Að horfast í augu við nakið vald.

Tilgangurinn með þeirri tímamótaaðgerð á Íslandi að hafa þungvopnaða lögreglumenn, sem eru þar með í raun orðnir hermenn, á fjölförnum stað innanlands getur varla verið nema af tvennum toga.

Annar möguleikinn er sá að sýna það á alþjóðlega vísu, að hryðjuverkamenn megi búast við hörðum viðbúnaði hvar sem er, líka á Íslandi.  

Hinn möguleikinn er sá að boða í leiðinni nýja tíma í þjóðlífinu, hervald, sem beitt verði inn á við ef valdamenn telja það nauðsynlegt.

Því að varla eru þessir íslensku hermenn þarna til að stöðva hryðjuverkamenn, sem koma frá útlöndum. Slíkir hryðjuverkamenn væru fyrir löngu búnir að sprengja sig í loft upp ef þeir hefðu komist um borð í flugvélarnar, sem lenda á Keflavíkurflugvelli.

Hryðjuverkamennirnir í Brussel komu "innan frá", komu inn á brautarstöð eins og þeir ætluðu að ferðast innan borgarnnar, og komu inn á flugstöð eins og aðrir farþegar, sem ætluðu að taka sér far til útlanda.

Fyrri möguleikinn, sem nefndur er, liggur í augum uppi.

En samt læðist að manni grunur um að hin hlið málsins, að sýna valdið inn á við, sé ekkert svo mjög fráhverft yfirvöldum, vegna þess að fordæmi eru um slíkt frá síðari árum.

Áður hefur verið minnst á það hér á síðunni, að í júlí 1999 var haldin sérstök heræfing, "Norðurvíkingur," á vegum NATO til að æfa varnir hér á landi.

Valin var sú aðsteðjandi hætta, sem þótti stærst,  til að taka á móti með öflugustu vígtólum bandalagsins, F-15 orrustu- og sprengjuþotum.

Þessi hrikalega vá var sá möguleiki að umhverfis- og náttúruverndarfólk væri að mótmæla inni á hálendinu og var stóru æfingasvæði lokað fyrir allri annarri flugumferð en F-15 þotnanna, svo að flugmennirnir gætu æft sig í að salla náttúruverndarfólkið niður.

Ég var einmitt að fljúga TF-FRÚ inni á hálendinu þegar æfingin átti sér stað og forðaði mér í burtu til þess að þurfa ekki að horfast í augu við nakið hervaldið.

Skýr skilaboð þarna.

14 árum síðar töldu ráðamenn sig þurfa að fjarlægja fólk, alls 25 manns, sem sat í Gálgahrauni í faðmi náttúrunnar. Fyrirfram var vitað að þetta fólk myndi ekki hreyfa legg né lið þótt að því væri sótt og það borið burt ef það hreyfði sig ekki sjálft.

Til þessa burðar var talið nauðsynlegt að loka með vegartálma leiðinni út á Álftanes, og fara með 60 manna víkingasveit og lögreglulið, búið kylfum, gasbrúsum og handjárnum auk stærsta skriðbeltatæki landsins gegn náttúruverndarfólkinu til að fjarlægja það og færa í fangelsi.

Aftur horfst í augu við nakið valdið. Skýr skilaboð.

Nú situr maður á páskum strandaglópur í Brussel vegna hryðjuverka, horfir á friðsama borgara tjá hug sinn þúsundum saman á götum úti og hermenn á verði við brautarstöðvar.

Hugurinn reikar heim til Íslans á vængjum Jónasar og Inga T:  "Ég bið að heilsa:..." - "Nú andar suðrið..."

Og líka á vængjum Huldu og Emils Thoroddsens: "...svo langt frá heimsins vígaslóð."

Eða hvað? 

 

Þungvopnuð lögregla í Leifsstöð

Tönnlaðist á "vogunarsjóðum" og "hrægömmum."

