Þetta snýst um sigur og að taka tvö stig með sér yfir í milliriðil.

Sérkennileg einsýni birtist í spurningum danskra blaðamanna til Guðjóns Vals Sigurðssonar um það, hvort Íslendingar séu ekki með hugann við það hvernig úrslit leiksins við Ungverja hafi áhrif á stöðu Dana. 

Hinir dönsku blaðamenn virðast ekki skilja hvers virði það verður fyrir Íslendinga að geta tekið með sér tvö stig yfir í keppnina í milliriðlinum. 

Og ekki virðast þeir skilja, að þetta fyrirkomulag er beinlínis hugsað þannig, að það hvetji landsliðin til þess að leggja sig fram af fremsta megni í hverjum leik, og hugsa aðeins um sigur í honum. 

Mað spurningum dönsku blaðamannanna er verið að gefa það í skyn, að ef Íslendingar hafi ekki hugann við að hjálpa Dönum, lýsi það einhverri óvild Guðmundar þjálfara og liðsins í garð Dana. 

Það er lágkúrulegt og í skásta falli barnalegt að stilla málinu svona upp.  

Guðjón Valur stakk upp í Danina

Sendum tæki Jónasar Elíassonar til Filippseyja!

Vorið 2011 voru einföld mælingartæki, sem Jónas Elíasson prófessor hannaði og lét smíða, notuð til þess að mæla öskumagn við Faxaflóa í goosmekki, sem kom frá eldgosi í Grímsvötnum og náði þaðan að Selvogi og Þrengslum. 

Hægt var að fljúga með þetta tæki og tvo mælingamenn í lítilli eins hreyfils flugvél í eigu Sverris Þóroddssonar og skiptust tveir flugmenn á við þetta sérkennilega mælingaflug. 

Mynin er tekin á Selfossflugvelli við upphaf mælingaflugs, og stendur annar mælingamaðurinn í dyrum vélarinnar, en tækið er fyrir innan þær. 

Neðst er mynd, tekin af mælingamönnunum að störfum. 

Niðurstöður mælinganna voru lesnar af pappírsstrimli og sendar til London með reglulegu millibili á þann hátt að menn þar á bæ gætu lesið tölurnnar af pappír. 

Hugsunin á bak við þessa aflestrarkröfu minntu á þekkta setningu úr verki Halldórs Laxness um skrifræðið í veldistíma Dana hér á landi:  "Ertu með bréf upp á það?"

Miðjumyndina á síðunni tók Eggert Norðdahl við Hvolsvöll á meðan á gosinu í Eyjafjallajökli stóð 2010, en þá kviknaði hugmyndin um öskumælingaaðferðina, sem Jónas Elíasson útfærði þannig, að hægt var að nota hana í Grímsvatnagosinu ári síðar. 

Ef þetta mælingaflug 2011  hefði ekki verið framkvæmt í sólarhring, hefði orðið að loka bæði Reykjavíkurflugvelli og Keflavíkurflugvelli vegna þess að ónákvæm öskuspá tölvu í London var notuð í eldgosunum 2010 og 20111 til þess grundvallar lokunar á flugstjórnarsvæðum vegna útreiknaðs öskufalls. 

Í mælingunni fyrrnefndu kom í ljós, að miðað við þau takmörk, sem Alþjóða flugmálastofnunin setur fyrir flugi í gegnum öskumettað loft, hefðu mörk bannsvæðis geta legið við Selfoss þegar tæki Jónasar voru notuð í mælingaflugi á svæðinu þaðan vestur um Faxaflóa, sen flugið hófst á Selfossflugvelli í 5 kílómetra skyggni. 

Allan mælingatímann var heiðskírt við Faxaflóa svo að Snfellsjökull og Snfellsnes blöstu við, séð frá Reykjavík og Keflavík, og eini staðurinn, þar sem örlítið frávik fannst á flugferlinum um flóasvæðið kom fram tvær sekúndur, þegar flogið var í þúsund feta hæð yfir Hellisheiðarvirkjun!  Svona voru nú tækin nákvæm.  

Jónas fór síðar með tæki sín til Japans til að prófa þau í smágosi þar og flutti um þá ferð fyrirlestur við Háskóla Íslands. 

