Nýjar og þó gamlar upplýsingar: Frá byrjun minnst tveir sæstrengir.

Nú kemur það upp úr dúrnum, að það yrði ekki aðeins vegna "afhendingaröryggis" sem leggja þyrfti tvo sæstrengi til Íslands, heldur kom það strax fram fyrir aldarfjórðungi að sæstrengirnir yrðu að vera tveir af öðrum orsökum. 

Það var nefnilega í tíð Sighvats Björgvinssonar sem iðnaðarráðherra í stjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks 1991-1994 undir forsæti Davíðs Oddssonar sem sæstrengsmálið kom fyrst upp.

Sighvatur átti ásamt þáverandi orkumálastjóra Þorkatli Helgasyni viðræður við Breta um málið, og kom þá í ljós, að af tæknilegum og öryggislegum ástæðum yrðu strengirnir að vera tveir og samliggjandi. 

Það yrði nauðsynlegt vegna segulsviðsins, sem svona strengur skapar, og getur meðal annars valdið truflunum i öðrum lögnum í sjó. 

Tveir samliggjandi strengir myndu upphefja segulsviðið hjá hvor öðrum og slíkt fyrirkomulag væri skilyrði fyrir raforkuflutninga í því mikla mæli, sem fyrirhugaðir væru.

Þetta snertir tæknisviðið, en það er síðan hluti af afhendingarörygginu að rafmagnsflutningarnir fari fram nógu langt frá hvor öðrum, eru strengirnir orðnir fjórir alls.  

Þegar þetta lá fyrir, töldu talsmenn Íslendinga á þessum tíma sjálfhætt af hálfu Íslendinga í sæstrengsmálum og var málið þar með úr sögunni þá. 

Koma nú í huga síðuhafa ummæli úr Gísla sögu Súrssonar, þegar þessu atriði er bætt við tveggja sæstrengja rökin, sem nefnd eru í næsta bloggpistli á undan þessum. 

Orðin í Gísla sögu voru sögð úti í Hergilsey, þar sem Gísli hafði platað eftirleitarmenn sína með því að fara í klæði svonefnds Ingjaldsfífls. 

Þannig slapp hann í bát í fylgd ambáttarinnar Bóthildar frá eftirleitarmönnunum, en það var skammgóður vermir, því að þegar fjandmenn Gísla komu í land í eynni, gengu þeir fram á Ingjaldsfíflið, sem var í lautu að bíta "gras. Þá hrutu þessi orð af vörum leitarforingjans ef rétt er munað hjá mér:

"Bæði er nú að mikið er sagt frá fíflinu Ingjalds og deilist það nú víðar en við hugðum."

Já, bæði er nú að mikið er talað um sæstrenginn ráðamanna og deilist hann nú víðar en við hugðum. 

 

 

 

 

 

     

Engin ólga í flokknum vegna orkupakkans

"Ekki spurning um hvort, heldur hvenær sæstrengur verður lagður."

Í upphafi skyldi endinn skoða, segir máltækið.  Orðin í fyrirsögn bloggpistilsins mælti forstjóri Landsvirkjunar á ársfundi hennar fyrir nokkrum árum, án þess að svo virtist sem fjölmiðlar tækju eftir því. 

Var þó búið að nefna þetta áður, en ekki alveg svona skýrt og skorinort. 

Hann nefndi sæstreng í eintölu, en hefði einnig getað nefnt það að engin þjóð í norðanverðri Evrópu setur öll eggin í sömu körfuna í þeim efnum, heldur eru strengir yfir til annarra þjóða að minnsta kosti tveir ef hafa á svonefnt "afhendingaröryggi" í heiðri. 

Eðli málsins samkvæmt er það misjafnt hvort strengirnir eru jarðstrengir, sæstrengir eða blanda af hvoru tveggja; afhendingaröryggið verður að hafa forgang. 

Það lítur hins vegar skár út að nefna aðeins einn streng, vegna þess hve dýr hann yrði hátt í þúsund milljarða, en það kallar á stórfelldar virkjanaframkvæmdir ef framtakið í heild á að borga sig. 

