Þekktur suðupottur. Þarf að lengja um 150 metra.

Flugvallarstæðið á Ísafirði væri hugsanlega í hópi tíu glæfralegustu flugvallarstæða heims ef það væri þekkt erlendis. Eða í það minnsta í hópi 20 glæfralegustu flugvallarstæðanna.

Engin leið er að fljúga beint að flugbrautarendunum fyrr en nánast í lendingunni sjálfri og beygjuhringurinn í aðflugi og fráflugi af innri endanum er þröngur og liggur yfir öxl utan í fjallinu Kubba. Drepist á öðrum hreyflinum til dæmis þeim "verri", sem er hægra megin í þessu tilviki, þarf ítrustu færni flugmanna til þess að halda áfram og ekkert má vera að vindaðstæðum. 

Ef vindur stendur á einhvern hátt ofan af fjallinu, sem völlurinn stendur undir, getur myndast misvindi bæði í aðfluginu og á vellinum sjálfum.

Beint fyrir ofan flugstöðina er stór hvilft í fjallinu, svonefnd Naustahvilft, sem skapar oft hálfgerðan suðupott fyrir neðan sig ef vindur stendur á einhvern hátt niður hana eða á ská ofan í hana.

Mikil gæfa hefur fylgt þessum flugvelli.

Atvikið nú síðdegis er aldeilis furðulegt því að hvergi á veðurathugunarstöðvum á Vestfjörðum var að sjá meiri vind en 35 hnúta í hviðum Og þó. Í hviðum komst vindur upp í 50 hnúta í Æðey innar við Ísafjarðardjúpið og hafi slíkur vindsveipur skollið skyndilega á vélinni, og jafnvel komið hnútar af þeirri stærð úr fleiri áttum á Ísafjarðarflugvelli gæti slíkt hafa átt sér stað.   

Í lendingu út fjörðinn skapar misvindi oft erfiðleika sem geta valdið því að vélarnar lenda langt inni á braut. Í slíkum tilfellum gæti skipt sköpum að lengja ytri enda brautarinnar um 150 metra.

Sama lenging kæmi að góðum notum í flugtaki inn fjörðinn ef eitthvað ber út af í flugtaksbruninu eða í beygjunni yfir öxlinni á Kubbanum.

Þótt brautin sé nú 1500 metra löng eru aðstæður þarna þannig að það er þörf á því að lengja hana vegna þeirra óvæntu skilyrða sem oft koma upp. Getur varla verið svona óskaplega dýr, þessi lenging. 

Einu sinni sprakk hreyfill í flugtaki út fjörðinn en þá voru skilyrðin góð. 

 

Ég hef áður bent á þetta en ekkert gerist. Fyrr en eitthvað kemur kannski upp á og menn vakna upp við vondan draum.   

Hviða feykti vélinni í hálfhring

Slæmar fréttir næstu vikuna fyrir norðan.

Veðurgæðum verður ansi misskipt áfram á milli landsmanna. Í næstu viku verður að vísu hlýtt og bjart veður á Suðurlandi, en hálendið og norðan- og austanvert landið verða áfram í svölu loft. 

Sumarið á þess vegna eftir að láta bíða enn lengra eftir sér á þessum meirihluta landsins og þykir mörgum þar áreiðanlega nóg um. 

Kemur þá fyrir lítið þótt í þessum landshlutum hafi veðrið verið hlýrra en í meðallagi lengst af í vetur.

Suðvestlægar vindáttir í vetur gerðu það að verkum að á stóru svæði á hálendinu norðan Vatnajökuls er minni snjór en undanfarna vetur, þannig að það má búast við því að jörð þiðni og þorni fljótt ef það snýst yfir í hlýjan sunnan hnjúkaþey.  

Bjartir dagar framundan

"Sundurlyndisfjandi" byggður á misskilningi.

Sundurlyndisfjandinn var ágætis orð sem notað var um deilurnar innbyrðis meðal Íslendinga á tímum sjálfstæðisbaráttunnnar. Hann lifir því miður góðu lífi enn varðandi togstreitu hópa, sem mynda tvo póla andstæðra skoðana á byggðamálum og sést á ferli í pistlum á netinu þessa daga. 

Hávær hópur hefur haldið því fram með köldum stærðfræðilegum rökum að helst þyrfti að sópa öllu fólki á Íslandi í háreista byggð sem næst gömlu miðborginni í Reykjavík. 

En svona köld og einstrengisleg stærðfræði varðandi það að Ísland verði að vera borgríki, samþjappað við sunnanverðan Faxaflóa, gengur ekki upp. Því að ef henni væri beitt til fulls, myndi vera hægt að reikna það út að það borgaði sig og ætti að vera keppikefli að flytja helst alla Íslendinga til London eða New York og gera Ísland að fámennri veiðistöð með stóriðjuívafi.