„Farið að líkjast öskufallinu úr Eyjafjallajökli“

Langt síðan að svona efnilegt landslið með mikla aldursbreidd hefur sést.

Svonefnd gullaldarlið í flokkaíþróttum eiga oftast sín blómaskeið og hnignuarskeið. 

Sú var tíð að tvö landslið í handbolta börðust árum saman um gullverðlaunin á stórmótum, lið Rússa og Svía. 

En aldurinn er fljótur segja til þsín hjá afreksfólki, sem má þakka fyrir ef það getur átt tveggja áratuga feril, og þetta er einn helsti vandi sem þjálfarar landsliða og aðstandendur þurfa að glíma við. 

Og saga afreksliða er einnig háð því að aldursbreidd liðsmanna sé þannig, að snerpa og frískleiki blandist vel við reynslu, þroska og útsjónarsemi eldri leikmanna. 

Þessa blöndu er oft erfitt að finna hjá þein allra bestu í heiminum, og því koma oft uppgangstímabil, blómaskeið og hnignunarskeið. 

Á mörgum fyrri stórmótum hafa landsliðsþjálfarar Íslands glímt við það að þurfa að útkeyra of fámennan leikmannahóp, og hafa slík lið ooft byrjað vel á mótum, en ekki haft úthald til að fylgja því eftir. 

Landsliðið, sem nú er á EM er með svo góða breidd ungra og eldri leikmanna, að langt er síðan annað eins hefur sést. Nú er full ástæða til þess að vonast til þess, að það sé að fæðast nýtt gullaldarlið. 

Síðuhafa kemur helst í hug svo stórfelld breyting sem gerð var íslenska liðinu í byrjun sjöunda áratugarins, að segja mátti að um næstum algera breytingu væri að ræða. 

Reyndustu leikmenn þess liðs, sem hafði gert garðinn frægan síðan 1964, var settur út í kuldann og ungir menn komu í staðinn. 

Skemmst er frá því að segja að þessi djarfa en tímabæra ákvörðun hafi heldur betur borið góðan árangur, því að Íslendingar burstuðð Dani með þessu nýja liði 15-10 í frægum leik, sem markaði upphafið að tímabærum og óhjákvæmilegum kynslóðaskiptum. 

Byrjaði á fræknum sigri yfir Dönum, sem fylgt var eftir með jafntefli við ríkjandi heimsmeistara Rúmena. 

Kom sterkur inn og náði að standa mig

Málið snýst um þær reglur, sem eigi að gilda um sjávarauðlindina.

Eins og oft vil verða um álitamál, er tilhneiging í gangi til að mála málefnið annað hvort hvítt eða svart. 

Sjá má núna á samfélagsmiðlum því haldið fram, að þeir sem gagnrýna kvótakerfið, vilji afmá allar reglur um fyrirkomulagið í sjávarútvegi. 

Sætir raunar tíðindum ef sósíalistinn Gunnar Smári Egilsson heldur slíku fram. 

Ætli það sé ekki sönnu nær, að deilt sé um það hvaða regluverki hefur verið beitt og er beitt á þessu sviði? 

Er þá fyrst til að taka upphafið sjálft fyrstu árin þegar þjóðinn stóð frammi fyrir því að ákveðnum hópi manna hafði verið afhent sjávarauðlindin í heilu lagi endurgjaldslaust og síðan í framhaldinu fengið færi á að selja kvótann, sem gekk kaupum og sölum. 

Gagnrýnendur þess kölluðu þetta ævinlega gjafakvótakerfið, því að það var ekki einu sinni hugað að því að finna út rétta auðlindarentu af auðlind, sem 83 prósent kjósenda í þjóðaratkvæðagreiðslu um þetta sérstaklega 2012, vildu að væri alfarið í eigu þjóðarinnar.  

Í Þingvallalögunum frá 1928 segir að þingvellir séu ævarandi sameign íslensku þjóðarinnar sem aldrei megi selja né veðsetja. 

Lögin hafa nú gilt í tæpa öld án þess að menn haldi því fram að engar reglur gildi um þann auð sem felst í Þingvöllum. 

Segir kvótakerfið brot gegn íslensku samfélagi

Langverst veður í Keflavík, mun betra í Rvík og enn betra fyrir norðan og austan.

