Trump vill ekki taka börnin frá foreldrunum en gerir það samt.

Nokkurn veginn svona hafa yfirlýsingar Donalds Trump verið um það, sem mannréttindastjóri Sameinuðu þjóðanna, Melanie forsetafrú og ráðamenn annarra ríkja, þeirra á meðal utanríkisráðherra Íslands, hafa talið ganga í bága við barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna og mannréttindasáttmála. 

Raunar eru Kanar ekki aðilar að barnasáttmálanum, svo að Trump getur þess vegna gert hvað sem honum sýnist í þeim efnum og hafa miklir aðdáendur hans og fylgismenn hvatt hann til þess hvika hvergi í því að aðskilja börn innflytjenda frá foreldrum sínum af fyllstu hörku. 

En nú hefur forsetinn allt í einu lofað að grípa til aðgerða til að koma í veg fyrir að fjölskyldum innflytjenda til Bandaríkjanna verði sundrað og börn tekin af foreldrum og hlýtur slíkt að verða valda hörðum íslenskum fylgjendum aðskilnaðarstefnu Trumps miklum vonbrigðum, sem hafa farið mikinn í dag um "misskilning Fréttablaðsins."

Þessir Trumparar segja að stefna hans hafi verið skýr og vitna í forsetann, sem hefur sagt að hann vilji ekki taka börnin frá foreldrum sínum en verði að gera það.  

 

„Ég mun skrifa undir eitthvað“

Mikilsvirði fyrir okkur.

Það er mikilsvirði fyrir okkur sem þþóð þegar nafn einsog Christiano Ronaldo lendir neðar á lista yfir bestu menn HM fran að þessu en nafn Hannesar Þórs Halldórssonar. 

Og Alfreð Finnbogaon fylgir fast á eftir. 

Þeir áttu óaðfinnanlegan leik, sem er nokkuð, sem erfitt er í knattpyrnu á stærsta móti knattspyrnunnar. 

Segja má að Hannes hafi ekki eitt einasta feilspor í leiknum. 

Tveir Íslendingar á topplista BBC

Utan þjónustusvæðis netsins, - eins og læstur inni í skáp.

Þetta pár á sér stað á litlum bletti utan þjónustusvæðis netsins, þar sem síðuhafi er staddur. A slíkum stað finnur maður hve langflestir eru háðir netinu og eins og búnir að fara inn í skáp þegar komið er út fyrir. 

Meira um það þegar komið verður á betri stað núna á eftir. 

Endalaus framþróun drónabyltingarinnar?

Mikið lifandi skelfing hefði maður getað sparað sér mikla fyrirhöfn, peninga og tíma ef drónarnir hefðu verið komnir til sögunnar í kringum 1970. 

Áratugum ssman var rembst við að taka loftmyndir úr flugvélum, sem helstu urðu geta boðið upp á sömu möguleika og þyrlur, sem voru svo margfalt dýrari, að þær komu ekki til greina. 

Það var hægt að teygja sig í átt að þyrlueiginleikum með því að fljúa á eins manns 120 kíló opnu fisi, "Skaftinum" en nú hafa drónarnir einfaldlega falda í sér möguleika, sem eiga eftir að ganga að nær öllum öðrum möguleikum dauðum.  

Því að drónabyltingin er líklega rétt að hefjast og á eftir gríðalega framþróun og möguleika á mörgum sviðum 

Leystu mannshvarf með hjálp dróna

Gervigreindin, bæði stærsta framfaraskrefið og mest ógnin?

Svokölluð gervigreind fer senn að taka við af kjarnorkuvígbúnaði þjóðanna sem mesta ógnin við tilveru mannkynsins, en hefur þó það fram yfir kjarnorkuvopnin, að í gervigreindinn felst líka einhvert mesta framfaraskrefið, öllu heldur gerbylting, sem er í gerjun. 

Nú þegar eru komnir gervigreindarróbotar sem leysa þúsund sinnum flóknari vandamál en mannsandinn getur leyst en stefna í að verða gæddir forrituðum tilfinningum, sem sem vilja og eigingirni, sem gætu orðið mannkyninu dýrkeypt ef ekki er farið að með gát. 

