komnir í vandræði við Gyðinga og þeirra Zíonisma, sem höfðu þá miklu styrjaldabók Biblíuna sem helsta leiðarljós, en þar var órofið meginstef útlegð Gyðingaþjóðarinnar frá "Fyrirheitna landinu," sem þá bar heitið Palestína.  

Í umræðum ráðamanna þáverandi stórvelda var í fullri alvöru farið að ræða um það að úthluta Gyðingum Úganda til eignar og afnota.  

Af því varð þó ekki og í framhaldinu beindist hugur Zíonista fyrst og fremst að Palestínu og hefur öll tilvist Gyðingaþjóðarinnar beinst að því að ná undir sig Fyrirheitna landinu öllu.

Áður hefur nafnalisti með heitum svonefndra "aðskilnaðarsina" verið rakinn hér á síðunni, og var nafnalistinn sjaldan eins stór og í Versalasamningunum 1919. 

Úr Austurríki-Ungverjalandi kvörnuðust ný ríki, þar sem raðað var í sumum tilfellum upp á nýtt í ríki, sem voru samsett af ríkjum "aðskilnaðarsinna", svo sem Tékkóslóvakía. 

Landvinningar Adolfs Hitlers lutu að því að eyða því ríki, og 15. mars 1939 lýsti hann því yfir að "Tékkóslóvakía væri ekki lengur til."

Þýskumælandi 14 milljónir í Súdetahéruðunum sameinuðust þá Þýskalandi og Pólland nældi sér líka í sneið fyrir sig.

Athyglisvert er, að í ræðu Pútins við innrásina í Úkraínu notaði hann svipaða lýsingu og Hitler við að sýna fram á að Úkraína væri í raun ekki og hefði aldrei verið raunverulegt ríki með tilsvarandi þjóð. 

Á Krímskaga og í Donbass hluta landsins væru rússneskumælandi minnihlutar "aðskilnaðarsinna" sem ættu fullan rétt á að verða sjálfstæð ríki eða jafnvel hluti af Rússlandi. 

Nýjasta málið af þessum toga er tilvist Kúrda í fimm ríkjum í Miðausturlöndum, sem blandast inn í stækkun NATO.  

Að þessu leyti eru þeir aðskilnaðarsinnar í fimm löndum, eilíft nútíma þrætepli, sem virkar truflandi á skipun landamerkja og alþjóðastjórnmál.

Sjálfstæði Íslands 1918 snerist um okkur sem þjóð "aðskilnaðarsinna" frá Danmörku. 

1918 var fest í Sambandssáttmálann, að eftir 25 ár gætu Íslendingar fengið "aðskilnað" frá konungssambandinu Danmörk-Ísland. 

Sjálfstæðisbarátta okkar kostaði ekkert mannslíf og er það alveg einstakt.  

Vill stóran hluta Úkraínu og löngu stríði spáð

Meðal annars að baki þrjú flugtök í Reykjavík með 177 um borð.

Þegar Kárahnjúkavirkjun var í smíðum bauð Landsbankinn, aðal viðskiptabanki Landsvirkjunar, helstu viðskiptavinum sínum þrívegis í dagsferð á virkjanasvæðið og var flogið austur á smekkfullri Boeing 757 þotu frá Reykjavík, en notuð Fokker-vél með gesti frá Akureyri.  

Boeing 757 hefur þann kost fram yfir 737 að flatarmál vængjanna er þriðjungi meira og er hún því ótrúlega öflug í flugtökum og lendingum, einkum þegar hægt að komast af með miklu minna eldsneyti en nota þarf á löngum millilandaflugleiðum.  

Þar að auki eru nútíma þotuhreyflar svo miklu hljóðlátari en eldri hreyflar, að af ber. 

757 lék sér svo að þessu verkefni, að enga athygli vakti á sinni tíð. 

Raunar hafði önnur farþegaþota, sem tók 88 í sæti, verið notað allt að því daglega á vellinum,  

Það var BAE 146 fjögurra hreyfla þotan, sem notuð var hér árum saman í Færeyjaflugi og nánast enginn varð var við þegar hún hóf sig til flugs eðe lenti á Reykjavíkurflugvelli. 

