Sum förin eru allt að 70 ára gömul og láta ekkert á sjá.

Í sjónvarpsmyndinni "Til umhugsunar í óbyggðum" fyrir um 45 árum voru sýnd spólför í viðkvæmum mosanum á Fjallabaksleið og voru þau einna ljótust og mest áberandi við Eldgjá. 

Þessi för voru þá sum hver orðin allt að 30 ára gömul. 

Í myndinni"Akstur í óbyggðum" sem gerð var 2013 voru þessi hjólför þarna enn og höfðu lítið sem ekkert látið á sjá. 

Margs konar hjólför í mismunandi landi eru afar hvimleið og langlíf á hálendinu. 

Heyra má ummæli eins og að "það er engin ástæða fyrir boð og bönn, því að þar sem frostlyfting

hjálpar til við að má út för í sandi jafnar þetta sig sjálft." 

En krafan um algert frelsi felur í sér, að ævinlega megi búast við nýjum og nýjum förum í hundraða tali á hverju ári á hverju ári, hvenær sem er, og gengur auðvitað alls ekki upp. 

 

Hjólför í fagurgrænum mosa

Þau banka á dyrnar, rafhjólin, líka í Borgarnesi.

Nokkur rafhjól eru nú á leið kringum landið eftir Þjóðvegi 1 og hefur áður verið sagt frá því í fréttum að þau fari frá Seyðisfirði rangsælis um landið. Þeim sást bregða fyrir í Borgarnesi svona til að hressa upp á sunnudagsumferðina. 

Þetta eru hjól af gerðinni Energica og eru meðal öflugustu rafhjólanna á markaðnum um þessar mundir og kosta því nokkurn skilding. 

Aðrar öflugar gerðir eru BMW c-evolution og hið bandaríska Zero. 

Hjól sem komast á annað hundrað kílómetra hraða og hafa drægi vvel yfir 100 kílómetra. 

Hjólin, sem sjást vera að taka hraðhleðslu hjá ON í Borgarnesi tóku síðast hleðslu í Staðarskála.  

Það er ON, Orka Náttúrunnar sem stendur fyrir þessari tilraun og kynningu eða forsmekk af því sem komið getur. 

Sniglarnir hafa tekið að sér að aka hjólunum. 

Helstu vandamálin varðandi rafhjól á þjóðvegum snerta rafhlöðurnar. Aðeins á stærri og dýrari hjólunum er hægt að nota sömu hraðhleðslustöðvar og rafbílar nota, og vegna hlutfallslega mikillar loftmótstöðu miðað við stærð farartækis, getur drægnin ekki orðið jafn mikil hjá hjólunum og langdrægustu bílunum. 

En hér á síðunni hafa áður verið reifaðir möguleikarnir, sem rafhjól með útskiptanlegum rafhlöðum gefa, því að þá tekur aðeins innan við mínútu á skiptistöðvum að taka tómar rafhlöður úr og setja hlaðnar í í staðinn. 

Bláleita myndin í miðjunni er af einni af 757 skiptistöðvum fyrir slík hjól af gerðinni Gogoro sem komið hefur verið upp á höfuðborgarsvæði Tæpei á Tævan þar sem búa um 350 þúsund manns. 

Svipað er í gerjun í nokkrum borgum í Evrópu, svo sem í Madrid á Spáni. 

Kannski einhvern tíma hér, hver veit?

 

Rafhreyfillinn kom á undan bensínhreyflinum, miklu einfaldari og skilvirkari.

Saga rafhreyfilsins er lengri en saga bensínhreyfilsins, enda er hann bæði miklu einfaldari og skilvirkari. 

Á meðan hreyfill knúin eldsneyti, með allri sinni flóknu gerð hefur þurft meira en 130 ár til að þróast, hefur rafhreyfillinn einfaldlega beðið sallarólegur eftir því að sinn tími kæmi. 

Hann skilar meira 80 prósent orkunnar hjólanna, en eldsneytishreyfillinn meira en helmingi minna. 

Rafbílar brillerar víða í keppni þar sem reyndir á hrátt afl og einfalda drifrás til dæmis ár eftir ár í frægasta klifurkappakstri heims, upp á fjallið Pikes Peak í Colorado í Bandaríkjunum. 

