"Dyngjufjöll" fyrir norðan og dyngjurnar þar jafnvel fleiri en tíu.

Norðan Vatnajökuls er eitthvert fjölbreytilegasta safn dyngjufjalla á jörðinni. Meira að segja heitir fjallabálkurinn norðan og vestan við Öskju Dyngjufjöll og þar eru tvær af þremur stærstu dyngjum landsins, Trölladyngja og Kollóttadynga. Hin þriðja er Skjaldbreiður norðan Þingvalla, og þessar þrjár bera af í dyngjuflóru Íslands. 

Því miður var Jónas Hallgrímsson ekki í aðstöðu til þess á sinni stuttu ævi til þess að fara um norðurhálendið eins og allir jarðfræðingar hafa getað gert síðan á dögum Þorvaldar Thoroddsens, en dyngjurnar á þessu svæði eru nógu margar og fjölbreyttar að stærð til þess að skapa vanda við að kasta á þær nákvæmri tölu. Varla færri en átta en kannski fleiri en tíu. 

Ef hann hefði getað gert það, er vel líklegt að snilldarljóð um Þjóðarfjallið Herðubreið, Öskju, dyngjurnar stóru og mörgu og fjallasalinn allan hefði orðið til.

Á myndinni hér við hliðina má sjá dyngju fremst, Kollóttadyngja, Herðubreið, móbergsstai, Herðubreiðartögl, gígaröð, og Snæfell í baksýn, stórt eldfjall.   

Að vísu er Hlöðufell hér syðra móbergsstapi eins og Herðubreið, og í nábýli við Skjaldbreið, en fær aðeins fjögur orð í ljóðinu um Skjaldbreið; "...og litlu sunnar Hlöðufell..." 

Þráinsskjöldur og Heiðin há eru dyngjur á Reykjanesskaga en náðu ekki sama ægiþroska og Skjaldbreiður, Trölladyngja og Kollóttadyngja. 

Þessar þrjár dyngjur njóta þess að hafa fengið nægt rými inn á milli annarra fjalla til þess að þroskast til hins ítrasta. 

Því miður myndi hugsanleg dyngja utan í Fagradalsfjalli ekki njóta slíks. En ef hún myndast á annað borð yrði það smá sárabót fyrir skemmdir vegna hraunstrauma að fá að fylgjast með sköpun svona náttúrudjásns. 

Skemmdir á gróðurlendi verða héðan af ekki miklar miðað við þá eyðingu gróðurs og jarðvegs sem búfjárbeit hefur valdið. 

Í laginu "Kóróna landsins" eru margs konar náttúrufyrirbæri nefnd, en það fyrsta er:...

 

Allvíða leynast á Fróni þau firn, 

sem finnast ekki´í öörum löndum: 

Einstæðar dyngjur og gígar og gjár

með glampandi eldanna bröndum.

Við vitum ekki´enn að við eigum í raun 

auðlind í hraunum og söndum, 

sléttum og vinjum og urðum og ám

og afskekktum sæbröttum ströndum..."

Tók 30-100 ár fyrir Skjaldbreið að myndast

Ofurvígvædd þjóð þar allir þurfi að verja sig gegn "hinum."

Athyglisverð umfjöllun var sýnd hér heima í sjónvarpsþættinum 60 mínútum í gær.

Tvennt bar þar hæst. 

Í fyrsta lagi það mat þeirra, sem gerst hafa kynnt sér skotvopnaeign og skotvopnanotkun í Bandaríkjunum, að hún væri nú í fyrsta sinn komin á það stig að enginn væri lengur óhultur fyrir skotárás nokkurs staðar í þessu víðlenda ríki frelsisins. 

Hitt atriðið var eðli skotvopnanna, sem yrðu sífellt mikilvirkari. Var hálfsjálfvirki riffillinn AR-15 tekinn sem dæmi, en hann er í raun borgararaleg útgáfa af herriflum, herriflinum sem hafa eiginleika hríðskotabyssu og geta tæmt úr sér ótal skothylki á metttíma. 

