Íslenskan er grunnur sjálfsmyndar og sjálfstæðis þjóðarinnar.

"Land, þjóð og tunga, þrenning sönn og ein..." orti Snorri Hjartarson, og lýst með því á rökvísan hátt þeirri keðju sem ekki má rofna, enda er engin keðja sterkari ein veikas þti hlekkurinn.  

Í öllu því ógnarflæði enskunnar sem flæðir yfir allt þjóðlífið eins og risavaxin flóðbylgja af hafi eru teiknimyndir og aðrar myndir frá Dysney eins og dropi í hafið, en engu að síður afar mikilvæg viðleitni til að varðveita þá þrenningu og einingu, sem land, þjóð og tunga eru, en þar er íslensk tunga grunngildi í sjálfsmynd og sjálfstæðis þjóðarinnar og íslenskri menningu. 

Disney svarar kalli menntamálaráðherra

Efling Alþingis er nauðsynleg fyrir lýðræðið.

Steingrímur J. Sigfússon talaði um styrk og eflingu Alþingis í síðustu eldhúsdagsumræðu sinni í kvöld og er það vel, því að Alþingi er hornsteinn lýðræðisins á Íslandi, hvort sem fólk hefur litla trú á getu þess í augnablikinu. 

Í starfi stjórnlagaráðs var lögð áhersla á að tryggja öfluga stöðu þingsins gagnvart framkvæmdarvaldinu og tryggja með því grundvöll stjórnar landsins sem eru lýðræði og þingræði.

Það felst meðal annars í að auka völd og styrk þingnefnda og forseta þeirra og því að ráðherrar geti ekki gegnt samtímis starfi þingmanns og ráðherra.   

Í núverandi stjórnarskrá eru enn leifar úr úreltum ákvæðum um valdmörk forseta, þings og ríkisstjórnar, sem gætu orðið umdeilanleg. 

Hinsta eldhúsdagsræða Steingríms

"Hnjúkurinn gnæfir..."og það nægir til að gera gagn.

Hvannadalshnjúkur hefur lengi verið nafn, sem er aðallega þekkt fyrir að á kolli hans er hæsti staður á Íslandi, 2110 metra yfir sjávarmáli. 

Fyrir um 20 árum fór að verða aukinn áhugi á Öræfajökli, einkum vegna skipulagðra ferða með fjallgöngufólk upp á hann.  

Hróður hnjúksins hefur aukist jafnt og þétt og ganga upp á hann hefur reynst mikilsverð uppörvun fyrir æ fleiri, eins og til dæmis nú á dögunum þegar fjöldi kvenna klifu hann með glæsibrag til þess að efla bæði andlegan og likamlegt styrk sinn. 

Nú hefur Dagur B. Eggertsson borgarstjóri bæst í hóp hnjúksfara, sér til allsherjar styrkingar eins og lýst er í frétt um það, og er ástæða til að óska honum til hamingju með það og senda honum úr heimasmiðju upphaf lagsins og ljóðsins "Hnjúkurinn gnæfir", sem finna má á Spotify. 

 

HNJÚKUINN GNÆFIR.

 

Hnjúkurinn gnæfir, til himins sig teygir

hamrahlið þverbrýnt, ísað stál. 

Ógnfagur rís hann, ögrandi þegir, 

inn í þig smýgur hans seiðandi mál. 

 

Bjartur sem engill andartak er hann, 

alheiður berar sig blámanum í;

á sömu stundu í fötin sín fer hann; 

frostkalda þoku og óveðursský. 

 

Hvers vegna´að klifra´hann?

Hvers vegna´að sigra´hann?

Hvers vegna öll þessi armæða´og strit?

Hví ertu, góði, að gera þig digran?

Gastu´ekki stillt þig; skorti þig vit?

 

Hvers vegna finnst þér hans ögrun til ama?

Af hverju´að hætta sér klærnar hans í?

Svarið er einfalt og alltaf það sama:

Af því hann rís þarna; bara af því. 

Dagur B. sigraði sjálfan sig

Óþarfa tafir vegna framkvæmda voru komnar fyrir slysið.