Aðeins margföld þyngd orkugeymanna í rafbílunum, miðað við þyngd eldsneytis í öðrum bílum,  hindrar rafbílana í að skjóta öðrum bílum endanlega ref fyrir rass á öllum sviðum. 

  

 

Nær 2.000 hestafla rafbíll

Heimsmet í gróðureyðingu?

Fyrir um fjörutíu árum var enn beit og gróðureyðing með tilheyrandi rofabörðum í algleymingi á öllu svæðinu suður af Langjökli og allt norður á miðjan Kjöl. 

Gamlar kolagrafir í auðninni nálægt svonefndum Rótarmannatorfum suðvestur af Bláfelli segja sína sögu um það, að þar var áður kjarr í gróðurlendi sem var bæði beitt og nýtt sem eldiviður. 

Síðustu áratugi hefur verið unnið mikið uppgræðslustarf á Haukadalsheiði og einnig reynt að hamla gegn uppfokinu norður á Kili en enn hefur ekki verið hætt sauðfjárbeit á afréttum sem eru ekki beitarhæfir. 

Í ofanálag hafa verið birtar myndir af sauðfé á slíkum slóðum sem auglýsing fyrir heilnæmar íslenskar afurðir, fengnar með beit á slíkum afréttum. 

Færðar hafa verið líkur að því að ekkert land í heiminum hafi verið eins illa leikið og Ísland með stórfelldri gróðureyðingu, mest af mannavöldum, allt frá Reykjanesskaga og norðaustur um endilangt landið til Hólsfjalla og Núpasveitar. 

Þjóðargjöf til Landgræðslunnar á Þingvöllum 1974 var étin upp í verðbólgu á áratug. 

 

Grátlegar skemmdir á landinu

Afar stórt og mikilvægt skref í varnarbaráttu.

Það er afar mikilvægt og stórt skref í varnarbaráttunni fyrir náttúru Íslands ef umhverfisráðherra tekst að ljúka við friðlýsingu verndarflokks rammaáætlunar. 

Eiga þeir, sem að þessu standa þakkir skildar. 

Hins vegar verður að gera sér grein fyrir því að munurinn á verndarflokki (verndarnýtingarflokki)  og virkjanaflokki (virkjananýtingaflokki) er sá, eftir að búið er að virkja eða raska svæði á óafturkræfan hátt, verður ekki aftur snúið. 

Hins vegar lýst tveir iðnaðarráðherrar því yfir hér um árið, að alltaf væri hægt að aflétta verndun og virkja í staðinn.

Og nuverandi orkumálastjóri segir ekki nóg að gert í virkjanamálum, þótt Islendingar framleiði sjöfalt meiri raforku en þeir þurfa fyrir eigin fyrirtæki og heimili. Ef ekki verði haldið áfram stanslaust að virkja, sé þjóðin dæmd til fátæktar. 

Þetta er sagt blákalt, þótt ósnortin íslensk náttúra hafi verið meginstoðin í mestu efnahagsuppsveiflu landsins í áratugi.  

Gott dæmi um það hvernig margir lita á það sem pennastrik að aflétta friðun var þegar aflétt var verndun Kringilsárrana til þess að sökkva fjórðungi hans með griðarlegum óafturkræfum umhverfisspjöllum. 

Baráttan fyrir verndun hinnar einstæðu íslensku náttúru er því varnarbarátta um alla framtið. 

Friðlýsingu verndarflokks ljúki að ári

Spurning um samningsaðstöðu.

Enn birtist dæmi um það hvernig Norður-Kóreumenn reyna að safna saman hjá sér sem mestu af því sem geti verið á samningaborði þeirra og Bandaríkjamanna og hægt verði að semja um ef eða þegar að því kemur að komast að samningsniðurstöðu. 

Þetta þýðir að Norður-Kóreumenn ganga eins langt og þeim finnst framast þorandi við að halda möguleikunum á skotflaugum fyrir kjarnorkuvopn sem öflugustum, án þess að hleypa ástandinu í bál og brand. 

Kim bað Trump afsökunar

Verður samið við landeigendur?

Tilkynning Vegagerðarinnar vegna Ófeigsfjarðarvegar vekur ýmsar spurningar. 