Forsætisráðherra kvartar nú undan því að alhæft sé um kröfuhafana í föllnu bankana og þeir kallaðir "hrægammar", þeirra á meðal kona hans.

Þetta kemur úr dálítið óvæntri átt, því að í kosningabaráttunni vorið 2013 stagaðist Sigmundur Davíð á orðunum "vogunarsjóðir" og "hrægammar" þegar rætt var um kröfuhafana rétt eins og engir aðrir ættu kröfur á föllnu bankana.

Þetta hentaði honum prýðilega þá til þess að kynda undir kosningaboðskap hans og loforðum um að hafa af þessum hræðilegu kröfuhöfum stjarnfræðilega háar upphæðir sem kjósendur fengju beint í vasann.

Ábendingar um lífeyris- og líknarsjóði auk almennra borgara sem kröfuhafa drukknuðu í síbylju SDG.

Nú kveinkar sami maður sér yfir því að þessi "misskilningur" sem hann hamraði sjálfur inn, skuli villa um fyrir fólki.

Síðan er það haft uppi að í stjórnsýslu sé fólk ekki vanhæft nema hægt sé að sanna á það að hafa nýtt sér aðstöðu sína til vilhallra úrskurða.

Ef þetta væri svona, gæti til dæmis dómari kveðið upp þannig dóm yfir konu sinni, að ekki væri hægt að sanna á hann að þau hjónin hefðu hagnast á því!  

„Hvað hefðu andstæðingar mínir sagt þá?“

Hagkvæmni fjölda og stærðar.

Um mörg fyrirbrigði gilda ákveðin lögmál um "hagkvæmni stærðarinnar" eða hagkvæmni fjöldans.

Verðið lækkar samhliða því sem fleiri eintök eru framleidd og fjöldaframleiðslutæknin batnar, samanber færibandið og Ford T fyrir rúmri öld.

Fyrstu fólksbílarnir með bogadregnar hliðarrúður voru stærsta og dýrasta gerð Chrysler-verksmiðjanna, Imperial, árgerð 1957. Síðan liðu ein fimm ár þar til næsti Lincoln fylgdi á eftir, en fyrsti ódýri bíllinn með bognar hliðarrúður kom á markaðinn, Ford Taunus í Þýskalandi.

Það var ekki fyrr en tæpum 20 árum eftir bognu hliðarrúðurnar á Imperial, að þessi nýjung hafði breiðst út um allan bílaflotann í krafti vaxandi fjöldaframleiðslu.

Á okkar tímum eru verðlækkanir samfara framförum kannski mest áberandi í framleiðslu rafeindatækja af ýmsu tagi.

Fyrstu farsímarnir voru fokdýrir, þungir og klunnalegir, en nú kosta margfalt fyrirferðaminni, léttari og, fullkomnnari og símar skít og ekki neitt.

Lengi vel var talsverður verðmunur á bílvélum með hliðarventla og toppventla þannig að hliðarventlavélarnar lifðu margar fram til 1960. Á næstu áratugum þar á eftir voru vélar með yfirliggjandi kambása dýrari en hefðbundnar vélar og sömuleiðis beinar innspýtingar.

Aftur varð búnaðurinn flóknari með tveimur yfirliggjandi kambásum en núna eru vélar með gamla laginu æ fátíðari.

Bílar með nýjum orkugjöfum eru dýrir í fyrstu, en ef þeim fjölgar með árunum á verðið eftir að lækka í samræmi við lögmálin um hagkvæmni fjöldans.  

Raf- og bensínbílar munu kosta jafnt um 2025

Þetta var þá allt í lagi 2007-2008?

Nú er verið að endurskrifa söguna af krafti af Hruninu og það nefnt "svokallað Hrun".

Haustið 2008 greip mikil vandlæting, hneykslun og jafnvel fordæming um sig þegar það fréttist að sumir Íslendingar hefðu komið fjármunum sínum fyrir í skattaskjólum á borð við Tortóla.