Þessum stórvirku drápstækjum fjölgar sífellt og er áætlað að að um 90 milljón AR-15 séu í borgararlegri eign í Bandaríkjunum.   

Afköstin eru geigvænleg eins og komið hefur í ljós í fjöldamorðum með þessum vopnum. 

Með AR-15 að vopni hefur fjöldamorðingjum tekist, einum og sér í hvert sinn, að drepa allt að 60 manns og slasa 400 í einni árás. 

Kúlurnar þjóta sem skæðadrífa og dæmi eru um að það taki mörg ár að ná öllum brotunum úr sumum sem fyrir þeim verða og lifa naumlega af. Hraði skotanna úr AR-15 er fimm þúsund kílómetrar á klukkustund, meira en sexfaldur þotuhraði.   

Nú nýlega voru Texasbúar að undirbúa það að fella alveg niður skráningarskyldu á skotvopnum og fullkomna þar með það ástand, að í ljósi viðauka í stjórnarskrá Bandaríkjanna varðandi heilagan rétt hvers manns að bera á sér vopn til varnar, geti hver, sem er, eftirlitslaust vígbúist með afkastamestu morðvopnum á borð við AR-15 til þess að geta varið sig gegn "hinum" sem ráðast á fólk með slíkum vopnum. 

Hagsmunasamtökin sem sækja fast aukna sölu og eign skotvopna eru griðarlega sterk í Bandaríkjunum eins og umræðan í Texas ber vitni um, og til þeirra sótti Donald Trump óspart fylgi, og ávarpaði byssueigendurna meira að segja beint í gegnum sjónvarpið í rökræðum við Joe Biden fyrir síðustu kosningar.  

Tíu skotárásir yfir helgina

Bílasmíðin með tölvustýrðum róbótum fyrir áratugum. Af hverju ekki fiskurinn fyrr?

Tvær megin byltingar í bílaframleiðslu skópu framfarir í hagkvæmni í framleiðslu og gæðum hennar. 

Sú fyrri hófst á öðrum áratug síðustu aldar með hinni stórfelldu byltingu færibandatækninnar. 

Kostnaður við framleiðslu hvers bíls féll niður í brot af því sem áður var, og fyrsta afurðin, Ford T, seldist meira en allar aðrar gerðir bíla samanlagt í heiminum. 

Álíka bylting varð síðan undir lok 20. aldarinnar, þegar svonefnd vélmenni eða róbótar tóku við handverkinu við færiböndin. 

Í þeirri byltingu fleygði hagkvæmninni ekki eingöngu fram, heldur þýddi hún risaskref í að gera bílana vandaðri, betur setta saman og með með færri bilanir og bætt öryggi. 

Þetta skóp líka möguleika á að verksmiðjurnar gætu verið á miklu fleiri stöðum og í fleiri löndum en áður, svo framarlega sem hin tövustýrða róbótatækni var rétt sett upp og notuð, heldur fylgdi þessu stórfelldur sparnaður á mannafli. 

Það, sem átt hefur við bílaframleiðslu, á í stórum dráttum einnig við um úrvinnslu á fiski. 

Fyrri byltingin varð með tilkomu færibandatækni í vinnslustöðvum og frystihúsum, en síðari byltingin þar sem tölvuvædd vélmenni taka við af mannaflinu, er nú loksins að slá alveg í gegn með tilheyrandi sparnað í mannafli. 

Nú spyr saæmilega fróður um bílaframleiðslu en lítt fróður um úrvinnslu fiskjar, hvers vegna sú síðarnefnda var ekki fyrr komin á lokastig. 

„Við erum í upphafinu á tæknibyltingu“

Svipaðar ástæður slysa á flestum samgöngutækjum.

Áður en rafskútur ruddu sér til rúms hér á landi voru engin rafskútuslys. Og hjólaslys voru færri meðan hjólin voru færri en síðar varð. Svipað gerðist fyrir öld þegar fyrstu bílslysin dundu yfir. 