Fljúga Boeing 757 til Akureyrar og Egilsstaða

Engin flugvélahjólför?

Það var sennilega fjölbreyttari umferð um Surtsey fyrstu árin en flestir halda. 

Astæðan er sú, að fyrstu árin var reynt að hafa eyjuna eins ósnortna og hægt var svo að hægt væri að rannsaka sem best landnám plantna og dýra á henni.  

Eftir gosið var mögulegt að lenda þar gúmbátum í fjörunni á sandtanga, sem var á henni að norðanverðu, og fór síðuhafi eina slíka ferð út í eyjuna ásamt Árna Johnsen og Guðlaugi Friðþórssyni. 

En auk þess var þessi fyrstu ár notuð lítil tveggja sæta skammbrautarflugvél TF-REB, af gerðinni Piper PA 18 Super Cub til að ferja menn og búnað í vísindaleiðöngrum milli lands og eyjar, og flaug síðuhafi slíka ferð þangað. 

Með árunum minnkaði tanginn vegna brims, en hugsanlega hefur síðasta ferð flugvélar út í Surtsey verið flogin 1986 á fjögurra sæta flugvél af gerðinni Cessna 182 Skylane, TF-FRÚ. 

Það var einungis mögulegt í hvössum norðaustan vindi að lenda þar, en rétt meðan staldrað var örstutt við og vélinni komið í flugtaksstöðu, lægði vindinn um helming. 

Spennandi bið og von að að hitta á hviðu og það, að vindurinn var aðeins meiri nokkrum metrum ofar heldur en alveg niðri við jörð. 

Um leið og flugtak yrði hafið, yrði ekki aftur snúið, þetta voru á að giska 60 metrar. 

Smá auka gustur lyfti henni á bláenda flugtaksbrunsins stutta, og augnabliki síðar svo mikill vindur að vélin stóð næstum upp á endann í klifri sínu.  

Enda aðeins einn maður um borð, auk lágmarks eldsneyti.  

Spurningunni um flugvélahjólför var fljótsvarað á árunum 1970 til 1986. 

Hin gríðarlega veðrun sem hin afskekkta eyja var þekkt fyrir, afmáði jafnóðum öll spor, sem voru á sandtanganum, sem hvarf síðan sjálfur að mestu. 

Gengu fram á áratuga gamalt fótspor

Aðflugsskilyrðin eru helsti ókostur Akureyrarflugvallar sem varavallar.

Frá Íslandi eru um 1300 kílómetrar til næstu landa með nothæfa millilandaflugvelli. 

Vogar í Færeyjum eru út úr þeirri mynd. 

Á meginlandi Evrópu eru í mesta lagi örfá hundruð kílómetra á milli gnægðar af fullkomnum og stórum völlum. 

Af þessu leiðir, að varaflugvellir fyrir Keflavíkurflugvöll hér á landi hafa afgerandi þýðingu. 

Reykjavíkurflugvöllur er bráðnauðsynlegur ef vél missir út hreyfil í flugtaki á <Keflavíkurflugvelli í lélegum skilyrðum þar, sem eru oft í þykkri súld og þoku stundum nothæf fyrir flugtak, en ófær fyrir lendingu.

Vegna skjóls frá Reykjanesfjallgarðinum eru veðurskilyrði á Reykjavíkurflugvelli oft betri og stutt að fara til varaflugvallarlendingar, en slíkt sparar líka nauðsynlegt eldsneyti miðað við að fara til Akureyrar eða Egilsstaða. 

Styttra er að fara til Akureyrar, en á móti kemur, að erfitt getur verið að komast þar inn á afli eins hreyfils, vegna hárra fjalla og þrengsla og hindrana af þeirra völdum. 

Á hinn bóginn eru flestir innviðir í þessu öðru stærsta borgarsamfélagi landsins öflugir, þótt dregist hafi úr hömlu að bæta og auka aðstöðuna á flugvellinum sjálfum.  

Egilsstaðavöllur er hins vegar 50 prósent lengra í burtu, svo að valið milli þriggja varaflugvalla hér á landi, Reykjavíkur, Akureyrar og Egilsstaða, má ekki vera minna. 

