Þarf að vera rusl alls staðar þar sem menn eru? Og rottur?

Svo virðist að hvar sem menn eru á ferð, á hafinu, löndunum eða á lofti, safnist saman rusl. 

Í Kyrrahafi mun vera stór eyja úr plastrusli, sem er á stærð við Noreg. 

Plastrusl í formi örsmárra plastagna finnst orðið á stórum hlutum jarðarinnar og smýgur inn í líkama bæði manna og dýra, án þess að verjendur plastæðisins telji það neitt athugavert. 

Fyrir mörgum árum kom það upp að smám saman væru menn að fylla tómið umhverfis jörðina af geimrusli sem væri afleiðing af stanslausri dreifingu manna á hinum fjölbreytilegustu hlutum á sporbraut um jörðu. 

Í afar góðri heimildarmynd um spendýr jarðarinnar var þeirri spurningu varpað upp, hve dreifð þau væru. 

Niðurstaðan var sú að aðeins tvö spendýr fyndust í öllum kimum heimsins: Maðurinn og rottan.  

Þess vegna fékk Stjörnu-Sævar sér ekki Teslu

Gullfossvirkjun: brot af óafturkræfum umhverfisáhrifum Kárahnjúkavirkjunar.

Áratugina sem virkjun Gullfoss var á dagskrá höfðu menn fordæmi Norðmanna í orkumálum í huga. 

Þar í landi hafði fossinn Rjukan jafnan verið á dagskrá til að sýna erlendum gestum, svo sem Frakklandskeisara, svipað og gert var hér á landi, þegar Danakonungar komu í heimsókn. 

Síðan var Rjukan virkjaður sem hluti af rafvæðingu Noregs og hefur ekki sést síðan. 

Fróðlegt er að bera saman umhverfisáhrif Kárahnjúkavirkjunar og hugsanlegrar Gullfossvirkjunar. 

Gullfossvirkjun myndi nota Hvítárvatn sem miðlunarlón, stöðuvatn, sem þegar er tilbúið til slíks. Stíflan þar yrði ekki sjáanleg nema handan við Bláfell og þessi framkvæmd afturkræf að mestu. 

Kárahnjúkavirkjun þarf þrjú miðlunarlón og það stærsta mun fylla 25 kílómetra langan og 200 metra djúpan dal af aurframburði á algerlega óafturkræfan hátt, og gereyða fjölda einstæðra náttúruverðmæta. 

Gullfossvirkjun yrði aðeins í einni á. 

Kárahnjúkavirkjun tekur vatn úr þremur jökufljótum og þurrkar upp tugi fossa, þar sem þrir geta talist stórfossar líkt og Gullfoss. 

Líka er fróðlegt að velta vöngum yfir rökstuðningi með Gullfossvirkjun: Ísland var enn nær vegalaust, án beislaðrar raforku að mestu og virkjunin myndi skapa atvinnuuppbyggingu og færa landsmönnum stórt stökk inn í nútímann. 

Svipuð rök hafa verið uppi með stórvirkjunum á síðustu árum. En munurinn er sá, að nú notum við aðeins um 20 prósent af innlendri orku til íslenskra heimila og fyrirtækja en stóriðjufyrirtæki í erlendri eigu nota 80 prósent en skila nær helmingi minni virðisauka inn í efnahagslífið en sjávarútvegur og ferðaþjónusta. 

Samt er náttúruverndarfólk sakað um að að vera á móti rafmagni, vera á móti atvinnuuppbyggingu og vilja að við förum aftur inn í torfkofana.  

 

 

Lífeyrir aldraðra samt 80 þúsund krónum fyrir neðan lágmarkslaun?

Í fréttum ljósvakamiðlanna í gær mátti heyra það nefnt, að meðal aldraðra væru þúsundir fólks sem væri gert að sætta sig við lifa á átta þúsund krónum lægri upphæð en lágmarkslaun væru. 

Í ofanálag væri hvergi á byggðu bóli í nágrannalöndunum búið að ganga eins  hart fram af stjórnvöldum að koma í veg fyrir að aldraðir fengju að afla sér tekna í viðbót við hina strípuðu lífeyristaxta. 

Engin umræða hefur verið um þetta í dag, svo að séð verði. Þykir kannski hið sjálfsagðasta mál? 

Meðallaun hækkað mun meira á Íslandi

Árangursríkasta farartækið er svona í laginu.