Fróðlegt er að skoða veðurlýsingar frá flugvöllunum sem kenndir eru við Keflavík, Reykjavík, Akureyri og Egilsstöðum síðdegis í dag. 

Það hefur verið langverst í Keflavík, 23ja m/sek vindur með 29 í hviðum, rakastig 100%, skyggni niður í 200 metra, 02 km. 

Á sama tíma eftir hádegið í dag var bjart í Borgarfirðinum, þar sem þessi mynd af Baulu var tekin um þrjúleytið, en fyrir neðan er mynd tekin um kl. fjögur í Biskupsbeygjunni á Holtavörðuheiði. 

Reykjavík: 7-8 m/sek vindur með 19 í hviðum, rakinn mun minni en í Keflavík og skyggnið 1600 til 3100 m.

Akureyri og Egilsstaðir: Enn ninni vindur og rakastig í kringum 60%, skyggnið um 30.000 metrar (30 km). 

Það sem háir hins vegar varavöllunum þremur er hve mjög þeir og aðstæður við þær hafa verið látnir sitja á hakanum. 

Keflavíkurflugvöllur er sá eini sem hefur ekkert dempandi hálendi eða fjöll fyrir mestu úrkomu- og hvassviðris áttunum. 

Og miðað við veðrið á Reykjanesbrautinni þar sem mikil vandræði voru í dag en menn eru að gæla við Hvassahraunsflugvöll, yrði sá flugvöllur ekki í sama vari og núverandi Reykjavíkurflugvöllur er í algengustu óveðursáttunum. 

 

„Ég hef aldrei lent í neinu svona áður“

Hlutverkaskiptin í landhelgismálunum.

Sú var tíðin að Íslendingar háðu þrjú þorskastríð til þess að ná yfirráðum yfir fiskimiðunum á landgrunninu við Breta, en einnig komu Vestur-Þjóðverjar við sögu. 

En aðstæður geta breyst og það sýna hlutverkaskiptin, sem hafa komið upp i þessum efnum. 

Fyrir um aldarfjörðungi sóttu íslenskir togarar stíft í að veiða í Barentshafi, og fengu íslenssku togararnir að kenna á aðgerðum varðskipa Norðmanna. 

Það var athyglisvert, sem Guðmundur Kjærnested skipherra sagði í viðtali í sjónvarpi þegar hann var spurður um eðli átakanna í þessari deilu. 

Hann sagði íslenskus skiptstjórana kvarta sáran yfir bolabrögðum erlendu varðskipanna. 

Þegar hann var spurður, hvort hér væri ekki nokkurn veginn sams konar erjur og voru milli íslenskra varðskipa og Breta í þorskastríðunum þremur, játti hann því. 

Það var ansi athyglisvert. 

Á síðustu árum hafa Íslendingar sóst eftir að veiða í landhelgi Afríkuþjóða eins og kunnugt er, og eru þar ansi stórtækir, rétt eins og Bretar voru lengi vel á Íslandsmiðum sem stórveldi í togaraútgerð.  

Sagt er að þjóðir eins og Namibíumenn séu það skammt á veg komnir, að eðlilegt sé að erlend ríki eins og Íslendingar nýti sér stöðu sína á löglegan hátt. 

En Íslendingar voru sjálfir afar skammt á veg komnir í upphafi 20. aldarinnar og Bretar nýttu sér stöðu sína sem voldugt togaraveldi og mokuðu þorskinum upp á alveg löglegan hátt að þeirra mat. 

Svona geta nú orðið hlutverkaskipti milli þjóða, ekkert síður en einstaklinga; allt eftir aðstæðum.  

Hótar Bretum þorskastríði

Ósáttir Svíar 1964. Upphaf handboltaævintýris.

Sigurleikurinn sæti yfir Ólympíu- og heimsmeisturum Dana í gær minnir á fyrsta stóra sigur íslenska handboltalandsliðsins á stórmótum, en það var 1964 þegar Íslendingar lentu í riðli með Svíum, sem þá voru með heimsþekkt silfurlið. 

Í riðlinum voru einnig Egyptar og Ungverjar. 

Íslendingar byrjuðu mótið á að vinna Egypta með miklum mun, enda voru þeir með lang lakasta liðið í riðlinum og urðu neðstir án stiga. 