Miklar framfarir í gerð bíla til þess að sporna við slysum hafa fækkað slysunum. Nú eru sumir bílar komnir með allt að sjö loftpúða innanborðs til þess að fækka alvarlegum slysum. 

Fullur maður, sem ekur af stað á bíl gat forðum tíð dauðrotast við að aka á næsta steinvegg. 

Nú blæs upp púði sem mildar höggið. 

En slikt er ekki hægt á reiðhjólum, bifhjólum og rafskútum. 

Þar tekur góður hlifðarhjálmur á höfði við hlutverki loftpúða í bíl. 

Á mynd með fréttinni sjást tveir menn á rafskútum hjálmlausir. Svo er að sjá að mikill meirihluti fólks á rafskútum sé með engar varnir, sem geta dregið úr hjólaslysum, svo sem hjálma á höfði, sérhannaða vélhjólaklossa, hnjáhlífar eða vélhjólahanska. 

Á flestum reiðhjólum og bifhjólum er auðvelt að hafa töskur og fleira, sem gerir kleyft að hafa eitthvað af þessu tiltækt. 

Rúmlega helmingur allra banaslysa og alvarlegra slysa á ökumönnum hjóla verða vegna ölvunar eða vímuástands, þrefalt fleiri hlutfallslega en á bíl. Þess vegna er hægt að draga stórkostlega úr slysahættu á bifhjólum, með því að vera alltaf edrú, hafa góðan hlífðarhjálm á höfði og helst varnir á ökklum, hnjám, höndum og jafnvel baki. 

Um miðnæturskeið á laugardagskvöldi hefur það hingað til ekki þótt fréttnæmt þótt einhverjir detti ölvaðir á gangi. 

Eftir að búið er að flytja rafskútur inn í tugþúsundatali væri það frétt ef enginn dytti á þeim fullur og hefði kannski dottið hvort eð var gangandi. 

Sum rafhlaupahjólin eru með vélarafl og hraða, sem er margfalt það sem leyfilegt er, og slík tæki geta orðið að skaðræðisgripum hjá ölvuðum eða óvönum. 

Réttar upplýsingar eru nauðsynlegar við kaup á rafskútum. Uppgefin drægni er til dæmis stórlega ofmetin hjá seljendum og framleiðendum flestra þeirra. 

Þar er verk að vinna hjá öllum þeim, sem þessi vaxandi ferðamáti snertir.  

 

Fluttur á bráðamóttöku eftir rafskútuslys

Tveir nýir markhópar fyrir rafbíla; 1,2 millur og 2,6 millur.

Fram að þessu hefur það verið algengasta hindrunin í að kaupa rafbíl að verðið sé alltof hátt. 

Verðið á meðalstórum rafbílum er frá fjórum milljónum og ódýrasti bíllinn hefur verið 3,6 milljóna króna bíll, Volkswagen e-Up, fjögurra sæta furðu rúmgóður bíll með drægni vel á þriðja hundrað kílómetra. 

Það tekur klukkustund að hlaða bílinn í hraðhleðslustöð á ferðalagi, en það ætti varla að vera frágangssök. 

Í flestum löndum stefnir í vaxandi umferðaröngþveiti vegna sífelldrar fjölgunar og stækkunar einkabíla, og hið sama er að gerast hér á landi.  

Búist er við að í takti við komandi íbúafjölgun á höfuðborgarsvæðinu muni þurfa að búast við fjölgun um 20 þúsund sístækkandi bíla á næsta áratug, og það blasir við að fjárhagslega og tæknilega er einfaldlega ekki hægt að svara stóraukinni þörfum fyrir gatnamannvirki sem anni þörf svona stórstækkandi bílaflota.   

En erlendis er þegar hafin bylting í bæjarsnattinu með minni og ódýrari rafbílum jafnframt skiptikerfum fyrir færanlegar rafhlöður í rafknúnum léttbifhjólum. 

Renault-Nissan hafa þegar selt 30 þúsund snattara af gerðinni Twisy, sem er aðeins 2,34 x 1,23 m og geta fjórir bílar komist þversum fyrir í einu bílastæði eins og sést á mynd hér fyrir ofan. Hver bíll er með 4 punkta bílbelti og uppblásanlegan líknarbelg. 

