Millistéttarfólkið ræður oftast úrslitum.

Barack Obama vissi alveg hvað hann söng 2008 þegar hann sagði það hvað eftir annað í kosningabaráttunni að hann höfðaði til millistéttarinnar í Bandaríkjunum og nefndi hvað eftir annað að yfir 90% fyrirtækja landsins mjög lítil fyrirtæki, oft fjölskyldufyrirtæki. 

Sigmundur Davíð reri á svipuð mið í kosningunum hér 2013 og lofaði millistéttinni ásamt því hátekjufólki, sem hafði tekið stærstu lánin fyrir hrun, gulli og grænum skógum upp á hundruð milljarða króna. 

Þótt engin leið væri að efna svo hrikegt og augljóslega óframkvæmanlegt loforð varð upphæðin samt um 80 milljarðar brúttó í formi að mestu í formi lækkaðs höfuðstóls, en vegna þess hve stór hluti þessarar eftirgjafar var í raun sóttur í ríkissjóð, lendir kostnaðurinn við þetta að stórum hluta á skattgreiðendum, meðal annars þeim sem fengu eftirgjöfina. 

Nýir flokkar hafa margsinni áður hlotið talsvert fylgi hér á landi með því að höfða til þess allt of stóra hluta þjóðarinnar sem býr við óviðunandi lág kjör og allir hafa lofað að hrista upp í skiptingu þjóðarteknanna, meðal annars með "nýjum vinnubrögðum" í stjórnmálum:  

Dæmi:  Samtök frjálslyndra og vinstri manna 1971, Bandalag jafnaðarmanna 1983, Þjóðvaki 1994, Frjálslyndi flokkurinn 1999, Vinstri græn og Samfylkingin 1999, Borgarahreyfingin 2009 og Björt framtíð og Flokkur fólksins 2016.

Björt framíð er komin í ríkisstjórn og þar með orðin hluti af ríkjandi ástandi í hugum 97,3% þeirra sem gefa upp afstöðu í skoðanakönnunum.

Flokkurinn lofar réttlátari skiptingu þjóðartekna og útrýmingu fátæktar of stórs hluta þjóðarinnar, sem er blettur á íslensku samfélagi.

En til þess að koma þessu í kring stendur flokkurinn frammi fyrir svipuðu vandamáli og allir fyrirrennarar hans, sem hefur ekki tekist þetta, að finna raunhæf ráð til að koma þessu í kring, að koma fram með raunhæfar og framkvæmanlegar tillögur og fá meirihluta fyrir þeim á þingi og í ríkisstjórn.   

Þar strandar ekki aðeins á praktiskum framkvæmdaatriðum, heldur undir niðri á þvi sem nefnt var í upphafi þessa pistils: Millistéttin og hátekjustéttin eru meirihluti þjóðarinnar en lágstéttin er í minnihluta. 

Það hlýtur að vera undirliggjandi ástæða fyrir því, að lök kjör þeirra verst settu, hefur ekki verið svona slæmt svona lengi nema vegna þess að þeir, sem hafa það skárra, eru í meirihluta. 

Það er einn af göllum lýðræðisins, að það eitt gefur enga tryggingu fyrir réttlæti. Engu að síður hefur ekki fundist skárri stjórnarfarskostur. 

Flokkur fólksins með 11%

Myndrænar stórbreytingar í náttúru landsins.

Því var lofað í gær að birta myndir úr ferð eftir endilöngu landinu í gær, og kæmu sumar á óvart. 

Óvæntustu myndirnar birtust raunar að hluta til í kvöldfréttum Sjónvarpsins nú áðan.

Fyrst sást mynd af Köldukvíslarjökli í forgrunni og Bárðarbungu fjær. 

 

En í gær gat að líta tvo sigkatla í suðurbarmi Bárðarbungu, sem hefur að vísu grillt lítillega í fram að þessu.

En á flugi yfir svæðið í gær kom í ljós að þeir hafa stækkað það mikið, að nú er hægt í fyrsta sinn að horfa lóðrétt í gegnum ísbreiðu Vatnajökuls þar sem jarðhiti undir jöklinum hefur brætt hann ofan af sér.

Á myndinni sjást Grímsvötn í baksýn, efst til vinstri. 

Fréttina með myndunum er að sjálfsögðu hægt að sjá á Sarpinum í Sjónvarpinu. 

Að horfa beint niður í gegnum þetta ísaða svarthol var líkt og að horfa inn í dyr Vítis. 