Íslendingar höfðu áður lent í 10. sæti á stórmóti og Svíar þekktu íslensku leikmennina sæmilega, svo sem skytturnr Gunnlaug Hjálmarsson, Ragnar Jónsson og Örn Hallsteinsson, þannig að enginn bjóst við neinu af íslenska liðinu gafn firnasterku og frægu silfurliði Svía.

Enda var handboltaaðstaðan hér á landi sú lélegasta á byggðu bóli, gamall og alltof lítill íþróttabraggi við Hálogaland í Vogahverfi sem Íslandsmótið fór fram í, þannig að eini löglegi handboltavöllur landsins var íþróttahús Varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli! 

En landsliðsþjálfrinn íslenski lumaði á skæðu leynivopni, Ingólfi Óskarssyni, sem var afburða skytta en var hvíldur í leiknum við Egypta. 

Fór svo, að Íslendingar unnu frækinn sigur á Svíum, 12-10, og munaði þar miklu um stórleik Ingólfs. 

Voru þetta einhver óvæntustu úrslit í handboltanum á þessum árum, og Svíar afar svekktir með þessa sneypu sína. 

Nú virtist brautin greið fyrir Íslendinga til þess að komast á verðlaunapall og næsti leikur var við Ungverja. 

En þá var sem þetta fyrsta gullaldarlið Íslendinga í handbolta væri heillum horfið og Ungverjar slökktu á verðlaunasætisdraumum landans í þetta sinn. 

En engu að síður lagði Svíaleikurinn sæti grunninn að þeim handboltaævintýrum Íslendinga, sem síðar komu. 

Ingólfur Óskarsson var stórskytta á þessum árum, markahæstur á einu Íslandsmótinu og á síðasta Íslandsmótinu var hann vítaskytta Framara og skoraði úr öllum vítum sínum á mótinu ef rétt er munað. 

Ósáttir Danir segja leikinn martröð og stórslys

Leitun að betra sjónvarpsefni en þessu.

"Ævintýrin enn gerast". Já, hvílíkt sjónvarpsefni að horfa á þennan stórkostlega leik, þar sem veðmálin eru 1 á móti 10 fyrir leikinn, Íslendingum í óhag, og áhorfendafjöldinn 1 á móti 11 á heimavelli Dana, og í æðislegum leik unnu Íslendingar Ólympíu- og heimsmeistara Dana og áttu mann leiksins, Aron Pálmarsson.  

Og úrslitin réðust í aukakasti eftir að leiktíminn var runninn út með því að skot úr aukakasti frá besta handboltamanni heims.  

En sigurinn er ekki síst dramatískur sigur Guðmundar Guðmundssonar eftir að Danir vanþökkuðu þátt hans í því á sínum tíma að leiða Dani til Ólympíusigurs. 

Öll hin fræga vinna hans fyrir leikinn skilaði sér fullkomlega þannig að í öllum leiknum fundu Danir aldrei svar.  

Það er alltaf sætt að vinna Dani, sem við höfum víst spilað við fleiri landsleiki en nokkra aðra þjóð, og má til dæmis nefna 15:10 sigurinn hér heima snemma á áttunda áratug síðustu aldar. 

En það var vináttulandsleikur á heimavelli okkar; þetta var leikur á stórmóti á heimavelli Dana. 

 

Stórkostlegur sigur

Gereyðing mannkyns líka fyrir mistök?

Í hinni mögnuðu kvikmynd um doktor Strangelove var varpað ljósi á þá hættu, sem vofði yfir, þegar tæknilega væri hægt að valda ólýsanlegu tjóni með nútíma vopnum. 

1983 stóð rússneskur eftirlitsmaður í herstöð austast í Síberíu frammi fyrir því að nokkrar eldflaugar stefndu hraðbyri frá Bandaríkjunum í átt að Rússlandi.  

Aðeins var um tvennt að ræða:  Að láta yfirstjórnina í Moskvu vita af þessu, - eða - að reikna með því að um bilun væri að ræða í töluvkerfi hinnar rússnesku herstöðvar væri að ræða og sjá til.

Með seinni kostinum var tekin sú áhætta að Bandaríkin fengu með því forskot á Sovétríkin í kjarnorkustríði, en með fyrri kostinum var líka tekin áhætta, að yfirvöld í Moskvu fengju ekki tíma til að taka aðra ákvörðun en að hefja sjálf kjarnorkuárás, heldur yrðu að bregðast við tafarlaust. 