Myndir númer 2 og 3 að ofan eru hins vegar af rafsnatta af gerðinni Citroen AMi. Þar sitja tveir hlið við hlið 

Twizy var frá upphafi ætlað að leysa vélhjól af hólmi og er því án hurða á verði í kringum 1,5 millur. Í honum situr farþegi aftan við bílstjórann eins og á vélhjóli. 

Hægt er að kaupa hurðir sem opnast beint upp eins og á McLaren og taka því ekkert rými auk hitunar búnaðar, en við þetta rýkur verð bílsins upp í 1,8 milljónir króna. J

Citroen verksmiðjurnar hafa því farið aðra leið og bjóða upp á bíl sem tekur svipað rými á malbikinu, 2,41 x 1,39 m, snýr sér næstum á punktinum með aðeins 7,2 m þvermál beygjuhrings en er bæði fokheldur og vatnsheldur og með upphitun.  

En til þess að koma verðinu niður þurfti byltingarkenndar aðferðir: Þrjár þær fyrstnefndu eru einkum notaðar til þess að létta bílinn sem mest og gera hann sem sparneytnastan. 

1. Einföld gerð, notkun endurnýjanlegs plasts að mestu og hafa sem fæsta og léttasta nytjahluti, eina þurrku, eitt aflstig, enga rúðuupphalara eða venjulega húna heldur einfalda gagnsæja lúgu á lömum eins og í Bragganum. Bilinn opnaður utan frá með því að ýta á takka, en innan frá með því að toga í ól.  

2. Lítil rafhlaða, aðeins 5,5 kílóvattstundir, 60 kíló, tíu sinnum léttari en í meðal rafbíl. Tekur aðeins þrjár klukkustundir að fullhlaða hana í venjulegu íbúðarafmagni. En nægir þó til að gefa um 55 km drægni samkvæmt ágiskun síðuhafa. Það á að nægja í fyrir meðtals innanbæjarakstur sem er um 33 km á dag. Einföld lausn: því minni rafhlaða, því léttari bíll; því léttari bíll, því minni rafhlaða. 

3. Hámarkshraði 45 km / klst, aðeins 8 hefstafla mótor, sem er feykinóg, vegna þess að bíllinn er innan við 500 kíó á þyngd og þar með minni hætta á mikilli loftmótstöðu og orkueyðslu. Erlendis er virkjaður stór markhópur, allt niður í 14-16 ára unglingar mega aka svona hægfara farartækjum, sem þó í krafti lipurðar komast furðu vel og fljótt í gegnum umferðina og smjúga þversum inn í bílastæði. 

4. Einfaldari smíð hvar sem litið er, báðar hurðir nákvæmlega eins, líka afturendi og framendi, nema að ljósin eru rauð að aftan og hvít að framan. Á mynd hér að ofan sést, að hurðirnar verða að opnast sín í hverja áttina til þess þær geti verið eins báðum megin. Fyndið að horfa þvert í gegnum bílinn með opnar dyr, sætin eru á svipuðum stað og aftursætin í fjögurra manna bíl. 

5. Ferkantað lag og nógu hátt þak til hámarksnýtingar innanrýmis. Boðið verður síðar upp á sendibílsútgáfu. 

6. Verð og reksturskostnaður þrefalt lægri en á ódýrustu rafbílum hingað til. Býður upp á kerfi til að leigja svona bíla til snatts fyrir lágmarks kostnað. 

Þetta síðasta er einfalt: Bílar af þessari stærð verða í sérflokki engrar samkeppni frá bílum af þeirri stærð sem hafa hingað til verið á boðstólum. 

Og sömuleiðis eru að koma til sögu 2ja sæta rafbílar sem falla inn í sérstakan markhóp miðja vegu milli Citroen Ami og Volkswagen e-Up í verði; 2,6 millur, sama og tveir Ami en með meiri þægindi en Ami, stærra skott, tvöfalt meira afl og tvöfalt meiri hámarkshraða og tvöfalt meiri drægni samkvæmt ágiskun síðuhafa við íslenskrar aðstæður. 