Hjólið, sem Arna Sigríður Albertsdóttir notar á Ólympíumóti fatlaðra, er mun merkilegra en sýnist í fyrstu. 

Helsta viðfangsefni bílahönnuða á tímum orkuskipta er að finna hagkvæmari leiðir til þess að nota einkafarartæki, allt frá rafreiðhjolum upp í rafknúin léttbifhjól, rafknúin vélhjól af fullri stærð, litla rafbíla og stóra rafbíla. 

Um meðalstóra bíla hefur það lengi gilt, að til þess að ná fram sem bestri hagkvæmni, sé mikils virði að hafa loftmótstöðuna sem minnsta. 

Gildir þar staðall, sem nefndur er cx, og var forðum um 0,50 eða hærri, en er nú á flestum bílum í kringum 0,30 cx.  

Einnig það að bíllinn ryðji sér braut í gegnum loft, sem er með sem minnst flatarmál í þvesniði, "frontal area" á erlendu máli. 

Með því að margfalda fram-flatarmálið með cx fæst tala yfir loftmótstöðu bílsins. 

Vandamálið varðandi loftmótstöðuna vex mjög mikið hlutfallslega eftir því sem farartækin verða minni í formi vélhjóla og örbíla. 

Uppréttur maður, sitjandi á hjóli, er nokkurn veginn eins illa lagaður til að kljúfa loftið og hugsast getur. 

Þess vegna verður niðurstaða Örnu Sigríðar eins útlítandi og raun ber vitni og þríhjólið hennar eins lágt og einfalt og mögulegt er.  

Meðal þeirra mörgu örlitlu rafbíla og nú eru ýmist í hönnun eða komnir á markað, svo sem Minimo hjá SEAT/Volkswagen, eru sætin tvö og farþeginnn sitjandi þétt aftan við bílstjórann, og bíllinn hafður eins mjór og lítill og hægt er til að gera bætta nýtni á gatnakerfinu mögulega og afköst bílsins sem mest. 

Til dæmis sá möguleiki að leggja þremur bílum þversum í stæði fyrir einn. 

 

Arna keppir á frægri kappakstursbraut – myndir

Stríðið í Afganistan: Jafndýrt og rekstur ísl.ríksins í 300 ár!

Nú, þegar tuttugu ára hernaði NATO í Afganistan er að ljúka með greypilegum ósigri og fjöldamorðum hryðjuverkamanna fram á síðustu stund dunda fjölmiðlar sér við að velta upp ýmsum tölum og staðreyndum. 

Það er athyglisverður listi. 

Stríðið var háð til þess að uppræta hryðjuverkasamtök en endar með nýju upphafi á hryðjuverkum fyrir framan nefið á innrásarhernum. 

Þegar Bretar voru stærsta heimsveldið á 19. öld gerðu þeir tvívegis innrás í landið og biðu ósigur og hrökkluðust burtu í bæði skiptin.  

Rússar voru meira og minna í hernaði þar í meira en áratug en biðu ósigur og fóru þaðan 1989, auk þess sem hið dýrkeypta og vonlausa stríð var einn af myllusteinunum um háls Sovétríkjanna, þegar þau hrundu 1991.  

Í kjölfar valdatöku Talibana og veru hryðjuverkasamtaka í landinu, sem réðust á Bandaríkin 2001, gerðu Bandaríkin ásamt nokkrum NATO-þjóðum innrás í landið árið 2001, enn eitt vonlausa stríðið var háð þarna með snautlegum endi sem heimsbyggðin horfin á, þar sem ný og fersk hryðjuverkasamtök núa salti í sárin með mannskæðri morðárás í sjálfri höfuðborginni. 

Og hvað er þetta búið að kosta?

160 þúsund manns hafa verið drepin í þessu stríði og enn fleiri særðir. 

Herkostnaður Bandaríkjamanna er orðinn 255 þúsund milljónir króna, en fyrir það fé væri hægt að reka íslenska ríkið í tæp 300 ár! 

Drjúgur hluti af kostnaðinum fór í að uppræta eiturlyfjaframleiðslu landsins. 

Og hver varð árangurinn?

Jú, í stríðslok framleiðir landið 80 prósent af heimsframleiðslunni á heróini!

Bandaríkin eru eitt af skuldugustu ríkjum heims og skulda víst Kínverjum mest, en meirihlutinn af þessu stríði í Afganistan hefur verið rekinn fyrir lánsfé!