Túrbínutrixið, að fjárfesta svo mikið í upphafi, að ekki verði aftur snúið, heldur verði að leggja út í miklu meira, blasir við í þessu efni. 

Þeir, sem kunna að malda í móinn þegar strengur númer tvö verður settur á dagskrá, verða sakaðir um að vilja öryggisleysi í þessum efnum og eyðileggja möguleikana á tryggu raforkukerfi landsins. 

Svona til upprifjunar, var túrbínutrixið fyrst notað 1970, þegar stjórn Laxárvirkjunar lét strax panta túrbínur í margfalda stækkun virkjunarinnar án þess að hafa samið við landeigendur eða gengið til fulls frá smíði virkjunarinarinnar og drekkingu Laxárdals, og fyrir hendi lá stórkarlaleg áætlun um að veita hinu auruga Skjálfandafljóti yfir í Kráká og þaðan niður í Laxá og neðsta hluta Mývatns. 

Þegar Mývetningar andmæltu þessum áformum voru þeir sakaðir um að valda Laxárvirkjun tjóni vegna þess kostnaðar sem þegar væri búið að leggja í vegna virkjunarinnar og gerðar Gljúfurversvirkjunar. 

Trixið var aftur notað þegar búið var að eyða milljörðum í undirbúnin Fljótsdalsvirkjunar í lok síðustu aldar, en síðan var látið koma í ljós að álver í Reyðarfirði myndi ekki bera sig nema það yrði þrefalt stærra og fengi orku frá margfalt stærri Kárahnjúkavirkjun með margfalt verri og neikvaðari umhverfisspjöllum. 

Og síðan notað þegar hafnar voru álversframkvæmdir í Helguvík og stefnt að álveri á Bakka við Húsavík. 

Sturla Böðvarsson, sem nú vill að endirinn sé í upphafi skoðaður, var Alþingismaður á þessum árum og kannast vafalaust vel við þetta allt. 

Hann nefnir, að Landsvirkjun sé enn við sama heygarðshornið og vitað er um handsal forsætisráðherra Íslands og Bretlands um sæstreng fyrir nokkrum árum og um undirbúningsráðstafanir öflugra fjárfesta um hann. 

Óforsvaranlegt að samþykkja orkupakkann

Veðjað á gleymsku kjósenda og tvöföldun orkuframleiðslunnar.

Í skoðanakönnun um orkupakka þrjú eru þeir þrefalt fleiri aem eru mjög andvígir innleiðingu orkupakkans heldur þeir sem eru mjög fylgjandi. 

Þeir, sem ætla að keyra orkupakkann í gegn á Alþingi, ætla að láta ágjöf í bili ekki koma í veg fyrir það, því að þeir muni, eins og svo oft hefur gerst áður, beita svipuðum aðferðum og hafa oft verið notaðar áður með árangiri, að handvelja hentuga meðmælendur, á borð við þá, sem nú dúkka upp;  standa af sé óróa innan flokka og treysta á hefðbundna gleymsku kjósenda þegar kemur að því að það verði kosið og búið er að finna nógu mikið að smjörklípum til að taka athyglina. 

Þeir, sem ætla sér að hagnast á komandi virkjanaæði og tveimur sæstrengjum, vita vel, í hverju þeir eiga að fjárfesta.  Það sýna hundraða milljarða fjárfestingar þeirra í landareignum og virkjanaáformum um allt land. 

Þeir vita vel af þeirri stefnumörkun ráðamanna að tvöfalda orkuframleiðsluna á áratug.  

Nú þegar er jafnvel búið að kaupa upp jarðir, sem liggja á virkjanasvæðum vatnsfalla, sem eru í verndarflokki, því að það var létt verk á sínum tíma að aflétta friðun á Kringilsárrana eftir þörfum þegar Kárahnjúkavirkjun var gerð, og ekki þarf nema að náttúruverndarfólk þrýsti á að setja Skrokköldu í verndarflokk til þess að því er hótað að með því verði opnað Pandórubox. 

Og tveir ráðherrar á lýstu því yfir hér um árið, að friðanir yrðu að víkja fyrir virkjunum ef ráðamenn teldu þeirra þörf. 