Þetta eru rafbílar af gerðinni Invicta ZDS2, en BL hefur fengið tvo til landsins.

Myndir nr. 4. 5. og 6 eru af Invicta bílnum, sem er 40 sm lengri en Ami og 11 sm breiðari, en neðsta myndin er af hinni óvenjulegu staðsetningu hleðslusúrunnar á Citroen Ami. 

Bylting í bæjarsnattið

Breytingar síðan Huseby var og hét? Næstum allt nema kúlan og hringurinn.

Íslands- og Norðurlandamet Gunnars Huseby var 16,74 metrar. Nýja heimsmetið er 23,37 metrar, 6,63 metrum lengra. Samt er kúlán jafn stór og jafn þung og hún var fyrir 71 ári og hringurinn líka jafn stór. 

En nánast allt annað hefur breyst, sumt smáatriði, en margt smátt gerir eitt stórt. Crouser er næstum 20 sentimetrum hærri en Gunnar og fær að því leyti til forskot.  

Gunnar stóð við brún hringsins og sneri hlið í kaststefnuna og hélt kúlunni uppi á öxlinni uppi við hálsinn, tók síðan eitt hopp á hægri fæti og stutt skref yfir á vinstri fót og spyrnti með honum á eftir skrokk og hægri handlegg, sem henti kúlunni út með únliðshreyfingu sem síðustu fingrasnertingu ú útkastinu og lok á snúningi líkmans um 90 gráður. 

Atrennan var stutt vegna stutts innra þvermáls hringsins em vindingur í skrokknum hjálpaði til; þó takmarkað. 

Gunnar hafði í upphafi ferils síns verið góður spretthlaupari og byggði afrek sín á miklum fótastyrk og handleggjakrafti. En stíllinn, sem hann notaði og hafði reynst vel fram að því, var þegar orðinn úreltur 1950 og í raun afleitur.

Bandarísku heimsmethafarnir sneru baki í kaststefnuna og beygðu sig niður með kúluna í upphafi atrennunnar og gátu því snúið sér um 180 gráður, tvöfalt meira en Gunnar, og rétt úr sér samtímis í útkastinu og bæði lengt á þann hátt leið kúlunnar í kastinu og nýtt fleiri vöðva til að þeyta henni í loftið en Gunnar. 

Nú, sem fyrr, var það smæð hringsins sem hamlaði árangri, og fóru menn í framhaldinu að leita að leiðum til að lengja leið kúlunnar í atrennunni enn meira með því að taka heilan snúning með hana´í hringnum, snúa sér fjórum sinnum lengra en Gunnar hafði gert. 

Til þess að þetta nýttist þurfti miklar framfarir í kasttækni, hraða og snerpu, auk alhliða vöðvaafls alls líkamans.  Tæknihliðin var nánast vísindaleg og krafðist gríðarlegrar samhæfingar og lagni. 

Ofan á allt framansagt fór alhliða framför í mataræði, þjálfunaraðferðum og mælingum eins og byltingarskriða í gegnum allar íþróttir. 

Samhliða lyfjanotkun, sem skóp orðtakið að sá sigraði sem hefði besta lyfjafræðinginn, hefur þessi hlið mála litað mjög alla umræðu og umgerð íþrótta og orðið til þess að hamla gegn misvægi á þessu sviði lyfjanna, meðal annars með heilmiklu regluverki og eftirliti. 

Þegar litið er yfir allt það, sem breyst hefur við það að einn maður henti rúmlega 7 kílóa kúlu út úr lokuðum hring, yfir í það að fara heilan hring með kúluna inni í hringnum í afar flókinni hreyfingu, sést, að samanburður á afreki Husebys og núverandi heimsmethafa er nánast út í hött.  

Sló 31 ára gamalt heimsmet

Magnað atvik í Grafarvogskirkju.