Hinn hópurinn heldur því fram að þau 65% þjóðarinnar sem búa á höfuðborgarsvæðinu séu afætur á kostnað 35% hennar. Þessi 35% "skaffi" á þann hátt að á landsbyggðinni sé öll stóriðjan, ferðaþjónustan og sjávarútvegurinn.

Skilgreiningin "lattelepjandi kaffihúsalýður í 101 Reykjavík" hefur verið gert að skammaryrði. En samkvæmt hugsuninni að baki henni voru Jón Sigurðsson og Fjölnismenn öl-lepjandi bjórkráalýður í Kaupmannahöfn. 

Þessi rök halda heldur ekki vatni. Prófessor við Háskólann á Akureyri, á svæði sem flestir skilgreina sem landsbyggðardreifbýli, greindi í fróðlegum fyrirlestri frá alþjóðlegri skilgreiningu á virku borgarsamfélagi, VBS, eða FUA, Functional Urban Area á ensku:

VBS er samfélag með minnst 15 þúsund íbúa þar sem tekur 45 mínútur eða skemmri tíma að fara frá jaðri til miðju.

Þar með nær höfuðborgarsvæðið langleiðina í Borgarnes, austur að Þjórsá og suður á Suðurnes, og á því svæði búa 70% þjóðarinnar. Þetta svæði er í raun eitt atvinnusvæði. Á því svæði eru 60% af stóriðjunni og meira en helmngur af ferðaþjónustunni og sjávarútveginum.

Þess utan er annað VBS, borgarsamfélagið Eyjafjörður sem nær vestur á Öxnadalsheiði, langleiðina til Húsavíkur og norður og suður fjörðinn og dalinn sem bera nafn Eyjafjarðar.

Auk þess má segja að meðan Reykjavíkurflugvöllur er þar sem hann er, sé Akureyri innan VBS Reykjavíkur.

Það eru sem sé tvö virk borgarsamfélög á Íslandi og stærstur hluti VBS á Norðurlandi er innan VBS á Suðvesturlandi og því eru samanlagt um 75% landsmanna innan þessa stóra svæðis.

Sundurlyndisfjandinn, sem blásinn hefur verið upp, og einnig kjördæmaskipunin, byggjast á úreltu mati og misskilningi á báða bóga.    

Tilvera íslenskrar menningar og þeirrar sjálfsvitundar sem nauðsynleg er sjálfstæðri þjóð byggist á því að eyða þessum sundurlyndisfjanda og taka undir með framkvæmdastjóra Vinnslustöðvarinnar í Eyjum, að við séum öll á sama báti og gegnum öll jafn mikilvægu hlutverki í því að skapa samfélag á Íslandi, sem sé samkeppnisfært við það besta hjá öðrum þjóðum, - 

"...sendum út á sextugt djúp

 sundurlyndisfjandann." 

eins og það var orðað á sínum tíma. 

Öll í báti sem heitir íslensk þjóð

Birgitta maður að meiri.

Stjórnmálamenn taka oft sterkt til orða eins og rakið er í næsta pistli á undan þessum. 

Skammarheitið mafía er stundum notað um hópa fólks eða fyrirtækja sem hafa innbyrðis leynileg tengsl í umdeilanlegum fjárhagslegum eða hagsmunalegum málum og hefur þungi orðsins minnkað miðað við ítölsku mafíuna þar sem manndrápum var beitt af engri miskunn. 

Ýmislegt misjafnt og umdeilanlegt hefur gerst í fjármálalífi í Reykjavík sem myndi ekki vera vel tekið af öllum Reykvíkingum að yrði hermt upp á Reykjavík og Reykvíkinga alla með því að segja að Reykjavík sé Sikiley Íslands, rétt eins og Skagfirðingum er ekki sama um það að sagt sé að Skagafjörður sé Sikiley Íslands. 

Nú hefur Birgitta Jónsdóttir viðurkennt að hafa tekið óheppilega til orða og beðið Skagfirðinga afsökunar á því.

Er hún maður að meiri fyrir það.

Því að það eru ekki allir sem fást til þess. Að minnsta kosti fékkst formaður Framsóknarflokksins ekki til þess hér um árið. 

 

Skagafjörður: Fyrirgefðu!

"Mafía er hún og mafía skal hún heita!" sagði Óli Jó.

Stóra Skagafjarðar-Sikileyjarmálið á sér hliðstæðu í íslenskri sögu. 

