Þegar lúmskasta hálkan var á "besta staðnum"?

Ég er einn hinna fjölmörgu, sem eyða hátíðunum beinbrotnir. Nærri má geta hve óskaplega varlega ég hef orðið að ganga um svona á mig kominn ef ég hef neyðst til að vera á ferli utanhúss.

Nánast fikra mig áfram skref fyrir skref, því að ekki er sett gips á axlarbrot, heldur er höndin höfð í fatla og því má maður alls ekki við öðru falli.

Þegar ég ég þurfti að fara í eftirlitsmyndatöku á bráðamóttöku Landsspítalans á Fossvogi 16. desember kom þessi að því er virtist sjúklega varúð sér vel, því að á bílastæðinu um 20 metra frá dyrum móttökunnar reyndist vera lúmskasta hálkan sem ég hef lent í í vetur, - ósýnileg, gagnsæ, örþunn flughálka, dem ekki var stætt á.

Sennilega vegna sparnaðar í hálkuvörnum, eins og á víðast við.

Undir venjulegum kringumstæðum hefði ég flogið þarna á hausinn. En sjúkleg varúð forðaði mér frá því.

Það eina jákvæða við það að láta hættulegustu hálkuna í borginni viðgangast einmitt á þessum stað, var að varla var hægt að finna skárri stað til að beinbrotna úr því að hvergi var styttra að fara undir læknishendur!

Sem að vísu gagnaðist lítt einnmitt þennan dag, þegar samvæmt fréttum fjölmiðla, var lengsta biðin á bráðamóttökunni vegna sparnaðar í rekstri spítalans! 

Mestöll hálkan, sem nú fer senn að verða mánaðar gömul, varð til á þeim sólarhring í byrjun mánaðarins, sem vegna sparnaðar var ekki settu sérstakt átak í gang í þeirri forvörn að ryðja öllum snjónum burtu strax áður en hann þjappaðist niður í umferðinni og varð að glæra svelli sem áratuga reynsla sýnir að getur þolað ótrúlega marga hlákudaga án þess að gefa neitt eftir. 

  .

 

Mikið um beinbrot í hálkunni

Þrautskipulögð innrás inn í Evrópu?

Nú má sjá því hampað á netinu, og vitnað í forseta Tékklands, að flóttamannastraumurinn inn í Evrópu sé skipulögð innrás múslima til þess að taka völdin í álfunni.

Harla óvenjuleg verður sú birtingarmynd hennar sem blasir við á ströndum grísku eyjanna þar sem flóttafólkið berst drukknandi fyrir lífi sínu.

Sérkennileg er líka "skipuleg innrás" þar sem meira en 90 prósent innásarhersins er á flótta á milli múslimskra landa sunnan Miðjarðarhafsins.

Þegar gluggað er í bók Páls Baldvins Baldvinssonar um stríðsárin og aðrar heimildir frá þeim tíma blasir við kunnuglegt orðalag um flóttamannastraum þess tíma, sem teygði anga sína til Íslands.

Í honum sáu menn lymskulega ógn Gyðinga við hinn "hreina kynstofn og þjóðerni Íslendinga".

Taka má margar setningar og heilu greinarnar og skipta út orðunum Gyðingar og setja inn orðið múslimar í staðinn, og yrðu þær þá fyllilega nothæfar í umræðuna í dag.

Það tókst að hrinda meintri innrás Gyðinga inn í landið að stórum hluta á árunum 1938-40, enda talið að með því að drepa Krist og trúa bara á Gamla testamentið en ekki á Nýja testamentið, kenningar Jesú um kærleikann, mannúð hans, mildi og umburðarlyndi, færðu Gyðingar inn í landið varasöm trúarbrögð framandi og foneskjulegs menningarheims fólks, sem væri ógn við íslenskt þjóðerni og hinn hreina norræna kynstofn.   

  

Heyrðu öskur fólksins í sjónum

"Klakinn" stendur fyrir sínu.

Marga hef ég heyrt amast við því að fólk noti heitið "klakinn" yfir landið okkar. Finnst það óvirðulegt og jafnvel niðurlægjandi.

Ég fékk ákúrur hjá sumum hérna um árið fyrir lagið "Heima á klakanum".

Hvaða viðkvæmni er þetta?

Klaki er eitt af þeim orðum, sem notað er yfir fyrirbrigðið ís, og landið heitir Ísland, en það sýnir hve ísinn, klakinn, frerinn, hjarnið, skarinn og svellið voru ofarlega í huganum hjá þeim, sem gáfu þvi þetta réttnefni, sem er afar gott vörumerki fyrir þjóð, sem selur matvöru.