IBM þróar vélmenni sem rökræðir við fólk

Sumir vildu heimsyfirráð, en Trump er sagður vilja geimyfirráð.

Í myndinni Einræðisherran eftir Charlie Chaplin er frægt atriði þar sem hinn alráði leikur sér að draumsýn sinni um heimsyfirráð að því að sparka og slá upp í loftið léttri, stórri hnattlíkansblöðru. 

Ef ég mann rétt endaði atriðið snögglega þegar blaðran sprakk. Myndin var háðsádeila á Adolf Hitler og forspá Chaplins reyndist rétt. Tilraun Hitlers til að gera Þýskaland mikilfenglegt á ný með beitingu hervalds fór í vaskinn.  

Napóleon var grunaður um að stefna að heimsyfirráðum og sömuleiðis Stálín varðandi heimsyfirráð kommúnismans. 

En þetta eru allt smámunir miðað við það sem hermt er nú að Donald Trump setji fram, að sem hluti af stefnunni "to make America great again" skuli stefnt að því að Bandarríkin verði alráð í geimnum og beiti til þess hervaldi. 

Um það hefur hingað til verið samkomulag að geimurinn sé utan landamæra einstakra ríkja, en nú kann að verða breyting á því.

Alheimurinn allur eins og hann leggur sig, ekkert smáræði það.  

Ágæt byrjun fyrir Trump í æfingum hans við að rifta alþjóðasáttmálum gæti verið að ná Suðurskautslandinu undir Bandaríkin og sjá hvernig það gefst.

Fundur Gorbatsjof og Reagans fór út um þúfur vegna ágreinings um áætlanir um geimvarnakerfi Bandaríkjamanna, en sú áætlun var oft nefnd Stjörnustríðsáætlunin. 

Síðan eru liðin 32 ár og aldrei varð neitt úr þessu stjörnustríðsbrölti og Kalda stríðið endaði með falli Sovétríkjanna. 

 

 

Trump vill stofna geimher

Allt er til í Rússlandi og Ameríku?

Það hefur stundum verið sagt að lítil takmörk séu fyrir því, hvaða fyrirbrigði í mannlífinu og þjððfélaginu séu að finna í hinu gríðar stóra og litríka samansafni fólks sem býr í Bandaríkjunum. 

Öfgarnar fari oft langt fram úr hugmyndafluginu hjá venjulegu fólki. 

En þetta virðist líka geta átt við langviðáttumesta ríki veraldar.

Rússinn Vasilihj Utkin er greinilega einn af þeim stóryrtu og ofsafengnu fjölmiðlamönnum sem elska að ganga fram af sem flestum til þess að verða í miðpunkti umtals og hávaða. 

Í þeim efnum láta þeir sig engu varða hve langt sú steypa og ofsi getur leitt, sem til þarf. 

Fróðlegt er að sjá, hvernig hann tönnlast aftur og aftur á sama ruglinu um Ameríkuferðir Leifs Eiríkssonar, Þorfinns Karlsefnis og Bjarna Herjólfssonar.

Og virðist þar á ofan ekki hafa hugmynd um ferðir norrænna manna allt til Svartahafs upp eftir fljótum Rússlands og Úkraínu.

Fúkyrðaflaumur af því tagi sem hann stundar er að engu hafandi sem betur fer.  

 

 

Íslend­ing­ar komu til að eyðileggja fót­bolt­ann

Gerir það Bandaríkin "mikilfengleg" að vera viðundur í mannréttindamálum?

Fróðlegt væri að telja þá alþjóðlegu sáttmála upp, sem Bandaríkin virða ekki eða eru ekki aðilar að.

Kemur þá fljótt í ljós að þetta ríki, sem hefur notið þess lengi og fengið þakkir fyrir að hafa verið í brjóstvörn ríkja lýðræðis og mannréttinda, hefur nú ekki aðeins sniðgengið suma helstu alþjóðasáttmála á þessu sviði, heldur hefur nú forseta, sem beinlínis rýfur fyrri samninga landsins og efnir til illinda, óróa og ófriða á alþjóðavettvangi. 