Og engan þeirra má vanmeta hjá þjóð, sem á allar sínar samgöngur við uumheiminn í aðeins tveimur gerðum þeirra, flugi og siglingum, en er án hinnar þriðju gerðar, landsamgöngunum. 

Enn hallar mikið á Egilsstaðaflugvöll að flestu leyti, brautarlengd, stærð flughlaðs og fleira, sem alltof lengi hefur verið vanrækt.  

 

Sneru við vegna slæms skyggnis

Hvernig er þyrlusnauða þjóðin búin undir risaóhapp á risaskipi?

Þegar Kaninn var enn og hét hér á Keflavíkurflugvelli hafði hann að lágmarki til afnota fimm björgunarþyrlur á Vellinum.  

Að meðaltali þarfnast hver þyrla margfalt meiri tíma í viðhald og dvöl á jörðu niðri en flugvélar af svipaðri stærð,  og þetta eiga allir að vita og vita allir í þyrlurekstri; ja; nema Íslendingar. 

Raðamenn hér, í krafti sinnuleysis kjósenda, komast upp með það að geta engan veginn melt þá staðreynd að reksturskostnaður hverrar þyrlu er margfalt meiri en reksturskostnaður hverrar flugvélar af svipaðri stærð. 

Þessi margnefnda staðreyn fer inn um annað eyrað og út um hitt áratugum saman. 

Hafsvæðið umhverfis Íslands, efnahagslögsagan, eða auðlindalögsagan, sem kalla mætti björgunarsvæði okkar, er tugum sinnum stærra en flestra annarra þjóða.  

Fyrir liggur æ verri staða í björgunarþyrlurekstri okkar miðað við sífellda fjölgun stórskipa á okkar hafsvæði, risastórum skemmtiferðaskipum með tugi þúsunda samtals innanborðs. 

Við ættum að eiga nóga peninga til að standa eins og menn að þessu; peninga sem við græðum á ferðum þessara skipa í kringum landið.  

Hvenær ætla menn að skilja, að við fáum engu um það ráðið hvenær stórslys verður á hafinu á sama tíma og ástandið er eins og það varð fyrir nokkrum dögu, að engin þyrla verður tiltæk?

Á virkilega að bíða eftir því?

Skemmtiferðaskip sigldi á ísjaka

Fyrir hverja er Bílastæðasjóður og hverjir eiga hann?

Svarið við þessari spurningu sýnist vera það, að íbúar Reykjavíkur eigi Bílastæðasjóð og að sjóðurinn starfi fyrir þessa eigendur.  

En tvenns konara atvik í samskiptum við sjóðinn er hægt að nefna sem vitni um, að það sjónarmið sé algengt að Bílastæðasjóður eigi að þjóna duttlungum og valdafíkn starfsmanna og veita þeim ánægju af þeirri gerð.  

Hér skal annað málið nefnt.

Þegar fyrsti rafbíllinn kom í stóra blokk fyrir fimm árum leist fólki misvel á hann, enda erfitt í fyrstu að finna heppilegan stað fyrir slíkt farartæki. 

En fyrir einskæra heppni fannst lítill grjótstallur við litlar kjallaratröppur niður í geymslurými, sem var eins og hann hefði verið hannaður fyrirfram fyrir þennan litla bíl, er meira að segja vel stærri en bílkrílið, en á myndinni af bílnum, sést, hvernig bílastæðiin við blokkina eru sérmerkt með bláu merki sem einkastæði íbúanna. 

Pallurinn var og er inni á lóð blokkarinnar, og hægt var að leggja hleðslusnúruna beint úr nefi bílsins niður lóðréttan vegg, og innan við dyr í 220 volta innstungu.

Þessi, að því er virtist endanlega lausn, fékk góðan hljómgrunn, einkum vegna þess, að með því að rafbíllinn stæði þarna tók hann ekkert bílastæði við blokkina frá öðrum bílum, og kostnaðinn við þessa einföldu tengingu borgaði eigandi bílsins.sjálfur. 

En Adam var ekki lengi í paradís. Dag einn um hádegisbil var kominn miði á glugga bílsins, þar sem krafist var ellefu þúsund króna sektar! 

Á yfirborðinu var gefið upp ferli til að vísa svona málum til sérstakrar skoðunar, en í samræðum við fólkið á þeim bæ kom fram ótrúlegur hugsunarháttur. 