Vegagerðin segist ekki standa fyrir framkvæmdunum, heldur hafi hún framselt hana til Vesturverks og muni ekki standa í vegi fyrir þeim.

Þar með hljóta margir á álykta sem svo að Vegagerðin standi á bak við framkvæmdirnar. 

Í tilkynningunni kemur fram að Vegagerðin hafi beint þeim tilmælum til Vesturverks, sem hún hefur framselt vegarbreytinguna til, að hafa samráð við landeigendur um breytingar á veginum og hugsanlegar breytingar á landi. 

Þetta hefur oft reynst loðið orðalag varðandi framkvæmdir.

Sem dæmi má nefna að af og til haldnir samráðsfundir vegna lagningar nýrra háspennulína á suðvesturhorni landsins, þar sem niðurstaðan á þessum fundum virðist oft vera eins konar einræða af hálfu línulagnarmanna þar sem ekkert tillit er tekið til ábendinga og sjónarmiða náttúruverndarfólks. 

Spurningin varðandi Ófeigsfjarðarveg er því opin um það, hvort samráðsfundur eða fundir Vesturverks muni nokkru breyta í því efni að Vesturverk haldi sínu striki.  

Stendur ekki fyrir framkvæmdunum

Bjarni sjálfur og fleiri hafa verið í mótsögn við sjálfa sig.

Þegar Bjarni Benediktsson segir málflutning Miðflokksins í Orkupakkamálinu ótrúverðugan í ljósi þess að það var á vakt þess flokks sem því var sleppt að bera Orkupakkamálið upp í sameiginlegu EES-nefndinni 2017, virðast fleiri en Miðflokksmenn hafa verið reikulir í málinu. 

Miðflokksmenn bera að vísu fyrir sig, að þeim hafi ekki verið til fulls ljóst eðli málsins hér um árið. 

En þegar fyrri ummæli Bjarna sjálfs á þingi um Orkupakkamálið eru skoðuð, er áberandi munur á milli þess sem hann sagði þá og segir nú, jafnvel þótt svonefndir fyrirvarar sé hafðir til hliðsjónar um mat á stöðunni, en fyrirvararnir benda til þess að Bjarni og Guðlaugur Þór hafi ekki áttað til fulls á þessu máli þegar Bjarni hélt ræðu sína í upphafi á þingi. 

Orkupakkinn takmarkað framsal

Líf á óendanlega mörgum plánetum?

Ef eilífðin og óendanleikinn eru grunnur alheimsins, t.d. vegna þess að utan þess alheims sem manninum er þekktur, séu fleiri alheimar, kannski óendanlega margir, eru líkurnar á því að líf sé á öðrum plánetum en jörðinni óendalega miklar.  Eða hvað?

Þess vegna er þessi setning um fyrirbærið, sem margir kalla alvald, i ljóði um líf og dauða, svohljóðandi:  

"Vítt um geim, um lífsins lendur

lofuð séu´hans verk.

Felum okkur í hans hendur 

æðrulaus og sterk."

 

Fundu plánetu sem er mögulega lífvænleg

Koma pálmatréní Vogabyggð eftir allt? Og krókódílar á Húsavik?

Það var ekki lítið sem rætt var um hugmndina um pálmatrén í eins kona glerturnum í Vogahverfi ekki alls fyrir löngu og þótti mörgum hugmyndin fáránleg. 

Þess vegna verður fróðlegt að sjá hvernig pálmatrjánum fimm reiðir af í Laugardal. 

Þetta leiðir hugann að hugmyndinni um krókódílagarð á Húsavík, sem kom upp fyrir um 20 árum og var slegin út af borðinu. 

Síðuhafi renndi þá fyrir tilviljun fram á krókódílagarð í Klettafjöllunum í Kólóradó ekki langt frá þorpinu Manassa, sem fyrsta alþjóðlega stórstjarna íþróttanna, Jack Dempsey, kenndi sig við (The Manassa mauler).  

Auðvitað var tilvaldið að taka mynd af krókódílagarðinum og sýna heima. 

En ekkert varð af því að sýna ferðafólki krókódíla á Húsavík.  

Pálmatré í Laugardal