 

Helmingur andvígur orkupakkanum

"Stjórnskipuleg óvissa". Líka stjórnmálaleg pressa varðandi Noreg og ESB.

Friðrik Árni Friðriksson Hirst sagði í samtali við mbl.is að því fylgdi "stjórnskipuleg óvissa" að innleiða 3. orkupakkann eins og nú væri ætlunin. 

Baudenbacher bætti um betur í Íslandsheimsókn sinni og sagði, að aðalatriðið væri stjórnmálaleg óvissa varðandi ESB og Norðmenn. 

Hann benti á að stærð Norðmanna í EFTA væri yfirþyrmandi og nú yrði ekki um lagalega dómstólaleið að ræða eins og varðandi Icesave á sínum tíma. 

Úr þessu er aðeins hægt að lesa eitt: Það er mikil pressa í gangi, sem ekki hefði verið, ef við hefðum farið strax inn á þá leið 2017 að ganga tryggilega frá hnútum í gegnum sameiginlegu EES nefndina. 

Við eigum þó enn völ á því að ákveða að fara þá leið núna, þó seint sé, og þótt það verði gert undir þrúgandi pressu ESB og Norðmanna. 

Það er nú eða aldrei eða hvað?. Hvers vegna að draga þetta?  Fyrr eða síðar kemur að því. Lagið "it´s now or never" var spilað núna rétt áðan í Óskastundinni í útvarpinu. 

Orkupakkinn bæti samkeppnisumhverfi

Alveg hliðstætt við ölvun en viðgengst í raun.

Vinur minn ók fyrr í vetur að gatnamótum og stöðvaði bíl sinn, vegna rauðs umferðarljóss. 

Hann sá þegar hann leit í baksýnisspegil að bíll kom á miklum hraða aftan að hónum í nokkur hundruð metra fjarlægð og nálgaðist hratt. 

Án þess að vinur minn fengi nokkra rönd við reist ók þessi aðvífandi bíll beint aftan á hann, eyðilagði bílinn í hörðum árekstri og veitti vini mínum hálsáverka, svo að hann gekk með hálskraga á eftir. 

Frænka mín lenti í sams konar árekstri fyrir nokkrum árum og axlarbrotnaði svo illa, að hún glímdi við afleiðingarnar í meira en ár á eftir og nær sér sennilega aldrei. 

Sjálfur var ég á rafreiðhjóli í upphafi árs og mætti þar manni á rafreiðhjóli, sem tók fyrirvaralaust upp á því að sveigja í veg fyrir mig, svo að ég axlarbrotnaði og skaddaðist á hné í árekstrinum. Hann hafði verið að lesa á mæli án þess að fylgjast hjólastígnum framundan. 

Þetta er ný og hraðvaxandi orsök umferðarslysa hér á landi og það er bara yppt öxlum yfir því, þótt verið sé að myndast við einhverja sekt. 

Og meira að segja því andmælt í athugasemd hér á síðunni að athugun Samgöngustofu á þessum nýja vanda sýni, að þessi orsök alvarlegra slysa og banaslysa sé orðin tíðari en slík slys af völdum ölvuaraksturs.

Öðru máli gegnir greinilega í Bretlandi. Þar er stórstjarnan David Beckham staðinn að notkun farsíma undir stýri án þess að nokkurt slys hljótist af, en missir ökuréttindin í hálft ár.

Þetta var að vísu vegna þess, að hann fékk sex punkta fyrir þetta brot, og hafði áður fengið sex punkta fyrir hraðakstur, 95 km hraða í stað 30, en 12 punktar samtals leiða af sér ökuleyfissviptingu í Bretlandi. 

Spurningar vakna um það, af hverju sé ekki takið harðara á og fylgst betur með snjallsímanotkun undir stýri hér á landi. 

Og hvers vegna harðari viðurlög liggi við ölvunarakstri en sjallsímanotkun, þótt snjallsímanotkunin sé engu skárri, jafnvel verri.  

 

Gamla sagan um ugluna og ostbitann. "Fallega ... flugið tók..."