Fréttin um umferðartafir í Reykjavík vegna bílslyss á Miklubraut nú síðdegis er að vísu rétt út af fyrir sig, en þar á undan voru miklar umferðartafir í Reykjavík vegna gatnaframkvæmda, sem fyrst og fremst urðu vegna allsendis ófullnægjandi merkinga þar sem ökumenn voru afvegaleiddir í stórum stíl. 

Þetta er ekki í fyrsta skipti sem svona gerist, heldur virðist það viðtekin venja, að ökumenn fái ekki að vita um lokunina fyrr en þeir eru komnir að henni í stað þess að hafa fengið að vita um ástandið það snemma, að hægt væri að finna hjáleið miklu fyrr.

Gott, en einfalt dæmi um svona lagað er frá fyrri tíð þegar hægri beygja af Reykjanesbraut vestur í Garðabæ var lokuð vegna framkvæmda, en ekkert merki sem sýndi það fyrr en alveg rétt hjá. 

Það olli því að ökumenn sem ekki vissu að aðreinin væri lokuð, en ætluðu til dæmis í kirkjuathöfn í Vídalínskirkju, urðu að aka suður í Hafnarfjörð, þaðan til vesturs í Engidal, enn til hægri norður Hafnarfjarðarveg, aftur til hægri um Vífilsstaðaveg til kirkjunnar, alls um fjögurra kílómetra leið. 

Þessi árátta hér á landi stingur í stúf við þá natni, sem sýnd er erlendis við að láta ökumenn vita nógu snemma af því ef þeir þurfa að fara hjáleið.  

Miklar tafir á umferð í Reykjavík sökum bílslyss

Í Kömbunum eru stórmerkilegar en algerlega vanræktar og vanmetnar minjar.

Víða erlendis má sjá hve mikil rækt er lögð við menningarminjar. Við Stiklastað í Noregi er hægt að vakna að morgni í umhverfi, sem hefur verið viðhaldið í svipuðu fari og það var í smálþorpi rétt fyrir aldamótin 1900 og fylgjast með því hvernig mannlífið fer á stjá í birtingu rétt fyrir tíma bílanna og margs annars á okkar tímum. 

Á Íslandi hefur  aðeins verið gert eitt lag um þetta, lagið Lugta-Gvendur. 

Víða um Noreg má sjá við haldið gömlum fjallvegum sem dýrmætum minjum um horfna tíð, svo sem hinn bratta vegi um Strynefjallið. 

Hér á landi finnst lítil samsvörun við Kattarhrygg í Norðurárdal, en alveg hefur gleymst að auglýsa og útbúa aðgengi að því einstæða samblandi náttúruvættis og mannvirkis. 

Nú er um hálf öld liðin síðan leiðin yfir Hellisheiði var færð í núvernaid horf og farin ný leið um Kamba, sú þriðja frá upphafi þess vegarkafla. 

Eftir sitja leifar af þremur mismunandi gerðum vega, þar sem tveir þeirra mætast á hinni einu og sönu bröttu Kambabrún.  

Af henni er til merk mynd af Friðriki 8 koningi og Hannesi Hafstein ráðherra ríðandi upp á brúnina í konungsheimsókninni 2907.  

Elsti vegurinn er mjög mjór og krókóttur mestalla leiðina og brattinn er um 12 prósent. 

Síðar var gerður beinni kafli með svipuðum bratta sem var notaður fram yfir 3970. 

Þá var lagður núverabdu vegur talsvert norðar til þess að minnka hallann niður í 8 prósent og gera beygjurnar það aflíðandi, að 90 km hámarkshraði yrði leyfilegur. 

Laga þyrfti gömlu vegina og gera kleyft fyrir fólk að fara í rólegheitum upp þá til þess að upplifa gamla tíma, þegar stundum sauð á vélum bílanna og menn stöldruðu við á Kambabrún til að fá sér hressingu eftir að hafa komist þarna upp.  

Hætt við að malbika Kambana

Breyttar línur og fylgisflutningar?

Íslensku stjórnmálaflokkarnir eru það margir, að það sýnast vera mikil takmörk fyrir því fylgi, sem  hver og einn geti sótt sér. 