Hinn vakthafandi foringi í rússnesku herstöðinni ákvað að aðhafast ekkert, og til allrar hamingju reyndist sú áhættusama ákvörðun hans sú rétta, - og sú eina rétta. 

En fyrir bragðið var hann rekinn úr stöðu sinni og að hlíta niðurlægingu innan hersins. 

Íraninn, sem nú er sagður hafa verið í þeirri aðstöðu að þurfa að taka ákvörðun af eða á á nokkrum sekúndum, af því að samskiptakerfið var í ólagi, tók þá ákvörðun sem leiddi til hörmulegs dauða 176 saklausra einstaklinga. 

Það er lúaleg afsökun hjá Írönum að kenna spennu af völdum dráps á yfirmanni íranska hersins um að þetta gat átt sér stað. 

En þá er þess að minnast, að hættan á kjarnorkustríði bæði 1983 og í Kúbudeilunni 1962 var líka afsökuð með því að óvenjuheitt væri í kolum Kalda stríðsins.

Í dag hafa kjarnorkuveldin viðbúnað fólginn í vopnakerfum, sem geta eytt lífinu á jörðinni, og mistök, röð af mistökum, eða stigmögnun atburða geta auðveldlega leitt til slíkrar eyðingar. 

Spurningin um slíka gereyðingu á ekki að líðast. Henni verður að svara sem fyrst og afdráttarlausast á þann veg að öryggi lífs á jörðinni sé tryggt, hvað þetta varðar.  

 

 

 

So

Segjast hafa skotið vélina óvart niður

Er öll þessi slysa- og óhappahrina á sama deginum eðlileg?

Í dag fór vindur á Kjalarnesi í 35 metra á sekúndu í hviðum, sem er vel yfir fárviðrismörkum, og samsvarar hraða, sem er 120 km/klst en samt verður þar stóralvarlegt slys þar sem gámur losnaði aftan úr vöruflutningabíl og lenti á tveimur öðrum bílum. 

Í gangi höfðu verið stanslausar viðvaranir í gulum litum, og ótal leiðir fyrir alla á tímum snjallsímanna að skoða nákvæmar spár um vonskuveðrið, sem hefur einkennt þennan dag.

Er það eðlilegt að verið sé að flytja gáma á bílum við þessar aðstæður eins og ekkert sé með fyrirsjáanlegum afleiðingum? 

Í fréttum kemur fram í viðtali við mann, sem varð vitni að því klukkan ellefu að enda þótt lögregla vildi fara að fyrirmælum um lokun leiðarinnar yfir Hellisheiði og Þrengsli, var þrýstingur vegfarenda slíkur, að það var ekki gert, og auðvitað urðu afleiðingarnar þær að minnst 80 bílar urðu fastir eins og hráviði á leiðinni, bæði á veginum og utan í honum. 

Er þetta eðlilegt? 

Nyrst í Vatnsdal í Húnavatnssýslu og í Blönduhlíð eru þekktir óveðurskaflar á norðurleiðinni í hvössum austlægum áttum, sem standa ofan af bröttum fjöllum, og á báðum stöðum fjúka rútur út af veginum, þar sem annað slysið er grafalvarlegt stórslys með útköllum alls tiltæks björgunarliðs, þar á meðal björgunarþyrlu. 

Allt gerist ofanskráð á sama deginum beint í kjölfarið á stórfelldum hrakningum og björgunaraðgerðum tveimur dögum fyrr og hlýtur að vekja spurningar. 

Voru til dæmis bílbelti notuð í rútunni, þar sem svo virtist sem tugir hafi slasast og beinbrotnað?

Í öllum tilfellum síðustu dægrin hafa spár og viðvaranir reynst vera fullkomlega aðgengilegar, raunhæfar og með upplýsingum af öllum mögulegu tagi, sem áttu að koma í veg fyrir þessi ósköp og hefðu gert það, ef eftir spám og viðvörunum hefði verið farið. 

Er þessi útkoma viðunandi í landi, þar sem er mesta óveðrasvæði veraldar að jafnaði í janúar?

Vesturlandsvegi lokað vegna alvarlegs slyss