Senn eru fjórir áratugir síðan Ólafur Jóhannesson, þáverandi dómsmálaráðherra, formaður Framsóknarflokksins og síðar forsætisráðherra, lang áhrifamesti stjórnmálamaður þess tíma og goð í augum Framsóknarmanna, sagði að til væri "Visis-mafía" sem stæði fyrir ofsóknum á hendur sér. Átti hann við dagblaðið Vísi og menn sem væru í kringum það. 

Þetta þóttu stór orð og veittu menn Ólafi ákúrur og vildu að hann drægi þessu meiðandi ummæli sín til baka. 

En Ólafur hafnaði því og bætti bara í í ræðustól Alþingis þegar hann fór næst í pontu, endurtók fullyrðinguna um "Vísis-mafíuna" og sagði fleyg orð: "Mafía er hún og mafía skal hún heita."

Það er skondin tilviljun að nú skuli svipað mál vera á ferðinni sem tengist Framsóknarflokknum.

Nema, að í þetta skipti snýr málið öfugt við: Notað er orðið Sikiley um Skagafjörð og þá væntanlega einkum veldi kaupfélagsins og Framsóknarmanna þar og áhrif þess á fjármálastjórnmál síðustu ára.

Nú er spurningin hvort Birgitta Jónsdóttir biðjist opinberlega afsökunar á ummælum sínum eins og krafist er.

Einn dáðasti foringi Framsóknarmanna á síðustu öld harðneitaði að draga ummæli sín um Vísismafíuna" til baka og biðjast opinberlega afsökunar á þeim, en þessi ummæli verða að teljast enn harkalegri en orðið Sikiley. Sikiley er jú út af fyrir sig falleg eyja en Mafía er heiti á glæpasamtökum, sem hefur að vísu fengið nokkuð útþynnt gildi í samlíkingum, sem helst eru notuð um umdeilda fjármálastarfsemi. 

Ef Birgitta biðst ekki afsökunar og dregur ummælin til baka, er hún búin að skipa sér á bekk með einum dáðasta leiðtoga Framsóknarmanna á síðustu öld.

Ef hún biðst afsökunar varpar hún hins vegar skugga á enn svakalegri ummæli Framsóknardýrlingsins.

Það er greinilega vandlifað fyrir alla aðila í þessum máli.  

Vilja að Birgitta biðjist afsökunar

Nær miðju höfuðborgarsvæðisins en aðrir "kjarnar."

Miðja íbúðabyggðar höfuðborgarsvæðisins er innst í Fossvogi og miðja atvinnustarfsem litlu vestar. Stærstu krossgötur landsins eru skammt þar austan við og samanlögð miðja þessara þriggja þátta því austast í Fossvogsdal. 

Nýr miðbæjarkjarni Kópavogs er í raun viðurkenning á ofangreindum staðreyndum, því að enginn "kjarni" á höfuðborgarsvæðinu verður nær miðjunni en þessi nýi. Því miður áttuðu menn sig ekki á því í tíma að Mjóddin var næst þessari miðju og hefði þurft meira rými til uppbyggingar sem nýr kjarni.  

Nýr miðbæjarkjarni við Smáralind er einfaldlega nær þungamiðju höfuðborgarsvæðisins en nokkur annar, og hinn gamli miðbæjarkjarni Kópavogs hefur færst út frá miðjunni, að ekki sé nú talað um hina gömlu "miðborg Reykjavíkur." 

Síðustu áratugi hafa menn rembst eins og rjúpan við staurinn við að afneita þeim staðreyndum, sem þarf að hafa í huga við allt skipulag og uppbyggingu höfuðborgarsvæðsins í heild, og er flugvallarmálið gott dæmi um það.

Því þarf að linna að byggt sé á hálfrar aldar gamalli samsetningu byggðar í Reykjavík um miðbik síðustu aldar í stað þess að taka mið af nýjum aðstæðum á nýrri öld. 

Nýr miðbæjarkjarni við Smáralind

Í átt til norræna módelsins?

Í stórgóðri fréttaskýringu Spegilsins hjá Ríkisútvarpinu þar sem rætt var við norrænt kunnáttufólk um kjarasamninga kom glögglega fram mikill munur á því fyrirkomulagi, sem þar er, og því sem komið var upp hér í vetur og vor. 

Á hinum Norðurlöndunum er fyrst samið um heildarlausn fyrir almenna vinnumarkaðinn, sem tryggi hóflega kaupmáttaraukningu án þenslu og verðbólgu. 

Síðan er samið á opinbera markaðnum. 

Nú er svo að sjá að þau "tímamót í kjarasamningum" sem Sigurður Bessason kallar samningana hér nú, felist einmitt í því að ástandið hér sé að þróast í átt til "norræna módelsins". 

Upphrópanir um að kjaradeilurnar nú væru lymskuleg og óheiðarleg pólitísk aðför Samfylkingarinnar að ríkisstjórninni hljóma hins vegar hlálega þessa dagana.