Í viðtali við Þórdísi Arnljótsdóttur minnti Magnús Tumi Guðmundsson jarðfræðingur á það, að aukin eldvirkni og jarðhitavirkni í Bárðarbunguöskjunni skapaði vaxandi hættu á hamförum. 

Í upphafi fréttar sáust, eins og áður sagði, Köldukvíslarjökull nær en Bárðarbunga fjær, en úr Köldukvíslarjökli, Rjúpnabrekkujökli og Dyngjujökli geta hlaupið stórflóð í Köldukvísl niður í vatnasvæði Tungnaár og Þjórsar og í Skjálfandafljót og Jökulsá á Fjöllum. 

En áhrifasvæði Bárðarbungu er slíkt, að hið mikla hamfaraflóð niður Skeiðarársand 1996 má skrifa á hennar reikning, þótt gosið kæmi úr Gjálp. 

Innan við ákvörðunarstaðinn Sauðárflugvöll sést vel hvernig hinn mikli listasmiður náttúrunnar Brúarjökull hefur látið stórlega á sjá. 

Nær allt svæðið næst okkur á mynd hér á síðunni var áður undir þessum stærsta skriðjökli landsins, sem hefur hörfað um meira en 10 kílómetra. 

Í baksýn má sjá Hálslón, Snæfell og Eyjabakkajökul. 

Og 20 stiga hitinn í 660 metra hæð á Sauðárflugvelli í gær var hluti af örsökum þeirra gríðarlegu breytinga sem hafa orðið og halda áfram að verða á íslensku jöklunum.

Snæfell, hæsta fjallið utan jökla á Íslandi, setur mark sitt á útsýni á þessum hluta hálendisins, 

Lengsta brú landsins tekin úr notkun

Jafn mörg stig úr tveimur leikjum við Finna ekki óeðlileg.

Íslendingar máttu prísa sig sæla í fyrri leiknum við Finna að skora tvö mörk á allra síðustu mínútum hans og "stela" þremur stigum af norrænu vinaþjóðinni. 

Í leiknum í Finnlandi í dag var ekki hægt að ætlast til að þetta endurtæki sig, - eins og þulurinn á RÚV orðaði það, álíka eins og að ætla sér að vinna fimm tölur í lóttói. 

Knattspyrna byggist, eins og flestar ef ekki allar óþróttir, ekki síður á vörn en sókn, og sigur Finna byggðist á þéttri vörn og því að fá ekki síður ágæt færi á að skora en Íslendingar. 

Sóknarleikur Íslendinga reyndist ekki nógu hugmyndaríkur gegn vel úthugsaðri vörn Finna og því fór sem fór. 

En margt getur gerst enn í leikjunum í þessum riðli og það verður ekki fyrr en í kvöld sem hægt verður að leggja fyrir sig þá nýju stöðu sem þessi leikur og hinar leiða af sér. 

Sárt tap gegn Finnum

Enn ein verslunarbyltingin.

Þróun verslunar á Ísandi hefur verið í skrefum á síðustu öldum. Fyrst þegar hún var gefin frjáls um miðja 19. öld, síðan með stofnun kaupfélaganna fyrir rúmri öld, þá með tilkomu Hagkaupa og Bónuss í lok síðustu aldar, og síðan er verslunin í hraðri og fjölþættri umbreytingu einmitt núna. 

Yfirleitt hafa þessi skref verið framfaraskref að miklu leyti, þótt tilhneigingin til fákeppni sé ævinlega fyrir hendi vegna smæðar markaðarins. 

Vonandi leiða fjölþættar sviptingar, sem nú eru í gangi, til framfara og kjarabóta almennings.

Netverslun margfaldast

Loftið hlýtt í 3000 metra hæð. Óvæntar myndir koma á morgun.

Það var með ólíkindablæ að fljúga frá Mosfellsbæ austur að Þórisvatni og þaðan sem leið lá á Sauðárflugvöll í dag. Heitt loftið yfir landinu náði hátt upp fyrir jöklana og heiðríkja var yfir austurhluta landsins.

Þótt loftmassinn kæmi af hafi úr suðvestri þéttist hann að vísu í lágskýjabreiðu, sem náði austur undir Vatnajökul og að Suðurjöklum, en samt var ekki eins svalt og oft er í þessari vindátt. 

Það var að vísu svolitið mistur yfir austanverðu hálendinu en samt sólbaðsveður á Brúaröræfum, lofthitinn vel yfir frostmarki í 3000 metra hæð og 20 stiga hiti á Sauðárflugvekkum sen er í 660 metra hæð yfir sjávarmáli.