Það þarf ekki annað en að líta út um glugga dag eftir dag, viku eftr viku og jafnvel mestallan veturinn til að sjá hve viðeigandi það er að kenna landið við ísinn og klakann. 

Vara við flughálku um allt land

Hver sagði: "Menn biðja ekki um fátækrastyrk að gamni sínu"?

Það þarf enginn að halda að menn geri það almennt að gamni sínu að biðja um fátækrastyrk handa sér og sínum til að geta lifað. Flestir þeir sem hafa neyðst til að biðja um opinbera hjálp hafa gert það út úr sárri neyð."

Hver skyldi hafa sagt þetta í ræðu á opinberum vettvangi?

Ólafur Ragnar Grímsson í nýjársávarpi fyrir nokkrum árum?

Ekki orðrétt svona, heldur talaði um að þetta fyrirbrigði, fátækrahjálpin, væri þjóðarskömm.

Hann orðaði þetta heldur ekki orðrétt ekki svona fyrir nokkrum dögum þegar hann heimsótti fátækrahjálpina og fékk skömm í hattinn fyrir ummæli sín þá frá Bjarna Benediktssyni.

En hver sagði þá þessi orð sem eru höfð orðrétt eftir hér á undan?

Svar: Bjarni Benediktsson.

Ha?

Já, í ræðu á fundi hjá Verði, félagi Sjálfstæðismanna í Reykjavík.

Ha? Hvenær?

18.janúar 1939.

En hann var löngu ófæddur þá.

Já, en afabróðir hans, þá upprennandi forystumaður Sjálfstæðisflokksins, sagði þetta í fyrrnefndri ræðu fyrir tæpum 77 árum.

Ekki friður fyrir símum og spjaldtölvum.

Stundun tökum við varla eftir því þegar bylting á sér stað á einhverju sviði. jafnvel þótt hún sé bæði mikil og hröð.

Ein þeirra stendur nú yfir og teygir sig yfir á fest svið mannlegs lífs og samskipta, en það er snjallsíma- og spjaldtölvubytingin.

Lítið dæmi: Veitingahúsin. Á litlum veitingastað í þorpi norður í landi kvartaði veitingamaðurinn yfir því fyrra hve afköst við þjónustuna færu minnkandi vegna þess að gestir létu snjallsímana taka upp mikinn tíma við borðin á kostnað alls annars.

Til dæmis færi vaxandi hluti af vinnu þjónustufólks í það að tska myndir af gestunum og borðhaldinu á síma hvers og eins og fólk væri mun lengur en áður að ákveða hvað það ætlaði að borða.

Þetta virðist alþjóðlegt fyrirbrigði því að systir mín sem býr í Stokkhólmi og hefur áratuga reynslu af veitingarekstri dró í símtali við mig í gær upp ófagra mynd af þvi hvernig símarnir séu á góðri leið með að umturna samskiptum fólks á sænskum veitingastöðum. 

Danir snúa aftur í raunheima

Stórvirki Hugos viðeigandi burðarás jóladagskrár.

Vesalingarnir eftir Victor Hugo eiga sérstakan sess í æskuminningum mínum, enda var tæplega fjögurra klukkustunda leikgerð Gunnars Hansens kraftaverk á hinu litla leiksviði Iðnó og ógleymanleg lífsreynsla 12 ára stráks að vera trúað fyrir mikilvægu hlutverki í svona stórvirki.

Bók hefur þann kost fram yfir leikhús eða kvikmynd að hún býður upp á miklu meira rými en hin tvö listformin, en á móti hafa leikgerð og kvikmynd meiri áhrifamátt til túlkunar og flutnings.

Takist vel til í kvikmyndargerð með hámarks nýtingu tónlistar er varla hægt að komast lengra í áhrifamætti en þegar vel tekst til um sérstaklega samda og flutta tónlist eins og í söngvamyndinni, sem var viðeigandi burðarás jóladagskrár Sjónvarpsins.

Siðferðileg viðfangsefni Vesalinganna eru stór, sígild og ævinlega tímabær, enda snúast þau um grunngild mannlegs samfélags. 

 

Grundvallarmannréttindi.

Hver er ég? Hverra manna er ég? Hvaðan kem ég?  

Þessar spurningar eru grundvallarspurningar varðandi mannréttindi allra jarðarbúa sem leíta á huga margra en er stundum erfitt að svara.

Ástæðurnar fyrir því að ekki fást svör geta vera afar misjafnar, enda djúpar tilfinningar sem geta gert sum málin flókin og erfið fyrir málsaðila, svo að stundum verða þau illleysanleg.