Ástæðan var sú að á meðan íslenska krónan og hagkerfið hrundu og venjulegir Íslendingar urðu fyrir svonefndum "forsendubresti" af óþekktri stærð, gátu sumir Íslendingar verið með allt sitt á þurru í leyni erlendis.

Frægt augnablik í sjónvarpssögunni þótti þegar einn hinna ásökuðu hikaði örlítið við að svara spurningu Egils Helgasonar um það, hvort hann kannaðist við nafnið Tortóla.

Svaraði síðan neitandi.

Í kjölfarið voru settar siðareglur Alþingismanna sem farið skyldi eftir, þannig að allir þingmenn væru skyldir til að gefa upp hagsmunatengsl sín.

Nú er verið að endurskrifa þetta allt.

Þótt forsætisráðherra hafi sjálfur sagt á þingi fyrir ári að ríkisstjórnin færi eftir siðareglunum bendir hann á það nú, að þær hefðu ekki verið í gildi og þess hefði hvorki verið né væri svona skylda fyrir hendi, hvorki lagaleg né siðferðileg.

Og jafnvel þótt skyldan væri fyrir hendi hefði ekki verið nein ástæða til að gefa tengslin upp, "enda gerði það enginn"!

Færsla fjármuna í þáverandi skattaskjól var sem sé ekki gerð af hagkvæmnisástæðum!

Nei, bara alls ekki!

Jahá. Af hvaða ástæðum þá?

Hvers vegna hafa margir erlendir áhrifamenn fimbulfambað um það að koma böndum á hina stórfelldu tilfærslu og kúnstir sem þeir telja að viðgangist í skattaskjólunum og fjármálaheiminum, ef engin ástæða var til þess? 

Nú er sagt að það hefði komið í ljós síðar að allir skattar voru greiddir af þessu hér heima og skattaskjólið því væntanlega rangnefni.

Bara "svokallað skattaskjól"? Nýtt hugtak?

Listinn í nýyrðasmíðinni í endurskrift sögunnar um fyrirbrigðin, sem fólk hélt að hefðu verið aðalatriðin 2007-2008, getur fengið langa framlengingu á næstunni:

"Svokallað Hrun." "Svokallað skattaskjól". "Svokallaðar siðareglur" "Svokölluð hagsmunatengsl..."  Ágætis byrjun.

 

 

 

 

  

 

Bar ekki skylda að segja frá

Belgísk lögregla og yfirvöld gagnrýnd.

Belgíska lögreglan og yfirvöld hafa legið undir gagnrýni um langa hríð frá nágrönnum sínum, Frökkum og Þjóðverjum, fyrir linku og sleifarlag á ýmsum sviðum.

Frakkar voru afar óhressir með það hvernig ódæðismennirnir í París í fyrra gátu komist undan og falið sig í Brussel eins og ekkert væri.

Þá var að vísu sett á viðbúnaðarstig sem sumum þótti ansi hátt en hefur nú komið í ljós að full ástæða var til.

Það þóttu því ekki tíðindi þótt það væri franska lögreglan sem beitti sér fyrst og fremst til að gera áhlaup á glæpahundana í síðustu viku og handsama Salah Abdeslam, og nú kemur í ljós að belgísk lögregluyfirvöld hafa algerlega sofið á verðinum gagnvart ótíndum glæpahundum, sem meira að segja Tyrkir voru búnir að vara við.

Maður hefur þegar heyrt sögur af belgískum Geir og Grana, sem bendir til þess að taka þurfi til hendi og koma löggæslunni í betra horf.

Með langa glæpaferla að baki

Hvenær má skrá barn í stjórnmálaflokk?

Orðið ferming táknar það að einstaklingur, sem hefur verið skírður til kristinnar trúar sem ómálga barn, staðfestir skírnarsáttmálann sjálft.