Sagt var að í pólitískum tilgangi þrýsti Samfylkingin fram óbilgjörnum kröfum verkalýðshreyfingarinnar sem væru augsjáanlega bara til þess gerðar að hleypa öllu í uppnám til að fella stjórnina.

Nú hefur það gerst að samningar hafa náðst um þessar "óbilgjörnu pólitísku kröfur" og þá snúa þeir, sem héldu samsæriskenningunni fram, við blaðinu og segja að niðurstaðan sé "mikill sigur fyrir ríkisstjórnina"! 

Þótt áhætta sé tekin með samningum, þar sem brugðið getur til beggja vona, var hinn kosturinn þó sýnu verri; -  mikið þjóðfélagslegt tjón af stórfelldum verkföllum.

Á augnablikim þegar verður að hrökkva eða stökkva og bægja hættunni á slíku frá, er út af fyrir sig sigur fyrir alla sem að því standa að það tókst að forðast verri kostinn. 

Tímamót í kjarasamningum

Besti dagurinn það sem af er árinu.

Í dag var besti dagurinn það sem af er árinu fyrir austan fjall. Sólin skein á fannhvíta tinda og jökla og það er búin að vera drjúg umferð ferðamanna og meiri en undanfarin vor.

En geysimmikill snjór er til fjalla og gæti seinkað því að Fjallabaksleiðirnar opnist.

Þegar hægt er að hjóla á skyrtu og jakka eins og hægt var í dag er það merki þess að það sé sumar, þótt yfir landið streymi svalt loft frá "kuldapollunum" hans Trausta, sem senda hverja svalagusuna á fætur annarri til okkar og ergir þá sem eiga heima á norðanverðu landinu.

Og hafgolan var svo róleg og kvöldblíðan slík á Selfossflugvelli að betri skilyrði var varla að vinna fyrir flug á "flugvæng", ( vélknúin fallhlíf ) sem hefur lengi verið draumur minn að stunda, standa bara með hreyfilinn á bakinu og hlaupa síðan í loftið! 

Á myndunum er engu líkara en flugmaðurinn sitji á þeirri neðri á loftnetslínu flugturnsins, (myndin er fyrir mistök í tveimur eintökum), - á efstu svifvængsmyndinni er eins og vængurinn, sem er bara lint segl, hangi á loftnetslínunni!

Myndin af reiðskjóta dagsins, sem ber nafnið "Blakkur" er tekin af áningarstað okkar á Hvolsvelli nú síðdegis þar sem verið var að koma sér fyrir túni Jóns Loga í Vestri-Garðsauka þar sem getur orðið bækistöð einstaka daga fyrir verkefni sumarsins.   

 

P. S. Myndirnar eru óskýrar, en til þess að sjá þær skýrar, verður að smella á þær þar til þær birtast í réttri skerpu. 

Vottur af sumarveðri á Suðurlandi

Hálendið er líka norðan Vatnajökuls.

Það er rétt að óvenju mikill snjór er á suðurhálendi Íslands. Þetta er meira áberandi en ella af því að undanfarna vetur hefur snjórinn verið í minna lagi. 

Þannig er enn snjór á nýju gígunum á Fimmvörðuhálsi, sem er alveg nýtt á þessum tíma árs. 

En það má ekki gleymast að helmningur hálendisins er norðan jökla og á stórum svæðum þar er snjór mun minni en hefur verið undanfarna vetur.

Þannig er lítill snjór á svæðinu norðan Dyngjujökuls, sem á eftir að verða fjölfarið í sumar eftir gosið í holuhrauni.  

Aldrei jafnmikill snjór á hálendinu

Vonandi að mestu í rétta átt.

Samningarnir, sem verið var að undirrita, eru fagnaðarefni, ekki síst vegna þess að nú er einmitt sá árstími sem ferðaþjónustan má ekki við því að verða fyrir áföllum í byrjun hábjargræðistímans, sem er jú grunnurinn undir því að hafa verðmæti til skiptanna. 

Glannalegum yfirlýsingum úr stjórnarherbúðunum um að þetta væri einkamál aðila vinnumarkaðarins var sem betur fer ekki fylgt eftir, enda sýndi reynsla síðustu hálfrar aldar að það gerði einungis illt verra að gefa þeirri reynslu langt nef.

Teflt er á tæpt vað varðandi hættu á þenslu og verðbólgu en vonandi fer þetta ekki á versta veg og ríkisstjórnin hefur vonandi lært það, að traust fæst ekki á milli hennar og aðila vinnumarkaðarins nema hún standi við sitt en svíki það ekki eins og eftir síðustu samninga.    

Lækka tekjuskatt einstaklinga