Á æskuárum las maður ævintýrið um ugluna, sem tók að sér að skipta ostbita á milli tveggja dýra, sem rifust um hann, og hafði uglan þá aðferð að hefja skiptastarfið með því að skipta bitanum í tvo misstóra bita. 

Við þetta jókst ósættið, svo að uglan bauðst til að skipta bitanum aftur. 

Hún tók væna sneið af stærri bitanum til að minnka hann, en stakk jafnframt það sem hún sneyddi af og stakk upp í sig. 

Aftur varð ósætti um skiptinguna, svo að uglan gerði aðra tilraun og notaði á ný sömu aðferð og fyrr, að taka sneið af þeim bita sem nú var orðinn stærri og stinga afgangs bitanum upp í sig. 

Enn varð ósætti og aftur lék uglan sama leikinn nokkrum sinnum þangað til sáralítið var orðið eftir af upprunalega ostbitanum. 

Þá var dýrunum nóg boðið og kröfðust þess að fá bitann til sín. 

En því neitaði uglan; sagðist eiga kröfu á launum fyrir skiptastarfið og stakk því sem eftir var upp í sig. 

Fáir íslenskir skiptastjórar komast svona langt, en ef þeir eru iðnir við að fá skiptamál í hendurnar á löngum ferli, gætu þeir notað afbrigði af aðferð uglunnar. 

Um miðja síðustu öld kom sýslumaður nokkur sér upp stærsta bókasafni landsins í einkaeigu, og var pískrað um það og dylgjað hvernig hann hefði farið að við að safna bókunum, allt ósannað í því efni.

Þegar hann hvarf loks á vit feðgra sinna varð samt til visa, sem varð landsfleyg, svohljóðandi, nema að í stað nafns eru hér settir stafirnir Xx:  

 

Fallega Xx flugið tók; 

fór um himna kliður. 

Lykla-Pétur lífsins bók 

læsti í skyndi niður. 

 

Við fráfall þekkts vinar míns og flugstjóra um síðustu aldamót, sem hét sama eigin nafni og sýslumaðurinn, kom síðuhafa í hug svipuð vísa, af því að talað var um flug í skiptastjóravísunni. 

Flugstjórinn hafði skrifað metsölubók um ævintýralega ævi sína þar sem hann komst á ótrúlegan hátt lifandi í gegnum þátttöku í Orrustunni um Bretland jafnframt því að ganga hressilega um gleðinnar dyr, enda var þessi flugstjóri einhver mest heillandi persónuleiki sem ég hef kynnst.  Vísan er svona: 

 

Fallega Xx flugið jók

í faðm á eilífðinni. 

Lykla-Pétur ljóskur tók 

og læsti í skyndi inni. 

 

Mér fannst ekki hægt að lofa þessari vísu um flugmann að verða til nema láta vísuhöfundinn sjálfan fá svipaða umsögn í eftirmælavísu um veikleika hans sjálfs þegar hann sneri tánum upp: 

 

Fallega Ómar flugið tók; 

fór um himna kliður. 

Lykla-Pétur Prins og Kók

í panik læsti niður.  

Ófremdarástand vegna eftirlitsleysis

Afneitunin tekur á sig grátbroslega mynd.

Afneitun margra á loftslagsvandanum og ástandi lofthjúpsins virðist óhagganleg, á hverju sem gengur. 

Þannig hefur sama kortið af þróun mála í 600 milljón ár verið birt aftur og aftur, þótt línurnar í línuritinu séu svo þykkarg; önnur 300 þúsund ára þykk, og hin 200 þúsund ára þykk, að methraða vöxtur co2 síðustu áratugina getur ekki sést, heldur drukknar inni í hium breiðu línum. 

Þegar línuritið, þrátt fyrir stöðugar ábendingar um gagnsleysi þess, er sýnt einu sinni enn með sömu umælunum um lægsta magn co2 í 600 milljón ár, er hnykkt á þeim með því að sýna tvö línurit í viðbot, annað með hita og co2 í 800 þúsund ár á Suðurskautslandinu, en hitt með co2 og hita á jörðinni allri. 

En bæði ritin sýna það sama:  methraða co2 og hita upp á við síðustu áratugi, svo að línan kemst í methæð og orðin "now" sýna þessa methæð greinilega! 