Að þessu leyti virðist skírnarsáttmálinn tímabundinn, því að ef hann væri það ekki, þyrfti varla staðfestingu barnsins sjálfs þegar það fermist.

Að baki bæði skírn og fermingu liggur alvara af hálfu trúaðra. Þess vegna er eðlilegt að velta vöngum yfir aldri þeirra, sem gefa fermingarheit.

Fermingarbörnin teljast nefnilega ekki sjálfráð að lögum fyrr en 18 ára gömul, og má velta því fyrir sér á hvaða aldri þau geti gefið slík heit eða til dæmis gengið í stjórnmálaflokka áður en þau hafa fengið sjálfræði og kosningarrétt.

Kárahnjúkavirkjun er einhver umdeildasta og afdrifaríkasta framkvæmd Íslandssögunnar.

Var það rétt og eðlilegt að tvö börn greyptu nöfn sín óafmáanlega á spjöld sögunnar með því að taka áberandi og opinberan þátt í að leggja hornstein að svo umdeildu mannvirki?

Þess má geta til samanburðar varðandi sömu framkæmd, að tvö börn vörpuðu á mínum vegum blómvendi í Jöklu áður en hún var stífluð og henni og dalnum, sem hún hafði mótað var sökkt í aurugt miðlunarlón, sem fyllast mun upp í áranna rás.

Með þessari athöfn var á táknrænan hátt vísað til þess að með drekkingu dalsins í aur var tekin óafturkræf ákvörðun sem komandi kynslóðir gætu ekki breytt.

Við myndatöku af þessu var þess vandlega gætt að ekki sæist hver þau væru og einnig að þau ein tækju um það ákvörðun, þegar þau yrðu 18 ára eða eldri, hvort þau vildu að upplýst yrði um nöfn þeirra.

Þess var gætt að ráðin yrðu ekki tekin af þeim varðandi þetta.    

Hvenær má ferma barn?

Einstakt andrúmsloft samheldni og æðruleysis í hjarta Brussel í dag.

Ferðalag í strætisvagni fram og til baka inn í miðborg Brussel í dag, alla leið niður á Kauphallartorgið, gaf nokkra innsýn í hug sleginna borgarbúa, sem munu þurfa nokkurn tíma til þess að melta þann veruleika hryðjuverkaaldar, sem nú hefur lostið niður sem eldingu í Brussel.

Samgöngur í borginni hafa truflast mikið, það fer ekki á milli mála. Margar götur eru lokaðar og áætlanir strætisvagna hafa riðlast.

Við þurftum að bíða í nær klukkustund eftir vagni, og þá komu þeir allt í einu tveir, sá fremri troðfullur en hinn aftari hálftómur.

Enda urðu þeir sums staðar að fara út af hefðbundnum akstursleiðum vegna lokana.

Við Brouckere neðanjarðarbrautarstöðina var herflokkur sem hélt uppi eftirliti og strangri reglu.

Hermenn með alvæpni skoðuðu þá sem ætluðu í lestina, og má sjá þá og fólkið fjær á þessari mynd.

Skammt frá, á Kauphallartorginu, var enn mikill mannfjöldi, sem búinn er að vera þar í allan dag og halda uppi stanslausri óundirbúinni dagskrá með hvatningarhrópum og söngvum, auk þess að börn og fullorðnir skreyttu torgið með blómum, áletrunum og listsköpun.

Skilaboðin vor firna skýr: Í þjóðarsorg eftir hroðalegt ódæði, sem er tilræði við frið, frelsi, lýðræði og mannréttindi, munu kúgararnir ekki buga einhuga þjóð.

Stundin á torginu í dag var mér mikils virði. 12 ára gamall var mér sett það verkefni að soga í mig stemningu hugrakkrar baráttu fyrir mannréttindumm, lýðræði og æðruleysi, sem lýst er í stórvirki Hugos, Vesalingunum.