Þannig hefur Miðflokkurinn sótt inn á svipuð mið og markhópur hægri manna í Sjálfstæðisflokknum gerir, en þar hafa nú horfið frá borði öflugt fólk í prófkjörinu í Reykjavík. 

Þarna kann að opnast möguleiki fyrir Miðflokkinn til að sækja sér fylgi, þannig að þrátt fyrir tilkomu nýrrar, ungrar og öflugrar konu í fremstu línu Sjalla kunni fylgisaukning á þeim hluta Sjálfstæðisflokksins að jafnast út við missi hægra fylgis yfir til Miðflokksins. 

Svipað kann að verða að segja um það að framboð frammákonu í samtökum aldraðra, sem eru vaxandi hópur, fékk ekki eins mikið gengi og búast hefði mátt við.  

Það er svo sem ekki bara í Sjálfstæðisflokknum sem sviptingar á framboðslistum kunna að hafa mikið að segja. 

Það gildir jafnvel enn frekar hjá Vinstri grænum, þar sem miklar breytingar verða í forystusætum í mörgum kjördæmum. 

Og síðan verður fróðlegt að sjá hvað hið ákveðna útspil Samfylkingarinnar í ESB-málum mun hafa á fylgi hennar og Viðreisnarinnar í kosningunum. 

Einn besti árangur nýliða í prófkjöri

Næringarfræðin er vísindagrein með risastórum verðmiða.

Nær daglega er minnt á það í ótal fréttum og auglýsingum hve víða er keppst við að bæta þekkingu í framleiðslu á neysluvörum og varningi til að auka afköst, bæta árangur og auka hagkvæmni til heilla efnahagslífinu og þjóðarbúskapnum. 

Framfarir í gerð bifreiða, flugvéla og alls þess nýja búnaðar og hráefna, sem orkuskiptin kosta knýja áfram gríðarlegt kapphlaup sem birtist í heilsíðuauglýsingum í blöðum og miklum áróðri. 

Það er greinilega stór verðmiði á þessari æsilegu framþróun. 

Hitt fer hljóðara, að verðmiðinn á þeim gríðarlega kostnaði og tapi sem heilsufarsvá vegna lífsstíls nútímans og risavaxna fjölgun aldraðra sem sem stefnir í tvöföldun elstu árganganna á næstu áratugum er líkast til enn stærri en verðmiðinn á öllum þeim dýra neysluvarningi, sem knýr þennan lífsstíl áfram. 

Tölurnar í sambandi við þessa hratt vaxandi vá, sem Janus Guðlaugsson læknir kynnti fyrir hópi gesta sem boðið var í fyrirtæki hans í gamla og endurnýjaða Sankti Jósepsstílaða í Hafnarfirði í stutta heimsókn, voru sláandi, einkum þeir ofboðslegu fjármunir, sem gagnger breyting á lífsstíl með notkun nýjunga í næringar- og heilsufræði geta fært þjóðum heims.  

Til þess að ná árangri þarf stefnubreytingu á þann veg, að í stað þess að heilbrigðiskerfið sé rekið á þann veg að rétt drattast til að fást við afleiðingar og efla forvarnir og aðgerðir til þess að ráðast að rótum vandans. 

 

Gylfi Sigurðsson gengur til liðs við STATE

"Að sigla´inn Eyjafjörðinn...".

Það er í takti við anda Sjómannadagsins þegar mikið aflaskip siglir inn Eyjafjörðinn og einnig blasir í góðu veðri við þriðja auðlndin í viðbót við sjávarauðlindina og naunauðinn; sú auðlind sem náttúra landsins og sagan er.

Það eru ekki margar þjóðir sem eiga land með jafn mörgum fallegum fjörðum til að sigla um. 

 

Í tilefni þessa er hér textinn við lagið "Að sigla inn Eyjafjörðinn" sem finna má á Spotify með söng Ragnars heitins Bjarnasonar, þess mikla sjómannalagatúlkanda, við undirleik Grétars Örvarssonar.

 

Að SIGLA´INN EYJAFJÖRÐINN. 

 

Að sigla´inn Eyjafjörðinn, 

það er yndislegt um vor 

í bliðu veðri´er býr sig fugl 

við bjarg og klettaskor. 