Svo mikill er vaxtarhraðinn, að hann æðir upp úr myndinni! 

Ritin sýna nokkuð lægri topp á fyrrnendum gildum fyrir 150 þúsund árum, áður en menn komu til sögunnar, og þessi gildi hafa því ekkert gildi fyrir mannkyn, sem ekki var til á þeim tíma. 

Stundum má efast um hvort það eigi að vera að standa í því að fást við að andmæla svona málflutningi, en það virðist vera stór hópur fólks, sem trúir því sem er endurtekið nógu oft og staðfastlega. 

Bjartur dagur fyrir ensku knattspyrnuna.

Það er mikill sigur fyrir upprunaland nútíma knattspyrnu að það skuli verða tvö ensk knattspyrnulið sem leika til úrslita í meistarakeppni Evrópu. 

Enska knattspyrnan hefur gengið í gegnum súrt og sætt um dagana og var til dæmis niðurlægð í tveimur landsleikjum við Ungverja á sjötta áratug síðustu aldar þar sem þeir ensku biðu afhroð og voru meira að segja rassskelltir á heimavelli, með 6 mörkum gegn 3, þar sem sjöunda markið var dæmt af vegna meintrar rangstððu, sem var dæmd vegna þess að dómarinn áttaði sig ekki á hinu hraða spili Ungverja.

Tjallinn reis úr öskustó 1966 með því að hampa heimsmeistaratitli, þeim eina í sögu þeirra. 

Að vísu eru liðin í ensku deildinni með erlenda leikmenn innanborðs, en úrslitaleikurinn núna á milli þeirra styrkir þá sem halda því fram að enska deildin sé sú erfiðasta og sterkasta í heimi.  

Grét og gat varla talað í leikslok

En hvað þetta hefur breyst lítið í 65 ár!

Ég man þá tíð þegar ég var rúmlega fermdur að gefnar voru út dægurlagaplötur þar sem vinsælar íslenskar söngkonur sungu dúetta með karlsöngvurnum. 

Litla samfélagið okkar logaði af kjaftasögum um þessi meintu "pör" enda, þótt það fjaraði undan sögunum þegar enda aldrei hægt að finna fót fyrir neinum af þessum gróusögum. 

Nú ber svo við að í afar naumt skömmtuðum viðtalstíma Julian Assange í bresku fangelsi fá tvær persónur úr vinahópi hans að tala við hann samtímis. 

Viðtalið tekur á Pamelu Anderson og af göngu hennar með hughreystandi Kristni eru dregnar hinar glannalegustu ályktanir, enda forn fegurðarfrægð Pamelu í þáttunum um fáklæddu strandverði enn í minnum höfð hjá mörgum. 

Já, það er eins og ekkert hafi breyst hér uppi á skerinu á þessu sviði síðan 1954. 
Hvílíkt dejavu!   

Pamela Anderson og Kristinn Hrafnsson?

Mjög gott og lofsvert framtak en hrekkur þó skammt.

Það eru afar góðar siðrænar fréttir að verið sé að þróa aðferð við Hellisheiðarvirkjun sem bindur koltvísýringinn, sem þar fer út í loftið. 

Þar með er ráðist að hluta til að rótum útblástursvandans, sem eftir sem áður fer vaxandi, vegna þess að aðalorsökin er vaxandi útblástur, byggður á óstöðvandi neyslufíkn og bruðli núlifandi jarðarbúa.

Tölurnar, sem nefndar eru, eru aðeins brot af vandanum. Útblástur meðalbíls sem knúinn er jarðefnaeldsneyti, er meira en tvö tonn á ári, en þau umræddu tíu þúsund tonn, sem nefnd eru í tengri frétt á mbl.is samsvara útblæstri fimm þúsund bíla. 

Í landinu eru hins vegar meira en 200 þúsund sem eru í landinu. 

"Á skal að ósi stemma" sagði Þór og átti við það, að árangursríkara sé að ráðast að upptökum vaxtar en afleiðingum hans, árangursríkara að ráðast að meginrótum vandans en afleiðingum hans.  

 

Koltvísýringur orðinn að grjóti á 2 árum