Eftir allan þennan stríðsrekstur erlendra stórvelda og annarra þjóða´í Afganistan, á það ekki að undra neinn þótt hin stríðsþjáða þjóð sé fyrir löngu búin að fá upp í kok af þessu brölti útlendinga í landinu.

Eitt af síðustu verkum Donalds Trumps var að semja beint við Talibana um að bandarískt herlið yrði komið úr landi innan 14 mánaða. 

Innlendu ríkisstjórninni var haldið algerlega utan við þessa samninga. 

Síðan undrast menn það mjög að stjórnarherinn gæfist baráttulaust upp á örfáum vikum eftir svona aðfarir. 

Að minnsta kosti 13 látnir í tveimur sprengingum

Eins og marghöfða þurs, sem átti að eyða, en lifnar við.

Hryðjuverkahreyfingar öfgatrúar Íslamista líkjast marghöfða þurs, þar sem tvö höfuð vaxa fyrir hvert eitt sem af er hoggið. 

Svipað er að segja um aðsetur þessara hreyfinga. Síðuhafi stóð í 800 metra fjarlægð frá brautarstöð í Brussel vorið 2016 þar sem tugir voru drepnir í sjálfsmorðssprengingu. 

Sagan af glímu vestrænna ríkja við hryðjuverkahópunum hefur ekki verið uppörvandi og hernaðarleg og fjárhagsleg aðstoð á tímum hins svonefnda Arabiska vors leiddi til stofnunar Íslamska ríkisins sem setti allt á annan endan í Írak og Sýrlandi. 

Þar áður hafði innrásin í Írak 2003 á tilhæfulausum forsendum varðandi meint gereyðingarvopn í Írak búið til jarðveg, og í það heila hafa þjóðirnar í Túnis, Líbíu, S nærriýrlandi og Írak hvergi nærri jafnað sig, heldur skall yfir langstærsti flóttamannastraumur á þessum slóðum, sem olli stórvandræðum í Evrópu. 

Innrásin í Afganista og tuttugu ára hernaðaríhlutun vestrænna ríkja þar hafa valdið gríðarlegu eignatjóni og manntjóni, og í bláendann á snautlegri brottför vestræns herafla koma ný og hroðaleg hryðjuverk áður lítt þekktra hryðjuverkasamtaka eins og blaut tuska framan í NATO-þjóðirnar sem héldu að þær væru að uppræta hryðjuverkahópa í eitt skipti fyrir öll með innrásinni og tuttugu ára beitingu hervalds. 

Hver eru Isis-K hryðjuverkasamtökin?

Hverjir kenna húsum, dýrum og fuglum að telja?

Nokkur orð um orðalag blaðamanns í  viðtengdri frétt um byggingarleyfi fyrir hús í Reykjavík.

Svonefndar málvillur eru misjafnlega hvimleiðar eftir því hvort um hreina rökvillu og vitleysu er að ræða eða ekki, og í fréttinni er notað algerlega órökrétt orðalag. 

Í fréttinni er sagt frá því að nýtt hús í Reykjavík sé 677,6 fermetrar og hefði legið beint við að orða þetta bara beint á mannamáli í fréttinni: Húsið er 677,6 fermetrar. 

En í staðinn er sagt að húsið telji 677,6 fermetra. Orðalag sem þýðir samkvæmt orðanna hljóðan, að húsið hafi sjálft talið fermetrana innan sinna veggja.  

Af einhverjum ástæðum hefur áratugum saman verið æ ofan í æ verið notað alveg óskiljanlegt orðalag um svona lagað í fjölmiðlum, til dæmis fjölda manna, dýra og fugla, og sagt að fuglarnir og dýrin telji svo eða svo marga fugla eða dýr. 

Tökum dæmi:  

Íslenski þorskstofninn er milljón tonn.  

Auðskilið, einfalt og rökrétt. 

En í samræmi við hina ágengu og langvarandi áráttu í íslenskum fjölmiðlum verður þetta svona:

Íslenski þorskstofninn telur milljón tonn. 

Samkvæmt orðanna hljóðan þýðir þetta það, að íslenski þorskstofninn hafi tekið sig til og talið sig sjálfur. 

Og þá vaknar spurningin: Hvernig lærðu þorskarnir að telja?  Hver kenndi þorskunum að telja?

Leyfi fyrir mosku á Suðurlandsbraut 76 samþykkt

Nýja-Sjáland: Fjarlæg tilraunastofa.