Reynt var að skila þessari stemningu til íslenskra áhorfenda í Iðnó, og í dag var hægt að upplifa hana sanna, massíva og sterka í hjarta Brussel.   

Blóðug og skelfingu lostin á bekk

"Ófærð".

Þessa dagana upplifir maður nýja merkingu íslenska orðsins "ófærð", en erlendir áhorfendur á íslensku sjónvarpsþáttaröðina með þessu nafni hafa sett sig inn í það ástand á Íslandi, þar sem staðir verða einangraðir vegna hinnar íslensku ófærðar.

En hér í Brussel varð "ófært" til Íslands í gær ef ætlunin var að nota farmiðann sem maður hafði í höndunum og í dag er flugvöllurinn lokaður áfram og nú er að bíða og sjá hvort hann verður opnaður á morgun svo að hægt verði að nota endurnýjaða farseðla.

Það er dálítið óþægileg tilfinning að vita af einum af hinum þremur hryðjuverkamönnum leika lausum hala, og vita þar að auki ekki, hve margir fleiri eru á ferli.

Búið var að handsama eða fella nokkra í síðustu viku, þannig að hryðjuverkamönnum hefur þó fækkað í heildina í borginni, en eftir stendur að ótrúlegur fjöldi fólks hefur gengið ISIS á hönd svo að tilvist heilaþveginna ódæðismanna er staðreynd, svo óþægileg staðreynd að meira að segja er það er meira að segja orðað að EM í knattspyrnu verði leikin fyrir mannlausum völlum.

Fari það á þann veg, hefur ódæðismönnum ISIS tekist að valda meiri usla en dæmi eru um miðað við fjölda tilræðismannanna.

Fjöldi fólks hefur komið saman í borginni til að minnast fórnarlamba árásanna í gær, og þessar athafnir og aðrar afleiðingar atburða gærdagsins setja mark sitt á líf borgarbúa.

Við það ástand verður að búa og melta hið sérkennilega andrúmsloft, sem ríkir í borginni.

Ekkert flogið til Brussel í dag

Löngu tímabærar breytingar.

Vestrænar þjóðir eldast og sjúkdómar verða því algengara viðfangsefni en fyrr með tilheyrandi kostnaði.

Kostnaðarþátttaka tekjulítils fólks hefur orðið æ þungbærari hjá alltof mörgum og biðlistarnir stóru auka kostnað þjóðfélagsins þegar á heildina er litið og valda þegar á heildina er litið stórkostlegu og óþörfu eilsutjóni, vinnutapi, þjáningum örkumlum og dauða gersamlega að óþörfu.

Vonandi verður boðað frumvarp heilbrigðisráðherra um umbætur í þessum efnum til þess að marka þáttaskil í þessum efnum. Það var löngu tímabært.  

Kostnaðarþátttökukerfið „alveg kolrangt“

Hægt að breyta brautinni.

Í viðtali á Hringbraut um neyðarbrautina, sem sumir kalla svo, sagði borgarstjóri að hún væri kölluð neyðarbrautin af því að hún væri svo hættuleg!

Svona álíka röksemd og að segja að neyðarblys væru kölluð þessu nafni af því að þau væru svo hættuleg!

Ef litið er á kort af Reykjavíkurflugvelli sést að vel er hægt að breyta brautinni þannig að hún geti gagnast þótt Hlíðarendareiturinn verði byggður upp eins og til stendur.

Það má gera með því að rífa eða færa til gamlar byggingar sem standa milli suðvestuenda hennar og Skerjafjarðar og lengja brautina nógu mikið til að hægt verði að fljúga nógu hátt yfir Hlíðarendareitinn.

Brautin er nú innan við þúsund metra löng af því að eðli málsins vegna lenda flugvélar á henni upp í stífan vind á miklu minni hraða miðað við jörð en þegar vindur er minni eða það er logn.

Ríkið þarf að loka NA/SV flugbrautinni