Þær upplýsingar fengust, að svo vel stæði nefnilega á að í samræmi við ný umferðarlög hefði gefist tækifæri til að semja nýja reglugerð, sem tryggði, að ef sektin yrði ekki greidd, hefði Bílastæðasjóður heimild til að gera bílinn upptækan með lögregluvaldi hvenær sem væri sólarhringsins!

Og ekki bara það, svo vel vildi nú til að sjóðurinn hefði heimild til að láta fjarlægja og gera upptæka alla bíla í Reykjavík, sem stæðu á einkalóðum fyrir framan bílskúra!

Gaman! Gaman! Að geta fengið að gera reglugerð að ítrasta geðþótta og krækja í heimild til eignaupptöku í raun!   

Þótt eigendur blokkarinnar stæðu með rafbílseigandanum í þessu máli, skipti eignarhald húsfélagsins á grjótstallinum litla, sem enginn maður hafði stigið fæti sínum á, engu máli;  niðurstaðan varð því öruggur sigur Bílastæðasjóðs og lausnin fólst í því að rafbíllinn smái stæði jafnan á einhverjum af merktu stæðunum við blokkina og tæki þar með að óþörfu stæði frá einhverjum öðrum bíleiganda og meira að segja stæði, sem væri tvöfalt stærra en sá litli þurfti.   

Nú má sjá í viðtengdri frétt á mbl.is að Borgarlögmaður telji sig knúinn til þess að taka fyrir eins konar herferð Bílastæðasjóðs á hendur fötluðum.

Það þykir eðlilega frétt en kemur ekki öllum á óvart. 

 

 

 

 

Bílastæðasjóður brýtur á fötluðum

Tímamótin 1989 þegar tölvukubburinn blotnaði í Þórsmerkurferð.

Þegar talað er um "tíu ára gat í þekkingu og þjálfun" er það matsatriði hvort gatið sé ekki miklu eldra, jafnvel þrjátíu ár. 

Þær eru margar, bilanirnar, sem eru minnisstæðar áttræðra, en ein þeirra er kannski einna minnisstæðust; sú fyrsta, sem varð eingöngu svo illskeytt, vegna þess að slíkar bilanir voru nýlunda á þessum árum. 

á leið inn í Þórsmörk á nýlegum Jeep Cherokkee jeppa, steindrapst á bílnum eftir akstur yfir á í sumarvexti. 

Fréttaferðin varð þar með ónýt, því að nú tók við margra klukkustunda bið eftir einhverjum, sem gæti komist að því, hvað væri að. 

Þrautreyndir bifvélavirkjar stóðu og klóruðu sér í skallanum þangað til einn þeirra kvað upp úr með það að með útilokunaraðferð bærust bönd að sérstökum tölvukubbi, sem stjórnaði vinnslu vélarinnar. 

Afgangurinnn af ónýtum vinnudegi fór í að mæla sér mót við bifvélavirkja frá Reykjavík, sem kynni til verka á þessu nýja sviði og kom austur. 

Þegar hann var kominn með puttana í málið tók viðgerðin hálftíma. 

Líklega er rétt að bilið á milli þeirra, sem kunna skil á nýjustu breytingunum á bílum og hinna, sem enn eru ekki komnir á hið nýja stig, hafi breikkað. 

Það má líka orða það í hina áttina; að um sé að ræða bilið á milli þeirra sem enn kunna til verka, til dæmis í sambandi við bíla með gömlu blöndungunum frá þeim tíma, sem enn var sjaldgæft að sjá bílvélar með beinni innspýtingu. 

Tíu ára gat í þekkingu og þjálfun

Þenslan komin aftur tvíefld.

Þenslan hér á landi, sem náði hámarki árið 2018, hvarf gersamlega í covid, en hefur nú lifnað svo hressilega við, að til vandaræða hefur komið.  

Umferðin um Keflavíkurflugvöll er komin í methæðir, og af afspurn af ferðalögum til útlanda og heim er alls staðar sama viðkvæðið; margra klukkustunda tafir á flugvöllum bæði hér og erlendis og fréttir af örtröð á ferðamannastöðum berast úr öllum áttum, bæði frá útlöndum og héðan að heiman. 