 

Er sólin hlý í heiði 

baðar haf og og dali´og fjöll. 

Úr háum hamrabjörgum 

heilsa okkur þjóðfræg tröll. 

 

Hrísey, fjarðardjásnið frítt 

mót fagurgrænum dal. 

Við Múlann vaggar bátur blítt

við bjargsins fjallasal.  

 

Um háreist hamraskörðin 

hoppa lönb í friði´og spekt. 

Að sigla´inn Eyjafjörðinn, 

það er óviðjafnanlegt. 

 

Allir hér nú afar vel

hér una sínum hag

á skemmtiferðaskipunum, 

sem sigla inn í dag.

 

Þar ferðamannahjörðin

kyrjar hátt í friði´og spekt:

Að sigla´inn Eyjafjörðinn, 

það er óviðjafnanlegt.  

„Indæl tilfinning að sigla inn Eyjafjörðinn“

Stærðin, sem gleymist: Flatarmálið sem bílarnir taka.

Í öllum því gríðarlega flæði af umræðum umferðarmálin, er ein stærð og staðreynd, sem drukknar alveg í rökræðuflóðinu: Flatarmálið af malbiki sem hátt í 200 þúsund bílar landsmanna taka. 

Þetta dýra flatarmál felst ekki aðeins í þeirri staðreynd að samanlögð lengd þeirra 100 þúsund bíla sem streyma til dæmis yfir Elliðaárnar eftir Miklubrautinni á dag, er 450 kílómetrar, og þá er ekki talið með það rými sem þarf að vera á milli þessara þúsunda bíl. 

Ekki má gleyma því flatarmáli, sem þarf undir þessa bíla á meðan þeir eru kyrrstæðir á bílastæðunum.  

Meðal bílastæði er 5 metra langt og 2,50 á breidd, eða 12,5 fermetrar.  

Samanlögð lengd stæðanna er 1000 kílómetrar og samanlögð breidd 500 kílómetrar. 

Flatarmálið er samtals 2,5 ferkílómetrar og ef reikna á með því að hægt sé að aka inn og út frá þessum stæðum, eru 5 ferkílómetrar líklegast nauðsynlegir. 

Það er þrefalt stærra svæði en allt svæðið sem Reykjavíkurflugvöllur tekur.  

Með því að stytta meðallengd bílanna, eins og gert hefur verið í stórum stíl í Japan með ýmsum ívilnunum fyrir minni bílanna, má bæði fjölga bílum og spara mikið fé. 

Og sparanaðurinn af því að nota bifhjól og reiðhjól í auknum mæli blasir líka við.  

Dýrasta bílastæði heims á 158 milljónir króna

"Gat ei nema guð og eldur / gjört svo fabjúlöst furðuverk."

Það er hugsanlegra styttra en okkur grunar þar til endurgera og endurnýja þurfi eina þekktustu ljóðlínu Jónasar Hallgrímssonar, sem er fyrirsögn þessa pistils þegar búið er að skipta út hinu lélega íslenska orði "dýrlegt" en setja í staðinn enska orðið "fabulous" sem hlýtur að vera miklu betra orð en "dýrlegt" úr því að í fyrirsögn fréttar um útieldhús er notað orð úr hinu háheilaga alltumlykjandi tungumáli, enskunni.   

Í ensk-íslenskri orðabók eru eftirtalin íslensk lýsingarorð notuð meðal annarra til að þýða enska orðið "fabulous" sem er stafsett "fabjúlös" í fyrirsögn í frétt á mbl.is: 

Stórkostlegur,  dásamlegur,  æðislegur, lygilegur, fáránlega, ótrúlegur, ofboðslega - goðsögulega -. 

Sem sagt, býsna fjölbreytt úrval lýsingarorða. 

En greinilegt er þegar farið er að nota orðið fabjúlös í staðinn að íslenskum orðum er þar með gefin falleinkunn í þessu tilviki. 

Svipað virðist gílda í æ ríkari mæli og er hægt að vorkenna greyinu Jónasi og orða það þannig, að það geti ekki allir verið gordjös.

Nokkur fabjúlös útieldhús