Eftir hlýtur þó að standa að réttur hvers og eins til að fá svör við fyrrgreindum spurningum er slíkur grundvallarréttur að hann hlýtur að vega þyngst. 

 

 

Hlógu og grétu til skiptis

"Hátíðirnar".

"Litla jólabarn" gæti verið yfirskrift myndarinnar af þessu nýfædda stúlkubarni, sem gladdi langömmu, langafa og alla aðra í heimsókn í kvöld.

Íslendingar eiga annað dýrnætt hugtak, "yfir hátíðirnar", sem spannar tímann frá Þorláksmessu 23.  desember til þrettándans 6. janúar, eða minnst 16 daga.

Við tölum um, hvar við ætlum að vera "yfir hátíðirnar."

Með óskum um gleðileg jól er hér ljóð við samnefnt lag sem Sinfóníuhljómsveit Íslands, Þóra Einarsdóttir og Stúlknakór Reykjavíkur flytja á nýjum hljómdiski.

 

HÁTÍÐIRNAR.  

 

Þau verða svo ljúf, þessi jól!

Þessi gleði´er við völd fram á þrettándakvöld

því að hækka fer sól.

Það er ljúft, það er svo kátt um hver jól! 

 

Fyrst á aðfangadagskvöld hátíð hefst

er við Heims um ból syngjum og bjöllunum klingjum

og gleði´okkur gefst

og í huganum er hann allra efst.

 

Eftir það sérhver dagur er dýrlega fagur

svo dátt fram á þrettándakvöld.

Og á jólatrésböllum við tápmikil tröllum

þótt tíðin sé rysjótt og köld.

 

Það er svo skemmtilegt á gamlársdag

þegar fólk kemur saman við gleði og gaman

og glaðbeittan brag.

Það er svo skemmtilegt á gamlársdag.

 

Og við sjónvarp og brennur þá gerum við glennur

og gleðjumst við létt gamanmál,

já, með álfum og tröllum, sem ofan af fjöllum

þá arka og kveikja sitt bál.

 

Það er ljúft, já, það er kátt um hver jól.

Fram á þrettándakvöld þessi gleði´er við völd

þegar hækka fer sól.

Það er ljúft, það er svo kátt, -

það er ljúft og kátt og svo dátt.

Það er ljúft og það er svo kátt þessi jól! 

 

 

 

    

Jólasaga sem á erindi við þig

Jólakortafæð þessi jól.

Þessi jól verða dálítið sérstök hjá mér að því leyti til að í fyrsta skipti get ég ekki sent jólakort með handskrift minni á umslagi og korti af þeirri ástæðu að hægri höndin er ekki nothæf þessar vikurnar´vegna axlarbrots.

Mér er því vandi á höndum, en einhendi mér í það að senda kæra jólakveðju til allra vina og vandamanna í jólakveðjum Ríkisútvarpins ásamt mynd af  í skini desembersólarinnar fyrr í vikunni á Móskarðshnjúka og Skálafell.

 

 

Einmanalegt um jólin

Var að senda sms þegar hann axlarbraut frænku mína.

Síðustu 18 dagar hafa fært mér talsverðan lærdóm um axlarbrot af ýmsum gerðum, þvi að ég hef hitt furðu marga sem hafa axlarbrotnað, þótt ég hafi af skiljanlegum ástæðum verið mun minna á ferðinni en ég er vanur.

Afleiðingarnar af þessum brotum geta treinst yfir langan tíma, því að yfirleitt er ekki hægt að nota gips til að halda hinum brotnu beinum í skefjum, heldur verður að nægja að setja öxlina í fatla, en það skapar möguleika á því að brotið sé á hreyfingu fyrri hluta þess tíma, sem það er að gróa.

Ef það dugar ekki verður að grípa til annarra ráða, svo sem að negla viðkomandi bein.

Frænka mín ein axlarbrotnaði fyrir átta mánuðum og er enn ekki búin að jafna sig.

Ástæða slyssins var athyglisverð.

Hún kom akandi á bíl sínum í átt að umferðarljósumþ þar sem rautt ljós hafði kviknað og stöðvaði bíl sinn.

En næsti bíll á eftir henni stöðvaði ekki, heldur var honum ekið aftan á bíl frænku minnar af þvílíku afli að hún axlarbrotnaði illa og glímir enn við afleiðingarnar af þvi.

Orsök þessarar óvenjulega hörðu aftanákeyrslu reyndist vera sú að ökumaðurinn var í óða önn við að senda smáskilaboð!

 

Í símanum og ók næstum á lögreglubíl