Fjarlægðin frá helstu byggðum Nýja-Sjálandi til Ástralíu er álíka og frá Reykjavík til Danmerkur og tvöfalt lengri en frá Reykjavík til Færeyja. 

Þetta segir ekki allt um möguleikana á að halda landinu smitlausu miðað við aðstæðurnar hjá okkur miðað við næstu lönd, en kannski má að sumu leyti kynna sér ýmsar hliðar þess máls og líta á Nýsjálendinga sem fjarlæga tilraunastofu. 

Nýjustu fréttir herma, að varnirnar séu að byrja að veikjast, og því sambandi má minnast þess, að það tók svartadauða nokkra áratugi að berast til Íslands frá Evrópu, mest vegna þess, að verstu árin voru skipaferðir hingað ýmist felldar niður eða að drepsóttin lék skipshafnirnar svo illa, að ekki var hægt að sigla skipunum. 

Verst gagnrýni á smitleysisstefnu

Fiesta, Passat og fleiri gamlir vinir kveðja; nýir koma.

Við og við koma bylgjur í bílaframleiðslunni þegar fleiri gamlar og góðar tegundir kveðja en venjulega. 

Ein slík bylgja kom í í Bandírkjunum á árunum í kringum 1960, svo sem Packard, Studebaker, De Soto og Edsel, og var Studebaker elsta merkið, meira en aldar gamalt, því í meira en hálfa öld þess bessa framleiðanda voru hestvagnar framleiddir með þessu tegundarheiti. 

Hnignun Packard var hröð, úr því að vera "standard of the world" fyrir 1950 til þess að vera í dulargervi 1957 og 1958 og horfinn 1959. 

Nú stendur yfir mikil gerjun í bílaframleiðslunni með tilkomu rafbíla og tengiltvinnbíla og henni fylgir uppstokkun á þeirri flóru, sem í boði er.  

Sum tegundarheitin, sem voru vel heppnuð og seldust vel, verða jafnvel að lúta í gras. 

Bjallan, Fiat 126, Pontiac og Oldsmobile hurfu í kringum síðustu aldamót. 

Ford Fiesta heppnaðist svo vel 1976 að sú tegund var burðarás sölu Ford á litlum bílum í Evrópu í næstum 40 ár. 

Nú hefur verið ákveðið að slá þann bíl af.  

Tilraun Volkswagen til að framleiða nýja Bjöllu hefur sungið sitt síðasta. 

Passat var fyrsti framdrifni bíllinn, sem reið á vaðið sem heimahannaður framdrifsbíll 1972 með merki VW, og átti langan velgengnisferil, sem entist lengst og best á Bandaríkjamarkaði. 

Nú er sú saga öll á Bandaríkjamarkaði þótt bíllinn þrauki enn í Evrópu. 

"Ekkert stöðvar tímans þunga nið" er sungið í laginu "Sjá dagar koma" og það á svo sannarlega við í bílaframleiðslunni.  

Passat kveður Bandaríkin

Kommúnistar sóttu á 1937 og fengu 8,4 prósent.

Kommúnistaflokkur Íslands var vaxandi í þingkosningum 1937, fékk 8,4 prósent og þrjá þingmenn. 

1938 sameinaðist flokkurinn hluta úr Alþýðuflokknum í Sósíalistaflokknum, en kommarnir höfðu tögl og haldir í þeim flokki alla hans tíð. 

Það er því ekki neitt nýtt að sósíalistaflokkur sé að krækja sér í fylgi hér á landi. 

Nú eru liðin 82 ár frá 1938 og nær enginn man því persónulega eftir sósíalistum og þeim, sem trúðu á þá stjórmálastefnu sem þá gkk undir því nafni. 

Hún var við lýði í Austur-Evrópu allt til falls Berlínrmúrsins og Sovétríkjanna 1989 og 1991. 

Á líftíma þessa valdakerfis voru gerðar uppreisnir gegn því í Austur-Þýskalandi 1953, Ungverjalandi 1956, Tékkóslóvakíu 1968 og í Póllandi um 1980 af fólki, sem trúði því að hægt væri að framkvæma "manneskjulegan og lýðræðilegan sósíalisma". 

Allar voru þessar uppreisnir barðar niður miskunnarlaust með hervaldi. 

Í kosningabaráttunni framundan verður fróðlegt að bera saman stefnu sósíalista nú við stefnu og stjórnarhætti með sama nafni á rúmlega sjötíu ára tímabili á síðstu öld. 

Óverulegar breytingar en sósíalistar sækja á