Fyrir um tuttugu árum gerðist það, að góður æskuvinur minn, Davíð Helgason, hné niður við morgunverðarborðið í hjartaáfalli og lést. 

Davíð hafði verið í fremstu röð í körfubolta á yngri árum og fyrir marga kom þetta áfall mjög á óvart. 

Útför Davíðs í Grafarvogskirkju var því mörkuð sárum söknuði, vönduð athöfn og virðuleg.

Þegar kom að því að presturinn stigi fram til að fara með moldunartextann, gerðist það hins vegar, öllum á óvörum, að einn kirkjugesta, sem sat fremst í kirkjunni, féll fram fyrir sig í hjartaáfalli. 

Mínúturnar, sem á eftir fóru, voru ekki aðeins eins og þögn eftir þrumu úr heiðskíru lofti, heldur fann hver kirkjugestur óþyrmilega fyrir smæð sinni og vanmætti, líkt og skilaboð að ofan:  Þú, litli maður, hélst kannski, að þú værir sjálfur óhultur fyrir örlögunum, og að svona gerðist ekki við jarðafararathöfn, en enginn má sköpum renna, mundu það. 

Gamalt orðtak, sem faðir minn heitinn notaði stundum við svipuð tilefni, kom í hugann á meðan athöfnin var stöðvuð, hinn sjúki fékk aðhlynningu og beðið var eftir sjúkrabíl. 

Magnaðri útför var vart hægt að hugsa sér, og á meðan á stöðvun útfararinnar stóð, varð til lítil vísa: 

 

"Feigðin grimm um fjörið krefur. 

Fátt er oft um svör. 

Enginn veit, hver annan grefur; 

örlög ráða för."

 

Vísan sú arna átti eftir að draga dilk á eftir sér, því að smám saman bættist við hana þegar fleiri vinir kvöddu á næstu árum, svo sem Bessi Bjarnason, Flosi Ólafsson, Hermann Gunnarsson og Carl Möller. 

Nú er þetta eins konar sálmur:  

 

SORG OG lÍKN. 

 

"Aaa...söknuðurinn sár. 

Aaa...sorgarkvöl og tár. 

 

Ljúfur Drottinn lífið gefur; 

líka misjöfn kjör

og í sinni hendi hefur 

happ á tæpri skör. 

Feigðin grimm um fjörið krefur; 

fátt er oft um svör. 

Enginn veit, hver annan grefur; 

Örlög ráða för. 

 

Aaa...söknuðurinn sár.

Aaa...sorgarkvöl og tár. 

 

Líkna höfug hryggðartárin; 

hörfar myrkrið svart. 

Látum tímann lækna sárin, 

þótt lögmálið sé hart. 

Valt er lán og vegir hálir; 

víst þó huggun er

það, sem góðar gengnar sálir 

gáfu okkur hér. 

 

Aaa...söknuðurinn sár. 

Aaa...sorgarkvöl og tár. 

 

En ég veit að orðstír lifir, 

ást og kærleiksþel. 

Sá, sem vakir öllu yfir 

æ mun stjórna vel. 

Vítt um geim um lífsins lendur

lofuð séu´hans verk. 

Felum okkur í hans hendur

æðrulaus og sterk.  

 

Aaa...myrkrið dökka dvín. 

Aaa...aftur ljósið skín."

 

 

 

 

 

 

 

 

2 

Hjartað sló ekki í 78 mínútur

Kjörunum yrði því meira misskipt sem aldur fólks lengdist.

"Örlög, þið ráðið okkar næturstað. Enginn má sköpum renna -  og best er það."

Þessi setning er í einu leikritum Shakesfpeares og í henni felst mikið raunsæi og speki.  

Setjum sem svo að hægt yrði að framlengja aldur manna og jarðlífið í formi ævinnar um mörg hundruð ár. 

Afleiðingarnar yrðu skelfilegar, einkum ef öldruhnarhluti mannsævinnar yrði lang lengsti hlutinn. 

Þar að auki myndi dauðsföllum vegna slysfara ekkert fækka og sú misskipting lífgæðanna, sem felst í mislöngu æviskeiði, myndi vaxa stórlega og er þó vart á hana bætandi.