Öll gistirými á Vestfjörðum seld, metsala á hjólhýsum o. s. frv. 

P.S. Nú síðast bættist við fréttin um heilan flokk stúlkna, sem átti flugfar til Madridar til þess að komast þaðan í lest til San Sebastian til keppni á stórmóti eftir áralangar æfingar, en fluginu var seinkað fyrst í tvígang og því síðan aflýst og þar með gríðarleg og langvinn vinna stórs hóps fólks gert ónýtt.  

San Sebastian er í norðausturhorni Spánar í Baskalöndunum og vaknar spurningar um tvennt; í fyrsta lagi að fara jafn seint af stað í jafn þýðingarmikið og langt ferðalag og að haga sér eins og flugfélagið gerir. 

 

Íbúar björguðu tónleikum Emilíönu Torrini

Musk hefur séð hann svartan fyrr. Hvimleitt séríslenskt mat á rafbílum.

Elon Nusk hefur búið við nær samfelldan fréttaflutning af yfirvofandi gjaldþroti vegna fjármálalegra hremminga allt frá því er hann hóf framleiðslu á bíl, sem var 100 prósent hannaður fyrir að ganga fyrir rafmagni og engu öðru. 

Hundrað árum fyrr voru margir vantrúaðir á kenningu Henry Ford um að með því að einfalda bíla sína og framleiðsluaðferðina við þá auk þess að lækka söluverð þeirra margfaldlega væri hægt að gera Ford T að almenningseign. 

Enn er haldið fast við það hér á Fróni að telja hybrid-bíla til rafbíla og fullyrða, að þeir gangi fyrir rafmagni, jafnvel þótt hvergi sé hægt að setja rafmagn á þá. 

Síðuhafi veit um dæmi þess að keyptir hafi verið slíkir bílar í góðri trú á þá fullyrðingu, að þeir þyrftu ekki utanaðkomandi rafmagn, heldur framleiddu það sjálfir og notuðu síðan sama rafmagnið aftur og aftur!  Og afleiðingin orðið sú, að bílarnir urðu stopp vegna bensinleysis, því að sama raforkan er ekki notuð aftur og aftur, heldur aðeins 8 prósent hið mesta.!

Fengin er út sú tala í skýrslum um bílainnflutning, að 20 prósent innfluttra bíla séu rafbílar með því að kalla þá nýorkubíla.

Hæpið er líka að setja tengiltvinnbíla á sama stall og 100 prósent rafbíla, því að séu eigendur tengiltvinnbíla latir við að nota hleðslustððvar eða þeir aka mikið utan þéttbýlis, getur megnið af orkunotkuninni falist í því að aka á orku frá jarðefnaeldsneyti.  

 

Verksmiðjur Tesla tapa milljörðum dala

Las Vegas var breytt úr rándýrri lúxusborg í ódýra fjölskylduvæna borg.

Þegar ferðast var um Bandaríkin 1968 var sólarhrings dvöl með einni svefnnótt fjórum sinnum dýrari en í nokkurri annari af þeim fimm borgum, sem komið var til í hálfs mánaðar ferð. 

Þá þegar var bara það dýrasta á boðstólum hvað snerti skemmtikrafta, svo að það var farið bæði á tónleika hjá Fats Domino og sýningu hjá Milton Berle. 

Borgin var fræg fyrir spilavíti og hjónavígslur vegna lipurra laga um það efni. 

Þrjátíu árum síðar hafði orðið gagnger byltin hvað snerti verðlagið. Yfirvöld borgarinnar höfðu ákveðið að breyta algerlega um stefnu, og það skilaði sér meðal annars í miklu ódýrari gistingu og raunar hræóyrri skammt utan við borgina. 

Borgin er engri lík þarna úti í eyðimörkinni og í henni eru eftirlíkingar af frægustu byggingum heims eins og Pýramidunum, Eiffelturninn, Bridge of London, - nefndu það. 

Þarna eru háðir helstu bardagar í hnefaleikum; þarna komu Elvis og allir til að brillera, já það eru engin takmörk fyrir viðburðum á heimsmælikvarða. 

Vegas: Leikvöllur fyrir lífskúnstnera