Undantekning um þessar mundir er vináttufaðmlag Trumps við einræðisherra í ríki einhverrar mestu kúgunar og harðræðis meðal þjóða, - að vísu af illri nauðsyn. 

Getur valdið óbætanlegu tjóni

Tvær þjóðir til sjós og lands?

Þjóðhátíðardagurinn og íslenska landsliðið efla samstöðu og samheldni þjóðarinnar og má ekki gera lítið úr því. 

En tekur við mánudagur þar sem grár hversdagsleikinn og klofningur sækja að, því að um margt má segja, að tvær þjóðir búi í landinu, hvað snertir kjör og aðstæður. 

Hluti þjóðarinnar lifir og hrærist í öðru hagkerfi en hinir, sem lifa í krónuhagkerfinu, með allt öðrum vöxtum og lakari kjörum, ekki aðeins í tekjum, heldur einnig í möguleikum á ávöxtun peninganna. 

Hluti af því kom upp á yfirborðið þegar Panamaskjölin urðu lýðum ljós. 

Þeir stóru verða stærri en hinir smáu er hlunnfarnir og þeim haldið niðri á hinn fjölbreytilega hátt skerðingu tekna og lífeyris. 

Þessi tvískipting er bæði til sjós og lands eins og glöggt kemur fram í gjánni á milli stórra og smárra útgerða. 

Hið hlálega og raunar dapurlega er að stórútgerðirnar nýta sér bágindi hinna smáu til þess að halda áfram að raka að sér gróða á þeim forsendum, að séu veiðigjöld ekki lækkuð verulega yfir alla línuna, fari allt í kaldakol hjá smærri útgerðunum og á smærri útgerðarstöðunum. 

Kvótinn var upphaflega sannkallaður gjafakvóti, sem fékkst ókeypis og hefur aldrei verið borgaður eigendunum, þjóðinni, til fulls. 

Tilvist litlu þorpanna og litlu útgerðanna allt í kringum landið er ekki aðeins mál sjávarútvegsins, heldur eru hinar dreifðu sjávarbyggðir dýrmætar fyrir ferðaþjónustuna og ímynd, sjálfsvitund og menningu þjóðarinnar, sem ásamt einstæðri náttúru gefur hundruð milljarða af sér í hinum nýjsprottna höfuðatvinnuvegi þjóðarinnar.  

 

Rekstur smárra útgerða erfiður

"Þau eru súr", sagði refurinn. Og Messi líka.

Hvorki Lionel Messi né Christiano Ronaldo á EM 2016 eru menn til að taka þeirri útreið sem þeir hafa fengið hjá íslenska landsliðinu af þeirri reisn og sanngirni, sem ætlast verður til af afburða mönnum eins og þeim. 

Þeir sýna jafnvel hroka og yfirlæti eins og Ronaldo gerði. 

Bvorugur þeirra áttar sig á þeirri staðreynd að Íslendingar hafa ýmist unnið sigra á bestu landsliðum heims eða náð jafntefli vegna þess að þeir eru með eitt af fáum landsliðum í svona keppni, sem skorar mörk í hverjum leik. 

Og ekki bara það, heldur sést þegar yfir leikur Íslendinga og Argentínumana í gær er skoðaður, að Íslendingar fengu alveg jafn mörg og góð tækifæri til að skora mörk og Argentínumenn. 

Það hefðu þeir ekki fengið ef þeir hefðu "ekki gert neitt" eins og Messi sagir. 

Messi getur ekki kvartað yfir neinu misjöfnu hvað varðar það, hvernig íslensku leikmennirnir gátu með útsjónarsemi og skipulagi haldið honum niðri án þess að sækja neitt að honum né beita hann minnsta fautaskap. 

Um þetta gildir gamla máltækið þegar refurinn sagði um berin: "Þau eru súr". 

Það gildir einu hve mikinn hluta leiktímans liðsmenn í liði spila boltanum á milli sín án þess að nokkur broddur sé í spilinu. 

Það eru martækifærin og skoruð mörk sem gilda, og í því standa Íslandingar jafnfætis liðum frá þúsund sinnum fjölmennari þjóðum. 

 

„Ísland gerði ekki neitt,“ sagði Messi