"Þökkum allt, sem guð oss gaf; 

hvern góðan dag

við söng og skraf. 

Við lifum ekki lífið af, 

er það?

Eða hvað?..."

 

..."Lifum með lífinu eins og það er

og unum því, sem verður ei breytt

en breytum því, sem er breytanlegt hér

í bæn og kjarki, sem frið getur veitt. 

 

Hver ævi kemur - og hún fer 

og einn og sér er dagur hver. 

Með bæn í hvert sinn sköpum hamingjuna núna!..."

Hvorki hægt að hægja á né snúa við öldrun

"Þú ert þarna á þínum bíl, af því að ég er ekki á mínum bíl."

Víð í öðrum löndum setur mikil notkun bifhjóla svip sinn á borgarumferðina. Í mörgum borgum er víðtæk notkun slíkra farartækja forsenda þess að umferðin fari ekki í óleysanlegan hnút. 

Svo ríkur er skilningurinn fyrir gildi bifhjólanna, að víða, svo sem í Brussel, er málaður stór afmarkaður ferhyrningur á göturnar næst umferðarljósunum, þar sem ætlast er til þess að bifhjólin safnist saman fyrir framan bílana á meðan beðið er eftir grænu ljósi. 

Á þeim árum, sem síðuhafi hefur verið í hópi eigenda og notenda létta bifhjóla, hefur hann átt samtöl við bílstjóra fremst við umferðarljós og þar sem beðið er eftir grænu ljósi, og hafa hafa mörg samtölin verið athyglisverð, og hljómað á þessa lund.

 

B = bílstjóri.  H = Ökumaður létts bifhjóls.  

B: Hunskastu í burtu og farðu aftast í röðina, þar sem þú átt að vera.

H: Þú átt ekkert með að tala svona við mig. Veistu af hverju þú ert á bílnum á þeim stað, þar sem þú ert núna?

B: Já, ég er bara hér eins og lög gera ráð fyrir. 

H: Nei, þú átt það mér að þakka að þú ert þarna, því að ef eg ég væri á bílnum mínum, væri ég á honum þar í staðinn fyrir þig.  Með því að vera á hjólinu í staðinn fyrir bíl, er ég að gefa eftir eitt rými fyrir bíl hér í bílakösinni, til dæmis þitt. 

 

Viðbrögð bílstjóra við svona orðaskiptum eru misjöfn. Flestir kinka kolli og segjast ekki hafa horft á málið í þessu ljósi.

Aðrir sýna engin viðbrögð, en svo eru þeir til sem halda áfram að vera reiðir. 

 

Fólk á bíl græðir mest á þeim sem hjóla

Oft notaður óraunhæfur hraði, einkum á rafknúnum hjólum, við mat á drægni. .

Uppgefnar orkueyðslutölur á farartækjum eru af margvíslegum toga og mörgum aðferðum beitt. 

Með því að fara löturhægt tekst framleiðendum að ná árangri sem augljóslega er ekki raunhæfur. 

Sem dæmi má nefna, að einn af smæstu rafbílunum var auglýstur með 140 kílómetra drægni, sem var næstum tvöfalt meiri drægni en reyndist raunhæf í langtíma mælingu hér heima, er um 90 kílómetrar á sumrin og um 80 á veturna við það að beita samt lagni í akstrinum.  

Sum af öflugustu raknúnu bifhjólum heims eru auglýst með 200 km(/klst hámarkshraða og allt að 200 kílómetra drægni. 

Ótal dæmi er að finna um hliðstæður. 

Auðvitað er víðsfjarri að hægt sé að framkvæma hvort teggja í sömu ferðinni, 200 km hraða og 200 km drægni. 

Á 30 km/klst hraða verður ferðatími óraunhæfur, samsvarar 13 klukkustundar aksturtíma nettó frá Reykjavík til Akureyrar, samt aldrei stoppað á áningarstöðum.  

Renault Zoe rústaði drægismetin