Í svona skilyrðum tekur maður margar myndir, en ég er kominn með afar litla og handhæga tölvu, sem samt er með nógu stórgerðu hnappaborði til þess að hægt sé að beita blindandi fingrasetningu á því 

En þegar ég ætlaði að fara að setja inn sédeilis magnaðar myndir, sem komu mér mjög á óvart, kom í ljós að eitt atriðið til að smækka tölvuna felst í því að ekki er hægt að setja ljósmynda eða kvikmyndakort beint í hana. 

Verður því að nægja að gefa það loforð að áður en dagur er runninn á morgun, komi þessar óvæntu myndir fyrir augu fólks. 

Sem dæmi um bliðuna má nefna, að ég stend við þessa tölvu liggjandi í heitu myrkri á stélfleti TF-ROS sem ég lenti þar fyrir myrkur í kvöld, af því að nyndatökurnar urðu svo tímafrekar að mér seinkaði.

Hér er 12 stiga hiti um miðja myrka nótt og náttúran á erfitt með að hemja sig, því að nú verð ég að fara að hætta að pikka þetta, því að húsflugur þyrpast á bjartan skjáinn á tölvunni hér í logninu. 

Heitasti dagur september frá upphafi

Sársauki, vandamál, hlýja og samkennd, kostir Díönu.

20 árum eftir dauða Díönu sem kölluð var prinsessa fólksins, kemur í ljós hvert gildi hennar var fyrir þjóð hennar og alla heimsbyggðina. 

Líf hennar var nefnilega að mörgu leyti svo líkt lífi venjulegs fólks, vonir og þrér, erfiðleikar, vonbrigði, ást, umhyggja, fálæti, vinátta, en líka ótryggð, deilur, átök og leit að sjálfum sér.

Allt þetta þekkti fólkið og vissi, hjá Díönu var þetta fyrir opnum tjöldum, hvort sem henni líkað betur eða ver. 

Þess vegna kemur glögglega í ljós,  20 árum eftir fráfall hennar, hve mikils virði hún er enn í hugum milljónananna, sem þekktu hana, fylgdust með henni, og fannst hún vera ein af fjölskyldunni. 

Hún var þekktasta persóna í heimi og af þeim sökum varð það hlutverk sem hún valdi sér svo mikilvægt. 

 

Sársauki og þjáningar í víðu samhengi

Ekki eitt, heldur allt. Líka víðar?

Þegar skoðaðar eru þær takmörkuðu upplýsingar sem hafa fengist um allan ferilinn við byggingu kísilvers United Silocon kemur í ljós að allt málið er þannig vaxið að jafnvel þótt reksturinn síðan í fyrravetur yrði áfallalaus, væri allt í steik á þeim bæ samt. 

Fjármögnunin fór í handaskolum ekki síst við það að fyrirtækið lenti fljótlega í vanskilum upp á minnsta kosti á annan milljarð króna. 

Þótt það væri í raun dauðadæmt af þessum sökum var reynt að berja í brestina með því að stytta sér leið í sparnaðarskyni við ýmis atriði í byggingu og rekstri með þeim afleiðingum að þar hefur verið og er allt í uppnámi, eins og blasað hefur við alþjóð. 

En þetta virðist bara eiga að verða byrjunin á því sem koma skal. 

Uppi á Grundartanga á að rísa kísilver sem er svo mikil tilraunastarfsemi, að hún þarf ekki einu sinni mat á umhverfisáhrifum. 

Forsenduklúðrið hjá United Silicon kann að varða hátíð miðað við það sem gæti stefnt í á Grundartanga. 

Og á Bakka við Húsavík byrjar reksturinn á því að veitt er undanþága til fjórfaldrar meiri mengunar en ella er leyfð. 

Það er rökrétt framhald af því að hlutfallslega voru veittar meiri styrkir og ívilnanir af hálfu okkar Íslendinga við þá verksmiðju en nokkur Sjalla-Framsóknarstjórn veitti vegna álveranna. 

Og til að kóróna allt flugu allar fjórar verksmiðjurnar í gegn án þess að minnst væri á það að þær myndu kosta brennslu á meira en 300 þúsund tonnum af kolum á ári, eða álika miklu magni og felst í allri álframleiðslu álvers Alcoa á Reyðarfirði. 

Húsin of há og höfundur spár á huldu